در میان درخشش صدای ایرانیان در تظاهرات بزرگ نیویورک علیه حضور آخوند روحانی در سازمان ملل که به‌طور گسترده‌یی در رسانه‌ها انعکاس داشت، یک انعکاس بسیار قابل‌توجه بود، مقاله‌یی در سایت دیجیتال ژورنال به قلم برایان بوکر که در آن به نقش ریشه‌یی جوانان در مقاومت ایران اشاره شده بود.
بوکر ضمن اشاره به این تظاهرات و اهمیت آن می‌نویسد، شمار فزونی یابنده جوانانی که خواهان تغییر رژیم در ایران هستند می‌رود که آنها را در نوک پیکان جنبش ضد رژیم قرار بدهد. نسل بعدی اپوزیسیون ایران، زیر چتر شورای ملی مقاومت ایران و مجاهدین خلق، به‌مثابه گروهی پرآوازه و به‌طور روزافزونی تاثیرگذار سر برآورده که هدف اول آنها در حال حاضر روحانی و آخوندهایی است که او نمایندگیشان می‌کند.
بله، نقش و جایگاه جوانان در مقاومت ایران آن روی سکة خشم روزافزون جوانان داخل ایران نسبت به حاکمیت آخوندهاست. در واقع جوانان ایرانی در تظاهرات بزرگ نیویورک فریادگر صدای در گلو ماندهٴ همان جوانان داخل کشور بودند. جوانانی که در زیر طلسم اختناق، امکان بارز کردن ابعاد واقعی خشم خود را ندارند، همان لشکر جوانان بیکار و به‌ویژه فارغ‌التحصیلان بیکار. همانها که پشتوانه و نیروی میلیونی پیکانی هستند که نوک آن روز 6مهر در چهارراه جهان در نیویورک درخشید. با چنین پشتوانه‌ای است که صدای ملت ایران از پنچره‌هایی که عامدانه بسته شدند، عبور می‌کند و به آنجایی که باید، یعنی محل تجمع سران کشورها در سازمان ملل می‌رسد و در سخنان آنها انعکاس پیدا می‌کند. طوریکه حتی مجبور می‌شوند به جای حلوا حلوا کردن رژیم آخوندی به‌خاطر توافق اتمی این واقعیت را به‌زبان بیاورند که این رژیم در جنگی نیابتی و خشن، «کل منطقه را به خطر میندازد»
نقل قولهای بوکر از جوانان شرکت کننده در این تظاهرات هم جالب توجه است:
بوکر از قول بهرنگ 22ساله نوشته «تنها چیزی که نمی‌گذارد مردم ایران به هدفشان که سرنگونی این رژیم است برسند، تمایل افراط گونه جامعه بین‌المللی به مذاکره دیپلوماتیک با این رژیم است. همچنین از دلارام 22ساله نقل می‌کنه که «جدالشون برای تغییر رژیمه. هدف به زیر کشیدن حکومت کنونی خامنه‌ای است».
یک جوان دیگه به‌نام حمید هم در جواب این سؤال بوکر که چرا این‌قدر شیفته ایران و در پی تغییر رژیم است، دو دلیل ذکر کرده: «اول این‌که می‌خواهم در یک ایران دموکراتیک و پیشرفته زندگی کنم. دوم این‌که باور دارم که تغییر در ایران تغییر در کل خاورمیانه است، این تغییر طلیعه دورانی نوینی است، دوارنی پر از امید و تغییرات مثبت در منطقه».
آری، ایرانیان آزاده و به‌ویژه جوانان پرشور و اشرف‌نشان در این تظاهرات بزرگ نمایندهٴ واقعی مردم ایران را به جهانیان معرفی کردند و نشان دادند که آخوند روحانی به هیچ‌وجه نمایندهٴ ایران و ایرانی نیست. آنها از امیدها و آرزوهای خود برای ایران آزاد فردا گفتند و لبخند به لب بر ادامه مبارزه علیه دیکتاتوری ولایت‌فقیه پای فشردند.
... این بار تیر آرش از خشم متراکم جوانان ایرانی نیرو گرفت و از چلة جوانان اشرف‌نشان در تظاهرات بزرگ نیویورک جهید و در آنسوی «جیحون جهان»، در مقر سازمان ملل در نیویورک، پایتخت دنیا بر زمین نشست تا جهانیان از عزم جوانان ایرانی برای تغییر در ایران آگاه بشن.
بوکر ضمن اشاره به این تظاهرات و اهمیت آن می‌نویسد، شمار فزونی یابنده جوانانی که خواهان تغییر رژیم در ایران هستند می‌رود که آنها را در نوک پیکان جنبش ضد رژیم قرار بدهد. نسل بعدی اپوزیسیون ایران، زیر چتر شورای ملی مقاومت ایران و مجاهدین خلق، به‌مثابه گروهی پرآوازه و به‌طور روزافزونی تاثیرگذار سر برآورده که هدف اول آنها در حال حاضر روحانی و آخوندهایی است که او نمایندگیشان می‌کند.
بله، نقش و جایگاه جوانان در مقاومت ایران آن روی سکة خشم روزافزون جوانان داخل ایران نسبت به حاکمیت آخوندهاست. در واقع جوانان ایرانی در تظاهرات بزرگ نیویورک فریادگر صدای در گلو ماندهٴ همان جوانان داخل کشور بودند. جوانانی که در زیر طلسم اختناق، امکان بارز کردن ابعاد واقعی خشم خود را ندارند، همان لشکر جوانان بیکار و به‌ویژه فارغ‌التحصیلان بیکار. همانها که پشتوانه و نیروی میلیونی پیکانی هستند که نوک آن روز 6مهر در چهارراه جهان در نیویورک درخشید. با چنین پشتوانه‌ای است که صدای ملت ایران از پنچره‌هایی که عامدانه بسته شدند، عبور می‌کند و به آنجایی که باید، یعنی محل تجمع سران کشورها در سازمان ملل می‌رسد و در سخنان آنها انعکاس پیدا می‌کند. طوریکه حتی مجبور می‌شوند به جای حلوا حلوا کردن رژیم آخوندی به‌خاطر توافق اتمی این واقعیت را به‌زبان بیاورند که این رژیم در جنگی نیابتی و خشن، «کل منطقه را به خطر میندازد»
نقل قولهای بوکر از جوانان شرکت کننده در این تظاهرات هم جالب توجه است:
بوکر از قول بهرنگ 22ساله نوشته «تنها چیزی که نمی‌گذارد مردم ایران به هدفشان که سرنگونی این رژیم است برسند، تمایل افراط گونه جامعه بین‌المللی به مذاکره دیپلوماتیک با این رژیم است. همچنین از دلارام 22ساله نقل می‌کنه که «جدالشون برای تغییر رژیمه. هدف به زیر کشیدن حکومت کنونی خامنه‌ای است».
یک جوان دیگه به‌نام حمید هم در جواب این سؤال بوکر که چرا این‌قدر شیفته ایران و در پی تغییر رژیم است، دو دلیل ذکر کرده: «اول این‌که می‌خواهم در یک ایران دموکراتیک و پیشرفته زندگی کنم. دوم این‌که باور دارم که تغییر در ایران تغییر در کل خاورمیانه است، این تغییر طلیعه دورانی نوینی است، دوارنی پر از امید و تغییرات مثبت در منطقه».
آری، ایرانیان آزاده و به‌ویژه جوانان پرشور و اشرف‌نشان در این تظاهرات بزرگ نمایندهٴ واقعی مردم ایران را به جهانیان معرفی کردند و نشان دادند که آخوند روحانی به هیچ‌وجه نمایندهٴ ایران و ایرانی نیست. آنها از امیدها و آرزوهای خود برای ایران آزاد فردا گفتند و لبخند به لب بر ادامه مبارزه علیه دیکتاتوری ولایت‌فقیه پای فشردند.
... این بار تیر آرش از خشم متراکم جوانان ایرانی نیرو گرفت و از چلة جوانان اشرف‌نشان در تظاهرات بزرگ نیویورک جهید و در آنسوی «جیحون جهان»، در مقر سازمان ملل در نیویورک، پایتخت دنیا بر زمین نشست تا جهانیان از عزم جوانان ایرانی برای تغییر در ایران آگاه بشن.
