قائم مقام وزارت تجارت رژیم با کوچک‌نمایی آمار، ارزش کالاهایی را که به‌صورت قاچاق وارد کشور می‌شود 16میلیارد دلار اعلام کرده است، درصورتی‌که همزمان حمید رضا طباطبایی نائینی عضو ناظر مجلس رژیم در ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، میزان کالایی را که از طریق قاچاق وارد کشور می‌شود بیشتر می‌داند و می‌گوید یک سوم تجارت را قاچاق تشکیل می‌دهد و این میزان قدر یقین است. (تلویزیون شبکه خبر29شهریور94)
محمدرضا پور ابراهیمی یکی دیگر از نمایندگان مجلس رژیم در گفتگو با رونامه حکومتی کیهان 16شهریور94 در مورد قاچاق سالانه کالا گفته است، سالانه شاهد ورود 20-25میلیارد دلار کالای قاچاق هستیم که بیشتر از معادل ارزی فروش نفت است. !
گردش کالای قاچاق در کشور سیکل مشخصی را طی می‌کند،سیکلی که ثابت می‌کند که که در امر قاچاق نهادهایی سازمان‌یافته شرکت دارند، و بدون چنین نهادهای سازمان‌یافته‌ای در بسیاری از زمینه‌ها امکان قاچاق کردن کالا وجود ندارد.
قاچاق کالا در بسیاری از موارد در یک شبکه مشخص حمل ونقل، انبار داری و توزیع انجام می‌گیرد، به این مفهوم که شبکه‌یی از افراد سیکل گردش کالای قاچاق را از مبدء تا زمانی که به دست مصرف کننده می‌رسد هدایت می‌کند. طبیعی است که این امر از عهده قاچاقچیان معمولی، غیرسازمان یافته و غیرحکومتی برنمی‌آید.
چنین شبکه‌های قاچاقی که به‌راحتی می‌توانند کالا را توسط یک شبکه گسترده حمل ونقل، انبارداری و توزیع قاچاق کنند، یا نهادهای نظامی و امنیتی رژیم مانند سپاه پاسداران هستند که احمدی‌نژاد از آن به‌عنوان براداران قاچاقچی نام می‌برد و یا این‌که با حمایت مقامات بالای حکومتی قادر به انجام چنین کاری هستند.
آخوند حسن روحانی در17آذر 93 در گردهمایی با عنوان ”همایش ملی ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد“ به صراحت به نقش مخرب و فساد انگیز سپاه ضدخلقی اشاره کرد و گفت: «ما باید تجمیع قدرت را از بین ببریم، با تجمیع قدرت در یک نهاد فساد درست می‌شود، هر کاری شما بکنید اگر تفنگ و پول و روزنامه و سایت و تبلیغات همه یک جا جمع شد، حتماً فساد است، شک نکنید! دنیا عقلش رسیده که این قدرتها را تفکیک کرده».
واضح است که روحانی با این اظهارات آدرس کجا و چه کسی را داده است؟ خبرگزاریها و رسانه‌های خارجی گفتند که او به سپاه پاسداران اشاره می‌کرد.
موضوع قاچاق و فساد و ریختن قبح آن در نظام آخوندی آن‌چنان است که برای خیلی از دستگاهها و ارگانهای حکومتی امری عادی شده است. به‌نوشته روزنامه حکومتی شرق 2شهریور94 هر منطقه ایران یک پادشاه قاچاق دارد.
میزان قاچاق بعضی از کالاها آن‌قدر وسیع است که هیچ شکی را باقی نمی‌گذارد که ارگانهای وابسته به حاکمیت خودشان در امر قاچاق کالا دخالت دارند.
به گفته قائم‌مقام وزیر صنعت 90تن شمش طلا مورد نیاز مصرف سالیانه کشور است، اما آنچه به‌عنوان ثبت سفارش رسمی در گمرگات کشور است، 100 کیلو بیشتر نیست و مابقی 90تن شمش طلا به‌صورت قاچاق ازمبادی قاچاق وارد کشور می شود (تلویزیون شبکه خبر29شهریور 94)
به‌نوشته روزنامه شرق2شهریور 94 و به‌نقل از شمس اردکانی یک کارگزار رژیم قاچاق یک حرفه ملی شده است.!
به گفته قائم‌مقام وزیر تجارت کابینه روحانی، دروازه‌های کشور بر روی کالاهای قاچاق و واردات غیر رسمی باز است.
وی از ورود کالاهایی به کشور خبر می‌دهد، که اساساً واردات آنها غیررسمی است و هیچ مجوزی برای ورود آنها از نظر قوانین واردات کالا وجود ندارد، اما این کالاها به‌صورت قاچاق به‌راحتی وارد و به فور در بازار پیدا می شوند، کالاهایی نظیر انگور شیلی، سیب فرانسوی، گلابی هندی، پرتقال ترکیه، پرتقال مصری، نارنگی پاکستانی و لیموترش ترکیه... (تلویزیون شبکه خبر29شهریور94)
واقعیت این است که وقتی از طریق قاچاق کالاهایی ارزان تر از کالاهای تولید شده در داخل کشور وارد می‌شوند، وقتی دروازه‌های کشور بر روی کالاهای قاچاق باز است، وقتی به گفته آن کارگزار رژیم قاچاق یک حرفه ملی است،و وقتیی که هر منطقه ایران یک سلطان قاچاق دارد، نتیجه ناگزیر آن نابودی تولید داخلی، بیکاری و به روز سیاه نشاندن مردم ایران است.
محمدرضا پور ابراهیمی یکی دیگر از نمایندگان مجلس رژیم در گفتگو با رونامه حکومتی کیهان 16شهریور94 در مورد قاچاق سالانه کالا گفته است، سالانه شاهد ورود 20-25میلیارد دلار کالای قاچاق هستیم که بیشتر از معادل ارزی فروش نفت است. !
گردش کالای قاچاق در کشور سیکل مشخصی را طی می‌کند،سیکلی که ثابت می‌کند که که در امر قاچاق نهادهایی سازمان‌یافته شرکت دارند، و بدون چنین نهادهای سازمان‌یافته‌ای در بسیاری از زمینه‌ها امکان قاچاق کردن کالا وجود ندارد.
قاچاق کالا در بسیاری از موارد در یک شبکه مشخص حمل ونقل، انبار داری و توزیع انجام می‌گیرد، به این مفهوم که شبکه‌یی از افراد سیکل گردش کالای قاچاق را از مبدء تا زمانی که به دست مصرف کننده می‌رسد هدایت می‌کند. طبیعی است که این امر از عهده قاچاقچیان معمولی، غیرسازمان یافته و غیرحکومتی برنمی‌آید.
چنین شبکه‌های قاچاقی که به‌راحتی می‌توانند کالا را توسط یک شبکه گسترده حمل ونقل، انبارداری و توزیع قاچاق کنند، یا نهادهای نظامی و امنیتی رژیم مانند سپاه پاسداران هستند که احمدی‌نژاد از آن به‌عنوان براداران قاچاقچی نام می‌برد و یا این‌که با حمایت مقامات بالای حکومتی قادر به انجام چنین کاری هستند.
آخوند حسن روحانی در17آذر 93 در گردهمایی با عنوان ”همایش ملی ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد“ به صراحت به نقش مخرب و فساد انگیز سپاه ضدخلقی اشاره کرد و گفت: «ما باید تجمیع قدرت را از بین ببریم، با تجمیع قدرت در یک نهاد فساد درست می‌شود، هر کاری شما بکنید اگر تفنگ و پول و روزنامه و سایت و تبلیغات همه یک جا جمع شد، حتماً فساد است، شک نکنید! دنیا عقلش رسیده که این قدرتها را تفکیک کرده».
واضح است که روحانی با این اظهارات آدرس کجا و چه کسی را داده است؟ خبرگزاریها و رسانه‌های خارجی گفتند که او به سپاه پاسداران اشاره می‌کرد.
موضوع قاچاق و فساد و ریختن قبح آن در نظام آخوندی آن‌چنان است که برای خیلی از دستگاهها و ارگانهای حکومتی امری عادی شده است. به‌نوشته روزنامه حکومتی شرق 2شهریور94 هر منطقه ایران یک پادشاه قاچاق دارد.
میزان قاچاق بعضی از کالاها آن‌قدر وسیع است که هیچ شکی را باقی نمی‌گذارد که ارگانهای وابسته به حاکمیت خودشان در امر قاچاق کالا دخالت دارند.
به گفته قائم‌مقام وزیر صنعت 90تن شمش طلا مورد نیاز مصرف سالیانه کشور است، اما آنچه به‌عنوان ثبت سفارش رسمی در گمرگات کشور است، 100 کیلو بیشتر نیست و مابقی 90تن شمش طلا به‌صورت قاچاق ازمبادی قاچاق وارد کشور می شود (تلویزیون شبکه خبر29شهریور 94)
به‌نوشته روزنامه شرق2شهریور 94 و به‌نقل از شمس اردکانی یک کارگزار رژیم قاچاق یک حرفه ملی شده است.!
به گفته قائم‌مقام وزیر تجارت کابینه روحانی، دروازه‌های کشور بر روی کالاهای قاچاق و واردات غیر رسمی باز است.
وی از ورود کالاهایی به کشور خبر می‌دهد، که اساساً واردات آنها غیررسمی است و هیچ مجوزی برای ورود آنها از نظر قوانین واردات کالا وجود ندارد، اما این کالاها به‌صورت قاچاق به‌راحتی وارد و به فور در بازار پیدا می شوند، کالاهایی نظیر انگور شیلی، سیب فرانسوی، گلابی هندی، پرتقال ترکیه، پرتقال مصری، نارنگی پاکستانی و لیموترش ترکیه... (تلویزیون شبکه خبر29شهریور94)
واقعیت این است که وقتی از طریق قاچاق کالاهایی ارزان تر از کالاهای تولید شده در داخل کشور وارد می‌شوند، وقتی دروازه‌های کشور بر روی کالاهای قاچاق باز است، وقتی به گفته آن کارگزار رژیم قاچاق یک حرفه ملی است،و وقتیی که هر منطقه ایران یک سلطان قاچاق دارد، نتیجه ناگزیر آن نابودی تولید داخلی، بیکاری و به روز سیاه نشاندن مردم ایران است.
