بهرغم اینکه توافق اتمی در آمریکا از سد کنگره و سنا گذشت و دولت این کشور موفق شد جلوی رد برجام در کنگره و سنا را بگیرد، در نظام آخوندی ”بازی برجام“ ادامه دارد، و رسانهها و مهرههای هر دو باند سخت مشغول نزاع بر سر آن هستند.
نگاهی به تیتر روزنامههای دوباند رژیم در25شهریور 94 بر سر برجام، عمق جنگ دوباند رژیم را در این رابطه نمایان میکند.
تیترهای روزنامههای وابسته به باند رفسنجانی - روحانی در رد کمیسیون برجام چنین است:
اعتماد: ”بحثهای هستهیی از بررسی برجام به سمت نتایج مذاکرات جلیلی تغییر مسیر داد، سریال «آلماتی» - ولایتی: اگر در آلماتی همه چیز حل شده بود نباید مذاکرات تا این مدت طول میکشید“
شرق: ”کمیسیون برجام ناکام در شکل و محتوا“
قانون: ”ولایتی ضمن رد دعوت کمیسیون برجام: اظهارات جلیلی اتهام است“
آفتاب یزد: ”دوربینهای صدا و سیما برای ضبط جلسه کمیسیون برجام به مجلس نرفتند، چرا سریال برجام نیمه کاره ماند؟“
آفتاب یزد: ”نهاوندیان در کمیسیون برجام: نمایندگان در هنگام قطعنامههای تحریم آمیز حساس نبودند! “
ابرار: ”یک عضو کمیسیون برجام: تیم مذاکرهکننده قبلی میگوید اساساً تحت فصل هفت نبودهایم “
ابتکار: ”نهاوندیان در کمیسیون برجام: 100میلیارد دلار هزینه در 8سال گذشته به کشور تحمیل شد“
اعتماد: ”حرف روز یک سوزن به خود، یک جوالدوز به ظریف“.
آفتاب یزد: ”کلاس درس عراقچی برای نمایندگان“
شرق: ”کمیسیون برجام ناکام در شکل و محتوا“
متقابلاً رسانههای وابسته به باند ولیفقیه نیز ضمن حمله به باند رفسنجانی- روحانی و مشخصاً به اعضای تیم مذاکرهکننده هستهیی، سیاست دولت روحانی در این زمینه را زیرضرب گرفتهاند. بعضی از تیترهای این رسانهها چنین است:
وطن امروز: ”حراج برجامی نفت در لندن! “
کیهان: ”نظر رهبری صریح است مجلس باید برجام را بررسی کند“.
جوان: «تغییر ماهیت انقلاب» موازی با برجام! “
کیهان: ”دفاع ازمنافع ملی یا برجام؟! (یادداشت روز) “
نزاع بر سربرجام درنظام آخوندی در حالی هنوز هم ادامه داردکه هدف اصلی نظام از احاله برجام به مجلس و کمیسیون برجام، این بود که چنانچه برجام در آمریکا توسط کنگره وسنا رد شود، مجلس رژیم نیز برای خالی نبودن عریضه برجام را رد کند، تا در انظار نیروهای وارفته نظام اینطور وانمود شود که این نظام ولایت و مجلس وابسته به آن است که در مورد برجام حرف آخر را زده است.
اکنون نیز که موضوع بررسی برجام در آمریکا در حال حاضر موضوع تمام شدهای است، ظاهراً کمیسیون بررسی برجام موضوعیت خود را از دست داده است.
آنچه در جریان بررسی برجام بارها مطرح و برجسته شد، دعوای باندها بر سر هژمونی در نظام و مشخصاً نمایش انتخابات آتی رژیم است. بهنحوی که هر باند سعی میکرد با تهاجم به باند مقابل با شدیدترین عناوین، مسیر رسیدن به این هدف را برای خود تأمین کند
نوشته روزنامه رسالت 15شهریور 94 در زمینه نقش نمایشی مجلس رژیم در برابر کنگره و سنای آمریکا قابل توجه است: ”طی یک ماه اخیر نقش مجلس شورای اسلامی در بررسی برجام تناسبی با نقش آفرینی پررنگ کنگره آمریکا در قبال این پدیده نداشت. اشاره صریح مقام معظم رهبری به لزوم نقش آفرینی مجلس در بررسی برجام، به نوعی احیای جایگاه و آبروی قوه مقننه در این معادله محسوب میشد. بر خلاف آنچه مقامات آمریکایی ماهها درصدد آن بودند، واشینگتن سوت پایان بازی برجام را به صدا در نخواهد آورد و جهت امضا و اجرایی شدن برجام، درخوان آخر دیگری به نام ’ بررسی برجام توسط مجلس شورای اسلامی ایران’ باید گذرانده شود“.
نوشته روزنامه رسالت در 15شهریور و10شهریور 94 مؤید این است که باند ولایت و بهطور مشخص شخص خامنهای از بررسی برجام در مجلس رژیم و هیاهوی دلواپسان در کمیسیون برجام، هدف دیگری هم دارند.
هدف این است که به باند مقابل و بهخصوص هاشمی رفسنجانی و آخوند حسن روحانی، تفهیم کنند زیادی پز پیروزی نگیرند، و برجام را بهعنوان یک دست آورد مشعشع خود و تیم مذاکراه کننده غالب نکنند. زیرا حرف نهایی را در این رابطه خامنهای و دلواپسان در مجلس رژیم میزنند و به قول روزنامه رسالت ”برجام، در خوان آخر دیگری به نام ’ بررسی برجام توسط مجلس شورای اسلامی ایران’ باید گذرانده شود“.
رسالت در10شهریور94 نیز در مقام مجادله با روحانی و مغلطههای او در زمینه برجام، و اینکه روحانی به خبرنگاران گفته است «چیزی امضا نکردهایم که برای تصویب به مجلس بفرستیم“، مجلس رژیم را بالادست روحانی و دولتش قرارداده و نوشته است: ”نکته دیگر آن که اگر مجلس نتواند در مورد برجام که به تعبیر دولتیها مهمترین رویداد در تاریخ دیپلوماسی ایران است، اظهارنظر کند، چگونه میتواند «در رأس امور بودن» این نهاد مردمی را اثبات نماید؟ چه اصراری هست که مجلس در این امر مهم برکنار باشد؟“.
ملاحظه میشود که جنگ بر سربرجام نیز متأثر از جنگ هژمونی در رأس نظام است و اگر چه در ظاهر محمل توافق اتمی و برجام است، اما کعبه آمال و مقصود نهایی هردو باند رژیم خصوصاً رئوس نظام آخوندی یک چیز است، و آن هم داشتن هژمونی برتر در نظام است که در شرایط کنونی از مسیر جنگ برای تصاحب کرسیهای بیشتر در نمایش انتخابات آینده رژیم میگذرد.
نگاهی به تیتر روزنامههای دوباند رژیم در25شهریور 94 بر سر برجام، عمق جنگ دوباند رژیم را در این رابطه نمایان میکند.
تیترهای روزنامههای وابسته به باند رفسنجانی - روحانی در رد کمیسیون برجام چنین است:
اعتماد: ”بحثهای هستهیی از بررسی برجام به سمت نتایج مذاکرات جلیلی تغییر مسیر داد، سریال «آلماتی» - ولایتی: اگر در آلماتی همه چیز حل شده بود نباید مذاکرات تا این مدت طول میکشید“
شرق: ”کمیسیون برجام ناکام در شکل و محتوا“
قانون: ”ولایتی ضمن رد دعوت کمیسیون برجام: اظهارات جلیلی اتهام است“
آفتاب یزد: ”دوربینهای صدا و سیما برای ضبط جلسه کمیسیون برجام به مجلس نرفتند، چرا سریال برجام نیمه کاره ماند؟“
آفتاب یزد: ”نهاوندیان در کمیسیون برجام: نمایندگان در هنگام قطعنامههای تحریم آمیز حساس نبودند! “
ابرار: ”یک عضو کمیسیون برجام: تیم مذاکرهکننده قبلی میگوید اساساً تحت فصل هفت نبودهایم “
ابتکار: ”نهاوندیان در کمیسیون برجام: 100میلیارد دلار هزینه در 8سال گذشته به کشور تحمیل شد“
اعتماد: ”حرف روز یک سوزن به خود، یک جوالدوز به ظریف“.
آفتاب یزد: ”کلاس درس عراقچی برای نمایندگان“
شرق: ”کمیسیون برجام ناکام در شکل و محتوا“
متقابلاً رسانههای وابسته به باند ولیفقیه نیز ضمن حمله به باند رفسنجانی- روحانی و مشخصاً به اعضای تیم مذاکرهکننده هستهیی، سیاست دولت روحانی در این زمینه را زیرضرب گرفتهاند. بعضی از تیترهای این رسانهها چنین است:
وطن امروز: ”حراج برجامی نفت در لندن! “
کیهان: ”نظر رهبری صریح است مجلس باید برجام را بررسی کند“.
جوان: «تغییر ماهیت انقلاب» موازی با برجام! “
کیهان: ”دفاع ازمنافع ملی یا برجام؟! (یادداشت روز) “
نزاع بر سربرجام درنظام آخوندی در حالی هنوز هم ادامه داردکه هدف اصلی نظام از احاله برجام به مجلس و کمیسیون برجام، این بود که چنانچه برجام در آمریکا توسط کنگره وسنا رد شود، مجلس رژیم نیز برای خالی نبودن عریضه برجام را رد کند، تا در انظار نیروهای وارفته نظام اینطور وانمود شود که این نظام ولایت و مجلس وابسته به آن است که در مورد برجام حرف آخر را زده است.
اکنون نیز که موضوع بررسی برجام در آمریکا در حال حاضر موضوع تمام شدهای است، ظاهراً کمیسیون بررسی برجام موضوعیت خود را از دست داده است.
آنچه در جریان بررسی برجام بارها مطرح و برجسته شد، دعوای باندها بر سر هژمونی در نظام و مشخصاً نمایش انتخابات آتی رژیم است. بهنحوی که هر باند سعی میکرد با تهاجم به باند مقابل با شدیدترین عناوین، مسیر رسیدن به این هدف را برای خود تأمین کند
نوشته روزنامه رسالت 15شهریور 94 در زمینه نقش نمایشی مجلس رژیم در برابر کنگره و سنای آمریکا قابل توجه است: ”طی یک ماه اخیر نقش مجلس شورای اسلامی در بررسی برجام تناسبی با نقش آفرینی پررنگ کنگره آمریکا در قبال این پدیده نداشت. اشاره صریح مقام معظم رهبری به لزوم نقش آفرینی مجلس در بررسی برجام، به نوعی احیای جایگاه و آبروی قوه مقننه در این معادله محسوب میشد. بر خلاف آنچه مقامات آمریکایی ماهها درصدد آن بودند، واشینگتن سوت پایان بازی برجام را به صدا در نخواهد آورد و جهت امضا و اجرایی شدن برجام، درخوان آخر دیگری به نام ’ بررسی برجام توسط مجلس شورای اسلامی ایران’ باید گذرانده شود“.
نوشته روزنامه رسالت در 15شهریور و10شهریور 94 مؤید این است که باند ولایت و بهطور مشخص شخص خامنهای از بررسی برجام در مجلس رژیم و هیاهوی دلواپسان در کمیسیون برجام، هدف دیگری هم دارند.
هدف این است که به باند مقابل و بهخصوص هاشمی رفسنجانی و آخوند حسن روحانی، تفهیم کنند زیادی پز پیروزی نگیرند، و برجام را بهعنوان یک دست آورد مشعشع خود و تیم مذاکراه کننده غالب نکنند. زیرا حرف نهایی را در این رابطه خامنهای و دلواپسان در مجلس رژیم میزنند و به قول روزنامه رسالت ”برجام، در خوان آخر دیگری به نام ’ بررسی برجام توسط مجلس شورای اسلامی ایران’ باید گذرانده شود“.
رسالت در10شهریور94 نیز در مقام مجادله با روحانی و مغلطههای او در زمینه برجام، و اینکه روحانی به خبرنگاران گفته است «چیزی امضا نکردهایم که برای تصویب به مجلس بفرستیم“، مجلس رژیم را بالادست روحانی و دولتش قرارداده و نوشته است: ”نکته دیگر آن که اگر مجلس نتواند در مورد برجام که به تعبیر دولتیها مهمترین رویداد در تاریخ دیپلوماسی ایران است، اظهارنظر کند، چگونه میتواند «در رأس امور بودن» این نهاد مردمی را اثبات نماید؟ چه اصراری هست که مجلس در این امر مهم برکنار باشد؟“.
ملاحظه میشود که جنگ بر سربرجام نیز متأثر از جنگ هژمونی در رأس نظام است و اگر چه در ظاهر محمل توافق اتمی و برجام است، اما کعبه آمال و مقصود نهایی هردو باند رژیم خصوصاً رئوس نظام آخوندی یک چیز است، و آن هم داشتن هژمونی برتر در نظام است که در شرایط کنونی از مسیر جنگ برای تصاحب کرسیهای بیشتر در نمایش انتخابات آینده رژیم میگذرد.