جدال بر سر توافقنامه اتمی و قطعنامه شورای امنیت و تفسیر و تعبیرهای متفاوت و متناقض دو باند رژیم از آنها، ظریف وزیرخارجه دولت آخوند روحانی را ناگزیر کرد برای توجیه و ساکت کردن نمایندگان رژیم به مجلس برود.
گفتهها و به قول دلواپسان ناگفتههای ظریف به مجلس رژیم، در رابطه با توافقنامه و قطعنامه اتمی، اعتراض رسانههای دلواپسان باند ولیفقیه را به همراه داشته است.
دلوپسان و رسانههایشان معتقدند که دولت روحانی نه تنها همه واقعیتها در زمینه توافقنامه و قطعنامه را به آنها و نمایندگان مجلس رژیم نگفته است، بلکه آنان و نمایندگان مجلس را نیز دچار خود سانسوری و در زمینههایی وادار به سکوت میکند.
روزنامه وطن امروز وابسته به باند خامنهای31تیر 94 تحت عنوان ”دیپلماسی پنهان و خلع سلاح“، پذیرش محدودیتهایی در زمینه توان تسلیحاتی و موشکی رژیم در توافقنامه و قطعنامه را توسط تیم مذاکرهکننده رژیم ”تقلب بزرگ“، و توضیحات ظریف در مجلس و عدم واکنش مجلس به توضیحات او را ”سکوت مجلس و جفت پوچ ظریف“ دانسته و سؤال کرده است: ”اکنون سؤال اصلی این است که چطور مجلس شورای اسلامی در برابر این تقلب غیرقانونی جدید سکوت کرده است؟! “.
این روزنامه باند خامنهای به نمایندگان مجلس رژیم توصیه میکند به سکوت پایان دهند: ”اکنون وقت آن است که مجلس شورای اسلامی معین کند هیأت مذاکرهکننده کشورمان به چه حقی تاییدیه صدور قطعنامه مذکور را در مذاکرات داده و به بهانه لغو تحریمها آن هم با هزار اما و اگر برآمده از «اعتماد به آژانس و آمریکا» چنین رژیم خطرناک و ضد همه مولفههای امنیت ملی کشورمان را پذیرفته است؟ دوران بیرسانه بودن نظام و عقد قطعنامههای یواشکی مدتهاست سپری شده است! آیا حقیقتاً عدهیی از سیاستمداران خارجی گمان بردهاند با تمسک به «دیپلماسی مخفیانه»، با پنهانکاری مسیر نگارش قطعنامه مذکور از مردم و مجلس و نخبگان جامعه ایرانی خواهند توانست طرح «خلع سلاح سپاه و ارتش» را با هدف «تامین امنیت رژیم غاصب صهیونیستی» به مرحله اجرا برسانند؟“.
همین روزنامه در در مقالهیی دیگری از آماده کردن ”داغ و درفش “ توسط دولت روحانی برای دلواپسان شکوه کرده است که: ”دولتمردان حامی نقد (!) این ادعا را درباره غربیها (مثلاً اظهارات سخیف ارنست و کارتر) کاملاً رعایت میکنند و با سمحه و سهله از کنار تهدیدات آمریکاییها میگذرند ولی کافی است یک کارشناس فنی یا یک تحلیلگر به قسمتی از توافق خرده بگیرد، داغ و درفش را آماده میکنند! “.
کیهان خامنهای نیز از ارایه اطلاعات نادرست توسط وزیرخارجه رژیم درباره تعلیق تحریمها به مجلس شکوه کرده است ”وزیر امور خارجه در مجلس گفت در متن نهایی توافق اصلاً کلمه تعلیق نیامده است! اما مرور متن نشان میدهد کلمه suspend چهار بار در متن نهایی آمده است“.
علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم ضمن متهم کردن دلواپسان و رسانههای آنها به ایجاد دودستگی در نظام آخوندی، برجسته کردن اشکالات جمعبندی مذاکرات وین را مایه اختلاف و دو دستگی در نظام آخوندی ذکر کرده و گفته است: ”اگر بخواهیم دنبال اشکالات جمعبندی مذاکرات وین بگردیم و آنها را برجسته کنیم نفعی عاید کشور نمیشود و این در حالی است که رهبر معظم انقلاب بهدرستی در نماز عید فطر فرمودند مسأله هستهیی نباید مایه دو دستگی در کشور شود“.
لاریجانی به دلواپسان توصیه کرده که به توافقنامه و سیاست دولت روحانی در زمینه پذیرش آن تمکین کنند، با نگاهی دیگر به مسأله مهم ملی نظام که رخ داده نگاه کنند، و جمعبندی مذاکرات دست آوردی ملی در نظرگرفته شود و مایه حرکت آینده کشور قرارداده شود. !
بهرغم تمامی این کشمکشها و تمهیدات دولت آخوند حسن روحانی برای وادار کردن دلواپسان به سکوت و ”خود سانسوری“، سؤال این است که ”داغ و درفش“ روحانی برای دلواپسان کار ساز است، و واداشتن آنها به خودسانسوری میسر است. ؟
طبعاً پاسخ به این سؤال منفی است، زیرا چنین فرضی که خوردن جام زهر باعث سکوت دلواپسان شود و به نوعی وحدت تحمیلی که ولیفقیه ارتجاع و بهدنبال او رئیس مجلس رژیم در نظر دارند را بپذیرند، فرضی محال است. زیرا از آنجایی که ریشه تمامی درگیریهای هر دو باند رژیم بر سر هژمونی، منافع و در نهایت چپاول بیشتر است، هر گونه کوتاه آمدن از مواضعشان در مخالفت با قطعنامه، در جهت تضعیف جبهه خودی و در جهت تقویت باند مقابل (باند رفسنجانی - روحانی) است.
بنابراین پس از توافقنامه و تصویب قطعنامه شورای امنیت نیز قطعاً جنگ و جدال باندی افزایش پیدا خواهد کرد، و توافقنامه بستری برای تشدید تضادها و شقه هر چه بیشتر نظام آخوندی است.
به عبارت دیگر تلاش برای به سکوت کشاندن دلواپسان با توجه به ماهیت جنگ و دعوای باندهای درونی رژیم خیالی بیش نیست و سمت و سوی این جنگ و جدال تعمیق شقه در مرحله بعد از زهر خوران است.
گفتهها و به قول دلواپسان ناگفتههای ظریف به مجلس رژیم، در رابطه با توافقنامه و قطعنامه اتمی، اعتراض رسانههای دلواپسان باند ولیفقیه را به همراه داشته است.
دلوپسان و رسانههایشان معتقدند که دولت روحانی نه تنها همه واقعیتها در زمینه توافقنامه و قطعنامه را به آنها و نمایندگان مجلس رژیم نگفته است، بلکه آنان و نمایندگان مجلس را نیز دچار خود سانسوری و در زمینههایی وادار به سکوت میکند.
روزنامه وطن امروز وابسته به باند خامنهای31تیر 94 تحت عنوان ”دیپلماسی پنهان و خلع سلاح“، پذیرش محدودیتهایی در زمینه توان تسلیحاتی و موشکی رژیم در توافقنامه و قطعنامه را توسط تیم مذاکرهکننده رژیم ”تقلب بزرگ“، و توضیحات ظریف در مجلس و عدم واکنش مجلس به توضیحات او را ”سکوت مجلس و جفت پوچ ظریف“ دانسته و سؤال کرده است: ”اکنون سؤال اصلی این است که چطور مجلس شورای اسلامی در برابر این تقلب غیرقانونی جدید سکوت کرده است؟! “.
این روزنامه باند خامنهای به نمایندگان مجلس رژیم توصیه میکند به سکوت پایان دهند: ”اکنون وقت آن است که مجلس شورای اسلامی معین کند هیأت مذاکرهکننده کشورمان به چه حقی تاییدیه صدور قطعنامه مذکور را در مذاکرات داده و به بهانه لغو تحریمها آن هم با هزار اما و اگر برآمده از «اعتماد به آژانس و آمریکا» چنین رژیم خطرناک و ضد همه مولفههای امنیت ملی کشورمان را پذیرفته است؟ دوران بیرسانه بودن نظام و عقد قطعنامههای یواشکی مدتهاست سپری شده است! آیا حقیقتاً عدهیی از سیاستمداران خارجی گمان بردهاند با تمسک به «دیپلماسی مخفیانه»، با پنهانکاری مسیر نگارش قطعنامه مذکور از مردم و مجلس و نخبگان جامعه ایرانی خواهند توانست طرح «خلع سلاح سپاه و ارتش» را با هدف «تامین امنیت رژیم غاصب صهیونیستی» به مرحله اجرا برسانند؟“.
همین روزنامه در در مقالهیی دیگری از آماده کردن ”داغ و درفش “ توسط دولت روحانی برای دلواپسان شکوه کرده است که: ”دولتمردان حامی نقد (!) این ادعا را درباره غربیها (مثلاً اظهارات سخیف ارنست و کارتر) کاملاً رعایت میکنند و با سمحه و سهله از کنار تهدیدات آمریکاییها میگذرند ولی کافی است یک کارشناس فنی یا یک تحلیلگر به قسمتی از توافق خرده بگیرد، داغ و درفش را آماده میکنند! “.
کیهان خامنهای نیز از ارایه اطلاعات نادرست توسط وزیرخارجه رژیم درباره تعلیق تحریمها به مجلس شکوه کرده است ”وزیر امور خارجه در مجلس گفت در متن نهایی توافق اصلاً کلمه تعلیق نیامده است! اما مرور متن نشان میدهد کلمه suspend چهار بار در متن نهایی آمده است“.
علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم ضمن متهم کردن دلواپسان و رسانههای آنها به ایجاد دودستگی در نظام آخوندی، برجسته کردن اشکالات جمعبندی مذاکرات وین را مایه اختلاف و دو دستگی در نظام آخوندی ذکر کرده و گفته است: ”اگر بخواهیم دنبال اشکالات جمعبندی مذاکرات وین بگردیم و آنها را برجسته کنیم نفعی عاید کشور نمیشود و این در حالی است که رهبر معظم انقلاب بهدرستی در نماز عید فطر فرمودند مسأله هستهیی نباید مایه دو دستگی در کشور شود“.
لاریجانی به دلواپسان توصیه کرده که به توافقنامه و سیاست دولت روحانی در زمینه پذیرش آن تمکین کنند، با نگاهی دیگر به مسأله مهم ملی نظام که رخ داده نگاه کنند، و جمعبندی مذاکرات دست آوردی ملی در نظرگرفته شود و مایه حرکت آینده کشور قرارداده شود. !
بهرغم تمامی این کشمکشها و تمهیدات دولت آخوند حسن روحانی برای وادار کردن دلواپسان به سکوت و ”خود سانسوری“، سؤال این است که ”داغ و درفش“ روحانی برای دلواپسان کار ساز است، و واداشتن آنها به خودسانسوری میسر است. ؟
طبعاً پاسخ به این سؤال منفی است، زیرا چنین فرضی که خوردن جام زهر باعث سکوت دلواپسان شود و به نوعی وحدت تحمیلی که ولیفقیه ارتجاع و بهدنبال او رئیس مجلس رژیم در نظر دارند را بپذیرند، فرضی محال است. زیرا از آنجایی که ریشه تمامی درگیریهای هر دو باند رژیم بر سر هژمونی، منافع و در نهایت چپاول بیشتر است، هر گونه کوتاه آمدن از مواضعشان در مخالفت با قطعنامه، در جهت تضعیف جبهه خودی و در جهت تقویت باند مقابل (باند رفسنجانی - روحانی) است.
بنابراین پس از توافقنامه و تصویب قطعنامه شورای امنیت نیز قطعاً جنگ و جدال باندی افزایش پیدا خواهد کرد، و توافقنامه بستری برای تشدید تضادها و شقه هر چه بیشتر نظام آخوندی است.
به عبارت دیگر تلاش برای به سکوت کشاندن دلواپسان با توجه به ماهیت جنگ و دعوای باندهای درونی رژیم خیالی بیش نیست و سمت و سوی این جنگ و جدال تعمیق شقه در مرحله بعد از زهر خوران است.