بعد از گذشت چند روز که گرد و خاک اولیهٴ پیروزینمایی زهر خوران هستهیی بهتدریج فروکش میکند، چشمها بهتدریج روی خود توافقنامه وین باز میشود و آه و فغان مهرهها و ایادی باند ولیفقیه از بلایی که بر سرشان آمده، دارد بلند و بلندتر میشود؛ از جمله تلویزیون رژیم که در یکی دو روز اول در شیپور پیروزی میدمید، حالا ناچار است که این آه و فغانها را منعکس کند.
شبکه خبر تلویزیون رژیم جمعه شب 26تیر، گفتگویی داشت با یکی از دلواپسان هستهیی به نام فؤاد ایزدی. نامبرده در این گفتگو درباره فقط دو ماده از متن توافقنامه صحبت کرد و روشن کرد که همین دو ماده بهتنهایی چطور دمار از روزگار رژیم درمیآورد.
ایزدی میگوید: «فکر میکنم بندهای 11 و 12 این متن بیشترین مشکل را دارند. طراحی قطعنامه به این صورت است که ذیل فصل7، اگر ما تخلفی در انجام تعهداتمان داشته باشیم یا متهم به انجام خلافی بشویم شورای امنیت میتواند علیه ما قطعنامهیی صادر بکند. در فصل7 هم میدانید امکان استفاده از زور یا حمله نظامی توسط شورای امنیت وجود دارد. اگر آمریکاییها خلافی انجام بدهند، شورای امنیت نمیتواند علیه آمریکاییها قطعنامه صادر کند، چون آمریکاییها حق وتو دارند و آن قطعنامه را بهراحتی وتو میکنند. یعنی آمریکاییها در محیط سازمان ملل و شورای امنیت، شهروند درجه یک هستند و ما شهروند درجه دو. این بحثی که در بند 11 و 12 قطعنامه آمده، در عمل این اختیار را نهتنها به آمریکا بلکه بهکشورهای دیگر عضو دائم شورای امنیت میدهد که اگر در طول اجرای این توافقات به این روند اعتراضی داشته باشد یا شواهد و یا متن مدارک محکمهپسندی ارائه بدهد، همینکه اعتراض بکند و ایران به این اعتراض توجه نکند توسط بند12 قطعنامه، طرف معترض بهراحتی میتواند همه آن تحریمهای قبلی را که لغو شده است دوباره سرجای خودش برگرداند».
یکی از مواردی که رژیم و تیم مذاکرهکننده خیلی روی آن، تبلیغات و پیروزینمایی میکنند، این است که بر اساس توافق وین، کلیة قطعنامههای قبلی شورای امنیت علیه رژیم لغو میشود، اما واقعیت چیست؟
ایزدی در این باره میگوید: «این نکته درستی است که قطعنامههای قبلی سازمان ملل لغو میشود ولی به این معنی نیست که دیگر ما قطعنامه نداریم، همین قطعنامه که قرار است دوشنبه رأیگیری بشود تجمیع قطعنامههای قبلی است و بعد موارد تحریمی قبلی را هم در آن میتوانند بگنجانند».
اما ببینیم چه چیزی در توافقنامه گنجاندهشده است که دلواپسها را چنین هراسان کرده است:
ایزدی توضیح میدهد: «متن قطعنامه بخشی به اسم استیتمنت یا بخش بیانیه دارد. بخش6 بیانیه آورده است که سلاح از ایران نمیتواند خارج بشود. در عراق افرادی و گروههایی هستند که با داعش میجنگند و به ما هم کمک میکنند. کاری که ایران میکند این است که به اینها کمک میکند، سلاح میدهد که بتوانند با داعش بجنگند، بر اساس این قطعنامهاین کار بایست متوقف بشود. یعنی ایران نباید سلاح به خارج از مرزهای خودش ارسال بکند. بر اساس ماده6 این قطعنامه، ایران نباید به حزبالله کمکی در حوزه نظامی بکند. این یکی دیگر از مشکلات است».
پس باید به پاسدارها و دلواپسها حق داد که اینطور جلز و ولز کنند. چرا که توافق، هم دست رژیم در صدور تروریسم و هم دست تجاوزگری رژیم را حسابی میبندد. این دست بستگی تنها به ارسال سلاح محدود نمیشود. ایزدی در ادامه حرفهایش به آثار قطعنامه اشاره میکند: «در آن قسمت استیتمنت یا قسمت بیانیه قطعنامه، بند7 آنهم مشکلات جدی دارد. بحث بازرسی از کشتیها و هواپیماهایی را مطرح میکند که یا به سمت ایران میآیند یا از ایران خارج میشوند. این قطعنامه، حقی را به کشورها داده که هر کشتی یا هواپیمایی که به سمت ایران میرود یا از ایران خارج میشود را بازرسی کنند. از اینجهت این نوع بازرسیهای گسترده که در دنیا هم کم اتفاق میافتد متأسفانه در بیانیه وجود دارد».
آنچه گفته شد فقط مربوط به 2ماده از توافقنامه وین است. باید منتظر بود که سر دیگر مواد را هم بازکنند تا بیشتر روشن شود که این توافقنامه در واقع میدان مینی است که در قدمبهقدم و سطر به سطر آن مینی پنهان شده که زیر پای خلیفه ارتجاع منفجر خواهد شد.
شبکه خبر تلویزیون رژیم جمعه شب 26تیر، گفتگویی داشت با یکی از دلواپسان هستهیی به نام فؤاد ایزدی. نامبرده در این گفتگو درباره فقط دو ماده از متن توافقنامه صحبت کرد و روشن کرد که همین دو ماده بهتنهایی چطور دمار از روزگار رژیم درمیآورد.
ایزدی میگوید: «فکر میکنم بندهای 11 و 12 این متن بیشترین مشکل را دارند. طراحی قطعنامه به این صورت است که ذیل فصل7، اگر ما تخلفی در انجام تعهداتمان داشته باشیم یا متهم به انجام خلافی بشویم شورای امنیت میتواند علیه ما قطعنامهیی صادر بکند. در فصل7 هم میدانید امکان استفاده از زور یا حمله نظامی توسط شورای امنیت وجود دارد. اگر آمریکاییها خلافی انجام بدهند، شورای امنیت نمیتواند علیه آمریکاییها قطعنامه صادر کند، چون آمریکاییها حق وتو دارند و آن قطعنامه را بهراحتی وتو میکنند. یعنی آمریکاییها در محیط سازمان ملل و شورای امنیت، شهروند درجه یک هستند و ما شهروند درجه دو. این بحثی که در بند 11 و 12 قطعنامه آمده، در عمل این اختیار را نهتنها به آمریکا بلکه بهکشورهای دیگر عضو دائم شورای امنیت میدهد که اگر در طول اجرای این توافقات به این روند اعتراضی داشته باشد یا شواهد و یا متن مدارک محکمهپسندی ارائه بدهد، همینکه اعتراض بکند و ایران به این اعتراض توجه نکند توسط بند12 قطعنامه، طرف معترض بهراحتی میتواند همه آن تحریمهای قبلی را که لغو شده است دوباره سرجای خودش برگرداند».
یکی از مواردی که رژیم و تیم مذاکرهکننده خیلی روی آن، تبلیغات و پیروزینمایی میکنند، این است که بر اساس توافق وین، کلیة قطعنامههای قبلی شورای امنیت علیه رژیم لغو میشود، اما واقعیت چیست؟
ایزدی در این باره میگوید: «این نکته درستی است که قطعنامههای قبلی سازمان ملل لغو میشود ولی به این معنی نیست که دیگر ما قطعنامه نداریم، همین قطعنامه که قرار است دوشنبه رأیگیری بشود تجمیع قطعنامههای قبلی است و بعد موارد تحریمی قبلی را هم در آن میتوانند بگنجانند».
اما ببینیم چه چیزی در توافقنامه گنجاندهشده است که دلواپسها را چنین هراسان کرده است:
ایزدی توضیح میدهد: «متن قطعنامه بخشی به اسم استیتمنت یا بخش بیانیه دارد. بخش6 بیانیه آورده است که سلاح از ایران نمیتواند خارج بشود. در عراق افرادی و گروههایی هستند که با داعش میجنگند و به ما هم کمک میکنند. کاری که ایران میکند این است که به اینها کمک میکند، سلاح میدهد که بتوانند با داعش بجنگند، بر اساس این قطعنامهاین کار بایست متوقف بشود. یعنی ایران نباید سلاح به خارج از مرزهای خودش ارسال بکند. بر اساس ماده6 این قطعنامه، ایران نباید به حزبالله کمکی در حوزه نظامی بکند. این یکی دیگر از مشکلات است».
پس باید به پاسدارها و دلواپسها حق داد که اینطور جلز و ولز کنند. چرا که توافق، هم دست رژیم در صدور تروریسم و هم دست تجاوزگری رژیم را حسابی میبندد. این دست بستگی تنها به ارسال سلاح محدود نمیشود. ایزدی در ادامه حرفهایش به آثار قطعنامه اشاره میکند: «در آن قسمت استیتمنت یا قسمت بیانیه قطعنامه، بند7 آنهم مشکلات جدی دارد. بحث بازرسی از کشتیها و هواپیماهایی را مطرح میکند که یا به سمت ایران میآیند یا از ایران خارج میشوند. این قطعنامه، حقی را به کشورها داده که هر کشتی یا هواپیمایی که به سمت ایران میرود یا از ایران خارج میشود را بازرسی کنند. از اینجهت این نوع بازرسیهای گسترده که در دنیا هم کم اتفاق میافتد متأسفانه در بیانیه وجود دارد».
آنچه گفته شد فقط مربوط به 2ماده از توافقنامه وین است. باید منتظر بود که سر دیگر مواد را هم بازکنند تا بیشتر روشن شود که این توافقنامه در واقع میدان مینی است که در قدمبهقدم و سطر به سطر آن مینی پنهان شده که زیر پای خلیفه ارتجاع منفجر خواهد شد.