دوران «پسا مذاکره» و اوجگیری فریادهای حق‌خواهی مردم محروم و گرسنه

تا دیروز که جنگ و دعوا در رأس نظام بر سر خوردن یا نخوردن جام زهر اتمی بود، آخوند روحانی با شیادی، از نان و آب مردم گرفته تا مسأله بیکاری جوانان و فقر و نداری و هر چیز دیگر را مشروط به لغو «تحریمها» می‌کرد. وی بارها برای سفید سازی کارنامه سیاهش دجالگرانه اشک تمساح می‌ریخت که «چرا باید ما امروز با این معضل روبه‌رو باشیم، ایران با عظمت این همه معادن، این همه سرزمین آماده، این همه جوان لایق و تحصیل کرده» اما حالا که که خامنه‌ای زهر را خورده و توپ جنگ باندی توی زمین روحانی افتاده است دیگر نمی‌تواند وعده‌های قبلی را تکرار کند، به کلیات اکتفا کرده و مثلاً روز عید فطر در صحبت با خبرگزاری حکومتی ایسنا فقط به گفتن این جمله اکتفا کرد که «باید خود را برای شرایط پساتحریم و دنیای بعد از توافق آماده کنیم» و در مورد این‌که «شرایط پساتحریم» چی است و چه تاثیر مادی در حل مسأله بیکاری جوانها، حقوق میلیونها کارگر و معلم و قشرمحروم جامعه می‌گذارد، مطلقاً حرفی نزد. به این‌که حقوق معلمان و پرستاران زیر خط فقر و کارگران زیر خط مرگ چه می‌شود، هیچ اشاره‌یی نکرد. این سکوت روحانی به‌خصوص با پایین کشیده شدن ولوم سر و صداهای جشن ادعایی باند رفسنجانی در روزنامه‌هایش باعث نگرانی گردانندگان همین روزنامه‌ها شده و از جمله روزنامه حکومتی ابتکار به تاریخ 25تیر در این مورد نوشته «دور نیست که در آینده نزدیک، این اشتیاق به نداهای نارضایتی تبدیل شود که مگر توافق نکردیم؟ پس بهبود اوضاع چی شد؟». روشن است که هنوز چند روزی از سرکشیدن جام زهر اتمی نگذشته، وحشت از «نداهای نارضایتی» یا همان فریا‌دهای خشم و اعتراضات اجتماعی، سرتاپای نظام را فراگرفته است. وحشت از خشم شعله‌ور انبوه جوانان، زنان و مردانی که فریاد می‌زنند مگر نمی‌گویید که تحریمها لغو شده است، پس حق ما را بدهید. در ادامه همین وحشتزدگی است که سردمداران نظام از هر دو باند به دست و پا افتادند تا با اعترافهایی مثل این‌که ریشه‌ی همه مشکلات اقتصادی در تحریمها نیست، از اوجگیری این فریادهای حق‌طلبانه جلوگیری کنند. از جمله خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم روز 26تیر ماه نوشته بود: «دولت نباید سطح انتظارات مردم را در حل مشکلات اقتصادی بالا ببرد و نباید چندان منتظر اتفاقات مهم و سریعی در اقتصاد کشور بود. ریشه مشکلات اقتصادی کشور در تحریمها نبود که اکنون با رفع آنها، اتفاقات اساسی بیفتد».

سردمداران نظام خیلی خوب می‌دانند که در دوران «پساتحریمها» فوران اعتراضات مردم و جوانان برای مطالبه‌ی حقوق به‌یغما رفته‌شان در راه است و هر روز گسترده‌تر و عمیق‌تر می‌شود و دیگر دعاوی دجالگرانه در مهار این بهمنی که دارد شکل می‌گیرد، کمترین تأثیری ندارد.