25تیرماه روز بهزیستی و تأمین اجتماعی است، سازمان تأمین اجتماعی یک سازمان کارگزار بیمه اجتماعی است که وظیفه پوشش اجباری بیمه کارگران مزد بگیر و پوشش اختیاری صاحبان حرفه‌های آزاد و مشاغل را برعهده دارد.
60سال است که از تأسیس این نهاد می‌گذرد و متولی بیمه درمانی و رفاه تأمین اجتماعی است. اما بیمه اجتماعی که از حقوق اساسی مردم است، مانند سایر حقوق مردم در نظام آخوندی پایمال شده و طی سالیان گذشته بخش زیادی از اموال آن که از مردم محروم جمع‌آوری شده توسط مهره‌ها و ایادی رژیم به غارت رفته است.
یکی از موارد این چپاولگری در سازمان تأمین اجتماعی، بالا کشیدن اموال این سازمان توسط قاضی مرتضوی جنایتکار بود که بخشی از آن صرف بذل و بخشش به ایادی رژیم از جمله هدیه! به نمایندگان مجلس رژیم شد.
مورد دیگر اختلاس و دزدی محمدرضا رحیمی معاون پاسدار احمدی‌نژاد از بیمه ایران و رشوه دادن بخشی از این پول به نمایندگان مجلس رژیم بود، که در ماجرای محکومیت رحیمی، مهره‌ها و رسانه‌های رژیم در جنگ باندی به‌طور مفصل به این موضوع اشاره کردند و...
صرف نظر از چپاول و غارت در این نهاد، به‌لحاظ اداری نیز سازمان تأمین اجتماعی حساب و کتاب مشخصی ندارد.
بر اساس گفته تقی نوربخش رئیس سازمان تأمین اجتماعی، طبق قانون مصوب سال 1354 یعنی قانون 40سال پیش، می‌بایست محاسبات بیمه‌ای هر سه سال یکبار انجام بگیرد، اما ظرف 40سال گذشته فقط یکبار این کار انجام گرفته است.
به گفته این کارگزار نظام آخوندی می‌بایست محاسبات بیمه‌ای متناسب با امید به زندگی، سپرده بانکی، متناسب با میانگین سنوات بیمه پردازی و تورم انجام بگیرد. اما با توجه به این‌که این پارامترها مستمراً در حال تغییر هستند، چنین محاسباتی انجام نمی‌گیرد و مستمری بگیران متناسب با شرایط اقتصادی افزایش پیدا نمی‌کند و تغییر چنین شاخص‌هایی انجام نمی‌گـیرد. این مقام حکومت آخوندی اعتراف می‌کند طی 10سال گذشته با توجه به افزایش نرخ تورم که در نهایت در سال 92 به 40درصد رسید، دولتها مستمری بیمه شدگان را بر اساس نرخ واقعی تورم بالا نبرده‌اند و بین 6 تا 9 درصد مستمریها را افزایش داده‌اند. (تلویزیون شبکه خبر 24تیر 94)
بر اساس گفته نوربخش در اواخر سال 93نرخ تورم 17درصد بوده (البته به ادعای دولت روحانی) و بر این اساس مستمریها افزایش یافته است که به گفته او ”این افزایش متناسب با افزایش واقعی هزینه زندگی نیست“.
البته این مقام نظام آخوندی به عمد از روی حداقل هزینه یک خانوار 4نفری که نزدیک به سه میلیون تومان است گذشته است، و با بیان این عبارت کلی که ”افزایش متناسب با افزایش هزینه واقعی زندگی نیست“، واقعیت دردناک زندگی مستمری بگیران را کتمان کرده است، آن‌چنان که مجری تلویزیون رژیم به عدم رضایت بیمه شدگان اشاره می‌کند، که بیمه شدگان از بالا بودن حق بیمه و عدم تناسب آن با خدماتی که توسط این نهاد ارایه می‌شود ناراضی هستند.
واضح است معنای عدم رضایت بیمه شدگان از عدم تناسب حق بیمه و ارائه خدمات توسط این نهاد، این است که بخشی از پرداختی‌های بیمه شدگان توسط این سازمان و متولیان آن بالا کشیده می‌شود و صرف ارائه خدمات به بیمه شدگان نمی‌شود.
به گفته نوربخش در حال حاضر 160هزار نفر تحت پوشش بیمه بیکاری هستند، در حالی که آمار بیکاران کشور سرسام‌آور و هفت میلیون کارگر با دستمزدی پایین‌تر از حداقل حقوق رسمی؛ بدون بیمه و هر گونه حق و حقوق هستند.
پنجاه هزار زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بیمه هستند، در شرایطی که آمار زنان سرپرست خانوار که بیمه نیستند بسیار بالا است.
به گفته عباس صلاحی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس رژیم به‌دلیل کمبود منابع و اعتبارات، طرح بیمه تأمین اجتماعی ۲۰۰ هزار تن از زنان سرپرست خانوار تحقق نیافته است.
این عضو مجلس رژیم افزایش شمار زنان سرپرست خانوار را معضلی مهم و نگران‌کننده دانسته و گفته است حتی کمیته امداد خمینی نمی‌تواند حمایت از زنان سرپرست خانوار در ایران را برعهده بگیرد.
اعتراف این نماینده مجلس رژیم به مشکلات بیمه زنان سرپرست خانوار در شرایطی است که روزنامه حکومتی مردم‌سالاری روز 28خرداد94 از قول معاون برنامه‌ریزی و هماهنگی معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری نوشت: ”هم اینک دو میلیون و 500هزار زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد که هر روز بر تعداد آنان افزود می‌شود“.
وضعیت بیمه و اوضاع مستمری بگیران در نظام آخوندی آن‌قدر اسفناک است که روزنامه شرق 11تیر 94 در مطلبی تحت عنوان میزان الحراره ”تامین اجتماعی“، نوشته است در آینده جامعه جوان و روبه رشد از امکان تأمین حداقل‌های زندگی در دوران اشتغال، بیماری، بیکاری، بازنشستگی و یا سایر سختیها برخوردار نیست و نظام بیمه هم‌چنان دچار ضعف و سستی مستمر است.
وضعیت فقر و فاقه مستمری بگیران و عدم رسیدگی به آنها توسط سازمان تأمین اجتماعی رژیم، در شرایطی است که در دولت احمدی‌نژاد که دولت ”پاکدستان“ ! نامیده می‌شد و در دولت ”اعتدال و امید ” آخوند حسن روحانی، موارد بسیاری از دزدی‌های نجومی و فسادهای هزاران میلیارد تومانی رو می‌شود که آن روی سکه ظلم و ستمی است که توسط این دولت‌های ضد‌مردمی بر مستمری بگیران محروم وارد می‌شود.
واقعیت این است که نظامی که از پایه بر دجالیت و چپاول بنا شده است، تمام ارگان‌های این‌چنینی با هر نام و نشانی تنها، زمینه‌های مناسبی برای خوردن اموال مردم و نهادینه کردن غارتگری است.
60سال است که از تأسیس این نهاد می‌گذرد و متولی بیمه درمانی و رفاه تأمین اجتماعی است. اما بیمه اجتماعی که از حقوق اساسی مردم است، مانند سایر حقوق مردم در نظام آخوندی پایمال شده و طی سالیان گذشته بخش زیادی از اموال آن که از مردم محروم جمع‌آوری شده توسط مهره‌ها و ایادی رژیم به غارت رفته است.
یکی از موارد این چپاولگری در سازمان تأمین اجتماعی، بالا کشیدن اموال این سازمان توسط قاضی مرتضوی جنایتکار بود که بخشی از آن صرف بذل و بخشش به ایادی رژیم از جمله هدیه! به نمایندگان مجلس رژیم شد.
مورد دیگر اختلاس و دزدی محمدرضا رحیمی معاون پاسدار احمدی‌نژاد از بیمه ایران و رشوه دادن بخشی از این پول به نمایندگان مجلس رژیم بود، که در ماجرای محکومیت رحیمی، مهره‌ها و رسانه‌های رژیم در جنگ باندی به‌طور مفصل به این موضوع اشاره کردند و...
صرف نظر از چپاول و غارت در این نهاد، به‌لحاظ اداری نیز سازمان تأمین اجتماعی حساب و کتاب مشخصی ندارد.
بر اساس گفته تقی نوربخش رئیس سازمان تأمین اجتماعی، طبق قانون مصوب سال 1354 یعنی قانون 40سال پیش، می‌بایست محاسبات بیمه‌ای هر سه سال یکبار انجام بگیرد، اما ظرف 40سال گذشته فقط یکبار این کار انجام گرفته است.
به گفته این کارگزار نظام آخوندی می‌بایست محاسبات بیمه‌ای متناسب با امید به زندگی، سپرده بانکی، متناسب با میانگین سنوات بیمه پردازی و تورم انجام بگیرد. اما با توجه به این‌که این پارامترها مستمراً در حال تغییر هستند، چنین محاسباتی انجام نمی‌گیرد و مستمری بگیران متناسب با شرایط اقتصادی افزایش پیدا نمی‌کند و تغییر چنین شاخص‌هایی انجام نمی‌گـیرد. این مقام حکومت آخوندی اعتراف می‌کند طی 10سال گذشته با توجه به افزایش نرخ تورم که در نهایت در سال 92 به 40درصد رسید، دولتها مستمری بیمه شدگان را بر اساس نرخ واقعی تورم بالا نبرده‌اند و بین 6 تا 9 درصد مستمریها را افزایش داده‌اند. (تلویزیون شبکه خبر 24تیر 94)
بر اساس گفته نوربخش در اواخر سال 93نرخ تورم 17درصد بوده (البته به ادعای دولت روحانی) و بر این اساس مستمریها افزایش یافته است که به گفته او ”این افزایش متناسب با افزایش واقعی هزینه زندگی نیست“.
البته این مقام نظام آخوندی به عمد از روی حداقل هزینه یک خانوار 4نفری که نزدیک به سه میلیون تومان است گذشته است، و با بیان این عبارت کلی که ”افزایش متناسب با افزایش هزینه واقعی زندگی نیست“، واقعیت دردناک زندگی مستمری بگیران را کتمان کرده است، آن‌چنان که مجری تلویزیون رژیم به عدم رضایت بیمه شدگان اشاره می‌کند، که بیمه شدگان از بالا بودن حق بیمه و عدم تناسب آن با خدماتی که توسط این نهاد ارایه می‌شود ناراضی هستند.
واضح است معنای عدم رضایت بیمه شدگان از عدم تناسب حق بیمه و ارائه خدمات توسط این نهاد، این است که بخشی از پرداختی‌های بیمه شدگان توسط این سازمان و متولیان آن بالا کشیده می‌شود و صرف ارائه خدمات به بیمه شدگان نمی‌شود.
به گفته نوربخش در حال حاضر 160هزار نفر تحت پوشش بیمه بیکاری هستند، در حالی که آمار بیکاران کشور سرسام‌آور و هفت میلیون کارگر با دستمزدی پایین‌تر از حداقل حقوق رسمی؛ بدون بیمه و هر گونه حق و حقوق هستند.
پنجاه هزار زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بیمه هستند، در شرایطی که آمار زنان سرپرست خانوار که بیمه نیستند بسیار بالا است.
به گفته عباس صلاحی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس رژیم به‌دلیل کمبود منابع و اعتبارات، طرح بیمه تأمین اجتماعی ۲۰۰ هزار تن از زنان سرپرست خانوار تحقق نیافته است.
این عضو مجلس رژیم افزایش شمار زنان سرپرست خانوار را معضلی مهم و نگران‌کننده دانسته و گفته است حتی کمیته امداد خمینی نمی‌تواند حمایت از زنان سرپرست خانوار در ایران را برعهده بگیرد.
اعتراف این نماینده مجلس رژیم به مشکلات بیمه زنان سرپرست خانوار در شرایطی است که روزنامه حکومتی مردم‌سالاری روز 28خرداد94 از قول معاون برنامه‌ریزی و هماهنگی معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری نوشت: ”هم اینک دو میلیون و 500هزار زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد که هر روز بر تعداد آنان افزود می‌شود“.
وضعیت بیمه و اوضاع مستمری بگیران در نظام آخوندی آن‌قدر اسفناک است که روزنامه شرق 11تیر 94 در مطلبی تحت عنوان میزان الحراره ”تامین اجتماعی“، نوشته است در آینده جامعه جوان و روبه رشد از امکان تأمین حداقل‌های زندگی در دوران اشتغال، بیماری، بیکاری، بازنشستگی و یا سایر سختیها برخوردار نیست و نظام بیمه هم‌چنان دچار ضعف و سستی مستمر است.
وضعیت فقر و فاقه مستمری بگیران و عدم رسیدگی به آنها توسط سازمان تأمین اجتماعی رژیم، در شرایطی است که در دولت احمدی‌نژاد که دولت ”پاکدستان“ ! نامیده می‌شد و در دولت ”اعتدال و امید ” آخوند حسن روحانی، موارد بسیاری از دزدی‌های نجومی و فسادهای هزاران میلیارد تومانی رو می‌شود که آن روی سکه ظلم و ستمی است که توسط این دولت‌های ضد‌مردمی بر مستمری بگیران محروم وارد می‌شود.
واقعیت این است که نظامی که از پایه بر دجالیت و چپاول بنا شده است، تمام ارگان‌های این‌چنینی با هر نام و نشانی تنها، زمینه‌های مناسبی برای خوردن اموال مردم و نهادینه کردن غارتگری است.
