آخوند محمود علوی، وزیر اطلاعات دولت روحانی 10خرداد 94 در همایش دو روزه استانداران و فرمانداران رژیم با وحشت و نگرانی به افزایش تجمعات اعتراضی اعتراف کرد و گفت: «طبق اطلاعات ناجا در دو ماه اول سال تجمعات صنفی 55 درصد افزایش داشته است، بنابراین امکان تبدیل این تجمعات به اعتراضات سیاسی و چالشهای امنیتی وجود دارد».
ولیفقیه ارتجاع در سخنرانی اول سال خود، آنچه وزیراطلاعات رژیم اعتراف کرده است را پیشبینی کرده بود. وی گفته بود: ”میخواهند این امنیت را بهدست مردم از بین ببرند، مردم را وادار کنند به برهم زدن امنیت و حرکات اعتراضی در کشور شروع کنند، دارند تحریک میکنند، دارند کار میکنند دارند برنامهریزی میکنند، کاریست که با جدیت و با شدت بهدنبال آن هستند خوب آن یک شرایط مهم است این یک چالش بزرگ است
اعتراف خامنهای به چالش بزرگ بیانگر شرایط اجتماعی آماده برای خیزش بود. از شروع سال جدید تا کنون این حقیقت بارها و بارها ترجیعبند سخنان سران و مهرههای رژیم شده است که تماماً همراه با نگرانی برای امنیت نظام بیان میشود
در یک اعتراف کم سابقه حسینعلی امیری سخنگوی وزارت کشور آخوندها در رابطه با اعتراضات گسترده در سطح کشور گفت: ”تجمعات برای مطالبه حقوق و مزایا اگر بگویم سالانه حدود 3000 تجمع کارگری از این قبیل در سطح کشور برگزار میشود، اغراق نکردهام اما این اجتماعات نباید به امنیت کشور خدشه وارد کند. “. (روزنامه حکومتی مردمسالاری 26آبان 93)
خامنهای بار دیگر روی همین نگرانی بعد از خیزش سراسری معلمین تحت عنوان درد سر درست کردن برای نظام (بخوانید امنیت نظام) دست گذاشت و گفت ”معلمین ما غافل نیستند از توطئه دشمن اینهایی که بهعنوان معیشت یک شعاری میدهند و در کنار آن چند تا شعار فتنهگرانهٴ دیگری هم در پهلوی آن میدهند... این از روی دلسوزی نیست این برای مشکل درست کردن برای نظام است برای دردسر درست کردن برای نظام است“. (سخنرانی ولیفقیه ارتجاع در جمع افرادی تحت عنوان معلمان 16اردیبهشت 94)
روزنامه حکومتی رسالت 29اردیبهشت94 با اشاره به همزمانی حوادث اخیر مهاباد، ایرانشهر و مواردی مثل ورزشگاه تبریز نوشت: شرایط به جایی رسیده که «چقدر آسان از هر اجتماعی با برنامهریزی مختصر میشود برای بحرانسازی بهرهبرداری کرد».
در یک گزارش درونی از یکی از جلسات شورای شهر مهاباد پس از قیام مردم این شهر، یکی از کارشناسان وزارت بدنام اطلاعات گفته بود: مسألهای که در مهاباد اتفاق افتاد، تماماً علیه نظام تبدیل شد. بیشتر نفراتی که در مهاباد به خیابانها ریختند، میخواستند نارضایتی خود را با نظام نشان دهند.
یک کارشناس دیگر رژیم ضمن تأیید نظرات نفر قبلی گفت، مسأله مهاباد یک تک مورد نیست. مردم از نظام بهخاطر، فقر و بیکاری و رانتخواری ناراحتند. در شرایطی که بهسر میبریم همه شهرها یک مهاباد است، در آینده، کوچکترین حرکت اجتماعی، مانند یک بهمن، ممکن است به بحران سراسری تبدیل بشود. الآن هر حرکتی که صورت میگیرد، برای همه نگرانی ایجاد میکند. حتی آقا (منظورش خامنهایست) خودش هم خیلی نگران است. ترس مردم به میزان خیلی زیادی ریخته است، همه جا علناً مخالفت میکنند و گاه فحش میدهند و همه چیز این نظام را زیر علامت سؤال میبرند و ما هم زیاد نمیتوانیم زیاد کاری بکنیم.
آخوند یزدی رئیس خبرگان ارتجاع نیز این وحشت را به نحو دیگری بیان کرد و گفت: «امروز فضای جامعه بهصورتی است که اگر کسی بخواهد نهی از منکر کند با او مقابله میشود». (خبرگزاری حکومتی تسنیم 31اردیبهشت 94)
واقعیت این است که بحرانهای مختلفی که رژیم با آن دست به گریبان است از بحران منطقهیی و اتمی و مشخصاً اقتصادی، تماماً در عنصراجتماعی سرریز میشود. مسألهای که تمامیت رژیم را به وحشت انداخته است.
بطور مشخص امروزه معضل بیکاری گسترده و بهخصوص بیکاری جوانهای تحصیل کرده، برای رژیم آخوندی بار امنیتی پیدا کرده است. مسألهای که به قول رفسنجانی یکی از اصلیترین نگرانیهای نظام آخوندی است. ضمن اینکه اخیراً سردمداران نظام هم در سخنانشان روی خطری که از جانب لشگر عظیم بیکاران و بهخصوص میلیونها جوان فارغالتحصیل بیکار متوجه رژیم است، دست میگذارند.
ولیفقیه ارتجاع در سخنرانی اول سال خود، آنچه وزیراطلاعات رژیم اعتراف کرده است را پیشبینی کرده بود. وی گفته بود: ”میخواهند این امنیت را بهدست مردم از بین ببرند، مردم را وادار کنند به برهم زدن امنیت و حرکات اعتراضی در کشور شروع کنند، دارند تحریک میکنند، دارند کار میکنند دارند برنامهریزی میکنند، کاریست که با جدیت و با شدت بهدنبال آن هستند خوب آن یک شرایط مهم است این یک چالش بزرگ است
اعتراف خامنهای به چالش بزرگ بیانگر شرایط اجتماعی آماده برای خیزش بود. از شروع سال جدید تا کنون این حقیقت بارها و بارها ترجیعبند سخنان سران و مهرههای رژیم شده است که تماماً همراه با نگرانی برای امنیت نظام بیان میشود
در یک اعتراف کم سابقه حسینعلی امیری سخنگوی وزارت کشور آخوندها در رابطه با اعتراضات گسترده در سطح کشور گفت: ”تجمعات برای مطالبه حقوق و مزایا اگر بگویم سالانه حدود 3000 تجمع کارگری از این قبیل در سطح کشور برگزار میشود، اغراق نکردهام اما این اجتماعات نباید به امنیت کشور خدشه وارد کند. “. (روزنامه حکومتی مردمسالاری 26آبان 93)
خامنهای بار دیگر روی همین نگرانی بعد از خیزش سراسری معلمین تحت عنوان درد سر درست کردن برای نظام (بخوانید امنیت نظام) دست گذاشت و گفت ”معلمین ما غافل نیستند از توطئه دشمن اینهایی که بهعنوان معیشت یک شعاری میدهند و در کنار آن چند تا شعار فتنهگرانهٴ دیگری هم در پهلوی آن میدهند... این از روی دلسوزی نیست این برای مشکل درست کردن برای نظام است برای دردسر درست کردن برای نظام است“. (سخنرانی ولیفقیه ارتجاع در جمع افرادی تحت عنوان معلمان 16اردیبهشت 94)
روزنامه حکومتی رسالت 29اردیبهشت94 با اشاره به همزمانی حوادث اخیر مهاباد، ایرانشهر و مواردی مثل ورزشگاه تبریز نوشت: شرایط به جایی رسیده که «چقدر آسان از هر اجتماعی با برنامهریزی مختصر میشود برای بحرانسازی بهرهبرداری کرد».
در یک گزارش درونی از یکی از جلسات شورای شهر مهاباد پس از قیام مردم این شهر، یکی از کارشناسان وزارت بدنام اطلاعات گفته بود: مسألهای که در مهاباد اتفاق افتاد، تماماً علیه نظام تبدیل شد. بیشتر نفراتی که در مهاباد به خیابانها ریختند، میخواستند نارضایتی خود را با نظام نشان دهند.
یک کارشناس دیگر رژیم ضمن تأیید نظرات نفر قبلی گفت، مسأله مهاباد یک تک مورد نیست. مردم از نظام بهخاطر، فقر و بیکاری و رانتخواری ناراحتند. در شرایطی که بهسر میبریم همه شهرها یک مهاباد است، در آینده، کوچکترین حرکت اجتماعی، مانند یک بهمن، ممکن است به بحران سراسری تبدیل بشود. الآن هر حرکتی که صورت میگیرد، برای همه نگرانی ایجاد میکند. حتی آقا (منظورش خامنهایست) خودش هم خیلی نگران است. ترس مردم به میزان خیلی زیادی ریخته است، همه جا علناً مخالفت میکنند و گاه فحش میدهند و همه چیز این نظام را زیر علامت سؤال میبرند و ما هم زیاد نمیتوانیم زیاد کاری بکنیم.
آخوند یزدی رئیس خبرگان ارتجاع نیز این وحشت را به نحو دیگری بیان کرد و گفت: «امروز فضای جامعه بهصورتی است که اگر کسی بخواهد نهی از منکر کند با او مقابله میشود». (خبرگزاری حکومتی تسنیم 31اردیبهشت 94)
واقعیت این است که بحرانهای مختلفی که رژیم با آن دست به گریبان است از بحران منطقهیی و اتمی و مشخصاً اقتصادی، تماماً در عنصراجتماعی سرریز میشود. مسألهای که تمامیت رژیم را به وحشت انداخته است.
بطور مشخص امروزه معضل بیکاری گسترده و بهخصوص بیکاری جوانهای تحصیل کرده، برای رژیم آخوندی بار امنیتی پیدا کرده است. مسألهای که به قول رفسنجانی یکی از اصلیترین نگرانیهای نظام آخوندی است. ضمن اینکه اخیراً سردمداران نظام هم در سخنانشان روی خطری که از جانب لشگر عظیم بیکاران و بهخصوص میلیونها جوان فارغالتحصیل بیکار متوجه رژیم است، دست میگذارند.