روز 27فروردین 94 معلمان کرد در شهرهای ارومیه، سنندج، کرمانشاه، گیلانغرب، قروه، مریوان، بوکان، سردشت، بانه، کامیاران، سقز، پیرانشهر، اسلام‌آباد غرب، دیواندره، بیجار، سروآباد و ایوان غرب نیز همزمان و هماهنگ با معلمان سراسر کشور خواستار تحقق مطالبات خود و پایان دادن به تبعیض و نابرابری میان معلمان و دیگر کارکنان دولت گردیدند.
”تضعیف فرهنگیان تخریب فرهنگ است”، ”این سکوت از نارضایتی است“ و ”نسخه‌های توخالی و عوام فریب، دردی را دوا نمی‌کند“از جمله شعارهای معلمان کرد بود.
فرهنگیان مریوان در بیانیه خود نوشتند به صمد، معلم آزادی و برابری تأسی می‌کنیم. همه‌اش که نباید ترسید، راه که بیفتیم ترسمان می‌ریزد.
در این بیانیه ضمن تأکید برای اقدام متشکل و هماهنگ فرهنگیان و بی‌توجهی به نهادهای سرکوبگر، با اشاره به دولت روحانی نوشته شده است: دولت به‌اصطلاح تدبیر، امیدی برای فرهنگیان به ارمغان نیاورده است. فرهنگیان مریوان، ضمن پافشاری بر خواسته‌های صنفی خود خواستار آزادی هر چه سریعتر معلمان زندانی و لغو کلیه احکام قضایی علیه معلمین شدند.
”تضعیف فرهنگیان تخریب فرهنگ است”، ”این سکوت از نارضایتی است“ و ”نسخه‌های توخالی و عوام فریب، دردی را دوا نمی‌کند“از جمله شعارهای معلمان کرد بود.
فرهنگیان مریوان در بیانیه خود نوشتند به صمد، معلم آزادی و برابری تأسی می‌کنیم. همه‌اش که نباید ترسید، راه که بیفتیم ترسمان می‌ریزد.
در این بیانیه ضمن تأکید برای اقدام متشکل و هماهنگ فرهنگیان و بی‌توجهی به نهادهای سرکوبگر، با اشاره به دولت روحانی نوشته شده است: دولت به‌اصطلاح تدبیر، امیدی برای فرهنگیان به ارمغان نیاورده است. فرهنگیان مریوان، ضمن پافشاری بر خواسته‌های صنفی خود خواستار آزادی هر چه سریعتر معلمان زندانی و لغو کلیه احکام قضایی علیه معلمین شدند.
