در حالی‌که ضرب‌الاجل اتمی هرچه نزدیکتر می‌شود، فشارها برای جلوگیری از یک «توافق بد» نیز هرچه بالاتر می‌گیرد. دعوت وزیران خارجه 5+1 به فرانسه توسط لوران فابیوس نمودی از همین فشارهاست.
مضمون این گردهمایی که روز شنبه 16اسفند در پاریس برگزار شد، ابراز تردید نسبت به یک توافق مفروض بین آمریکا و رژیم بود. خبرگزاری فرانسه اظهارات فابیونس در مصاحبه مطبوعاتی مشترک با جان کری را ابراز «نگرانی دولت فرانسه از معامله‌یی» ارزیابی کرد که «بدون داشتن تضمینهای آهنین برای اطمینان از عدم دستیابی رژیم ایران به بمب اتمی» صورت گیرد. در همین کنفرانس، جان کری نیز نگرانی همتای فرانسوی خود را مورد تأیید قرار داد و گفت: «شکافهایی باقی مانده و لازم است که این شکافها بسته شود. ما اجازه نمی‌دهیم رژیم ایران به سلاح هسته‌یی دست یابد» (خبرگزاری فرانسه ـ 16اسفند).
به این ترتیب فرانسه هم در کنار کنگرهٴ آمریکا که در حال حاضر با یک اکثریت دو حزبی به‌مخالفت با هر گونه «توافق بد» برخاسته، قرار می‌گیرد و جبهه «نه» به یک «توافق بد» را تقویت می‌کند. جبهه‌یی که هم از داخل و هم از خارج آمریکا اوباما را تحت فشار قرار می‌دهد تا تن به توافقی ندهد که حاصل آن، از ریشه درنیامدن دندان اتمی رژیم باشد. به این ترتیب جبهه «نه» به یک «توافق بد» از آمریکا تا اروپا و تا خاورمیانه و خلیج فارس گسترش می‌یابد. می‌دانیم که در خاورمیانه کشورهایی مانند ترکیه و در خلیج فارس، عربستان و کشورهای عربی شورای همکاری نیز در همین جبهه قرار دارند.
کنگره خواستار این است که هر توافقی با رژیم ایران، قبل از امضا به تصویب کنگره برسد و این، در حال حاضر یکی از نقاط جدی تنش بین کنگره و رئیس‌جمهور آمریکاست. فرانسه حتی برای تضمین هر گونه توافقی خواستار در نظر گرفتن یک دورهٴ راستی‌آزمایی یک ساله شده است.
سؤال این است که گسترش این جبهه و افزایش فشارها برای جلوگیری از یک توافق بد، چه آثاری در درون رژیم خواهد گذاشت؟
برای رسیدن به جواب نگاهی به برخی نمونه‌ها ضروری است:
تلویزیون رژیم، فرانسه و اجلاس پاریس را به‌باد حمله گرفت و ناله سرداد که این جلسه «برای بررسی این ادعای ساختگی که تعهدات ایران در پیشرفت مذاکرات کافی نیست و مشکلاتی در حال حاضر وجود دارد» تشکیل شده است. تلویزیون رژیم لوران فابیون را دارای سابقه «سنگ‌اندازی در مذاکرات» نامید و مورد حمله قرار داد.
اما از سوی دیگر صالحی رئیس آژانس اتمی رژیم، طی اظهارات کوتاهی (تلویزیون رژیم ـ17اسفند) با لحنی ذلت‌بار گفت: ما همهٴ اقدامات را برای جلب اعتماد طرف مقابل به‌عمل آورده‌ایم و با تعلیق دهساله در کلیت آن موافقت کرده‌ایم، اما هنوز در مورد مدت و جزییات آن تصمیم واحدی گرفته نشده است.
در درون رژیم همچنین شاهد تشدید بی‌سابقه جنگ باندی هستیم. به‌عنوان نمونه روزنامه حکومتی وطن امروز وابسته به باند خامنه‌ای در سرمقاله‌اش، همهٴ ملاحظات را کنار گذاشته و دولت روحانی و وزیر خارجه‌اش را با صراحت و شدت هدف قرار داده که «نحوه مدیریت» او «در پرونده هسته‌ای، در مقیاس گسترده‌یی می‌تواند استقلال کشور را مخدوش کند»! این روزنامه باند خامنه‌ای افزوده: در حالی‌که «آمریکاییها» و اسرائیل «صراحتاً از هدف تغییر نظام در قالب توافق هسته‌یی می‌گویند!… متأسفانه هنوز نه حسن روحانی و نه ظریف یک واکنش درخور نشان نداده‌اند!».
بر اساس این نمونه‌ها که موارد مشابهشان، روزنامه‌ها و رسانه‌های رژیم را پرکرده، می‌توان گفت که گسترش جبهه «نه» به یک «توافق بد» و تشدید فشارها برای جلوگیری از چنین توافقی، از یک طرف آه و نالة رژیم را درآورده که می‌خواهند «سنگ‌اندازی» کنند و درصدد «تغییر نظام در قالب توافق هسته‌یی هستند»، اما از طرف دیگر صالحی را به‌عنوان رئیس آژانس اتمی به‌صحنه آمده تا با ذلت، به پذیرش بسیاری از خواستهای طرف مقابل اذعان کند. در همین حال جنگ باندی نیز به‌مرحله بی‌سابقه متهم کردن دولت روحانی به خیانت کشیده شده است. این است پیامدهای گسترش جبهه «نه» به یک «توافق بد». البته این پیامدها با نزدیکتر شدن به ضرب‌الاجل، سیر صعودی و پرشتابی خواهند داشت.
مضمون این گردهمایی که روز شنبه 16اسفند در پاریس برگزار شد، ابراز تردید نسبت به یک توافق مفروض بین آمریکا و رژیم بود. خبرگزاری فرانسه اظهارات فابیونس در مصاحبه مطبوعاتی مشترک با جان کری را ابراز «نگرانی دولت فرانسه از معامله‌یی» ارزیابی کرد که «بدون داشتن تضمینهای آهنین برای اطمینان از عدم دستیابی رژیم ایران به بمب اتمی» صورت گیرد. در همین کنفرانس، جان کری نیز نگرانی همتای فرانسوی خود را مورد تأیید قرار داد و گفت: «شکافهایی باقی مانده و لازم است که این شکافها بسته شود. ما اجازه نمی‌دهیم رژیم ایران به سلاح هسته‌یی دست یابد» (خبرگزاری فرانسه ـ 16اسفند).
به این ترتیب فرانسه هم در کنار کنگرهٴ آمریکا که در حال حاضر با یک اکثریت دو حزبی به‌مخالفت با هر گونه «توافق بد» برخاسته، قرار می‌گیرد و جبهه «نه» به یک «توافق بد» را تقویت می‌کند. جبهه‌یی که هم از داخل و هم از خارج آمریکا اوباما را تحت فشار قرار می‌دهد تا تن به توافقی ندهد که حاصل آن، از ریشه درنیامدن دندان اتمی رژیم باشد. به این ترتیب جبهه «نه» به یک «توافق بد» از آمریکا تا اروپا و تا خاورمیانه و خلیج فارس گسترش می‌یابد. می‌دانیم که در خاورمیانه کشورهایی مانند ترکیه و در خلیج فارس، عربستان و کشورهای عربی شورای همکاری نیز در همین جبهه قرار دارند.
کنگره خواستار این است که هر توافقی با رژیم ایران، قبل از امضا به تصویب کنگره برسد و این، در حال حاضر یکی از نقاط جدی تنش بین کنگره و رئیس‌جمهور آمریکاست. فرانسه حتی برای تضمین هر گونه توافقی خواستار در نظر گرفتن یک دورهٴ راستی‌آزمایی یک ساله شده است.
سؤال این است که گسترش این جبهه و افزایش فشارها برای جلوگیری از یک توافق بد، چه آثاری در درون رژیم خواهد گذاشت؟
برای رسیدن به جواب نگاهی به برخی نمونه‌ها ضروری است:
تلویزیون رژیم، فرانسه و اجلاس پاریس را به‌باد حمله گرفت و ناله سرداد که این جلسه «برای بررسی این ادعای ساختگی که تعهدات ایران در پیشرفت مذاکرات کافی نیست و مشکلاتی در حال حاضر وجود دارد» تشکیل شده است. تلویزیون رژیم لوران فابیون را دارای سابقه «سنگ‌اندازی در مذاکرات» نامید و مورد حمله قرار داد.
اما از سوی دیگر صالحی رئیس آژانس اتمی رژیم، طی اظهارات کوتاهی (تلویزیون رژیم ـ17اسفند) با لحنی ذلت‌بار گفت: ما همهٴ اقدامات را برای جلب اعتماد طرف مقابل به‌عمل آورده‌ایم و با تعلیق دهساله در کلیت آن موافقت کرده‌ایم، اما هنوز در مورد مدت و جزییات آن تصمیم واحدی گرفته نشده است.
در درون رژیم همچنین شاهد تشدید بی‌سابقه جنگ باندی هستیم. به‌عنوان نمونه روزنامه حکومتی وطن امروز وابسته به باند خامنه‌ای در سرمقاله‌اش، همهٴ ملاحظات را کنار گذاشته و دولت روحانی و وزیر خارجه‌اش را با صراحت و شدت هدف قرار داده که «نحوه مدیریت» او «در پرونده هسته‌ای، در مقیاس گسترده‌یی می‌تواند استقلال کشور را مخدوش کند»! این روزنامه باند خامنه‌ای افزوده: در حالی‌که «آمریکاییها» و اسرائیل «صراحتاً از هدف تغییر نظام در قالب توافق هسته‌یی می‌گویند!… متأسفانه هنوز نه حسن روحانی و نه ظریف یک واکنش درخور نشان نداده‌اند!».
بر اساس این نمونه‌ها که موارد مشابهشان، روزنامه‌ها و رسانه‌های رژیم را پرکرده، می‌توان گفت که گسترش جبهه «نه» به یک «توافق بد» و تشدید فشارها برای جلوگیری از چنین توافقی، از یک طرف آه و نالة رژیم را درآورده که می‌خواهند «سنگ‌اندازی» کنند و درصدد «تغییر نظام در قالب توافق هسته‌یی هستند»، اما از طرف دیگر صالحی را به‌عنوان رئیس آژانس اتمی به‌صحنه آمده تا با ذلت، به پذیرش بسیاری از خواستهای طرف مقابل اذعان کند. در همین حال جنگ باندی نیز به‌مرحله بی‌سابقه متهم کردن دولت روحانی به خیانت کشیده شده است. این است پیامدهای گسترش جبهه «نه» به یک «توافق بد». البته این پیامدها با نزدیکتر شدن به ضرب‌الاجل، سیر صعودی و پرشتابی خواهند داشت.
