جیا فرانکو فاتورینی
سلام به همگی
از طرف سازمانهایی که به این جلسه فراخوان دادند. خیرمقدم می‌گویم. موضوع برنامه دسترسی به دارو و پزشک در کمپ لیبرتی در مجاورت فرودگاه بغداد است و چرا این موضوع خاص؟
این اشخاص ابتدا در شمال شرقی بغداد در کمپ اشرف به‌سر می‌بردند و از زمان خروج آمریکا از عراق و از زمان به دست گرفتن قدرت توسط مقامات جدید عراقی، دست به هر اقدامی برای خالی کردن اشرف از افراد آن زدند و با اعمال زور و تحت اجبار به محلی به نام کمپ لیبرتی که یک پایگاه سابق ارتش آمریکا در کنار فرودگاه بغداد است جابه‌جا شدند. از آن زمان این اشخاص تحت محاصره دولت عراق که کمپ را کنترل می‌کنند به‌سر می‌برند. این محاصره شامل زیرساختهایی که در اشرف وجود داشت نیز می‌شود به این معنا که در کمپ اشرف این افراد از زیر ساختهای پزشکی برخوردار بودند از جمله یک مجموعه اتاق عمل که آنها خواستار انتقال آن به کمپ لیبرتی در بغداد بودند و مقامات عراقی از آن خودداری کردند. بنابراین کلیه زیر ساخت پزشکی در اشرف باقی ماند و پناهجویان در کمپ لیبرتی آن طور که باید و آن طور که التزامات قانون بین‌المللی انسان‌دوستانه اقتضا می‌کند، از دسترسی به درمان و دارو محروم شدند. برای پرداختن به این موضوع در چارچوب مجمع اجتماعی سازمان ملل که در کاخ ملتها در این‌جا در ژنو برگزار می‌شود با آقای پیر گالان شروع می‌کنیم.
رئیس فدراسیون اروپایی اومانیستها، رئیس سازمان جهانی علیه شکنجه (بلژیک)
تشکر می‌کنم آقای رئیس، خانمها و آقایان،
می‌خواستم بگویم، من نه تنها ریاست این جامعه یعنی فدراسیون اومانیستی اروپا را برعهده دارم که 52 انجمن را گردهم می‌آورد و به‌تازگی استاتوی شورای اقتصادی-اجتماعی سازمان ملل را هم کسب کرده است؛ لذا ما قصد داریم در ملل‌متحد حضور یابیم و صدای اومانیستها در اروپا را برسانیم، به‌ویژه وقتی بحث مربوط به حقوق‌بشر باشد. به نظر من یک مشکل اساسی این است‌که کسانی در دنیا به‌حاشیه رانده می‌شوند، مانند دوستان ما در لیبرتی.
به‌نظر من آمریکا یک مسئولیت مهم دارد که باید به آن پرداخت چون اگر آمریکا این جابه‌جایی را اجازه داده است، پس آنها مسئول وضعیتی هستند که الآن ساکنان در داخل کمپ با آن روبه‌رو هستند.
در واقع اروپا نیز از مسئولیتهای خودش شانه خالی کرد، لذا به‌نظر من ما این مسئولیت مشترک را داریم که ببینیم چه‌طور می‌توانیم امنیت این افراد را تضمین کنیم و خواهان آن بشویم که به‌طور خاص نرم‌های بین‌المللی محترم شمرده شوند و این مطالبه که رئیس هم مطرح کرد، یعنی توجه خاص به رسیدگی پزشکی. به‌خصوص که از سطح این رسیدگی آگاهیم، کسانی که محل و بیمارستانها را بازدید کرده‌اند بهتر از من این‌را خواهند گفت، و وقتی از سطح رسیدگی پزشکی و سازماندهی آن (در اشرف) آگاهیم و این‌که حتی شنیده‌ام همسایگان (اشرف) هم از آن بهره می‌بردند. می‌خواهم با شما در این مورد تبادل نظر کنیم که چه امکاناتی می‌توانیم داشته باشیم به گونه‌یی که سازمان ملل به تعهداتش عمل کند، کمیساریای عالی پناهندگان به تعهداتش عمل کند، اتحادیه اروپا به تعهداتش عمل کند و همچنین در مورد دولت جدید عراق. به‌نظرم زمان آن است که از طریق همین جلسه یک فراخوان به دولت جدید عراق بدهیم که خودش به تعهداتش عمل کند و کمیسر عالی حقوق‌بشر جدید که در ژنو مستقر است که این مسئول جدید بتواند به مسألهٴ پناهندگان کمپ لیبرتی بپردازد. فراخوان مشترک ما باید شنیده شود، چون صدای تشکل‌هایی است که نگرانی آنها، احترام به حقوق مردم و حقوق انسانی در نهادهایی است که پایه آنها را این مفاهیم تشکیل داده‌اند و از همین موضع است که من در این برنامه شرکت کرده‌ام.
پائولو کازاکا
با سلام و با تشکر از همگی شما
آنچه که گفته شده کاملاً صحیح بود و آرزو می‌کنم روزی برای دادن شهادت برای محاکمه جنایتهایی که از 2003 به‌وقوع پیوسته است و هنوز هم در عراق روی می‌دهند به دادگاه بین‌المللی دعوت بشوم. من چندین بار به عراق رفته‌ام که آخرین بار دسامبر سال گذشته بود و اغلب مواقع به‌عنوان نماینده پارلمان اروپا، در جنوب در شمال، در شرق و غرب عراق در اشرف مسافرت کرده‌ام.
تنها چیزی که در عراق روبراه بود، اشرف بود. از هر جنبه‌ای کار می‌کرد مرتب بود و به‌ویژه در زمینه پزشکی. در 2004 که آنجا بودم صف همسایگان را مقابل اشرف می‌دیدم که درخواست کمک از بیمارستان مجاهدین خلق در آنجا را می‌کردند چون می‌دانستند تنها چاره برای درمان‌شان آنجا است. همه اهالی از مجاهدین خلق بسیار بسیار راضی بودند، در آن زمان تنها جایی که همه چیز به‌طور عالی در عراق روبراه بود اشرف بود و این شهادت را به هر تعداد دفعاتی که لازم باشد در هرجایی تکرار خواهم کرد. این یک جنایت بود که از یک طرف پناهندگان را از اشرف به لیبرتی اخراج کردند و از طرف دیگر مانع انتقال تجهیزات‌شان که تجهیزات پیشرفته‌ای هم بود، شدند. آن چه که در لیبرتی دارد انجام می‌شود یک جنایت است که باید متوقف شود، باید که غرب سیاستش را تغییر بدهد و نمی‌توان به این صورت ادامه داد.
ژان شارل ری‌یل- نماینده مجلس فدرال سوئیس و رئیس شورای شهر ژنو
آقای رئیس، خانمها، آقایان،
به‌عنوان نمایندهٴ فدرال و رئیس شورای شهر ژنو و به‌خصوص به‌عنوان نمایندهٴ فعلی شورای بزرگ ژنو و به‌عنوان پزشک بهداشت عمومی از درگذشتهای پشت سر هم ساکنان کمپ لیبرتی منقلب و برآشفته هستم. دلیل این درگذشتها فقدان عامدانه و برنامه‌ریزی شده دسترسی به معالجه می‌باشد. محاصره پزشکی با جلوگیری از دسترسی پناهندگان به درمان ادامه می‌یابد.
ساکنان لیبرتی دارای حقوقی بنیادین هستند. باید همواره آنها را پناهنده ساکن لیبرتی نامید تا وضعیت قانونی آنها روشن باشد. این حقوق بنیادین، حق دسترسی به پزشک، رازداری پزشک، حق دسترسی به مترجم و حق همراهی پرستار در صورت نیاز می‌باشند. حق بهداشت و سلامتی مانند سایر حقوق‌بشری فراسوی موقعیت حقوقی افراد است.
به همین دلیل ما ملل متحد، ایالات متحده و اتحادیه اروپا را فرامی‌خوانیم تا اقدامات فوری برای پایان دادن به این محاصره و محاصره پزشکی انجام دهند و امنیت کمپ لیبرتی را تأمین کنند و به فوریت تلاش کنند تا هفت گروگان، شامل شش زن را که نیروهای عراقی به گروگان گرفته‌اند آزاد کنند.
من به شما ساکنان لیبرتی درود می‌فرستم و حمایت خودمان از شما را اعلام می‌کنم. من به‌عنوان یک پزشک به بیمارانی فکر می‌کنم که رنج می‌کشند و از معالجات لازم محرومند. من به خانواده‌های زخمیها و خانواده‌های کسانی که درگذشته‌اند فکر می‌کنم. امیدوارم که یک روز تاریخ و دادگاههای ویژه این قاتلان و سرکردگان آنها را محاکمه کنند.
آلفرد زایاس گزارشگر مستقل سازمان ملل
همکاران گرامی، خانمها و آقایان،
درگذشت علی سالاری در 4فوریه در کمپ لیبرتی و مرگ 23تن دیگر به‌دلیل کمبود معالجات دارویی نه تنها نگران‌کننده است، بلکه فقدان همبستگی بین‌المللی و سیاسی را نشان می‌دهد.
همان طور که شما می‌دانید دومین دوره از بررسیهای دوره‌یی جهانی در مورد عراق و ایران در ماه اکتبر و نوامبر گذشته بوده‌اند.
چه راههای بین‌المللی دیگری برای عرضه کردن وضعیت حقوق‌بشر در کمپ لیبرتی وجود دارد؟
همان‌طور که شما می‌دانید ایران و عراق عضوکمیته حقوق‌بشر هستند و منشور حقوق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را امضا کرده‌اند. در نتیجه این روند بررسی دوره‌یی در کمیته حقوق‌بشر و کمیته علیه شکنجه و غیره وجود دارد.
به‌عنوان یک کارشناس مستقل، من و ما روندهای ویژه شورای حقوق‌بشر را داریم و حق ویژه دریافت دادخواست و اطلاعیه‌ها را دارا هستیم.
من به شما اطمینان می‌دهم که بسیاری از ما شرایط کمپ لیبرتی را از نزدیک دنبال می‌کنیم. شما می‌توانید دادخواستهای بیشتری را به گروه‌های کاری بازداشت خودسرانه، گزارشگر اعدامهای فراقانونی و گزارشگر بهداشت و درمان بفرستید. یک گزارشگر جدید در مورد بهداشت و درمان وجود دارد من فکر می‌کنم که همهٴ این پرونده‌ها برای معرفی به روند ویژه شورا مناسب هستند. من از منشور حقوق غیرمدنی و سیاسی، کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون علیه شکنجه صحبت می‌کنم و به‌طور خلاصه به سندی در مورد بررسی عمومی شمارهٴ 14درکمیته حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اشاره می‌کنم.
در ارتباط با محاصره، پاراگراف 41 از این سند عمومی بسیار روشن است. دولتها می‌بایست در هر شرایطی از محاصره یا اقدامات محدودکننده برای دسترسی به دارو و وسایل پزشکی خودداری کنند و نباید از فشار سیاسی و اقتصادی استفاده کنند.
در نتیجه مکانیسمها و نرمها وجود دارند. متأسفانه کمبود عزم سیاسی کشورهای بزرگ از جمله ایالات متحده نیز وجود دارد. آمریکا یک مسئولیت اساسی در برابر اشرفیها در لیبرتی به عهده دارد.
من می‌توانم به شما در مورد همبستگی خودم و همکارانی که گزارشگر ویژه هستند، تضمین بدهم.
با تشکر.
سلام به همگی
از طرف سازمانهایی که به این جلسه فراخوان دادند. خیرمقدم می‌گویم. موضوع برنامه دسترسی به دارو و پزشک در کمپ لیبرتی در مجاورت فرودگاه بغداد است و چرا این موضوع خاص؟
این اشخاص ابتدا در شمال شرقی بغداد در کمپ اشرف به‌سر می‌بردند و از زمان خروج آمریکا از عراق و از زمان به دست گرفتن قدرت توسط مقامات جدید عراقی، دست به هر اقدامی برای خالی کردن اشرف از افراد آن زدند و با اعمال زور و تحت اجبار به محلی به نام کمپ لیبرتی که یک پایگاه سابق ارتش آمریکا در کنار فرودگاه بغداد است جابه‌جا شدند. از آن زمان این اشخاص تحت محاصره دولت عراق که کمپ را کنترل می‌کنند به‌سر می‌برند. این محاصره شامل زیرساختهایی که در اشرف وجود داشت نیز می‌شود به این معنا که در کمپ اشرف این افراد از زیر ساختهای پزشکی برخوردار بودند از جمله یک مجموعه اتاق عمل که آنها خواستار انتقال آن به کمپ لیبرتی در بغداد بودند و مقامات عراقی از آن خودداری کردند. بنابراین کلیه زیر ساخت پزشکی در اشرف باقی ماند و پناهجویان در کمپ لیبرتی آن طور که باید و آن طور که التزامات قانون بین‌المللی انسان‌دوستانه اقتضا می‌کند، از دسترسی به درمان و دارو محروم شدند. برای پرداختن به این موضوع در چارچوب مجمع اجتماعی سازمان ملل که در کاخ ملتها در این‌جا در ژنو برگزار می‌شود با آقای پیر گالان شروع می‌کنیم.
رئیس فدراسیون اروپایی اومانیستها، رئیس سازمان جهانی علیه شکنجه (بلژیک)
تشکر می‌کنم آقای رئیس، خانمها و آقایان،
می‌خواستم بگویم، من نه تنها ریاست این جامعه یعنی فدراسیون اومانیستی اروپا را برعهده دارم که 52 انجمن را گردهم می‌آورد و به‌تازگی استاتوی شورای اقتصادی-اجتماعی سازمان ملل را هم کسب کرده است؛ لذا ما قصد داریم در ملل‌متحد حضور یابیم و صدای اومانیستها در اروپا را برسانیم، به‌ویژه وقتی بحث مربوط به حقوق‌بشر باشد. به نظر من یک مشکل اساسی این است‌که کسانی در دنیا به‌حاشیه رانده می‌شوند، مانند دوستان ما در لیبرتی.
به‌نظر من آمریکا یک مسئولیت مهم دارد که باید به آن پرداخت چون اگر آمریکا این جابه‌جایی را اجازه داده است، پس آنها مسئول وضعیتی هستند که الآن ساکنان در داخل کمپ با آن روبه‌رو هستند.
در واقع اروپا نیز از مسئولیتهای خودش شانه خالی کرد، لذا به‌نظر من ما این مسئولیت مشترک را داریم که ببینیم چه‌طور می‌توانیم امنیت این افراد را تضمین کنیم و خواهان آن بشویم که به‌طور خاص نرم‌های بین‌المللی محترم شمرده شوند و این مطالبه که رئیس هم مطرح کرد، یعنی توجه خاص به رسیدگی پزشکی. به‌خصوص که از سطح این رسیدگی آگاهیم، کسانی که محل و بیمارستانها را بازدید کرده‌اند بهتر از من این‌را خواهند گفت، و وقتی از سطح رسیدگی پزشکی و سازماندهی آن (در اشرف) آگاهیم و این‌که حتی شنیده‌ام همسایگان (اشرف) هم از آن بهره می‌بردند. می‌خواهم با شما در این مورد تبادل نظر کنیم که چه امکاناتی می‌توانیم داشته باشیم به گونه‌یی که سازمان ملل به تعهداتش عمل کند، کمیساریای عالی پناهندگان به تعهداتش عمل کند، اتحادیه اروپا به تعهداتش عمل کند و همچنین در مورد دولت جدید عراق. به‌نظرم زمان آن است که از طریق همین جلسه یک فراخوان به دولت جدید عراق بدهیم که خودش به تعهداتش عمل کند و کمیسر عالی حقوق‌بشر جدید که در ژنو مستقر است که این مسئول جدید بتواند به مسألهٴ پناهندگان کمپ لیبرتی بپردازد. فراخوان مشترک ما باید شنیده شود، چون صدای تشکل‌هایی است که نگرانی آنها، احترام به حقوق مردم و حقوق انسانی در نهادهایی است که پایه آنها را این مفاهیم تشکیل داده‌اند و از همین موضع است که من در این برنامه شرکت کرده‌ام.
پائولو کازاکا
با سلام و با تشکر از همگی شما
آنچه که گفته شده کاملاً صحیح بود و آرزو می‌کنم روزی برای دادن شهادت برای محاکمه جنایتهایی که از 2003 به‌وقوع پیوسته است و هنوز هم در عراق روی می‌دهند به دادگاه بین‌المللی دعوت بشوم. من چندین بار به عراق رفته‌ام که آخرین بار دسامبر سال گذشته بود و اغلب مواقع به‌عنوان نماینده پارلمان اروپا، در جنوب در شمال، در شرق و غرب عراق در اشرف مسافرت کرده‌ام.
تنها چیزی که در عراق روبراه بود، اشرف بود. از هر جنبه‌ای کار می‌کرد مرتب بود و به‌ویژه در زمینه پزشکی. در 2004 که آنجا بودم صف همسایگان را مقابل اشرف می‌دیدم که درخواست کمک از بیمارستان مجاهدین خلق در آنجا را می‌کردند چون می‌دانستند تنها چاره برای درمان‌شان آنجا است. همه اهالی از مجاهدین خلق بسیار بسیار راضی بودند، در آن زمان تنها جایی که همه چیز به‌طور عالی در عراق روبراه بود اشرف بود و این شهادت را به هر تعداد دفعاتی که لازم باشد در هرجایی تکرار خواهم کرد. این یک جنایت بود که از یک طرف پناهندگان را از اشرف به لیبرتی اخراج کردند و از طرف دیگر مانع انتقال تجهیزات‌شان که تجهیزات پیشرفته‌ای هم بود، شدند. آن چه که در لیبرتی دارد انجام می‌شود یک جنایت است که باید متوقف شود، باید که غرب سیاستش را تغییر بدهد و نمی‌توان به این صورت ادامه داد.
ژان شارل ری‌یل- نماینده مجلس فدرال سوئیس و رئیس شورای شهر ژنو
آقای رئیس، خانمها، آقایان،
به‌عنوان نمایندهٴ فدرال و رئیس شورای شهر ژنو و به‌خصوص به‌عنوان نمایندهٴ فعلی شورای بزرگ ژنو و به‌عنوان پزشک بهداشت عمومی از درگذشتهای پشت سر هم ساکنان کمپ لیبرتی منقلب و برآشفته هستم. دلیل این درگذشتها فقدان عامدانه و برنامه‌ریزی شده دسترسی به معالجه می‌باشد. محاصره پزشکی با جلوگیری از دسترسی پناهندگان به درمان ادامه می‌یابد.
ساکنان لیبرتی دارای حقوقی بنیادین هستند. باید همواره آنها را پناهنده ساکن لیبرتی نامید تا وضعیت قانونی آنها روشن باشد. این حقوق بنیادین، حق دسترسی به پزشک، رازداری پزشک، حق دسترسی به مترجم و حق همراهی پرستار در صورت نیاز می‌باشند. حق بهداشت و سلامتی مانند سایر حقوق‌بشری فراسوی موقعیت حقوقی افراد است.
به همین دلیل ما ملل متحد، ایالات متحده و اتحادیه اروپا را فرامی‌خوانیم تا اقدامات فوری برای پایان دادن به این محاصره و محاصره پزشکی انجام دهند و امنیت کمپ لیبرتی را تأمین کنند و به فوریت تلاش کنند تا هفت گروگان، شامل شش زن را که نیروهای عراقی به گروگان گرفته‌اند آزاد کنند.
من به شما ساکنان لیبرتی درود می‌فرستم و حمایت خودمان از شما را اعلام می‌کنم. من به‌عنوان یک پزشک به بیمارانی فکر می‌کنم که رنج می‌کشند و از معالجات لازم محرومند. من به خانواده‌های زخمیها و خانواده‌های کسانی که درگذشته‌اند فکر می‌کنم. امیدوارم که یک روز تاریخ و دادگاههای ویژه این قاتلان و سرکردگان آنها را محاکمه کنند.
آلفرد زایاس گزارشگر مستقل سازمان ملل
همکاران گرامی، خانمها و آقایان،
درگذشت علی سالاری در 4فوریه در کمپ لیبرتی و مرگ 23تن دیگر به‌دلیل کمبود معالجات دارویی نه تنها نگران‌کننده است، بلکه فقدان همبستگی بین‌المللی و سیاسی را نشان می‌دهد.
همان طور که شما می‌دانید دومین دوره از بررسیهای دوره‌یی جهانی در مورد عراق و ایران در ماه اکتبر و نوامبر گذشته بوده‌اند.
چه راههای بین‌المللی دیگری برای عرضه کردن وضعیت حقوق‌بشر در کمپ لیبرتی وجود دارد؟
همان‌طور که شما می‌دانید ایران و عراق عضوکمیته حقوق‌بشر هستند و منشور حقوق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را امضا کرده‌اند. در نتیجه این روند بررسی دوره‌یی در کمیته حقوق‌بشر و کمیته علیه شکنجه و غیره وجود دارد.
به‌عنوان یک کارشناس مستقل، من و ما روندهای ویژه شورای حقوق‌بشر را داریم و حق ویژه دریافت دادخواست و اطلاعیه‌ها را دارا هستیم.
من به شما اطمینان می‌دهم که بسیاری از ما شرایط کمپ لیبرتی را از نزدیک دنبال می‌کنیم. شما می‌توانید دادخواستهای بیشتری را به گروه‌های کاری بازداشت خودسرانه، گزارشگر اعدامهای فراقانونی و گزارشگر بهداشت و درمان بفرستید. یک گزارشگر جدید در مورد بهداشت و درمان وجود دارد من فکر می‌کنم که همهٴ این پرونده‌ها برای معرفی به روند ویژه شورا مناسب هستند. من از منشور حقوق غیرمدنی و سیاسی، کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون علیه شکنجه صحبت می‌کنم و به‌طور خلاصه به سندی در مورد بررسی عمومی شمارهٴ 14درکمیته حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اشاره می‌کنم.
در ارتباط با محاصره، پاراگراف 41 از این سند عمومی بسیار روشن است. دولتها می‌بایست در هر شرایطی از محاصره یا اقدامات محدودکننده برای دسترسی به دارو و وسایل پزشکی خودداری کنند و نباید از فشار سیاسی و اقتصادی استفاده کنند.
در نتیجه مکانیسمها و نرمها وجود دارند. متأسفانه کمبود عزم سیاسی کشورهای بزرگ از جمله ایالات متحده نیز وجود دارد. آمریکا یک مسئولیت اساسی در برابر اشرفیها در لیبرتی به عهده دارد.
من می‌توانم به شما در مورد همبستگی خودم و همکارانی که گزارشگر ویژه هستند، تضمین بدهم.
با تشکر.
