آندرانیک آساطوریان آهنگساز و استاد برجسته موسیقی ایران، هنرمند وارسته و محبوب مردم ایران، عضو شورای ملی مقاومت و یار و هم آوای مجاهدان اشرفی، پس از نبردی سخت و استقامتی درخشان در برابر بیماری سرطان، در ۷۳سالگی به سوی رفیق اعلا پرکشید.
فقدان این رادمرد شریف و آزاده هنر ایران را به همسر عزیزش آیدا و فرزندانش و دیگر اعضای خانواده آساطوریان، به جامعه هنرمندان و مردم ایران که دوستدار و شیفته هنر او بودند، به همه اعضای شورا و خانواده بزرگ مقاومت، به‌ویژه مسعود و مجاهدان اشرفی- که همین دیشب شاهد صحنه‌های تکان‌دهنده همسرایی و همدلی‌شان با آندرانیک بودیم- تسلیت می‌گویم.
درودهای مردم و رزمندگان آزادی ایران و سلام و رحمت حق نثار این هنرمند و انسان والا و فروتن باد که در بستر بیماری هم می‌خروشید، خود را «مجاهد اشرفی» می‌خواند و ترانه رهایی می‌سرود! ایران و هنر ایران را رها از ستم آخوندها می‌خواست، و زمین را «کره آبی عشق و آزادی» آرزو می‌کرد!
بیچاره شب‌پرستان، بیچاره دشمنان هنر و آزادی، که بعد از سی و شش سال بیداد و هنرکشی در ایران، با چنین نسلی از هنرمندان آزاد و رزمنده روبه‌رویند و خوشا مردم و مقاومت ایران و همه پایداران و رهروان پیکار آزادی میهن که به چنین انسانهای والایی پشتگرم و مفتخرند.
آندرانیک آساطوریان هنرمندی بزرگ بود که بزرگان هنر باید درباره خلاقیتها و ره‌آوردهای او که به حق پدر و مربی چند نسل از هنرمندان میهن ما بود، بگویند و بنویسند و بسرایند. اما این حقیقت تابناک، بر هیچ‌کس پوشیده نیست که درخشان‌ترین هنر آندرانیک، انسانیت او و رزم آوری او برای آزادی، و وارستگی و صمیمیت او با مجاهدان آزادی بود...
و درست به همین دلیل است، شایسته همین کلام حافظ است:
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
بله، آندرانیک آساطوریان افتخار جاودانه برای هنر و مقاومت ملت ایران، هرگز نمرده است. زیرا که بعد از «وفات» هم از روح عاصی و شجاع و سرشارش که در «سینه‌های مردم عاشق جای گرفته، هر لحظه و هر روز، ترانه آزادی برمی‌خیزد و طومار و دودمان رژیم ستمگر و هنرکش حاکم بر ایران را درهم می‌پیچد.
درگذشت آندرانیک آساطوریان را به‌طور خاص به ارامنه و مسیحیان ایران تسلیت می‌گویم. تسلیتی همراه با این تهنیت که افتخار بر شما که با تقدیم چنین فرزندی به میهن، نام جاودانه دیگری را در تبارنامه بزرگان و در امتداد مجاهدان ارمنی و یاران و یاوران ستارخان و باقر خان در صدر مشروطه و دیگر رزمندگان و مجاهدان شهید مسیحی در مبارزات رهایی‌بخش مردم ایران، به ثبت دادید.
برای روح پرفتوح این رادمرد هنر مردمی ایران شادی و رحمت حق و برای آیدای عزیز و همه بازماندگان و علاقمندان داغدارش، صبر و سلامتی آرزو می‌کنم.
و سلام بر مسیح، پیامبر بزرگ عشق و صلح و یگانگی، که آندرانیک قلبی سرشار از ایمان به او داشت و مشمول این کلام جاودان اوست که می‌گفت:
«خوشا زحمت کشان برای عدالت، زیرا که ملکوت آسمان از آن ایشان است».
فقدان این رادمرد شریف و آزاده هنر ایران را به همسر عزیزش آیدا و فرزندانش و دیگر اعضای خانواده آساطوریان، به جامعه هنرمندان و مردم ایران که دوستدار و شیفته هنر او بودند، به همه اعضای شورا و خانواده بزرگ مقاومت، به‌ویژه مسعود و مجاهدان اشرفی- که همین دیشب شاهد صحنه‌های تکان‌دهنده همسرایی و همدلی‌شان با آندرانیک بودیم- تسلیت می‌گویم.
درودهای مردم و رزمندگان آزادی ایران و سلام و رحمت حق نثار این هنرمند و انسان والا و فروتن باد که در بستر بیماری هم می‌خروشید، خود را «مجاهد اشرفی» می‌خواند و ترانه رهایی می‌سرود! ایران و هنر ایران را رها از ستم آخوندها می‌خواست، و زمین را «کره آبی عشق و آزادی» آرزو می‌کرد!
بیچاره شب‌پرستان، بیچاره دشمنان هنر و آزادی، که بعد از سی و شش سال بیداد و هنرکشی در ایران، با چنین نسلی از هنرمندان آزاد و رزمنده روبه‌رویند و خوشا مردم و مقاومت ایران و همه پایداران و رهروان پیکار آزادی میهن که به چنین انسانهای والایی پشتگرم و مفتخرند.
آندرانیک آساطوریان هنرمندی بزرگ بود که بزرگان هنر باید درباره خلاقیتها و ره‌آوردهای او که به حق پدر و مربی چند نسل از هنرمندان میهن ما بود، بگویند و بنویسند و بسرایند. اما این حقیقت تابناک، بر هیچ‌کس پوشیده نیست که درخشان‌ترین هنر آندرانیک، انسانیت او و رزم آوری او برای آزادی، و وارستگی و صمیمیت او با مجاهدان آزادی بود...
و درست به همین دلیل است، شایسته همین کلام حافظ است:
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
بله، آندرانیک آساطوریان افتخار جاودانه برای هنر و مقاومت ملت ایران، هرگز نمرده است. زیرا که بعد از «وفات» هم از روح عاصی و شجاع و سرشارش که در «سینه‌های مردم عاشق جای گرفته، هر لحظه و هر روز، ترانه آزادی برمی‌خیزد و طومار و دودمان رژیم ستمگر و هنرکش حاکم بر ایران را درهم می‌پیچد.
درگذشت آندرانیک آساطوریان را به‌طور خاص به ارامنه و مسیحیان ایران تسلیت می‌گویم. تسلیتی همراه با این تهنیت که افتخار بر شما که با تقدیم چنین فرزندی به میهن، نام جاودانه دیگری را در تبارنامه بزرگان و در امتداد مجاهدان ارمنی و یاران و یاوران ستارخان و باقر خان در صدر مشروطه و دیگر رزمندگان و مجاهدان شهید مسیحی در مبارزات رهایی‌بخش مردم ایران، به ثبت دادید.
برای روح پرفتوح این رادمرد هنر مردمی ایران شادی و رحمت حق و برای آیدای عزیز و همه بازماندگان و علاقمندان داغدارش، صبر و سلامتی آرزو می‌کنم.
و سلام بر مسیح، پیامبر بزرگ عشق و صلح و یگانگی، که آندرانیک قلبی سرشار از ایمان به او داشت و مشمول این کلام جاودان اوست که می‌گفت:
«خوشا زحمت کشان برای عدالت، زیرا که ملکوت آسمان از آن ایشان است».
