جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج ضمن صدور بیانیهای به گسترش اعتراض و اعتصابهای روزانه فراخوان دادند. متن بیانیه ذیلا آورده شده است:
طی روزهای گذشته، معلمین در بسیاری از شهرهای ایران دست به اعتصابات و اعتراضات گسترده زدند. این اعتراضات در سطحی از گستردگی و تاثیرگذاری بود که در بخشهایی دانشآموزان نیز به آنها پیوستند. این در حالی است که از چندی پیش، کارگران با اعتصاب و اعتراض دموکراتیک خواهان بهبود شرایط زندگی خود شده و اخیراً تشکلهای کارگری از اعتصابات گسترده خبر دادند. چندی است پرستاران، بازنشستگان و بسیاری از صنوف زحمتکش و مزدبگیر با تجمعات گوناگون از وضعیت بسیار رقتبار خود و ستم مضاعف حاکم، زبان به اعتراض گشودهاند. عدم امنیت شغلی، میزان پایین حقوق و دستمزد در مقایسه با رشد تورم و خط فقر، عدم رعایت کرامت و شایستگیهای شغلی، عدم اجازه برای استفاده قانونی از حق اعتصاب، تجمع، داشتن تشکل و آزادی بیان، از مواردی است که معترضان مورد تأکید قرار دادهاند.
واقعیت این است که نهادهای رسمی حکومتی خط فقر را برای یک خانواده ۴ نفری در تهران ۲۸۰۰۰۰۰ تومان ذکر کرده و هر روز شاخصهای اقتصادی در جهت خلاف منافع طبقات گوناگون اجتماعی در حال سقوط است و با ادامه این روند هولناک پیشبینی میشود سال ۹۴ سال فلاکت اقتصادی همه حقوق بگیران و نیز بیش از ۱۱ میلیون حاشیهنشین شهری و سایر طبقات فرودست اقتصادی و اجتماعی باشد. بحران سقوط شاخصها به آنجا کشیده که سهامداران بورس در اعتراض به وضعیت پیش آمده شیشههای ساختمان بورس را میشکنند و این وضعیتی است که حکومت بر مردم ایران تحمیل کرده که بدون تردید روز به روز فاجعهبارتر خواهد شد.
در چنین موقعیتی کارگران، فرهنگیان، دانشجویان، پرستاران، و کوشندگان سیاسی و حقوقبشری با ایجاد و تقویت تشکلهای صنفی و سیاسی همچون انجمنها، اتحادیهها، سندیکاها و کنفدراسیونها، مبارزات دموکراتیک را تقویت و رهبری کرده و با گسترش تجمعات اعتراضآمیز دموکراتیک و اعتصابات سراسری، راهحل همه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را در حضور مردم در میدان مبارزه، پرهیز از انفعال و ایجاد اتحاد و امید در همه طبقات اجتماعی دانستهاند. ورشکستگی اقتصادی حکومت، موجب هر نوع فساد اجتماعی، اختلاسهای کلان، دزدی، اعتیاد، ناامنی و سرکشی الیگارشی اقتصادی ـ سیاسی حاکم شده است و دود این وضعیت بسیار تأسفبار به چشم آحاد شهروندان بهویژه فقرا، بیکاران، مزدبگیران، و حقوق بگیران میرود. به همین دلیل بر هر ایرانی آگاه و مدافع حقوقبشر است تا در هر کجا و با هر مسئولیت اجتماعی به پشتیبانی از اعتصابات و اعتراضات دموکراتیک بهمثابه راهحل ریشهیی همه مشکلات و معضلات تحمیلی و طبیعی برخیزد.
ما زندانیان سیاسی وظیفه خود میدانیم در این جنبش نافرمانی مدنی و ملی از خواستههای معترضان پشتیبانی کنیم.
جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج
بهمن ۱۳۹۳
فرید آزموده، ایرج حاتمی، خالد حردانی، لطیف حسنی، افشین حیرتیان، شاهرخ زمانی، حشمت الله طبرزدی، علیرضا فراهانی، پیروز منصوری، اسدالله هادی، میثاق یزدان نژاد.
طی روزهای گذشته، معلمین در بسیاری از شهرهای ایران دست به اعتصابات و اعتراضات گسترده زدند. این اعتراضات در سطحی از گستردگی و تاثیرگذاری بود که در بخشهایی دانشآموزان نیز به آنها پیوستند. این در حالی است که از چندی پیش، کارگران با اعتصاب و اعتراض دموکراتیک خواهان بهبود شرایط زندگی خود شده و اخیراً تشکلهای کارگری از اعتصابات گسترده خبر دادند. چندی است پرستاران، بازنشستگان و بسیاری از صنوف زحمتکش و مزدبگیر با تجمعات گوناگون از وضعیت بسیار رقتبار خود و ستم مضاعف حاکم، زبان به اعتراض گشودهاند. عدم امنیت شغلی، میزان پایین حقوق و دستمزد در مقایسه با رشد تورم و خط فقر، عدم رعایت کرامت و شایستگیهای شغلی، عدم اجازه برای استفاده قانونی از حق اعتصاب، تجمع، داشتن تشکل و آزادی بیان، از مواردی است که معترضان مورد تأکید قرار دادهاند.
واقعیت این است که نهادهای رسمی حکومتی خط فقر را برای یک خانواده ۴ نفری در تهران ۲۸۰۰۰۰۰ تومان ذکر کرده و هر روز شاخصهای اقتصادی در جهت خلاف منافع طبقات گوناگون اجتماعی در حال سقوط است و با ادامه این روند هولناک پیشبینی میشود سال ۹۴ سال فلاکت اقتصادی همه حقوق بگیران و نیز بیش از ۱۱ میلیون حاشیهنشین شهری و سایر طبقات فرودست اقتصادی و اجتماعی باشد. بحران سقوط شاخصها به آنجا کشیده که سهامداران بورس در اعتراض به وضعیت پیش آمده شیشههای ساختمان بورس را میشکنند و این وضعیتی است که حکومت بر مردم ایران تحمیل کرده که بدون تردید روز به روز فاجعهبارتر خواهد شد.
در چنین موقعیتی کارگران، فرهنگیان، دانشجویان، پرستاران، و کوشندگان سیاسی و حقوقبشری با ایجاد و تقویت تشکلهای صنفی و سیاسی همچون انجمنها، اتحادیهها، سندیکاها و کنفدراسیونها، مبارزات دموکراتیک را تقویت و رهبری کرده و با گسترش تجمعات اعتراضآمیز دموکراتیک و اعتصابات سراسری، راهحل همه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را در حضور مردم در میدان مبارزه، پرهیز از انفعال و ایجاد اتحاد و امید در همه طبقات اجتماعی دانستهاند. ورشکستگی اقتصادی حکومت، موجب هر نوع فساد اجتماعی، اختلاسهای کلان، دزدی، اعتیاد، ناامنی و سرکشی الیگارشی اقتصادی ـ سیاسی حاکم شده است و دود این وضعیت بسیار تأسفبار به چشم آحاد شهروندان بهویژه فقرا، بیکاران، مزدبگیران، و حقوق بگیران میرود. به همین دلیل بر هر ایرانی آگاه و مدافع حقوقبشر است تا در هر کجا و با هر مسئولیت اجتماعی به پشتیبانی از اعتصابات و اعتراضات دموکراتیک بهمثابه راهحل ریشهیی همه مشکلات و معضلات تحمیلی و طبیعی برخیزد.
ما زندانیان سیاسی وظیفه خود میدانیم در این جنبش نافرمانی مدنی و ملی از خواستههای معترضان پشتیبانی کنیم.
جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج
بهمن ۱۳۹۳
فرید آزموده، ایرج حاتمی، خالد حردانی، لطیف حسنی، افشین حیرتیان، شاهرخ زمانی، حشمت الله طبرزدی، علیرضا فراهانی، پیروز منصوری، اسدالله هادی، میثاق یزدان نژاد.