طاهر بومدرا مسئول پرونده اشرف در سازمان ملل در مصاحبه با سیمای آزادی گزارش و توصیه‌های اد ملکرت را یک راه‌حل حل واقع‌بینانه برای حل و فصل موضوع لیبرتی توصیف کرد.
طاهر بومدرا مسئول پرونده اشرف در سازمان ملل درمصاحبه با سیمای آزادی:
توصیه‌های اد ملکرت یک راه‌حل واقع‌بینانه برای حل و فصل موضوع لیبرتی است گزارش نماینده پیشین دبیرکل و رئیس یونامی یک روشنگری بی‌سابقه در بالاترین سطح ملل متحد در مورد غرض ورزی و اجبار در انتقال اشرفیها به لیبرتی و بسیار انتقاد آمیز است
توصیه‌های اد ملکرت یک راه‌حل واقع‌بینانه برای حل و فصل موضوع لیبرتی است گزارش نماینده پیشین دبیرکل و رئیس یونامی یک روشنگری بی‌سابقه در بالاترین سطح ملل متحد در مورد غرض ورزی و اجبار در انتقال اشرفیها به لیبرتی و بسیار انتقاد آمیز است
گزارش آقای ملکرت، نمایندهٴ ویژه پیشین دبیرکل ملل‌متحد در عراق، در زمان درستی منتشر شده و بر یک نکته بسیار مهم تأکید می‌کند که پناهجویان ایرانی در کمپ لیبرتی دارند رنج می‌کشند. موضوع پایه‌یی که توسط آقای ملکرت مطرح شده این است که او بر این موضوع تأکید دارد که زندان در کمپ لیبرتی در واقع بازداشت خودسرانه است و این توسط گروه کاری بازداشت اجباری ملل‌متحد در مورد مسألهٴ اشرفیها مطرح شده بود. ثانیاً، برای اولین بار وضعیت ساکنان لیبرتی به‌صورت هدف‌دار توسط نمایندهٴ ویژه دبیرکل ملل‌متحد در بالاترین سطح مطرح شده است و این برای مقامی مانند آقای ملکرت بی‌سابقه است که بر تمامی مسائل مورد نظر اشرفیها تأکید کند و به همهٴ جهان و جامعه بین‌المللی نشان بدهد، این افراد از چه رنج می‌برند و چه نوع اذیت و آزاری را از جانب مقامات عراقی در کمپ لیبرتی متحمل می‌شوند.
برای مقامی مانند آقای ملکرت، چنین افشاگري‌یی پیرامون این مسائل، بی‌نظیر و بسیار مهم است، چرا که دبیرکل ملل‌متحد به این مسائل پاسخ خواهد داد و تمرکز خواهد کرد تا بر اساس توصیه‌های آن، اقداماتی بعدی صورت گیرد.
کمپ لیبرتی یک ابتکار دولت عراق بوده و با کمک ملل‌متحد صورت گرفت. وقتی این اتفاق افتاد هیچ فکر جدی برای حل و فصل دائمی مشکل ساکنان کمپ اشرف که اکنون در کمپ لیبرتی مستقر هستند صورت نگرفت. نوعی همکاری از جانب ملل‌متحد با دولت عراق انجام شد تا این مشکل را از یک نقطه به نقطه دیگری منتقل کنند. آمریکا در این مسأله باید قبل از عجله برای بستن کمپ اشرف و جابه‌جایی ساکنان آن به کمپ لیبرتی یک راه‌حل روی میز می‌گذاشت، که بار دیگر مکانی است که ناامن اعلام شده، و ما می‌دانیم که کمپ لیبرتی آماده پذیرش 3هزار نفر نبود. با این حال ملل‌متحد پذیرفت که درگیر بستن کمپ اشرف بشود. در واقع یک مرحله مشخصی، یونامی در بستن کمپ اشرف از دولت عراق هم مشتاق‌تر بود. بنابراین، من می‌گویم این گزارش از جانب یک نمایندهٴ ویژه پیشین دبیرکل ملل‌متحد بار دیگر یک فرصت جدید برای طرفهای قدیمی در این رابطه است، یعنی اگر توصیه‌های آن‌را به‌کار ببندند، فکر می‌کنم یک راه‌حل واقع‌بینانه برای حل و فصل این موضوع است.
امید است که گوشهای شنوایی به این گزارش وجود داشته باشد تا وضعیت آنجا را به‌صورت خیلی اورژانس حل کند.
نگرانی دیگر که گزارش به آن اشاره می‌کند تأکید بر این موضوع است که یونامی خود را مغرضانه نشان می‌دهد و این در گزارشات مربوط به بازدیدها از کمپ لیبرتی باعث خراب‌کردن اعتبار یونامی شده است. گزارشات حقوق‌بشر یونامی وضعیت واقعی حاکم در کمپ لیبرتی را منعکس نمی‌کند. و این نیز یک موضوع بی‌سابقه است که نمایندهٴ ویژه دبیرکل به مغرضانه‌بودن و غیرواقعی‌بودن گزارش در مورد لیبرتی اشاره می‌کند. این یک موضوع بسیار مهم است و یک واقعیت بزرگ برای ساکنان لیبرتی است که ببینند، یک نمایندهٴ ویژه پیشین دبیرکل تأیید می‌کند، یونامی به‌طور غرض‌ورزانه‌یی برخورد می‌کند.
وقتی شما گزارش را به‌لحاظ جهانی‌بودنش مطالعه می‌کنید، به‌طور غیرمستقیم انتقاد بر عملکردها را پیدا می‌کنید. طبعاً مرسوم نیست که یک کارمند پیشین ملل‌متحد در حد نمایندهٴ ویژه دبیرکل از جانشین خود یا مسئول ماقبل خود انتقاد کند. بنابراین این گزارش بسیار انتقاد آمیز است نسبت به بستن کمپ اشرف و انتقال آنها به لیبرتی. همچنین بر این نکته تأکید می‌کند که لیبرتی آمادگی پذیرش این افراد را نداشت و آنها مجبور شدند، این وضعیت را به‌ناچار بپذیرند.
برای مقامی مانند آقای ملکرت، چنین افشاگري‌یی پیرامون این مسائل، بی‌نظیر و بسیار مهم است، چرا که دبیرکل ملل‌متحد به این مسائل پاسخ خواهد داد و تمرکز خواهد کرد تا بر اساس توصیه‌های آن، اقداماتی بعدی صورت گیرد.
کمپ لیبرتی یک ابتکار دولت عراق بوده و با کمک ملل‌متحد صورت گرفت. وقتی این اتفاق افتاد هیچ فکر جدی برای حل و فصل دائمی مشکل ساکنان کمپ اشرف که اکنون در کمپ لیبرتی مستقر هستند صورت نگرفت. نوعی همکاری از جانب ملل‌متحد با دولت عراق انجام شد تا این مشکل را از یک نقطه به نقطه دیگری منتقل کنند. آمریکا در این مسأله باید قبل از عجله برای بستن کمپ اشرف و جابه‌جایی ساکنان آن به کمپ لیبرتی یک راه‌حل روی میز می‌گذاشت، که بار دیگر مکانی است که ناامن اعلام شده، و ما می‌دانیم که کمپ لیبرتی آماده پذیرش 3هزار نفر نبود. با این حال ملل‌متحد پذیرفت که درگیر بستن کمپ اشرف بشود. در واقع یک مرحله مشخصی، یونامی در بستن کمپ اشرف از دولت عراق هم مشتاق‌تر بود. بنابراین، من می‌گویم این گزارش از جانب یک نمایندهٴ ویژه پیشین دبیرکل ملل‌متحد بار دیگر یک فرصت جدید برای طرفهای قدیمی در این رابطه است، یعنی اگر توصیه‌های آن‌را به‌کار ببندند، فکر می‌کنم یک راه‌حل واقع‌بینانه برای حل و فصل این موضوع است.
امید است که گوشهای شنوایی به این گزارش وجود داشته باشد تا وضعیت آنجا را به‌صورت خیلی اورژانس حل کند.
نگرانی دیگر که گزارش به آن اشاره می‌کند تأکید بر این موضوع است که یونامی خود را مغرضانه نشان می‌دهد و این در گزارشات مربوط به بازدیدها از کمپ لیبرتی باعث خراب‌کردن اعتبار یونامی شده است. گزارشات حقوق‌بشر یونامی وضعیت واقعی حاکم در کمپ لیبرتی را منعکس نمی‌کند. و این نیز یک موضوع بی‌سابقه است که نمایندهٴ ویژه دبیرکل به مغرضانه‌بودن و غیرواقعی‌بودن گزارش در مورد لیبرتی اشاره می‌کند. این یک موضوع بسیار مهم است و یک واقعیت بزرگ برای ساکنان لیبرتی است که ببینند، یک نمایندهٴ ویژه پیشین دبیرکل تأیید می‌کند، یونامی به‌طور غرض‌ورزانه‌یی برخورد می‌کند.
وقتی شما گزارش را به‌لحاظ جهانی‌بودنش مطالعه می‌کنید، به‌طور غیرمستقیم انتقاد بر عملکردها را پیدا می‌کنید. طبعاً مرسوم نیست که یک کارمند پیشین ملل‌متحد در حد نمایندهٴ ویژه دبیرکل از جانشین خود یا مسئول ماقبل خود انتقاد کند. بنابراین این گزارش بسیار انتقاد آمیز است نسبت به بستن کمپ اشرف و انتقال آنها به لیبرتی. همچنین بر این نکته تأکید می‌کند که لیبرتی آمادگی پذیرش این افراد را نداشت و آنها مجبور شدند، این وضعیت را به‌ناچار بپذیرند.
