نظام ولایت‌فقیه که هم‌چنان نیازمند فضای جنگ و اختناق است، با آویختن به استخوانهای پوسیده‌ای که هر از چند گاه از مناطق جنگی در عراق وارد کشور می‌کند و در گوشه و کنار کشور میچرخاند و دفن می کند، به اين نياز خود پاسخ ميدهد.
رژیم برای ارتزاق از جنگ ضدمیهنی خمینی، پارکها و تعدادی از دانشگاههای کشور را به محل دفن کشته‌های جنگ تبدیل کرده است.
دفن استخوانهای کشته شده‌های جنگ در دانشگاهها، بارها مورد اعتراض دانشجویان مبارز دانشگاهها خصوصاً دانشجویان دانشگاه تهران گرفته است. اقدامی که رژیم به خوبی می‌داند نفرت دانشجویان را نسبت به رژیم و جنگ ضدمیهنی برمی‌انگیزد.
اکنون رژیم به‌دنبال همین اقدام فریبکارانه بعد از دانشگاه ، میادین و... سراغ مراکز و میراثهای فرهنگی مردم رفته است که نمونه آن دفن استخوان کشته‌های جنگ در میدان امیرچمقخاق یزد، یکی از بناهای تاریخی و جزو میراث فرهنگی این استان است.
مزدوران بسیج دانشجویی رژیم و چند تشکل وابسته به نظام آخوندی در بیانیه‌يی گفته‌اند که این کار با استفتا از خامنه‌ای و نظر مساعد ولی‌فقیه انجام گرفته است.
کمیته جستجوی مفقودین جنگ ضدمیهنی نیز در بیانیه خود، به موافقت و اعلام رضایت آخوند محمدرضا ناصری نماینده ولی‌فقیه و امام جمعه استان یزد با این موضوع، اشاره کرده است.
اما این اقدام مورد اعتراض مردم یزد قرار گرفته و پاسدار باقرزاده فرمانده کمیته جستجوی جسد کشته شدگان جنگ رژیم درسپاه، ضمن اشاره به اعتراض مردم یزد به این اقدام گفته است: ”فقط در تعیین محل دفن پیکر شهدا در میدان امیرچخماق اختلاف نظر وجود داشته است“ (روزنامه ابتکار 4آذر93)
ملوث کردن دانشگاهها و مکانهای میراث فرهنگی مردم و ارتزاق رژیم آخوندی از جنگ ضدمیهنی در حالی است که بعد از گذشت 26سال از جنگ، هنوز بسیاری از مناطق کشور زخم ویرانی جنگ خانمانسوز خمینی را بر پیکر دارند و مردم فقیر مناطق جنگی نظیر حلبچه، شادگان و... در اثرجنگ و ویرانیهای ناشی از آن هنوز از کمترین امکانات معیشت زندگی محروم هستند.
با وجود خسارات عظیمی که مردم ایران و به‌خصوص مردم خوزستان در اثر این جنگ ضدمیهنی متحمل شده‌اند و هم‌اکنون نیز مردم نسبت به بازارگرمیهای رژیم در این رابطه متنفرند، این سؤال پیش می‌آید چه دلیلی دارد که رژیم این همه بر تنور فضای جنگ میدمد و استخوانهایی را تحت عنوان کشته‌های جنگ در هرکوی و برزن، دانشگاه و میدان و... دفن می‌کند. ؟
واقعیت این است که متوسل شدن رژیم به اعمال ضد‌مردمی نظیر راه‌انداختن کارناوالهای به‌اصطلاح ”راهیان نور“ و دفن استخوانهای کشته شدگان جنگ در دانشگاهها و محلهای ثبت شده میراث فرهنگی نظیر میدان امیرچخماق یزد و... نشانه نیاز رژیم به فضای اختناق و بیانگر بن‌بست رژیم در زمینه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی و نیز لاپوشانی خرابیها و ویرانیهای باقی مانده از جنگ است
ارتزاق از استخوانهای پوسیده و دفن آنها در مناطق مختلف و علم کردن مراسم مختلف در این رابطه، تنها و تنها سرپوشی است بر ضعف و ناتوانی رژیمی که برای بستن دهانها و بگیر و به‌بندها به حفظ فضای جنگ و جبهه نیاز دارد.
البته به‌رغم همه این تشبثات نفرت ازجنگ آنقدر گسترده است که حتی مهره‌های وابسته به حکومت نیز در این اواخر به صراحت به مصائب و مشکلاتی که این جنگ نصیب کشور و مردم کرده است اعتراف می‌کنند.
اخیراً احمد شیرزاد و صادق زیباکلام دوتن از مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی در دانشگاه تهران اظهار داشتند که می‌بایست جنگ بعد از قضایای خرمشهر خاتمه می‌یافت چرا که ادامه این جنگ لطمات سنگینی بر پیکر مردم ایران و کشور وارد کرده و هیچ سودی هم برای مردم نداشته است.
هم‌چنانکه خمینی با خوردن زهر آتش‌بس که ارتش آزادیبخش ایران به حلقومش ریخت، نتوانست به اهداف شوم ضدبشری‌اش برسد، بی‌شک دنبالچه‌های او از تشییع تابوتهای خالی و دفن استخوانهای پوسیده در مراکز دانشگاهی و میراث فرهنگی، به‌جایی نخواهند رسید.
رژیم نمی‌تواند به این وسیله از عواقب اعمالش و نفرت مردم ایران بگریزد و قطعاً بايد که در کمینگاه ایستادگی مردم و مقاومت ایران جواب تمامی این جنایتها را پس بدهد.
رژیم برای ارتزاق از جنگ ضدمیهنی خمینی، پارکها و تعدادی از دانشگاههای کشور را به محل دفن کشته‌های جنگ تبدیل کرده است.
دفن استخوانهای کشته شده‌های جنگ در دانشگاهها، بارها مورد اعتراض دانشجویان مبارز دانشگاهها خصوصاً دانشجویان دانشگاه تهران گرفته است. اقدامی که رژیم به خوبی می‌داند نفرت دانشجویان را نسبت به رژیم و جنگ ضدمیهنی برمی‌انگیزد.
اکنون رژیم به‌دنبال همین اقدام فریبکارانه بعد از دانشگاه ، میادین و... سراغ مراکز و میراثهای فرهنگی مردم رفته است که نمونه آن دفن استخوان کشته‌های جنگ در میدان امیرچمقخاق یزد، یکی از بناهای تاریخی و جزو میراث فرهنگی این استان است.
مزدوران بسیج دانشجویی رژیم و چند تشکل وابسته به نظام آخوندی در بیانیه‌يی گفته‌اند که این کار با استفتا از خامنه‌ای و نظر مساعد ولی‌فقیه انجام گرفته است.
کمیته جستجوی مفقودین جنگ ضدمیهنی نیز در بیانیه خود، به موافقت و اعلام رضایت آخوند محمدرضا ناصری نماینده ولی‌فقیه و امام جمعه استان یزد با این موضوع، اشاره کرده است.
اما این اقدام مورد اعتراض مردم یزد قرار گرفته و پاسدار باقرزاده فرمانده کمیته جستجوی جسد کشته شدگان جنگ رژیم درسپاه، ضمن اشاره به اعتراض مردم یزد به این اقدام گفته است: ”فقط در تعیین محل دفن پیکر شهدا در میدان امیرچخماق اختلاف نظر وجود داشته است“ (روزنامه ابتکار 4آذر93)
ملوث کردن دانشگاهها و مکانهای میراث فرهنگی مردم و ارتزاق رژیم آخوندی از جنگ ضدمیهنی در حالی است که بعد از گذشت 26سال از جنگ، هنوز بسیاری از مناطق کشور زخم ویرانی جنگ خانمانسوز خمینی را بر پیکر دارند و مردم فقیر مناطق جنگی نظیر حلبچه، شادگان و... در اثرجنگ و ویرانیهای ناشی از آن هنوز از کمترین امکانات معیشت زندگی محروم هستند.
با وجود خسارات عظیمی که مردم ایران و به‌خصوص مردم خوزستان در اثر این جنگ ضدمیهنی متحمل شده‌اند و هم‌اکنون نیز مردم نسبت به بازارگرمیهای رژیم در این رابطه متنفرند، این سؤال پیش می‌آید چه دلیلی دارد که رژیم این همه بر تنور فضای جنگ میدمد و استخوانهایی را تحت عنوان کشته‌های جنگ در هرکوی و برزن، دانشگاه و میدان و... دفن می‌کند. ؟
واقعیت این است که متوسل شدن رژیم به اعمال ضد‌مردمی نظیر راه‌انداختن کارناوالهای به‌اصطلاح ”راهیان نور“ و دفن استخوانهای کشته شدگان جنگ در دانشگاهها و محلهای ثبت شده میراث فرهنگی نظیر میدان امیرچخماق یزد و... نشانه نیاز رژیم به فضای اختناق و بیانگر بن‌بست رژیم در زمینه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی و نیز لاپوشانی خرابیها و ویرانیهای باقی مانده از جنگ است
ارتزاق از استخوانهای پوسیده و دفن آنها در مناطق مختلف و علم کردن مراسم مختلف در این رابطه، تنها و تنها سرپوشی است بر ضعف و ناتوانی رژیمی که برای بستن دهانها و بگیر و به‌بندها به حفظ فضای جنگ و جبهه نیاز دارد.
البته به‌رغم همه این تشبثات نفرت ازجنگ آنقدر گسترده است که حتی مهره‌های وابسته به حکومت نیز در این اواخر به صراحت به مصائب و مشکلاتی که این جنگ نصیب کشور و مردم کرده است اعتراف می‌کنند.
اخیراً احمد شیرزاد و صادق زیباکلام دوتن از مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی در دانشگاه تهران اظهار داشتند که می‌بایست جنگ بعد از قضایای خرمشهر خاتمه می‌یافت چرا که ادامه این جنگ لطمات سنگینی بر پیکر مردم ایران و کشور وارد کرده و هیچ سودی هم برای مردم نداشته است.
هم‌چنانکه خمینی با خوردن زهر آتش‌بس که ارتش آزادیبخش ایران به حلقومش ریخت، نتوانست به اهداف شوم ضدبشری‌اش برسد، بی‌شک دنبالچه‌های او از تشییع تابوتهای خالی و دفن استخوانهای پوسیده در مراکز دانشگاهی و میراث فرهنگی، به‌جایی نخواهند رسید.
رژیم نمی‌تواند به این وسیله از عواقب اعمالش و نفرت مردم ایران بگریزد و قطعاً بايد که در کمینگاه ایستادگی مردم و مقاومت ایران جواب تمامی این جنایتها را پس بدهد.
