معاون آموزش سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران با ارائه آمار و ارقام سرسامآور میزان تلفات ناشی از تصادفات رانندگی را اعلام کرده است: «تصادفات رانندگی کشور در هفت ماهه نخست سال جاری، در مجموع 205هزار کشته و مجروح بر جای گذاشته است...
طی هفت ماه اول سال جاری، 10هزار و 914نفر در کشور بر اثر تصادفات رانندگی کشته شدهاند که بهمعنای کشته شدن متوسط روزانه 50نفر در این سوانح است. ... طی این مدت 193هزارو 675نفر نیز بر اثر حوادث ترافیکی در کشورمان آسیب دیدهاند که به مفهوم مجروح و مصدوم شدن متوسط روزانه یکهزار و 41نفر در این سوانح است “(مردمسالاری29آذر93)
این کارگزار رژیم ضمن اشاره به کتمان و لاپوشانی آمار سوانح جادهای از طرف مقامات دولت روحانی و جدی گرفته نشدن خسارات و تلفاتی که حوادث ترافیکی برای مردم بهوجود میآورد، گفته است باید واقعیت تأسفبار کشته و مجروح شدن مردم در جاده و خیابان را باز گو کرد شاید مسئولان دولت قضیه را جدی بگیرند.
البته این کارگزار رژیم خوب میداند که چنین انتظاری از مقامات بالادستی خود که آنچه برایشان ارزشی ندارد جان و مال مردم است، انتظاری واهی است.
بنابراین جای تعجب هم ندارد که” حدود یک درصد از کره زمین، یک و نیم درصد از تلفات جادهای را به خود اختصاص بدهد “.
همین کارگزار رژیم به گوشهیی از علت این مسأله اعتراف میکند:” افزایش روزافزون خودروهای تولیدی آن هم از نوع پر مصرف، آلاینده و غیراستاندارد، موجب شده معضل ترافیک وارد مرحلهای بحرانی شده و تهدیدهای آینده جدیتر شوند ”نماینده مجلس رژیم از لردگان نیز اعتراف میکند که ایران تحت حاکمیت آخوندها در زمینه حمل ونقل“ در حال حاضر با استانداردهای روز دنیا در زمینه ایجاد یک سیستم حمل و نقل ترکیبی و یکپارچه فاصله زیادی دارد “
به اعتراف عباس آخوندی وزیر راه دولت آخوند حسن روحانی” تمام راههای خروجی تهران با بیش از 30 تا 100 درصد ظرفیت زیر بار هستند. روزانه 52هزار وسیله نقلیه از جاده قم و 110هزار از کرج عبور میکند و سطح سرویس جادههای خروج از تهران در شرایط مازاد بر ظرفیت قرار گرفته است.“
همین مقام دولت روحانی اعتراف میکند ”در حال حاضر ارزش راههای موجود در کشور بیش از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان است که برای نگهداری آن سالانه بهمبلغی معادل بیش از هشت هزار میلیارد تومان نیاز است، به این ترتیب ما در شرایط سختی بهسر میبریم“. (جهان صنعت 29آذر93)
معنی شرایط سخت این است که دولتهای ضدمردمی و از جمله دولت حسن روحانی برای نگهداری راههای کشور اعتبار مورد نیاز را اختصاص نمیدهند. و نتیجه طبیعی آن افزایش سوانح در جادهها و بالا رفتن آمار کشتهها و مجروحان است
در حاکمیت جنایتکاری که بودجه ماشین سرکوب و نیروهای سرکوبگر آن بهخصوص سپاه ضدخلقی سال به سال افزایش پیدا می کند، انتظار برای بالا بردن کیفیت جادهها، عریض کردن متناسب آنها و ساختن راههای ارتباطی جدید بین شهرها و بزرگ راهها در کلانشهرها، و متناسب کردن آنها با ازدیاد جمعیت و تعداد خودرو، ساخت و تولید خودروهای مستحکم و مطمئن و... .. انتظاری واهی و بیهوده است.
رسیدگی به مشکلات مردم و حل مشکلات آنها تنها در یک حاکمیت مردمی میسر است، وتا وقتی که نظام ولایتفقیه در ایران حاکم است، نه تنها این مشکلات برطرف نمیگردد بلکه در بر همین پاشنه میچرخد. لذا راهحل واقعی در آوردن این در از همین پاشنه است که مردم و مقاومت مردم ایران آنرا اراده کردهاند.
طی هفت ماه اول سال جاری، 10هزار و 914نفر در کشور بر اثر تصادفات رانندگی کشته شدهاند که بهمعنای کشته شدن متوسط روزانه 50نفر در این سوانح است. ... طی این مدت 193هزارو 675نفر نیز بر اثر حوادث ترافیکی در کشورمان آسیب دیدهاند که به مفهوم مجروح و مصدوم شدن متوسط روزانه یکهزار و 41نفر در این سوانح است “(مردمسالاری29آذر93)
این کارگزار رژیم ضمن اشاره به کتمان و لاپوشانی آمار سوانح جادهای از طرف مقامات دولت روحانی و جدی گرفته نشدن خسارات و تلفاتی که حوادث ترافیکی برای مردم بهوجود میآورد، گفته است باید واقعیت تأسفبار کشته و مجروح شدن مردم در جاده و خیابان را باز گو کرد شاید مسئولان دولت قضیه را جدی بگیرند.
البته این کارگزار رژیم خوب میداند که چنین انتظاری از مقامات بالادستی خود که آنچه برایشان ارزشی ندارد جان و مال مردم است، انتظاری واهی است.
بنابراین جای تعجب هم ندارد که” حدود یک درصد از کره زمین، یک و نیم درصد از تلفات جادهای را به خود اختصاص بدهد “.
همین کارگزار رژیم به گوشهیی از علت این مسأله اعتراف میکند:” افزایش روزافزون خودروهای تولیدی آن هم از نوع پر مصرف، آلاینده و غیراستاندارد، موجب شده معضل ترافیک وارد مرحلهای بحرانی شده و تهدیدهای آینده جدیتر شوند ”نماینده مجلس رژیم از لردگان نیز اعتراف میکند که ایران تحت حاکمیت آخوندها در زمینه حمل ونقل“ در حال حاضر با استانداردهای روز دنیا در زمینه ایجاد یک سیستم حمل و نقل ترکیبی و یکپارچه فاصله زیادی دارد “
به اعتراف عباس آخوندی وزیر راه دولت آخوند حسن روحانی” تمام راههای خروجی تهران با بیش از 30 تا 100 درصد ظرفیت زیر بار هستند. روزانه 52هزار وسیله نقلیه از جاده قم و 110هزار از کرج عبور میکند و سطح سرویس جادههای خروج از تهران در شرایط مازاد بر ظرفیت قرار گرفته است.“
همین مقام دولت روحانی اعتراف میکند ”در حال حاضر ارزش راههای موجود در کشور بیش از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان است که برای نگهداری آن سالانه بهمبلغی معادل بیش از هشت هزار میلیارد تومان نیاز است، به این ترتیب ما در شرایط سختی بهسر میبریم“. (جهان صنعت 29آذر93)
معنی شرایط سخت این است که دولتهای ضدمردمی و از جمله دولت حسن روحانی برای نگهداری راههای کشور اعتبار مورد نیاز را اختصاص نمیدهند. و نتیجه طبیعی آن افزایش سوانح در جادهها و بالا رفتن آمار کشتهها و مجروحان است
در حاکمیت جنایتکاری که بودجه ماشین سرکوب و نیروهای سرکوبگر آن بهخصوص سپاه ضدخلقی سال به سال افزایش پیدا می کند، انتظار برای بالا بردن کیفیت جادهها، عریض کردن متناسب آنها و ساختن راههای ارتباطی جدید بین شهرها و بزرگ راهها در کلانشهرها، و متناسب کردن آنها با ازدیاد جمعیت و تعداد خودرو، ساخت و تولید خودروهای مستحکم و مطمئن و... .. انتظاری واهی و بیهوده است.
رسیدگی به مشکلات مردم و حل مشکلات آنها تنها در یک حاکمیت مردمی میسر است، وتا وقتی که نظام ولایتفقیه در ایران حاکم است، نه تنها این مشکلات برطرف نمیگردد بلکه در بر همین پاشنه میچرخد. لذا راهحل واقعی در آوردن این در از همین پاشنه است که مردم و مقاومت مردم ایران آنرا اراده کردهاند.