با توجه به این‌که در سبد غذایی اقشار آسیب پذیر، نان سهم اصلی را در زندگی بخور و نمیر آنها دارد، افزایش قیمت نان فشار بسا بیشتری در وضعیت زندگی آنها به‌همراه خواهد داشت.
گرانی نان این کالا را به یک موضوع خیراتی و مبراتی تبدیل کرده است. به‌نحوی که عدم توانایی بسیاری از خانوارها در خرید نان، باعث شده است عده‌یی از مردم،ماهانه مبلغی را تحت عنوان نذور، به تهیه نان و تقسیم آن در بین فقرا اختصاص دهند.
در واکنش به افزایش قیمت نان، ناصر چمنی از عناصر نهاد ضدکارگری موسوم به انجمنهای صنفی کارگران می‌گوید: ”وقتی قیمت نان بالا برود به تبع قیمت لبنیات، کرایه تاکسی، اجاره خانه، خدمات، خوراکیها و... نیز گران خواهد شد“. چمنی سپس با اشاره به پیش‌بینی افزایش 40هزار تومانی هزینه‌های خانواده‌های کارگری در پی افزایش قیمت نان توسط یکی از عناصر رژیم ادامه می‌دهد: ”این افزایش 40هزار تومانی کف افزایش هزینه خانواده‌ها بر اثر افزایش قیمت نان است چرا که بر اساس سبد معیشت کارگران در سال گذشته محاسبه و به افزایش هزینه تهیه نان محدود شده است وگرنه تاثیر گران شدن نان در افزایش هزینه خانواده‌های کارگری بسیار بیشتر از این مبلغ است“. (ابتکار12آذر93)
رسانه‌ها و کارشناسان اقتصادی هر دوباند رژیم نیز مجبور به اعتراف به این واقعیت بدیهی که گرانی نان فشار طاقت‌فرسایی را بر مردم محروم وارد می‌کند شده‌اند.
روزنامه آرمان وابسته به باند رفسنجانی- روحانی 11آذر93 می‌نویسد: ”افزایش قیمت آن بدون شک باعث وارد شدن فشار روی افشار فقیر و کم درآمد جامعه خواهد شد. با این شرایط هر افزایشی د رقیمت این ماده خوراکی می‌تواند روی زندگی اقشار ضعیف آثار زیانباری داشته باشد“.
این روزنامه حکومتی اشاره می‌کند که افزایش قیمت نان به افزایش هزینه‌هایی مانند سوخت و حقوق کار نیز خواهد انجامید و در نهایت روی کیفیت و کمیت نان هم تاثیر می گذارد.
کارشناسان اقتصادی رژیم نیز با عباراتی نظیر ”تصیمات تأمل برانگیز دولت“ ، ”افزایش قیمت نان نشان از ناموفق بودن دولت در زدودن برخی فرایندهای غیرمعقول و روندهای ناصحیح در اقتصاد کشور“، این تصمیم ضد‌مردمی دولت آخوند روحانی را زیرضرب برده‌اند.
همین کارشناسان اعتراف می‌کنند بعد از افزایش قیمت نان نوبت به افزایش قیمت آب و برق و گاز هم می‌رسد و ضمنا تأکید می‌کنند که این روش‌ها (گران کردن اقلام پایه و ضروری برای مردم) به هیچ نتیجه‌یی نمی‌رسد.
حسین راغفر یکی از کارشناسان اقتصادی رژیم در مورد گران کردن کالاهای اساسی نظیر نان طی یک سال و نیم گذشته می‌نویسد: ”دولت... در این یک سال و اندی چند بار قیمت کالاهای اساسی و حاملهای انرژی را افزایش داده است. در واقع تفکر دولت تعدیل ساختاری است که این رویه به سود برخی افراد خاص تمام شده و به منافع عمومی آسیب می‌زند“. (آرمان 11آذر93)
کارشناس دیگری از باند رفسنجانی - روحانی (سعید لیلاز) به این دلیل برسیاست دولت روحانی برای گران کردن نان اشکال می‌گیرد که نان قوت لایموت مردم است و کشش ناپذیری آن بسیار بالا است. زیرا طی 5سال گذشته ”فشارهای تورمی بر دوش افراد کم‌درآمد جامعه ایران تا آنجا زیاد بوده که هر یک درصد افزایش قیمت در هر حوزه‌یی، فشارهای مضاعفی را بر مردم وارد می‌کند. چون خانوارهای کم درآمدی که معتقدم در این چند سال نیمی از قدرت خرید خود را از دست داده‌اند، بخش مهمی از قدرت خرید خود را به نان اختصاص می‌دهند، قطعاً افزایش قیمت نان ضربه سختی را به معیشت و قدرت خرید این دسته از خانوارهای ایرانی وارد خواهد ساخت“. (اعتماد12آذر93)
نمایندگان مجلس رژیم نیز گریزی از اعتراف به این واقعیت نداشتند از جمله نماینده رژیم از تالش در اعتراض به اظهارات دجالگرانه نوبخت سخنگوی دولت آخوند حسن روحانی که گفته بود دولت قصد افزایش قیمت نان را ندارد ولی به نانوایان اجازه دادیم که 30 درصد افزایش قیمت داشته باشند می‌گوید: ”به‌طور شفاف روشن شود که این افزایش قیمت از سوی دولت است یا نه؟ چند درصد افزایش قیمت اعلام شده به‌طوری که در برخی استانها 30درصد، در برخی شهرستانها 60 درصد، در برخی مناطق 50 و در برخی مناطق 45 درصد افزایش قیمت داشته‌ایم“. (رادیوفرهنگ11آذر93)
تحریمها و واقعیت تاثیرات آن بر اقتصاد ویران رژیم که از جمله دولت آخوند روحانی را مجبور به گران کردن نان به‌عنوان اصلی‌ترین کالا در سبد خانوار کرد، آن‌چنان جدی است که سر تا پای رژیم را مجبور به اعتراف به این واقعیت کرده است. و شعر و شعارهای دجالگرانه مبنی بر بی‌تاثیر بودن تحریمها و... در بین مردم به طنزی گزنده تبدیل شده است
به‌رغم ادعای فریبکارانه سخنگوی دولت روحانی مبنی بر این که برای جبران خسارات نانوایان دولت اجازه افزایش قیمتها را به نانوایان داده است، رسانه‌ها و کارشناسان اقتصادی رژیم این ادعا را رد می‌کنند و معتقدند که دولت روحانی برای جبران کسری بودجه دولت در گل مانده‌اش اقدام به این به افزایش قیمت نان کرده است
یک نماینده مجلس رژیم به‌روشنی به این مسأله اعتراف می‌کند: ”درطرح هدفمندی یارانه‌ها دو ردیف درآمدی برای دولت در نظر گرفته شده است که81درصدآن به میزان48هزار میلیارد تومان از محل اصلاح قیمت حاملهای انرژی است و منبع دوم از محل اصلاح قیمت نان است که نزدیک به 19 درصد و به‌مبلغ 11هزارو 300میلیارد تومان از منابع دولت را تأمین می‌کند“.
روزنامه جمهوری وابسته به رفسنجانی در 11آذر93 نیز اعتراف می‌کند که دولت روحانی برای جبران کسری بودجه اقدام به افزایش نان کرده است: ”در شرایطی که پیش‌بینی می‌شود امسال و سال آینده به علت افت شدید قیمت نفت، دولت با کسری بودجه جدی مواجه شود، زمینه افزایش تورم و کاهش قدرت خرید عموم مردم را فراهم می‌آورد حال آن‌که دولت عملاً دست به انتخاب میان بد و بدتر زده است“.
گرانی نان این کالا را به یک موضوع خیراتی و مبراتی تبدیل کرده است. به‌نحوی که عدم توانایی بسیاری از خانوارها در خرید نان، باعث شده است عده‌یی از مردم،ماهانه مبلغی را تحت عنوان نذور، به تهیه نان و تقسیم آن در بین فقرا اختصاص دهند.
در واکنش به افزایش قیمت نان، ناصر چمنی از عناصر نهاد ضدکارگری موسوم به انجمنهای صنفی کارگران می‌گوید: ”وقتی قیمت نان بالا برود به تبع قیمت لبنیات، کرایه تاکسی، اجاره خانه، خدمات، خوراکیها و... نیز گران خواهد شد“. چمنی سپس با اشاره به پیش‌بینی افزایش 40هزار تومانی هزینه‌های خانواده‌های کارگری در پی افزایش قیمت نان توسط یکی از عناصر رژیم ادامه می‌دهد: ”این افزایش 40هزار تومانی کف افزایش هزینه خانواده‌ها بر اثر افزایش قیمت نان است چرا که بر اساس سبد معیشت کارگران در سال گذشته محاسبه و به افزایش هزینه تهیه نان محدود شده است وگرنه تاثیر گران شدن نان در افزایش هزینه خانواده‌های کارگری بسیار بیشتر از این مبلغ است“. (ابتکار12آذر93)
رسانه‌ها و کارشناسان اقتصادی هر دوباند رژیم نیز مجبور به اعتراف به این واقعیت بدیهی که گرانی نان فشار طاقت‌فرسایی را بر مردم محروم وارد می‌کند شده‌اند.
روزنامه آرمان وابسته به باند رفسنجانی- روحانی 11آذر93 می‌نویسد: ”افزایش قیمت آن بدون شک باعث وارد شدن فشار روی افشار فقیر و کم درآمد جامعه خواهد شد. با این شرایط هر افزایشی د رقیمت این ماده خوراکی می‌تواند روی زندگی اقشار ضعیف آثار زیانباری داشته باشد“.
این روزنامه حکومتی اشاره می‌کند که افزایش قیمت نان به افزایش هزینه‌هایی مانند سوخت و حقوق کار نیز خواهد انجامید و در نهایت روی کیفیت و کمیت نان هم تاثیر می گذارد.
کارشناسان اقتصادی رژیم نیز با عباراتی نظیر ”تصیمات تأمل برانگیز دولت“ ، ”افزایش قیمت نان نشان از ناموفق بودن دولت در زدودن برخی فرایندهای غیرمعقول و روندهای ناصحیح در اقتصاد کشور“، این تصمیم ضد‌مردمی دولت آخوند روحانی را زیرضرب برده‌اند.
همین کارشناسان اعتراف می‌کنند بعد از افزایش قیمت نان نوبت به افزایش قیمت آب و برق و گاز هم می‌رسد و ضمنا تأکید می‌کنند که این روش‌ها (گران کردن اقلام پایه و ضروری برای مردم) به هیچ نتیجه‌یی نمی‌رسد.
حسین راغفر یکی از کارشناسان اقتصادی رژیم در مورد گران کردن کالاهای اساسی نظیر نان طی یک سال و نیم گذشته می‌نویسد: ”دولت... در این یک سال و اندی چند بار قیمت کالاهای اساسی و حاملهای انرژی را افزایش داده است. در واقع تفکر دولت تعدیل ساختاری است که این رویه به سود برخی افراد خاص تمام شده و به منافع عمومی آسیب می‌زند“. (آرمان 11آذر93)
کارشناس دیگری از باند رفسنجانی - روحانی (سعید لیلاز) به این دلیل برسیاست دولت روحانی برای گران کردن نان اشکال می‌گیرد که نان قوت لایموت مردم است و کشش ناپذیری آن بسیار بالا است. زیرا طی 5سال گذشته ”فشارهای تورمی بر دوش افراد کم‌درآمد جامعه ایران تا آنجا زیاد بوده که هر یک درصد افزایش قیمت در هر حوزه‌یی، فشارهای مضاعفی را بر مردم وارد می‌کند. چون خانوارهای کم درآمدی که معتقدم در این چند سال نیمی از قدرت خرید خود را از دست داده‌اند، بخش مهمی از قدرت خرید خود را به نان اختصاص می‌دهند، قطعاً افزایش قیمت نان ضربه سختی را به معیشت و قدرت خرید این دسته از خانوارهای ایرانی وارد خواهد ساخت“. (اعتماد12آذر93)
نمایندگان مجلس رژیم نیز گریزی از اعتراف به این واقعیت نداشتند از جمله نماینده رژیم از تالش در اعتراض به اظهارات دجالگرانه نوبخت سخنگوی دولت آخوند حسن روحانی که گفته بود دولت قصد افزایش قیمت نان را ندارد ولی به نانوایان اجازه دادیم که 30 درصد افزایش قیمت داشته باشند می‌گوید: ”به‌طور شفاف روشن شود که این افزایش قیمت از سوی دولت است یا نه؟ چند درصد افزایش قیمت اعلام شده به‌طوری که در برخی استانها 30درصد، در برخی شهرستانها 60 درصد، در برخی مناطق 50 و در برخی مناطق 45 درصد افزایش قیمت داشته‌ایم“. (رادیوفرهنگ11آذر93)
تحریمها و واقعیت تاثیرات آن بر اقتصاد ویران رژیم که از جمله دولت آخوند روحانی را مجبور به گران کردن نان به‌عنوان اصلی‌ترین کالا در سبد خانوار کرد، آن‌چنان جدی است که سر تا پای رژیم را مجبور به اعتراف به این واقعیت کرده است. و شعر و شعارهای دجالگرانه مبنی بر بی‌تاثیر بودن تحریمها و... در بین مردم به طنزی گزنده تبدیل شده است
به‌رغم ادعای فریبکارانه سخنگوی دولت روحانی مبنی بر این که برای جبران خسارات نانوایان دولت اجازه افزایش قیمتها را به نانوایان داده است، رسانه‌ها و کارشناسان اقتصادی رژیم این ادعا را رد می‌کنند و معتقدند که دولت روحانی برای جبران کسری بودجه دولت در گل مانده‌اش اقدام به این به افزایش قیمت نان کرده است
یک نماینده مجلس رژیم به‌روشنی به این مسأله اعتراف می‌کند: ”درطرح هدفمندی یارانه‌ها دو ردیف درآمدی برای دولت در نظر گرفته شده است که81درصدآن به میزان48هزار میلیارد تومان از محل اصلاح قیمت حاملهای انرژی است و منبع دوم از محل اصلاح قیمت نان است که نزدیک به 19 درصد و به‌مبلغ 11هزارو 300میلیارد تومان از منابع دولت را تأمین می‌کند“.
روزنامه جمهوری وابسته به رفسنجانی در 11آذر93 نیز اعتراف می‌کند که دولت روحانی برای جبران کسری بودجه اقدام به افزایش نان کرده است: ”در شرایطی که پیش‌بینی می‌شود امسال و سال آینده به علت افت شدید قیمت نفت، دولت با کسری بودجه جدی مواجه شود، زمینه افزایش تورم و کاهش قدرت خرید عموم مردم را فراهم می‌آورد حال آن‌که دولت عملاً دست به انتخاب میان بد و بدتر زده است“.
