تمدید مذاکرات اتمی و ارائه فرصت بیشتر به رژیم ایران صلح و امنیت جهان را بر لبه یک پرتگاه خطرناک قرار میدهد
خانمها و آقایان شهردار،
دوستان عزیز!
ابتدا مایلم از ابتکار آقایان شهردار، ژاک بوتو، ژان پیر مولر و فرانسوا لوگاره، رؤسای مشترک کمیته شهرداران مدافع اشرفیها در برگزاری این کنفرانس، تقدیر کنم. حمایت گسترده شهرداران و منتخبان فرانسه از مقاومت ایران و بهطور خاص از رزمندگان آزادی در اشرف و لیبرتی، بیانگر تعهد شهروندان و منتخبان فرانسه به دفاع از آرمان آزادی و حقوقبشر است.
ملت ایران مفتخر است که در نبرد با استبداد و هیولای بنیادگرایی، منتخبان فرانسه را در کنار خود دارد.
تصمیم روز گذشته دولتهای غربی برای تمدید مذاکرات اتمی، فرصت بیشتری در اختیار رژیم ایران قرار داده تا صلح و امنیت منطقه و جهان را به لبه یک پرتگاه خطرناک برساند. دست نیافتن به توافق پس از یک سال مذاکره، دو پیام اساسی دارد:
اول: رژیم ملاها آن قدر ضعیف و شکننده است که بهرغم امتیازهای ناموجه آمریکا و دیگر کشورهای غربی، قادر به دستکشیدن از پروژه بمب اتمی نیست. این ضعف از زمانی که دستنشاندهاش در عراق، یعنی مالکی، مجبور به ترک قدرت شد، افزایش پیدا کرده است. خامنهای ولیفقیه رژیم ایران، برای باقی ماندن در قدرت، به سلاح هستهیی نیاز دارد.
پیام دوم: سیاست امتیاز دادن به رژیم ایران، همراه با قربانی کردن مردم و مقاومت، نتیجهیی نداده و یک شکست است. ادامه این مماشات، مانند تقدیم بمب اتمی به آخوندها و به خطر انداختن صلح و امنیت جهان است.
در شروع این مذاکرات در سال گذشته، دولتهای غرب از اجرای قطعنامههای شورای امنیت مللمتحد در مورد ملاها کوتاه آمدند. این عقبنشینی به شکست اعلام شده دیروز انجامید.
وجه پنهان این رویکرد بهغایت ضعیف، سکوت شرمآور نسبت به نقض هولناک حقوقبشر ایران و دخالتهای جنایتکارانهٴ رژیم ایران در سوریه، عراق، لبنان و یمن است. سکوت دولتها سرنوشت مردم ایران و ملتهای منطقه را قربانی کرده است.
همراهی ایالات متحده با بیخانمانسازی اجباری اشرفیها و انتقال آنها به کمپ لیبرتی که یک زندان بزرگ است نیز بخشی از امتیازهای اعطایی به رژیم ایران، در خلال مذاکراتی بوده که از سال 2011 بهطور مخفیانه شروع شده است.
اما در عمل، همهٴ این امتیازها نتیجه معکوس بخشید. درس 12سال مذاکرات بینتیجه با این رژیم این است که تنها سیاستی میتواند دست این رژیم را از بمب کوتاه کند که بر قاطعیت متکی باشد. این شامل اجرای بیکم و کاست قطعنامههای شورای امنیت، توقف غنیسازی اورانیوم و بازرسیهای سرزدهٴ بینالمللی از کلیه سایتهای مشکوک است.
از طرف دیگر، این سیاست قاطع باید همراه با بهرسمیت شناختن مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم باشد.
خانمها و آقایان شهردار،
دوستان عزیز!
ابتدا مایلم از ابتکار آقایان شهردار، ژاک بوتو، ژان پیر مولر و فرانسوا لوگاره، رؤسای مشترک کمیته شهرداران مدافع اشرفیها در برگزاری این کنفرانس، تقدیر کنم. حمایت گسترده شهرداران و منتخبان فرانسه از مقاومت ایران و بهطور خاص از رزمندگان آزادی در اشرف و لیبرتی، بیانگر تعهد شهروندان و منتخبان فرانسه به دفاع از آرمان آزادی و حقوقبشر است.
ملت ایران مفتخر است که در نبرد با استبداد و هیولای بنیادگرایی، منتخبان فرانسه را در کنار خود دارد.
تصمیم روز گذشته دولتهای غربی برای تمدید مذاکرات اتمی، فرصت بیشتری در اختیار رژیم ایران قرار داده تا صلح و امنیت منطقه و جهان را به لبه یک پرتگاه خطرناک برساند. دست نیافتن به توافق پس از یک سال مذاکره، دو پیام اساسی دارد:
اول: رژیم ملاها آن قدر ضعیف و شکننده است که بهرغم امتیازهای ناموجه آمریکا و دیگر کشورهای غربی، قادر به دستکشیدن از پروژه بمب اتمی نیست. این ضعف از زمانی که دستنشاندهاش در عراق، یعنی مالکی، مجبور به ترک قدرت شد، افزایش پیدا کرده است. خامنهای ولیفقیه رژیم ایران، برای باقی ماندن در قدرت، به سلاح هستهیی نیاز دارد.
پیام دوم: سیاست امتیاز دادن به رژیم ایران، همراه با قربانی کردن مردم و مقاومت، نتیجهیی نداده و یک شکست است. ادامه این مماشات، مانند تقدیم بمب اتمی به آخوندها و به خطر انداختن صلح و امنیت جهان است.
در شروع این مذاکرات در سال گذشته، دولتهای غرب از اجرای قطعنامههای شورای امنیت مللمتحد در مورد ملاها کوتاه آمدند. این عقبنشینی به شکست اعلام شده دیروز انجامید.
وجه پنهان این رویکرد بهغایت ضعیف، سکوت شرمآور نسبت به نقض هولناک حقوقبشر ایران و دخالتهای جنایتکارانهٴ رژیم ایران در سوریه، عراق، لبنان و یمن است. سکوت دولتها سرنوشت مردم ایران و ملتهای منطقه را قربانی کرده است.
همراهی ایالات متحده با بیخانمانسازی اجباری اشرفیها و انتقال آنها به کمپ لیبرتی که یک زندان بزرگ است نیز بخشی از امتیازهای اعطایی به رژیم ایران، در خلال مذاکراتی بوده که از سال 2011 بهطور مخفیانه شروع شده است.
اما در عمل، همهٴ این امتیازها نتیجه معکوس بخشید. درس 12سال مذاکرات بینتیجه با این رژیم این است که تنها سیاستی میتواند دست این رژیم را از بمب کوتاه کند که بر قاطعیت متکی باشد. این شامل اجرای بیکم و کاست قطعنامههای شورای امنیت، توقف غنیسازی اورانیوم و بازرسیهای سرزدهٴ بینالمللی از کلیه سایتهای مشکوک است.
از طرف دیگر، این سیاست قاطع باید همراه با بهرسمیت شناختن مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم باشد.
خانمها، آقایان!
امروز جهان بهدرستی نگران جنایتهای گروه ضداسلامی داعش در منطقه است. واقعیت این است که این حمایت رژیم ایران از بشار اسد و دولت فرقهگرای مالکی در عراق بود که باعث قدرتیابی داعش شد. داعش محصول سیاستهای فرقهگرایانه و سرکوبگرانهٴ مالکی و اسد بنا به دستور دستور رژیم ملاهاست که بخش بزرگی از مردم این کشورها را به حاشیه رانده است.
با این حال باز هم شاهد یک تلاش خطرناک برای نادیده گرفتن جنایات رژیم ایران و شبهنظامیانش در عراق و سوریه هستیم. بدتر اینکه بعضیها از روی خطا یا برای منافع خود رژیم ملایان را در مقابله با داعش متحد معرفی میکنند.
در ماه اوت گذشته رئیسجمهور آمریکا در نامه به خامنهای به او وعده داد که در ازای توافق اتمی، رژیم ایران در عملیات ائتلاف بینالمللی علیه داعش شرکت داده میشود. این ادامه و تکرار همان اشتباه بزرگی است که بحران کنونی را در منطقه بهوجود آورده است.
شریک کردن رژیم ایران در بحران عراق نه بمب اتمی را متوقف میکند، نه داعش را. به عکس ماشین تروریزم داعش را تقویت میکند؛ زیرا حضور رژیم ایران در منطقه، جنگهای فرقهیی را تشدید میکند. امروز خانوادههای فرانسوی نگران پیوستن شمار زیادی از جوانان فرانسه به جهادیستها هستند.
سوال مهم این است که راه برطرف کردن این بحران چیست؟ آیا باید به سرچشمه بنیادگرایی و تروریسم یعنی رژیم ایران مشروعیت داد یا در مقابل آن ایستاد؟ پاسخ مردم و مقاومت ایران بعد از سی و پنج سال تجربه در مقاومت علیه دیکتاتوری بنیادگرا این است که باید در مقابل این رژیم ایستاد و هیچگونه شراکتی با آن نداشت.
خانمها، آقایان!
بحران رژیم آخوندی عمیق و در زمینههای زیر قابل رویت است:
نخست افزایش نارضایتی علیه حکومت: سرکوب وحشیانه، در ماههای اخیر، روحیه اعتراضی جامعه ایران را تشدید کرده است. در ماه اکتبر، خشم مردم علیه تهاجمات اسیدپاشی توسط عوامل رژیم ایران، سر باز کرد و ما شاهد یک تظاهرات بزرگ در شهر تاریخی اصفهان بودیم که در آن زنان نقش مهمی داشتند.
امروز که روز جهانی منع خشونت علیه زنان است، به همهٴ زنان ایران که در مقابل بربریت ملاها مقاومت میکنند، درود میفرستم.
در یک سال اخیر، به گفته مقامهای رسمی، دستکم سه هزار حرکت اعتراضی در ایران رخ داده است. مردم هیچ فرصتی را برای اعتراض از دست نمیدهند اخیراً وقتی یک خوانندهٴ جوان درگذشت، جمعیت بزرگی از مردم به خیابانها آمده و این تجمعات عملاً به یک صفآرایی در برابر حکومت تبدیل شد و در برخی شهرها هم مأموران امنیتی به تظاهر کنندگان حمله کرده و آنها را دستگیر کردند.
در برابر این نارضایتیها، پاسخ ملاها اعدام در ملأعام و هر هشت ساعت یک بار یک حلقآویز است. اما این سرکوب نیز دیگر کارآیی لازم را ندارد. بهتازگی علی جنتی وزیر ارشاد رژیم اعتراف کرد: «آمار اعدامها و کسانی که در نوبت اعدام قرار دارند شگفتانگیز است» و اعتراف کرد که این سیاست شکست خورده است. بهخصوص که رئیسجمهور این رژیم، حسن روحانی حتی در تظاهر به اعتدال هم شکست خورده است.
دوستان عزیز
اکنون که فاشیسم دینی حاکم بر ایران در بحرانهای داخلی و بینالمللی، سیاسی و اقتصادی و اجتماعی فرو رفته است بیش از هر زمان دیگر از اپوزیسیون سازمانیافتهاش، یعنی شورای ملی مقاومت و مجاهدین، احساس تهدید میکند. حضور این اپوزیسیون به بحران پتانسیلی میدهد که میتواند به سرنگونی رژیم راه ببرد.
به همین دلیل مقابله با این مقاومت و اعضای آن در کمپ لیبرتی در عراق، در صدر اولویتهای رژیم است. در هشت سال گذشته، دولت دستنشاندهٴ ملاها در عراق، 27 بار به اشرف و سپس به لیبرتی حمله کرد که 116 کشته و 1400 مجروح و 7 گروگان بهجای گذاشت. 22نفر بر اثر محاصره پزشکی جان سپردهاند. و دهها نفر دیگر در شرایط وخیم قرار دارند.
من امروز شهرداران محترم را به گسترش حمایت خود از مردم و مقاومت ایران فرا میخوانم. انتظار دارم دولت فرانسه را ترغیب کنید که رهبری یک ابتکار بینالمللی برای این هدفها را به دست بگیرد:
1 ـ قاطعیت کامل در مقابل پروژه سلاح اتمی رژیم ایران
2 ـ منوط کردن روابط سیاسی و تجاری با رژیم ایران به توقف اعدامها
3 ـ خلعید از دیکتاتوری مذهبی تهران در سوریه و عراق
4 ـ پایان محاصره کمپ لیبرتی و اعلام آن بهعنوان کمپ پناهندگی تحت نظر ملل متحد
5- حمایت از مقاومت ایران که آلترناتیو بنیادگرایی مذهبی است که منشأ آن در تهران است.
از همهٴ شما متشکرم.
امروز جهان بهدرستی نگران جنایتهای گروه ضداسلامی داعش در منطقه است. واقعیت این است که این حمایت رژیم ایران از بشار اسد و دولت فرقهگرای مالکی در عراق بود که باعث قدرتیابی داعش شد. داعش محصول سیاستهای فرقهگرایانه و سرکوبگرانهٴ مالکی و اسد بنا به دستور دستور رژیم ملاهاست که بخش بزرگی از مردم این کشورها را به حاشیه رانده است.
با این حال باز هم شاهد یک تلاش خطرناک برای نادیده گرفتن جنایات رژیم ایران و شبهنظامیانش در عراق و سوریه هستیم. بدتر اینکه بعضیها از روی خطا یا برای منافع خود رژیم ملایان را در مقابله با داعش متحد معرفی میکنند.
در ماه اوت گذشته رئیسجمهور آمریکا در نامه به خامنهای به او وعده داد که در ازای توافق اتمی، رژیم ایران در عملیات ائتلاف بینالمللی علیه داعش شرکت داده میشود. این ادامه و تکرار همان اشتباه بزرگی است که بحران کنونی را در منطقه بهوجود آورده است.
شریک کردن رژیم ایران در بحران عراق نه بمب اتمی را متوقف میکند، نه داعش را. به عکس ماشین تروریزم داعش را تقویت میکند؛ زیرا حضور رژیم ایران در منطقه، جنگهای فرقهیی را تشدید میکند. امروز خانوادههای فرانسوی نگران پیوستن شمار زیادی از جوانان فرانسه به جهادیستها هستند.
سوال مهم این است که راه برطرف کردن این بحران چیست؟ آیا باید به سرچشمه بنیادگرایی و تروریسم یعنی رژیم ایران مشروعیت داد یا در مقابل آن ایستاد؟ پاسخ مردم و مقاومت ایران بعد از سی و پنج سال تجربه در مقاومت علیه دیکتاتوری بنیادگرا این است که باید در مقابل این رژیم ایستاد و هیچگونه شراکتی با آن نداشت.
خانمها، آقایان!
بحران رژیم آخوندی عمیق و در زمینههای زیر قابل رویت است:
نخست افزایش نارضایتی علیه حکومت: سرکوب وحشیانه، در ماههای اخیر، روحیه اعتراضی جامعه ایران را تشدید کرده است. در ماه اکتبر، خشم مردم علیه تهاجمات اسیدپاشی توسط عوامل رژیم ایران، سر باز کرد و ما شاهد یک تظاهرات بزرگ در شهر تاریخی اصفهان بودیم که در آن زنان نقش مهمی داشتند.
امروز که روز جهانی منع خشونت علیه زنان است، به همهٴ زنان ایران که در مقابل بربریت ملاها مقاومت میکنند، درود میفرستم.
در یک سال اخیر، به گفته مقامهای رسمی، دستکم سه هزار حرکت اعتراضی در ایران رخ داده است. مردم هیچ فرصتی را برای اعتراض از دست نمیدهند اخیراً وقتی یک خوانندهٴ جوان درگذشت، جمعیت بزرگی از مردم به خیابانها آمده و این تجمعات عملاً به یک صفآرایی در برابر حکومت تبدیل شد و در برخی شهرها هم مأموران امنیتی به تظاهر کنندگان حمله کرده و آنها را دستگیر کردند.
در برابر این نارضایتیها، پاسخ ملاها اعدام در ملأعام و هر هشت ساعت یک بار یک حلقآویز است. اما این سرکوب نیز دیگر کارآیی لازم را ندارد. بهتازگی علی جنتی وزیر ارشاد رژیم اعتراف کرد: «آمار اعدامها و کسانی که در نوبت اعدام قرار دارند شگفتانگیز است» و اعتراف کرد که این سیاست شکست خورده است. بهخصوص که رئیسجمهور این رژیم، حسن روحانی حتی در تظاهر به اعتدال هم شکست خورده است.
دوستان عزیز
اکنون که فاشیسم دینی حاکم بر ایران در بحرانهای داخلی و بینالمللی، سیاسی و اقتصادی و اجتماعی فرو رفته است بیش از هر زمان دیگر از اپوزیسیون سازمانیافتهاش، یعنی شورای ملی مقاومت و مجاهدین، احساس تهدید میکند. حضور این اپوزیسیون به بحران پتانسیلی میدهد که میتواند به سرنگونی رژیم راه ببرد.
به همین دلیل مقابله با این مقاومت و اعضای آن در کمپ لیبرتی در عراق، در صدر اولویتهای رژیم است. در هشت سال گذشته، دولت دستنشاندهٴ ملاها در عراق، 27 بار به اشرف و سپس به لیبرتی حمله کرد که 116 کشته و 1400 مجروح و 7 گروگان بهجای گذاشت. 22نفر بر اثر محاصره پزشکی جان سپردهاند. و دهها نفر دیگر در شرایط وخیم قرار دارند.
من امروز شهرداران محترم را به گسترش حمایت خود از مردم و مقاومت ایران فرا میخوانم. انتظار دارم دولت فرانسه را ترغیب کنید که رهبری یک ابتکار بینالمللی برای این هدفها را به دست بگیرد:
1 ـ قاطعیت کامل در مقابل پروژه سلاح اتمی رژیم ایران
2 ـ منوط کردن روابط سیاسی و تجاری با رژیم ایران به توقف اعدامها
3 ـ خلعید از دیکتاتوری مذهبی تهران در سوریه و عراق
4 ـ پایان محاصره کمپ لیبرتی و اعلام آن بهعنوان کمپ پناهندگی تحت نظر ملل متحد
5- حمایت از مقاومت ایران که آلترناتیو بنیادگرایی مذهبی است که منشأ آن در تهران است.
از همهٴ شما متشکرم.