بنا به گزارش دریافتی از تهران، شماری از هموطنان بلوچ که در روستای هفتجوی شهریار تهران زندگی می‌کنند با تنگدستی و مشقت زیاد مواجه هستند. این روستا از دهها کپر تشکیل شده است.
در این روستا کودکان کوچک بلوچ زندگی می‌کنند. زنان در گوشه خانه‌ها کز کرده و یا برای کاسبی (منظور تکدی گری) به خیابانهای تهران رفته‌اند. حتی دختر 13ساله‌ای که 5روز است از وقت زایمانش گذشته، سرکار رفته است.
بعضی‌ها شناسنامه دارند، خیلی‌ها ندارند. این روستا برق ندارد. آب این روستا از قبرستان تأمین می‌شود و هیچ کس تلفن یا گوشی ندارد. حمام و گاز معنی ندارد. غذا بیشتر عدسی است و گاه به قول اهالی: «کنسرب لوبیا».
مرغداری همسایه به اهالی گفته اگر نزدیک شوند، حق تیر دارد. همیشه اربابها از شورش گرسنگان در هراسند، تا مبادا سیری آنها بعداً اسباب زحمت شود. سواد هیچ معنی ندارد. کالای لوکس یعنی مداد، یعنی دفتر، یعنی یک تکه کاغذ سفید که از درون کیفت پیدا باشد.
اینجا هفتجوی، مردمانی دارد که می‌گویند: «عکس نگیر، اینجا هر کس آمده هیچ کاری نکرده، زمستان تا کمر برف می‌آید، اما خدا خودش از آسمان به ما برق هم می‌دهد. نیازی نیست به عکس گرفتن بنده خدا»...
اینجا در هفتجوی، پناه بلوچ های زابل، غوغایی است از فقر. خاک کپرنشینان هفت جوی، در چند کیلومتری پایتخت، در محدوده 10 شهرداری کرج، چند قدم مانده به شهریار و چند قدم نرسیده به اندیشه، این خاک را هیچ کس به‌رسمیت نمی‌شناسد.
هفتجوی، روستایی از توابع بخش قدس شهرستان شهریار در استان تهران ایران است.
در این روستا کودکان کوچک بلوچ زندگی می‌کنند. زنان در گوشه خانه‌ها کز کرده و یا برای کاسبی (منظور تکدی گری) به خیابانهای تهران رفته‌اند. حتی دختر 13ساله‌ای که 5روز است از وقت زایمانش گذشته، سرکار رفته است.
بعضی‌ها شناسنامه دارند، خیلی‌ها ندارند. این روستا برق ندارد. آب این روستا از قبرستان تأمین می‌شود و هیچ کس تلفن یا گوشی ندارد. حمام و گاز معنی ندارد. غذا بیشتر عدسی است و گاه به قول اهالی: «کنسرب لوبیا».
مرغداری همسایه به اهالی گفته اگر نزدیک شوند، حق تیر دارد. همیشه اربابها از شورش گرسنگان در هراسند، تا مبادا سیری آنها بعداً اسباب زحمت شود. سواد هیچ معنی ندارد. کالای لوکس یعنی مداد، یعنی دفتر، یعنی یک تکه کاغذ سفید که از درون کیفت پیدا باشد.
اینجا هفتجوی، مردمانی دارد که می‌گویند: «عکس نگیر، اینجا هر کس آمده هیچ کاری نکرده، زمستان تا کمر برف می‌آید، اما خدا خودش از آسمان به ما برق هم می‌دهد. نیازی نیست به عکس گرفتن بنده خدا»...
اینجا در هفتجوی، پناه بلوچ های زابل، غوغایی است از فقر. خاک کپرنشینان هفت جوی، در چند کیلومتری پایتخت، در محدوده 10 شهرداری کرج، چند قدم مانده به شهریار و چند قدم نرسیده به اندیشه، این خاک را هیچ کس به‌رسمیت نمی‌شناسد.
هفتجوی، روستایی از توابع بخش قدس شهرستان شهریار در استان تهران ایران است.
