مجاهد خلق یعقوب ترابی، پهلوان اشرفی، از افسران ارشد ارتش آزادیبخش ملی و کادرهای ارزنده سازمان مجاهدین خلق ایران، پس از سه دهه پیکار آزادی، روز جمعه 16آبان93 در اثر ایست قلبی در پاریس درگذشت.
میر یعقوب ترابی، متولد 1331، فرزند دلاور مردم زنجان، که مجاهدان اشرفی او را پهلوان یعقوب میخواندند، فوقلیسانس رشته مدیریت از دانشگاه کنکوردیا در مونترال کانادا بود.
او در سال 1365، با ترک خانمان و فرزندان دلبندش، خود را با اخلاص و پاکبازی ستایشانگیز به صفوف نبرد رهایی بخش در قرارگاههای مجاهدین رساند و تمام زندگی و هستی خود را وقف مبارزه با ارتجاع و دیکتاتوری آخوندها و رزم بیامان در برابر ضحاکان حاکم بر ایران کرد.
پهلوان ارتش آزادی، در تمام نبردها از جمله سلسله عملیات بزرگ آفتاب، چلچراغ، فروغ جاویدان و نبردهای مروارید، شرکت داشت و سه نوبت پیاپی از ناحیه گوش، کتف و پا مجروح شده بود. با این همه در سالهای پایداری اشرف و کارزارهای درخشان ایستادگی و مقاومت، و همچنین در مسابقات ورزشی و جشنوارههای مهرگان و سیمرغ، پیوسته میداندار و کبادهکش سرفراز ورزش باستانی بود و رسم جنگاوری و رادمردی به جا میآورد.
میر یعقوب ترابی، متولد 1331، فرزند دلاور مردم زنجان، که مجاهدان اشرفی او را پهلوان یعقوب میخواندند، فوقلیسانس رشته مدیریت از دانشگاه کنکوردیا در مونترال کانادا بود.
او در سال 1365، با ترک خانمان و فرزندان دلبندش، خود را با اخلاص و پاکبازی ستایشانگیز به صفوف نبرد رهایی بخش در قرارگاههای مجاهدین رساند و تمام زندگی و هستی خود را وقف مبارزه با ارتجاع و دیکتاتوری آخوندها و رزم بیامان در برابر ضحاکان حاکم بر ایران کرد.
پهلوان ارتش آزادی، در تمام نبردها از جمله سلسله عملیات بزرگ آفتاب، چلچراغ، فروغ جاویدان و نبردهای مروارید، شرکت داشت و سه نوبت پیاپی از ناحیه گوش، کتف و پا مجروح شده بود. با این همه در سالهای پایداری اشرف و کارزارهای درخشان ایستادگی و مقاومت، و همچنین در مسابقات ورزشی و جشنوارههای مهرگان و سیمرغ، پیوسته میداندار و کبادهکش سرفراز ورزش باستانی بود و رسم جنگاوری و رادمردی به جا میآورد.
پس از حمله زرهی و کشتار 19فروردین 1390 در اشرف، وقتی بهدرخواست نماینده سازمان ملل متحد، سازمان مجاهدین خلق ایران برای خنثی کردن ضربالاجل مالکی در همان سال، از پهلوان یعقوب که پاسپورت معتبر کانادایی داشت به اصرار خواست به کانادا برود، او در شمار مجاهدانی بود که ترک اشرف را به هیچ رو نمیپذیرفتند.
سرانجام، 8ماه پس از حمله به اشرف در آبان سال 90 یعقوب پس از خواهش رهبری مقاومت، بهخاطر در هم شکستن بهانههای مالکی و امنیت یارانش، رفتن از اشرف به کانادا را با ناخرسندی عمیق پذیرفت.
این در شرایطی بود که بهخاطر فشار خون بالا، سالها تحت درمان و کنترل پزشکی بود.
ایست قلبی پهلوان اشرفی بهطور ناگهانی صورت گرفت. وی مدتی بود که برای دیدار یارانش در پاریس بهسر میبرد.
رئیسجمهور برگزیده مقاومت، فقدان ناگهانی این رادمرد سر فراز اشرفی را تسلیت گفت و افزود:
مجاهد خلق میر یعقوب ترابی، انقلابی صدیق و وارسته، پهلوان محبوب مجاهدین و ارتش آزادی به سوی رفیق اعلی شتافت. سلام بر او و ایمان و وفای به عهدش که تا واپسین دم حیات، برای آزادی ملت و میهنش در مجاهدت بود. سلام بر او که رادمردی و عیّاری و افتادگی را با انقلابیگیری و آرمانگرایی و تعهد خللناپذیر به انقلاب درونی مجاهدین در هم آمیخته بود و هر جا که بود، صفای وجودش، گرما و شور و محبت ساطع میکرد.
فقدان دریغ انگیز او را به همه همرزمانش، به خانواده محترم ترابی، به مردم زنجان، به جامعه ورزشکاران ایران بهویژه قهرمانان ورزشی در لیبرتی، صمیمانه تسلیت میگویم.