آخوندها، مهره‌های رژیم چه در مسند به‌اصطلاح قضا و قانونگذار و چه مهره‌هایی که مستقیماً در سرکوب و کشتار دست دارند، این روزها یکی پس از دیگری به صحنه می‌آیند و در باب امر به معروف و نهی از منکر سخنسرایی می‌کنند و از طرح سرکوبگرانه مجلس رژیم در حمایت از به‌اصطلاح آمران به معروف و ناهیان از منکر حمایت می‌کنند و شیادانه تلاش دارند از کلام امام حسین درباره امر به معروف و نهی از منکر (که گفته است برای احیای دین پیامبر و برای احیای امر به معروف علیه یزید قیام کرده) سوء‌استفاده کنند و ترهات آخوندی تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر را رذیلانه با کلام امام منطبق و این همانی کنند.
آری، امام می‌خواست از منکر جلوگیری کند و معروف را برپا دارد، اما بزرگترین معروف در دیدگاه آن حضرت کما این‌که در دیدگاه حضرت علی و پیامبر ابراز کلمه حق در برابر حاکم ستمگر و بزرگترین منکر زندگی در زیر سلطه ستمگران بود. کما این‌که در روایتی از امام باقر آمده است: امر به معروف و نهی از منکر دعوت به اسلام واقعی است که با این موارد محقق می‌شود: رد مظالم (بازگرداندن حقوقی که فرد از جامعه تضییع کرده و نپرداخته است)، مخالفت با ستمگر، توزیع عادلانهٴ درآمدها و ثروتهای عمومی، گرفتن حقوق مستمندان از کسانی که باید بپردازند و پرداختن این اموال به افراد مستحق است». به این ترتیب منکر تمام سیاست‌ها و عملکردهای رژیم پلید آخوندی و معروف مبارزه با آن است.
در نقطهٴ مقابل، رژیم فاسد و چپاولگر آخوندی با یک تحریف 180درجه‌یی، منکر را پیدا شدن چند تار موی زنان و معروف را فرستادن گله‌های چماقدار برای سرکوب زنان و جوانان تعریف می‌کند و برای حمایت از آنان در مجلس آخوندی قانون تصویب می‌کند، اما واقعیت این است که هدف نهایی از فرستادن گله‌های چماقدار به خیابانها تقویت ولایت است. آن‌چنان که آخوند احمد خاتمی می‌گوید ”تقویت ولایت معروف و ولایت‌ستیزی منکر است“.
به نظر می‌رسد تعبیر سخنگوی خامنه‌ای در نمایش جمعه تهران از معروف و منکر در نظام آخوندی درستترین تعبیر است. زیرا اساساً تمامی طرحهای سرکوبگرانه از جمله طرح سرکوبگرانه مجلس رژیم در زمینه حمایت از چماقداران که رژیم از آنها به‌عنوان آمران به معروف و ناهیان از منکر نام می‌برد نیز از همین تعریف و از ضرورت ”تقویت ولایت“ ناشی می‌شود.
ملاحظه می‌شود که چگونه در نظام آخوندی منکر و معروف تغییر مفهوم داده و جا عوض کرده‌اند. در این نظام کشتار مخالفان و دگر اندیشان، جلوگیری از شعائر و مناسک پیروان مذاهب دیگر، اختلاس، چپاول و رانت‌خواری عوامل حکومتی ”معروف“ است. چرا که نظام با همینها سر پا مانده و حفظ شده است. و از آنجا که ”منکر“ در این نظام، ”ولایت ستیزی“ تعریف می‌شود، تمامی کسانی که صدای اعتراضشان را علیه این نظام جنایتکار بلند می‌کنند حامی منکرند. پس باید به زندان بیفتند، شکنجه شوند و کشته شوند حتی اگر کارگر وبلاگ‌نویسی مانند ستار بهشتی باشد.
بر اساس این تعریف، پیروان آیینهای دیگر باید تحت پیگرد قرار داده شوند، تجمعاتشان به هم زده شود از حق برگزاری مراسم و مناسک محروم شود و نخبگانشان به زندان انداخته شوند.
بر اساس این منطق است که در دهه 60 دهها هزار تن از بهترین فرزندان مردم ایران به جوخه اعدام سپرده می‌شوند و یا در سال67 سی هزار زندانی سیاسی مجاهد و مبارز به جرم پایداری بر اعتقاداتشان قتل‌عام می‌شوند. چون جرمشان دفاع از آزادی و رسمشان پای فشاری بر آزادی بود و در یک کلام ولایت ستیز بودند.
آخوند صدیقی یکی دیگر از امامان جمعه نمره موقت خامنه‌ای نیز امر به معروف را امنیت رژیم می‌داند و در این رابطه می‌گوید: ”امر به معروف حفاظت عمومیست، نظارت عمومیست، پاسداری همگانی است“
این آخوند خمینی صفت زاویه داری با ولایت سفیانی خامنه‌ای را زاویه داشتن با دین خدا تعبیر می‌کند و می‌گوید: ”هرکس با ولایت زاویه دارد به همان اندازه با دین خدا زاویه دارد“.
بنا بر این. پس آمران به معروف و ناهیان از منکر رژیم می‌بایست این ولایت ستیزان را محو و نابود کنند.
بنابراین منکراتی از قبیل چپاول و غارت ثروتهای مردم و رانت‌خواری و... در این نظام چون در راستای حفظ نظام است! معروف به حساب می‌آید اما هر گونه ابراز مخالفت با نظام و هر گـونه دگر اندیشی منکر و حرام است. !
آری، امام می‌خواست از منکر جلوگیری کند و معروف را برپا دارد، اما بزرگترین معروف در دیدگاه آن حضرت کما این‌که در دیدگاه حضرت علی و پیامبر ابراز کلمه حق در برابر حاکم ستمگر و بزرگترین منکر زندگی در زیر سلطه ستمگران بود. کما این‌که در روایتی از امام باقر آمده است: امر به معروف و نهی از منکر دعوت به اسلام واقعی است که با این موارد محقق می‌شود: رد مظالم (بازگرداندن حقوقی که فرد از جامعه تضییع کرده و نپرداخته است)، مخالفت با ستمگر، توزیع عادلانهٴ درآمدها و ثروتهای عمومی، گرفتن حقوق مستمندان از کسانی که باید بپردازند و پرداختن این اموال به افراد مستحق است». به این ترتیب منکر تمام سیاست‌ها و عملکردهای رژیم پلید آخوندی و معروف مبارزه با آن است.
در نقطهٴ مقابل، رژیم فاسد و چپاولگر آخوندی با یک تحریف 180درجه‌یی، منکر را پیدا شدن چند تار موی زنان و معروف را فرستادن گله‌های چماقدار برای سرکوب زنان و جوانان تعریف می‌کند و برای حمایت از آنان در مجلس آخوندی قانون تصویب می‌کند، اما واقعیت این است که هدف نهایی از فرستادن گله‌های چماقدار به خیابانها تقویت ولایت است. آن‌چنان که آخوند احمد خاتمی می‌گوید ”تقویت ولایت معروف و ولایت‌ستیزی منکر است“.
به نظر می‌رسد تعبیر سخنگوی خامنه‌ای در نمایش جمعه تهران از معروف و منکر در نظام آخوندی درستترین تعبیر است. زیرا اساساً تمامی طرحهای سرکوبگرانه از جمله طرح سرکوبگرانه مجلس رژیم در زمینه حمایت از چماقداران که رژیم از آنها به‌عنوان آمران به معروف و ناهیان از منکر نام می‌برد نیز از همین تعریف و از ضرورت ”تقویت ولایت“ ناشی می‌شود.
ملاحظه می‌شود که چگونه در نظام آخوندی منکر و معروف تغییر مفهوم داده و جا عوض کرده‌اند. در این نظام کشتار مخالفان و دگر اندیشان، جلوگیری از شعائر و مناسک پیروان مذاهب دیگر، اختلاس، چپاول و رانت‌خواری عوامل حکومتی ”معروف“ است. چرا که نظام با همینها سر پا مانده و حفظ شده است. و از آنجا که ”منکر“ در این نظام، ”ولایت ستیزی“ تعریف می‌شود، تمامی کسانی که صدای اعتراضشان را علیه این نظام جنایتکار بلند می‌کنند حامی منکرند. پس باید به زندان بیفتند، شکنجه شوند و کشته شوند حتی اگر کارگر وبلاگ‌نویسی مانند ستار بهشتی باشد.
بر اساس این تعریف، پیروان آیینهای دیگر باید تحت پیگرد قرار داده شوند، تجمعاتشان به هم زده شود از حق برگزاری مراسم و مناسک محروم شود و نخبگانشان به زندان انداخته شوند.
بر اساس این منطق است که در دهه 60 دهها هزار تن از بهترین فرزندان مردم ایران به جوخه اعدام سپرده می‌شوند و یا در سال67 سی هزار زندانی سیاسی مجاهد و مبارز به جرم پایداری بر اعتقاداتشان قتل‌عام می‌شوند. چون جرمشان دفاع از آزادی و رسمشان پای فشاری بر آزادی بود و در یک کلام ولایت ستیز بودند.
آخوند صدیقی یکی دیگر از امامان جمعه نمره موقت خامنه‌ای نیز امر به معروف را امنیت رژیم می‌داند و در این رابطه می‌گوید: ”امر به معروف حفاظت عمومیست، نظارت عمومیست، پاسداری همگانی است“
این آخوند خمینی صفت زاویه داری با ولایت سفیانی خامنه‌ای را زاویه داشتن با دین خدا تعبیر می‌کند و می‌گوید: ”هرکس با ولایت زاویه دارد به همان اندازه با دین خدا زاویه دارد“.
بنا بر این. پس آمران به معروف و ناهیان از منکر رژیم می‌بایست این ولایت ستیزان را محو و نابود کنند.
بنابراین منکراتی از قبیل چپاول و غارت ثروتهای مردم و رانت‌خواری و... در این نظام چون در راستای حفظ نظام است! معروف به حساب می‌آید اما هر گونه ابراز مخالفت با نظام و هر گـونه دگر اندیشی منکر و حرام است. !
