پیروزی عدالت، حقانیت مقاومت ایران
سناتور ژان پیر میشل
کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک، متشکل از نمایندگان مجلس از احزاب مختلف و نیز کمیته فرانسوی برای یک ایران دموکراتیک که من در سنا تأسیس کرده‌ام، امروز برای بحث درباره وضعیت ژئوپولیتیک بسیار حساس در خاورمیانه متحد می‌شوند. رژیم ایران تلاش می‌کند در آنجا موقعیت خود را تحکیم بخشد اما خوشبختانه تابه‌حال دیپلوماسی فرانسه با آن مقابله کرده، ما همچنین این‌جا گرد آمده‌ایم تا ابراز خرسندی کنیم از این‌که بالاخره دستگاه قضایی فرانسه تصمیم درست را گرفت. دستگاه قضایی مستقل حکم منع تعقیب عمومی و نهایی در پرونده مقاومت ایران را که در اور سورواز آغاز شد صادر کرد. پرونده‌یی که در آغاز درباره تروریزم گشوده شد و بعد اتهام فرقه‌گرایی و تخلفات مالی بر آن افزوده شد. این تلاشی بود برای لکه‌دار کردن چهره سازمان مجاهدین خلق و رئیس‌جمهور مریم رجوی. همان‌طور که به یاد داریم این پرونده در آن زمان به‌وسیله بروگیر به‌طور ساختگی گشوده شد، محتوای آن ساختگی بود و حاصل تماسهای دومینیک دویلپنت با مقامات رژیم ایران بود. اما خوشبختانه اکنون قاضی ترویدیک حکم منع تعقیب صادر کرده است. بعد از این‌که سازمان مجاهدین از لیستهای تروریستی در آمریکا و اروپا خارج شد، اکنون حکم دادگاه مبنی بر منع تعقیب عمومی یک چهره جدید به سازمان می‌دهد. اما خسارات وارد شده قابل‌توجه بوده است زیرا همه نوع اتهامات و دروغها به این سازمان بسته شد. حالا این تحقیقات به نتیجه رسیده و به سبب تلاشهای قابل‌توجه وکلای ذیصلاح و شناخته شده به این نتیجه رسیده‌ایم. این امر، همچنین حاصل فعالیتهای همه دست‌اندرکاران مثل ما پارلمانترها، منتخبها، سناتورها، شخصیتها، نخست وزیران پیشین، از طرق نامه‌ها، طومارها، جلسات و همچنین محصول ایمان ما به راهی بود که انتخاب کرده بودیم و طی این سالیان به‌طور مستمر گفتیم که این اتهامات دروغ است و این پرونده حاصل آلت دست قرار گرفتن دستگاه قضایی است. و حالا بالاخره عدالت به ما حق داد. در آن زمان دبیر اول حزب سوسیالیست به اور سورواز رفت و همبستگی خود را با خانم رجوی ابراز کرد. این پرونده بیش از حد به درازا کشید و بهای سنگینی به همراه داشت، مخارج هنگفتی را در پی داشت. در حالی‌که بودجه وزارت دادگستری باید به مصارف بهتری برسد. همان‌طور که گفتم این برای سازمان مجاهدین خسارات زیادی را بهمراه داشت، زیرا آلترناتیو دموکراتیک را که توسط این جنبش نمایندگی می‌شود مخدوش می‌کرد. آنچه که امروز در خاورمیانه رخ می‌دهد یک پاسخ غیرنظامی دارد. پاسخ آن از جانب مردم آن منطقه باید بیاید. پاسخی در مقابل اسلام افراط گرا و اسلام ارائه شده توسط رژیم ملاهای ایران. هم رژیم افراط‌گرای ایران و هم خلیفه اعلام شده در موصل از یک ماهیت برخوردار هستن که عبارتند از: دیکتاتوری، تجاوز، پایین کشیدن موقعیت زنان به سطح حیوانی… و همه این جنایات را می‌دانند. برای مقابله با این خطرها که حتی تا حومه شهرهای ما نیز غوغا می‌کند، پاسخ فاجعه می‌تواند در برنامه خانم رجوی یافت شود، یعنی یک ایران دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت، انتخابات آزاد، برابری زنان و مردان، لغو مجازات اعدام، احترام به آزادیهای مندرج در بیانیه جهانی حقوق‌بشر. این است پاسخی که باید داده شود، این چنین است که کشورهای دوست، ایران و جاهای دیگر از یوغ بنیادگرایی به دست مردم خود شان و مبارزه آنها برای دموکراسی آزاد خواهد شد. ما در این جلسه درباره این موضوعات صحبت خواهیم کرد و حال رشته سخنان را به خانم رجوی رئیس‌جمهور منتخب مقاومت ایران واگذار می‌کنم.
نخست‌وزیر ادیت کرسون
خانم رئیس‌جمهور، آقایان پارلمانترها، خانمها و آقایان، دوستان عزیز، ابتدا می‌خواهم بگویم که چقدر خوشحالم که امروز در حالی در میان شما هستم که بازیچه قرار دادن افکار عمومی در سال 2003 که در اور سور اوآز آغاز شد، دیگر از بین رفته است یعنی عدالت بالاخره به اجرا گذاشته شد. فکر می‌کنم شما پارلمانترها سوالاتی در مجلس ملی و سنا از دولت در این مورد مطرح کرده‌اید. آنها انتظار این می‌رود که فرای این دروغپردازیهای ارادی روشنگری شود که چرا این قضیه اتفاق افتاد، چه وسایل و امکاناتی به‌کار گرفته شده است. قاضی بروگیر تنها نبوده است یک مجموعه‌یی از فاکتورها عمل کرده‌اند و باید آنها را شناسایی کرد. فکر می‌کنم که این امکانپذیر است و این کاری است که به عهده پارلمانترهاست. از نظر من کاملاً مشروع است که تحقیقی در مورد آنچه که گذشته انجام شود حداقل به‌خاطر روشن کردن افکار عمومی.
حالا که بحث افکار عمومی شد من همواره خیلی متعجبم در رسانه‌ها چه جایگاه کمی به آنچه در ایران می‌گذرد و آنچه که در سالهای گذشته انجام شده است، اختصاص داده می‌شود.
آنچه دیدیم وحشتناک است. تمام این زنان جوانی که چهره‌شان را احتمالاً تا آخر عمرشان نابود کرده‌اند، آن هم بواسطه این جنون زن‌ستیز و فرقه‌گرایانه، این اراده ظلم کردن، کشتن و تحقیر کردن زنان. هر چند این رویکردی است که در خیلی جوامع یافت می‌شود و فقط در ایران نیست. ولی اشکالی که به خود می‌گیرد در منتهای افراط است و شما کاملاً حق دارید که علیه آن برانگیخته شوید. من می‌بینم که در سازمان ملل ارگانهایی مورد خطاب قرار گرفته‌اند. سؤال این است که آیا در سازمان ملل این فیلم نشان داده می‌شود؟
باید این را نشان بدهید.، باید از طریق نمایندگان برجسته خودمان در سازمان ملل درخواست کنیم که چند دقیقه توجه شخصیتهایی که در آنجا مستقر هستند را جلب کنند که این فیلم را ببینند. این فیلم بسیار گویا است در زمان بسیار کوتاهی آنچه که می‌گذرد را نشان می‌دهد. این بی‌رحمی این فساد و خباثت وحشتناک، این توهین به زنان و این تمایل برای تحقیر آنها، و در عین‌حال یک حماقت کاملاً بی‌حد و مرز، و فکر می‌کنم این چیزی است که باید محکوم کرد. در مورد همه این فجایع و الآن از این زنی صحبت کردیم که بدار آویختند، هفت سال و نیم زندانی بود و 26سال داشت یعنی وقتی که به زندان رفت حدود 18سال داشته یعنی تقریباً یک بچه بوده است. فقط خواسته در مقابل یک متجاوزی که می‌خواست به او تجاوز کند از خود دفاع کرده است. او در دفاع از خود کاری را کرد که باید می‌کرد. اما محکوم کردن یک دختر جوان به اعدام بوسیله‌دار در حالی‌که او هیچ خطایی نکرده است و فقط از خود دفاع کرده است این در ورای هر آنچیزی است که می‌توان در بدترین کابوسها تصور کرد. پس در این رژیم یک امر به‌طور پایه‌یی خبیث وجود دارد، که وحشتناک است و باید محکوم کرد. من باز متعجبم که در اخبار تلویزیون چیزهایی به ما نشان می‌دهند که عموماً بیهوده است و از یک وقایع غمگین یک تراژدی درست می‌کنند ولی این وقایع به پای تراژدی که مردم ایران و به‌خصوص زنان ایران در آن به‌سر می‌برند نمی‌رسد.
مرحله بعدی در حال حاضر این است که وحشتناک بودن این رژیم نشان داده شود. شاید منافع اقتصادی در کار باشد ولی هیچ منافع اقتصادی نمی‌تواند در مقابل این همه جنایت مقاومت کند. این احمقانه است که تصور کنیم که منافع اقتصادی از چنین چیزی قد خواهند کشید این درست نیست. حتی در نهایت منافع اقتصادی این است که مردم بپذیرند. در چنین شرایطی نمی‌شود تجارت کرد و تکنولوژی فروخت.
مسأله هسته‌یی در کار است که باید زیر نظر داشت و به ما می‌گویند که آنها فقط نه تنها انرژی هسته‌یی نمیسازند، بلکه می‌خواهند بمب بسازند، این پایانی ندارد. ولی فکر می‌کنم، اگر بخواهم به خودم اجازه بدهم که توصیه‌ای بکنم، زاویه‌ای که باید از آن به مسأله ایران پرداخت همین چیزی است که با این فیلم دیدیم. یعنی که جنایاتی وجود دارد که غیرقابل‌قبول است و سازمان ملل نباید چنین چیزهایی را تحمل کند.
و این تظاهرات را دیدیم که فوق‌العاده هستند، یعنی که مقاومت وجود دارد ولی این روحیه مقاومت بایستی در خارج ایران تیز ترجمه شود.
فکر می‌کنم فرانسه اعتبارش را بالا می‌برد اگر در افکار عمومی از این جنبش حمایت کند و با اشتیاق زیاد وارد شود و توضیح دهد که منافع اقتصادی هر چه باشد نمی‌توان این‌طور ادامه داد. ما در فرانسه با این داستانی که در اورسور اواز ایجاد کردیم مجرم هستیم و باور کردیم آنچه را که می‌گفتند. بعضی از میان ما و به آنها درود می‌فرستم از ابتدا باور نکردند. ما باور نکردیم. تعدادمان زیاد نبود. این عملیات کاملاً یک توطئه بود و یک سری منفع در پشت پرده بود. حالا باید ادامه داد چون اوضاع هر روز بدتر می‌شود.
باید تلاش کرد که افکار عمومی حساس شود و من کاملاً آمادگی دارم که در این اقدام به شما کمک کنم. با تشکر
آندره شاسین-نماینده مجلس ملی فرانسه
حالا که بحث افکار عمومی شد من همواره خیلی متعجبم در رسانه‌ها چه جایگاه کمی به آنچه در ایران می‌گذرد و آنچه که در سالهای گذشته انجام شده است، اختصاص داده می‌شود.
آنچه دیدیم وحشتناک است. تمام این زنان جوانی که چهره‌شان را احتمالاً تا آخر عمرشان نابود کرده‌اند، آن هم بواسطه این جنون زن‌ستیز و فرقه‌گرایانه، این اراده ظلم کردن، کشتن و تحقیر کردن زنان. هر چند این رویکردی است که در خیلی جوامع یافت می‌شود و فقط در ایران نیست. ولی اشکالی که به خود می‌گیرد در منتهای افراط است و شما کاملاً حق دارید که علیه آن برانگیخته شوید. من می‌بینم که در سازمان ملل ارگانهایی مورد خطاب قرار گرفته‌اند. سؤال این است که آیا در سازمان ملل این فیلم نشان داده می‌شود؟
باید این را نشان بدهید.، باید از طریق نمایندگان برجسته خودمان در سازمان ملل درخواست کنیم که چند دقیقه توجه شخصیتهایی که در آنجا مستقر هستند را جلب کنند که این فیلم را ببینند. این فیلم بسیار گویا است در زمان بسیار کوتاهی آنچه که می‌گذرد را نشان می‌دهد. این بی‌رحمی این فساد و خباثت وحشتناک، این توهین به زنان و این تمایل برای تحقیر آنها، و در عین‌حال یک حماقت کاملاً بی‌حد و مرز، و فکر می‌کنم این چیزی است که باید محکوم کرد. در مورد همه این فجایع و الآن از این زنی صحبت کردیم که بدار آویختند، هفت سال و نیم زندانی بود و 26سال داشت یعنی وقتی که به زندان رفت حدود 18سال داشته یعنی تقریباً یک بچه بوده است. فقط خواسته در مقابل یک متجاوزی که می‌خواست به او تجاوز کند از خود دفاع کرده است. او در دفاع از خود کاری را کرد که باید می‌کرد. اما محکوم کردن یک دختر جوان به اعدام بوسیله‌دار در حالی‌که او هیچ خطایی نکرده است و فقط از خود دفاع کرده است این در ورای هر آنچیزی است که می‌توان در بدترین کابوسها تصور کرد. پس در این رژیم یک امر به‌طور پایه‌یی خبیث وجود دارد، که وحشتناک است و باید محکوم کرد. من باز متعجبم که در اخبار تلویزیون چیزهایی به ما نشان می‌دهند که عموماً بیهوده است و از یک وقایع غمگین یک تراژدی درست می‌کنند ولی این وقایع به پای تراژدی که مردم ایران و به‌خصوص زنان ایران در آن به‌سر می‌برند نمی‌رسد.
مرحله بعدی در حال حاضر این است که وحشتناک بودن این رژیم نشان داده شود. شاید منافع اقتصادی در کار باشد ولی هیچ منافع اقتصادی نمی‌تواند در مقابل این همه جنایت مقاومت کند. این احمقانه است که تصور کنیم که منافع اقتصادی از چنین چیزی قد خواهند کشید این درست نیست. حتی در نهایت منافع اقتصادی این است که مردم بپذیرند. در چنین شرایطی نمی‌شود تجارت کرد و تکنولوژی فروخت.
مسأله هسته‌یی در کار است که باید زیر نظر داشت و به ما می‌گویند که آنها فقط نه تنها انرژی هسته‌یی نمیسازند، بلکه می‌خواهند بمب بسازند، این پایانی ندارد. ولی فکر می‌کنم، اگر بخواهم به خودم اجازه بدهم که توصیه‌ای بکنم، زاویه‌ای که باید از آن به مسأله ایران پرداخت همین چیزی است که با این فیلم دیدیم. یعنی که جنایاتی وجود دارد که غیرقابل‌قبول است و سازمان ملل نباید چنین چیزهایی را تحمل کند.
و این تظاهرات را دیدیم که فوق‌العاده هستند، یعنی که مقاومت وجود دارد ولی این روحیه مقاومت بایستی در خارج ایران تیز ترجمه شود.
فکر می‌کنم فرانسه اعتبارش را بالا می‌برد اگر در افکار عمومی از این جنبش حمایت کند و با اشتیاق زیاد وارد شود و توضیح دهد که منافع اقتصادی هر چه باشد نمی‌توان این‌طور ادامه داد. ما در فرانسه با این داستانی که در اورسور اواز ایجاد کردیم مجرم هستیم و باور کردیم آنچه را که می‌گفتند. بعضی از میان ما و به آنها درود می‌فرستم از ابتدا باور نکردند. ما باور نکردیم. تعدادمان زیاد نبود. این عملیات کاملاً یک توطئه بود و یک سری منفع در پشت پرده بود. حالا باید ادامه داد چون اوضاع هر روز بدتر می‌شود.
باید تلاش کرد که افکار عمومی حساس شود و من کاملاً آمادگی دارم که در این اقدام به شما کمک کنم. با تشکر
آندره شاسین-نماینده مجلس ملی فرانسه
ما هر یک با رویکردهای فلسفی مختلف به این جا می‌آییم با طرز فکرها و اعتقادات و گرایشهای سیاسی متفاوت در این‌جا گردهم آمده‌ایم. اما همگی ما نسبت به این آرمان آگاهی و تعهد داریم. ما خیلی احترام قائل هستیم برای مبارزه خانم رجوی و دیگر اعضای مقاومت ایران. فعالان مقاومت که مستمراً با آنها در تماس هستیم در مقابل مجلس و جاهای دیگر. می‌خواهم به دو موضوع مهم اشاره کنم. در راستای فیلمی که الآن دیدیم، آنچه که مربوط به نقض حقوق پایه‌یی بشر در ایران و به‌طور خاص حقوق زنان در ایران. ما با یک زن‌ستیزی معمولی مواجه نیستیم. این زن‌ستیزی بر یک ایدئولوژی بناشده است. یک برداشت افراطی از اسلام که زنان را تحقیر می‌کند، آنها از یک ایدئولوژی الهام می‌گیرند و کارشان حساب شده است. وقتی روی زنان اسید می‌پاشند، این یک زن‌ستیزی معمولی نیست. آنها به زنان اتهام می‌زنند و ادعا می‌کنند که حجاب او بقدر کافی صورت و موهایش را نمی‌پوشاند، لباسهایش مناسب نیست. خشونت آنها ایدئؤلوژیک است و به‌وسیله رژیم ملاها به‌طور آگاهانه اعمال می‌شود. اعدام دانشجوی 26ساله ریحانه جباری بعد از 7سال و نیم زندان به‌خاطر مقاومتش در برابر تجاوز حیرت‌انگیز است. اعترافهای که زیر شکنجه به‌دست آوردند. در فکر مرتجعان زنان به‌مثابه کالا محسوب می‌شوند که می‌توانند مورد تعرض قرار گیرند و مورد خشونت قرار گیرند. به‌خاطر مبارزه با این خشونتهاست که ما قطعیت وجدانی داریم که در کنار مقاومت ایران قرار بگیریم. دومین نکته‌یی که به آن اشاره می‌کنم درباره نگرانیهایی است که ما درباره تحولات جهان داریم. کارهایی که داعش می‌کند فاجعه‌بار است. اما اگر یک ایران دموکراتیک در ایران برقرار شود چه علامت فوق‌العاده‌ای برای جهان خواهد بود. چه تصویر فوق‌العاده‌ای در جهان اسلام و در دنیا خواهد داشت. یک دموکراسی در ایران چه ارمغانی برای جهان خواهد داشت. ایرانی که مبارزه خواهد کرد با اسلام‌گرایی افراطی و ویرانگر. جهان مملو است از اختلافات فرقه‌ای و دینی. برقراری چنین دموکراسی چه تاثیرات مهمی خواهد داشت. برای مبارزه با جنایتهای نهادینه شده مثل سر بریدن، مثل قطع عضو کردن، مثل سنگسار کردن. این مسیر پر از جنایت را آخوندها باز کرده‌اند. این مسیر را آخوندها برای داعش باز کرده‌اند. اما تصور کنید اگر دموکراسی در ایران بر قرار شود چه اکسیژنی به جامعه مدنی ایران تزریق خواهد شد زیرا امروز زیر وحشت سرکوب به‌سر می‌برد. برای مقابله با این موضوع و رسیدن به این اهداف است که پارلمانترها ی فرانسوی که امروز در اینج، از همه گرایشات سیاسی حضور دارند، خود را جزیی از مقاومت ایران می‌دانند.
