درحاکمیت آخوندی پدیده‌های شوم اجتماعی مانند کارتن خوابی، اعتیاد، آلونک نشینی، کودکان کار، حاشیه نشینی و… کم بود، پدیده کودکان و نوزادان رها شده سر راهی هم به آنها اضافه شد. در روزهای اخیر با چند خبر و گزارش از کودکان و نوزادان رها شده، مواجه بودیم.
یک مورد تکان دهندهٴ آن، یک نوزاد تازه متولد شده بود که بدون هیچ پوششی در کارتنی در پیاده رو یکی از خیابانهای بندرعباس رها شده بود.
نوزاد کارتن خواب بندرعباسی
در یک مورد دیگر، نوزاد دوماهه دیگری با یک شیشه شیر در کنارش، در پیاده رو یکی از خیابانهای تهران رها شده است.
و مورد سوم کودکی دوساله است که در مترو تهران رها شده است.
در جامعه‌یی که تقریباً تمام آن به فقر کشیده شده و به گفته وزیر اقتصاد رژیم تنها 200هزار نفر از جمعیت 78میلیونی آن از دریافت یارانهٴ 15دلار در ماه بی‌نیازند، درک علت این پدیده شوم و افزایش آن اصلاً دشوار نیست.
تنها کافی است به هزینه‌یی که یک خانواده برای تأمین شیرخشک نوزادش بپردازد، فکر کنیم و در نظر بیاوریم اگر پدر خانواده بیکار باشد، یا کارگری باشد که ماههاست حقوق نگرفته، چه چاره‌یی برای ادارهٴ زندگی دارد.
نوزاد رهاشده در پیاده رو خیابان
رها شدن نوزادان و کودکان در خیابانها در حالی است که سردمداران و رسانه‌های رژیم از کاهش نرخ رشد جمعیت در سالهای اخیر ابراز نگرانی می‌کنند و ولی‌فقیه جنایتکار رژیم اندر باب محاسن افزایش جمعیت، هرازگاهی سخن سرایی می‌کند، در حالی که نوزادان و کودکان خردسال از هیچ حمایتی در این نظام برخوردار نیستند و بیمارستانهای دولتی از پذیرش کودکانی که خانواده آنان فقیر هستند خودداری می‌کنند.
در مورد یک نمونه از عدم پذیرش نوزادان بیمار خانواده‌های فقیر توسط بیمارستانهای دولتی، یکی از رسانه‌های حکومتی می‌نویسد: ”حوالی ساعت 10 شب چهارشنبه، صدای فریادهای اعتراض‌آمیز یک مرد تبعه افغانستان که اصرار می‌کرد حال کودکش وخیم است و باید بستری شود در جلو ورودی بیمارستان کودکان مفید واقع در خیابان دکتر شریعتی، نگاه عابران این منطقه را به خود جلب کرد. این در حالی بود که مأموران حراست این بیمارستان از ورود وی ممانعت می‌کردند، مرد جوان با ناامید شدن از ورود به بیمارستان، با حالتی مضطرب تقاضای ملاقات با رئیس بیمارستان را داشت که یکی از مأموران با عصبانیت جواب داد:“ «هرکسی» نمی‌تواند رئیس را ببیند». جمعیت مردمی که با بلند شدن سر و صدای نگهبانان و خانواده کودک بیمار در محل جمع شده بودند، سعی کردند افراد خانواده را از محیط درگیری جدا کرده و به بیرون بیمارستان هدایت کنند. خانواده افغانی که کودک بیمارشان از سوز تب، بیهوش شده بود، به امید یافتن بیمارستانی دیگر خیابان دکترشریعتی را ترک کردند. به گفته شاهدان، این اولین باری نیست که مسئولان بیمارستان کودکان مفید از پذیرش کودکان بیمار به‌دلیل نداشتن هزینه درمان یا بیمه خدمات درمانی سر باز زده است. یکی از مشکلاتی که بیماران این بیمارستان از آن رنج می‌برند کمبود کادر پزشکی و ایجاد صف‌های طولانی برای کودکان بیماری است که ممکن است زندگی‌شان به فردا نرسد (روزنامه ابتکار11اسفند92)
وضعیت وخیم نوزادان و کودکان در حاکمیت آخوندها در حالی است که رئیس‌جمهور قبلی همین نظام وعده داد به کودکی که به دنیا می‌آید یک میلیون تومان تعلق می‌گیرد، اما محض نمونه، این وعده حتی در یک مورد هم هنوز محقق نشده است (روزنامه سیاست روز 16تیر 93).
به این ترتیب درحاکمیت آخوندی نوزادان وکودکان هر بچه‌یی که به دنیا می‌آید، از بدو تولد مشکلات عدیده و هزینه‌های گاه کمرشکن روی دست والدین خود می‌گذارد، پدر و مادرهای جوانی که گاه در گذران زندگی و معیشت خود درمانده‌اند، با تولد کودک، با هزینهٴ زایمان، با کمبود شیرخشک و قیمت سرسام‌آور آن مواجه می‌شوند، اگر کودک بیمار شود، هزینه‌های کمرشکن درمان و دارو به این همه اضافه می‌شود، وقتی خانواده‌ها از پس تأمین هزینه درمان نوزادشان برنمی‌آیند و بیمارستانهای دولتی نیز به بهانه بیمه نبودن از پذیرش آنان خودداری می‌کنند، وقتی که صاحبخانه نیز به‌خاطر بچهٴ جدید کرایه خانه را بالاتر می‌برد، و… و…
دور از انتظار نیست که با پدیده شوم بچه‌های سر راهی و رها کردن نوزدان و کودکان خردسال در کوچه و خیابان و افزایش فاجعه‌بار آن مواجه شویم.
یک مورد تکان دهندهٴ آن، یک نوزاد تازه متولد شده بود که بدون هیچ پوششی در کارتنی در پیاده رو یکی از خیابانهای بندرعباس رها شده بود.
نوزاد کارتن خواب بندرعباسی
در یک مورد دیگر، نوزاد دوماهه دیگری با یک شیشه شیر در کنارش، در پیاده رو یکی از خیابانهای تهران رها شده است.
و مورد سوم کودکی دوساله است که در مترو تهران رها شده است.
در جامعه‌یی که تقریباً تمام آن به فقر کشیده شده و به گفته وزیر اقتصاد رژیم تنها 200هزار نفر از جمعیت 78میلیونی آن از دریافت یارانهٴ 15دلار در ماه بی‌نیازند، درک علت این پدیده شوم و افزایش آن اصلاً دشوار نیست.
تنها کافی است به هزینه‌یی که یک خانواده برای تأمین شیرخشک نوزادش بپردازد، فکر کنیم و در نظر بیاوریم اگر پدر خانواده بیکار باشد، یا کارگری باشد که ماههاست حقوق نگرفته، چه چاره‌یی برای ادارهٴ زندگی دارد.
نوزاد رهاشده در پیاده رو خیابان
رها شدن نوزادان و کودکان در خیابانها در حالی است که سردمداران و رسانه‌های رژیم از کاهش نرخ رشد جمعیت در سالهای اخیر ابراز نگرانی می‌کنند و ولی‌فقیه جنایتکار رژیم اندر باب محاسن افزایش جمعیت، هرازگاهی سخن سرایی می‌کند، در حالی که نوزادان و کودکان خردسال از هیچ حمایتی در این نظام برخوردار نیستند و بیمارستانهای دولتی از پذیرش کودکانی که خانواده آنان فقیر هستند خودداری می‌کنند.
در مورد یک نمونه از عدم پذیرش نوزادان بیمار خانواده‌های فقیر توسط بیمارستانهای دولتی، یکی از رسانه‌های حکومتی می‌نویسد: ”حوالی ساعت 10 شب چهارشنبه، صدای فریادهای اعتراض‌آمیز یک مرد تبعه افغانستان که اصرار می‌کرد حال کودکش وخیم است و باید بستری شود در جلو ورودی بیمارستان کودکان مفید واقع در خیابان دکتر شریعتی، نگاه عابران این منطقه را به خود جلب کرد. این در حالی بود که مأموران حراست این بیمارستان از ورود وی ممانعت می‌کردند، مرد جوان با ناامید شدن از ورود به بیمارستان، با حالتی مضطرب تقاضای ملاقات با رئیس بیمارستان را داشت که یکی از مأموران با عصبانیت جواب داد:“ «هرکسی» نمی‌تواند رئیس را ببیند». جمعیت مردمی که با بلند شدن سر و صدای نگهبانان و خانواده کودک بیمار در محل جمع شده بودند، سعی کردند افراد خانواده را از محیط درگیری جدا کرده و به بیرون بیمارستان هدایت کنند. خانواده افغانی که کودک بیمارشان از سوز تب، بیهوش شده بود، به امید یافتن بیمارستانی دیگر خیابان دکترشریعتی را ترک کردند. به گفته شاهدان، این اولین باری نیست که مسئولان بیمارستان کودکان مفید از پذیرش کودکان بیمار به‌دلیل نداشتن هزینه درمان یا بیمه خدمات درمانی سر باز زده است. یکی از مشکلاتی که بیماران این بیمارستان از آن رنج می‌برند کمبود کادر پزشکی و ایجاد صف‌های طولانی برای کودکان بیماری است که ممکن است زندگی‌شان به فردا نرسد (روزنامه ابتکار11اسفند92)
وضعیت وخیم نوزادان و کودکان در حاکمیت آخوندها در حالی است که رئیس‌جمهور قبلی همین نظام وعده داد به کودکی که به دنیا می‌آید یک میلیون تومان تعلق می‌گیرد، اما محض نمونه، این وعده حتی در یک مورد هم هنوز محقق نشده است (روزنامه سیاست روز 16تیر 93).
به این ترتیب درحاکمیت آخوندی نوزادان وکودکان هر بچه‌یی که به دنیا می‌آید، از بدو تولد مشکلات عدیده و هزینه‌های گاه کمرشکن روی دست والدین خود می‌گذارد، پدر و مادرهای جوانی که گاه در گذران زندگی و معیشت خود درمانده‌اند، با تولد کودک، با هزینهٴ زایمان، با کمبود شیرخشک و قیمت سرسام‌آور آن مواجه می‌شوند، اگر کودک بیمار شود، هزینه‌های کمرشکن درمان و دارو به این همه اضافه می‌شود، وقتی خانواده‌ها از پس تأمین هزینه درمان نوزادشان برنمی‌آیند و بیمارستانهای دولتی نیز به بهانه بیمه نبودن از پذیرش آنان خودداری می‌کنند، وقتی که صاحبخانه نیز به‌خاطر بچهٴ جدید کرایه خانه را بالاتر می‌برد، و… و…
دور از انتظار نیست که با پدیده شوم بچه‌های سر راهی و رها کردن نوزدان و کودکان خردسال در کوچه و خیابان و افزایش فاجعه‌بار آن مواجه شویم.
