قشر زحمتکش پرستار و کادر درمانی بیمارستانها و مراکز پزشکی، هدف غارتگری جدید کابینهٴ آخوند روحانی قرار گرفتهاند. حسن هاشمی وزیر بهداشت رژیم گفت: ”با توجه به مشکلاتی که تمام پرسنل وزارت بهداشت دارند فقط میتوانم بگویم که شرمندهایم! در حال حاضر اورژانس، جامعه پرستاری، آزمایشگاهی، تکنیسین رادیولوژی و اتاق عمل مشکلات زیادی دارند و انتظار دارند که برطرف شود... .. اما دولت درطرح تحول نظام سلامت صرفاً نگاهش متوجه مردم است نه پرسنل“. (روزنامه حکومتی رسالت 26خرداد 93). بر اساس این توجیه دجالگرانهٴ وزیر بهداشت کابینهٴ آخوند روحانی که خود از میلیاردرهای غارتگر پروردهٴ نظام آخوندی است، پرستاران و کادر درمانی، «مردم» نیستند. بنابراین هزینهٴ بهاصطلاح تحول نظام سلامت را میخواهد از جیب آنها بیرون بکشد؛ البته با ”شرمندگی“ !
بر اساس آمار ارائه شده، نزدیک به 120هزار پرستار که 85درصد کادر درمانی کشور را تشکیل میدهند، در مراکز درمانی کار میکنند. کابینهٴ آخوند روحانی برای چپاول این پرستاران طی طرحی با عنوان پذیرش دانشجوی پرستاری قراردادی با ساعتی 5هزار تومان هزینه برای دولت، میخواهد بخش عمدهای از پرستاران با سابقه و استخدامی را از بیمارستانها اخراج کند که هر کدام به ادعای رژیم 30هزار تومان برای دولت هزینه دارند. به این ترتیب وزارت بهداشت کابینهٴ آخوند روحانی از ارائه خدمات درمانی بهازای هر پرستار 25هزار تومان در ساعت سر باز زده و آن را چپاول میکند و اسم آن را هم طرح تحول سلامت میگذارد.
مطابق استانداردهای بینالمللی، کمبود پرستار در مراکز درمانی کشور بیداد میکند. بهنوشته روزنامه حکومتی شرق (9مرداد 92) ”استاندارد کشورهای اروپایی برای هر 1000نفر جمعیت 9 پرستار است. این میزان در کشورهای حوزه خلیج فارس و در شرایط حداقلی 3نفر است“. به بیان دیگر در کشورهای اروپایی هر 110نفر یک پرستار دارند و در حوزه خلیج فارس هر 330نفر یک پرستار دارند در حالی که در ایران هر 642نفر یک پرستار دارند. با این همه رژیم آخوندی برای تأمین کسری بودجه خود به نابودی یکی از استوانههای نظام سلامت یعنی پرستاران پرداخته است.
15هزار پرستار طی طوماری اعتراضی، نوشتهاند: ”با گذشت 38روز از اجرای طرح ملی تحول سلامت اما جامعه پرستاری نسبت به حجم فشار کاری که طی همین مدت متحمل شده معترض است و به نظر میرسد که پیشنهادات وزیر بهداشت هم نتوانسته راهگشای مشکلات پرستارانی که از 7سال گذشته تا کنون چشمانتظار اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری و دستیابی به حقوق صنفی خود هستند باشد“.
یک کارگزار رژیم به نام شریفی مقدم دبیرکل خانهٴ پرستار به ضربه زنندگی طرح بهاصطلاح تحول نظام سلامت به سلامت مردم که با هدف چپاول صورت میگیرد اعتراف کرد و گفت: «اقدام وزیر بهداشت و معاون پرستاری او برای به کارگیری دانشجوی پرستاری به جای پرستار ماهر کاملاً آگاهانه است. در این گزینه استفاده از دانشجوی پرستاری فقط ساعتی 5هزار تومان برای دولت هزینه دارد ضمن آنکه الزامی هم به بیمه کردن دانشجو ندارد. اما مسئولان وزارت بهداشت متوجه نیستند که دانشجوی پرستاری فاقد مهارت لازم برای رسیدگی به امور بیماران است و در حالی که پیش از اجرای طرح تحول سلامت، کیفیت خدمات دهی پرستاران 30درصد بوده، امروز با بهکارگیری دانشجوی پرستاری و کمبود پرستار ماهر در بخشهای بیمارستانی به کمتر از 15درصد کاهش پیدا کرده است». (روزنامه حکومتی اعتماد 22خرداد 93)
از اینرو بنا به گزارش ارگان حکومتی خانهٴ پرستار بیش از 87 درصد پرستاران از وضعیت شغلی خود ناراضیند و طرح و اقدامات اخیر وزارت بهداشت و درمان رژیم موجب برانگیختن اعتراضات بیش از پیش پرستاران و کادر درمانی شده است. زیرا پرستاران نه از تأمین معاش خود در حداقلها برخوردارند و نه از حرمتی که لازمه این شغل پرمشقت و ویژه است.
باید دانست که پرستاری یکی از سختترین مشاغل دنیاست با 36ساعت کار در هفته 12ساعت شب کاری، اضافه کاریهای اجباری؛ افزون بر اینها پرستاران ناگزیر از مواجه شدن با خشم و نارضایتی بیماران و مردمند که ناشی از ناکارآمدی نظام درمانی است. آنها همچنین در معرض ابتلا به انواع بیماریهای مسری، بهخاطر سر و کار مستقیم با بیماران و حضور در محیط آلوده بیمارستان هستند. از اینرو پرستاری در همهٴ جوامع، جزو مشاغلی است که شایان بیشترین احترام عمومی است و توجه و رسیدگی ویژه دولت را میطلبد؛ اما در رژیم آخوندی تنها چیزی که مد نظر است، حفظ رژیم محتضر آخوندی است و تأمین معاش پرستاران و کادر درمانی و پاس حرمت و کرامت آنها هیچ محلی از اعراب ندارد.
بر اساس آمار ارائه شده، نزدیک به 120هزار پرستار که 85درصد کادر درمانی کشور را تشکیل میدهند، در مراکز درمانی کار میکنند. کابینهٴ آخوند روحانی برای چپاول این پرستاران طی طرحی با عنوان پذیرش دانشجوی پرستاری قراردادی با ساعتی 5هزار تومان هزینه برای دولت، میخواهد بخش عمدهای از پرستاران با سابقه و استخدامی را از بیمارستانها اخراج کند که هر کدام به ادعای رژیم 30هزار تومان برای دولت هزینه دارند. به این ترتیب وزارت بهداشت کابینهٴ آخوند روحانی از ارائه خدمات درمانی بهازای هر پرستار 25هزار تومان در ساعت سر باز زده و آن را چپاول میکند و اسم آن را هم طرح تحول سلامت میگذارد.
مطابق استانداردهای بینالمللی، کمبود پرستار در مراکز درمانی کشور بیداد میکند. بهنوشته روزنامه حکومتی شرق (9مرداد 92) ”استاندارد کشورهای اروپایی برای هر 1000نفر جمعیت 9 پرستار است. این میزان در کشورهای حوزه خلیج فارس و در شرایط حداقلی 3نفر است“. به بیان دیگر در کشورهای اروپایی هر 110نفر یک پرستار دارند و در حوزه خلیج فارس هر 330نفر یک پرستار دارند در حالی که در ایران هر 642نفر یک پرستار دارند. با این همه رژیم آخوندی برای تأمین کسری بودجه خود به نابودی یکی از استوانههای نظام سلامت یعنی پرستاران پرداخته است.
15هزار پرستار طی طوماری اعتراضی، نوشتهاند: ”با گذشت 38روز از اجرای طرح ملی تحول سلامت اما جامعه پرستاری نسبت به حجم فشار کاری که طی همین مدت متحمل شده معترض است و به نظر میرسد که پیشنهادات وزیر بهداشت هم نتوانسته راهگشای مشکلات پرستارانی که از 7سال گذشته تا کنون چشمانتظار اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری و دستیابی به حقوق صنفی خود هستند باشد“.
یک کارگزار رژیم به نام شریفی مقدم دبیرکل خانهٴ پرستار به ضربه زنندگی طرح بهاصطلاح تحول نظام سلامت به سلامت مردم که با هدف چپاول صورت میگیرد اعتراف کرد و گفت: «اقدام وزیر بهداشت و معاون پرستاری او برای به کارگیری دانشجوی پرستاری به جای پرستار ماهر کاملاً آگاهانه است. در این گزینه استفاده از دانشجوی پرستاری فقط ساعتی 5هزار تومان برای دولت هزینه دارد ضمن آنکه الزامی هم به بیمه کردن دانشجو ندارد. اما مسئولان وزارت بهداشت متوجه نیستند که دانشجوی پرستاری فاقد مهارت لازم برای رسیدگی به امور بیماران است و در حالی که پیش از اجرای طرح تحول سلامت، کیفیت خدمات دهی پرستاران 30درصد بوده، امروز با بهکارگیری دانشجوی پرستاری و کمبود پرستار ماهر در بخشهای بیمارستانی به کمتر از 15درصد کاهش پیدا کرده است». (روزنامه حکومتی اعتماد 22خرداد 93)
از اینرو بنا به گزارش ارگان حکومتی خانهٴ پرستار بیش از 87 درصد پرستاران از وضعیت شغلی خود ناراضیند و طرح و اقدامات اخیر وزارت بهداشت و درمان رژیم موجب برانگیختن اعتراضات بیش از پیش پرستاران و کادر درمانی شده است. زیرا پرستاران نه از تأمین معاش خود در حداقلها برخوردارند و نه از حرمتی که لازمه این شغل پرمشقت و ویژه است.
باید دانست که پرستاری یکی از سختترین مشاغل دنیاست با 36ساعت کار در هفته 12ساعت شب کاری، اضافه کاریهای اجباری؛ افزون بر اینها پرستاران ناگزیر از مواجه شدن با خشم و نارضایتی بیماران و مردمند که ناشی از ناکارآمدی نظام درمانی است. آنها همچنین در معرض ابتلا به انواع بیماریهای مسری، بهخاطر سر و کار مستقیم با بیماران و حضور در محیط آلوده بیمارستان هستند. از اینرو پرستاری در همهٴ جوامع، جزو مشاغلی است که شایان بیشترین احترام عمومی است و توجه و رسیدگی ویژه دولت را میطلبد؛ اما در رژیم آخوندی تنها چیزی که مد نظر است، حفظ رژیم محتضر آخوندی است و تأمین معاش پرستاران و کادر درمانی و پاس حرمت و کرامت آنها هیچ محلی از اعراب ندارد.