نیویورک تایمز که در سرفصلهای سیاسی تمایل دولت اوباما را منعکس می‌کند، امروز در مقاله‌یی در سایت خود نوشت:
بسیاری می‌پرسند آیا نوری مالکی نخست‌وزیر آرای کافی جهت پیروزی برای دور بعدی را دارد؟
در این گزارش که از بغداد ارسال شده آمده است: زمانی که یک خبرنگار معروفی در یک پست بازرسی ماه گذشته کشته شد، نوری مالکی نخست‌وزیر به صحنه شتافت. وی که با تلویزیونها مصاحبه می‌کرد قول ”خون در برابر خون“ داد.
در شهری که ماهانه صدها نفر از انفجارها و تیراندازیها کشته می‌شوند، امری غیرعادی بود که نخست‌وزیر بر روی یک فقره قتل یک نفر متمرکز شود. هر چند که آن صحنه آنطور که درست قبل از انتخابات واقع شده بود، نمایشی آشکار از آنچه که دیپلوماتها و تحلیلگران می‌گویند بهترین و آخرین امید مالکی برای تضمین سومین دور نخست‌وزیری بود: نمایشی از «مردقدرتمند»، در نقشی که عراقیان چه خوب چه بد، در دیدن آن در رهبرانشان عادت کرده‌اند.
صلاح الربیعی 46ساله یک پروفسور دانشگاه در بغداد که همچنین او را ”عاقل“ و سرسخت ”و“ رهبری بزرگ ”می خواند گفت،“ مالکی مردی قدرتمند است ”. ممکن است استراتژی نمایش سرسختی، برای آقای مالکی در میان حوزه انتخاباتی وی، رأی بیاورد ولیکن، در حالی‌که عراقیان برای رأی دادن روز چهارشنبه در اولین انتخابات ملی، از زمان بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی آماده می‌شوند، خیلی بعید است که مالکی بتواند آن‌قدر بر دیگران پیشی بگیرد تا یک دور دیگر انتخاب شود.
بسیاری از مقامات آمریکایی از شکست وی استقبال می‌کنند. طبق ارزیابی اطلاعاتی آمریکا، انتخاب مجدد آقای مالکی می‌تواند تنشهای طائفی را افزایش داده و حتی احتمال جنگ داخلی را افزایش دهد و به انحصار قدرت در دست وی شکست وی در سازش با سایر جناحهای سنی و کرد عراقی و شکستهای نظامی وی علیه افراطیوون اسلامی، استناد می‌کنند.
در دوران صدارت وی، ارتش عراق که از آمریکا آموزش گرفته است توسط گروه‌های حقوق‌بشری متهم به نقض (حقوق‌بشر) جدی در سرکوب شبه‌نظامیان و مخالفان دولت مالکی از جمله شکنجه، دستگیریهای خودسرانه سنیها و درخواست رشوه برای آزادی بازداشتی‌ها، بوده است.
پروسه بعد از انتخابات، انتظار می‌رود که بهم ریخته و طولانی باشد که برای عراق امری استثنایی نیست، ولیکن این بار کارشناسان می‌گویند که می‌تواند بسیار طولانی‌تر باشد، شاید یک سال طول بکشد.
بنا بر گزارشات آژانس‌های آمریکایی، رژیم ایران شاید مهمترین حامی مالکی باشد، در حالی‌که وی در سالهای اخیر قدرت خود را مستحکم نموده، رژیم ایران برای انتخاب مجدد وی میلیونها دلار کمک مالی کرده است. اما رژیم ایران همچنین برای برخی از رقبای شیعی مالکی نیز کمک مالی کرده است که نشان می‌دهد هدف اصلی ایران استمرار سلطه شیعه است و نه ضرورتاً حکومت مالکی.
زلمای خلیلزاد سفیر سابق آمریکا در بغداد در مصاحبه‌ای (در مورد مالکی) گفت“ وی در مورد موضوعات پروتکلی نگرانی نداشت ”،“ وی هیچ مشکلی برای آمدن به محل اقامت یا دفتر من نداشت ”. آقای خلیلزاد گفت، ولی آقای مالکی در مورد امکان این‌که مقامات سابق حزب بعث دست به کودتا بزنند، نگرانی داشت“.
این آقای خلیلزاد بود که بعد از این جمعبندی که نفر ماقبل وی ابراهیم جعفری، ناکارآ و بیش از حد فرقه‌گرا بوده است، آقای مالکی را تشویق کرد که به‌دنبال پست نخست‌وزیری در سال 2006 برود.
در سال 2010 آقای مالکی با حمایت مقامات آمریکایی، دور دوم نخست‌وزیری را به‌دست آورد، آنها فکر می‌کردند پیروزی وی محتمل است و به نظر می‌رسید که قابل قبول‌ترین کاندید برای اکثریت شیعه سرسخت باشد.
دولت اوباما در تلاش برای حل اختلاف سیاسی و طائفی در عراق و هوشیاری نسبت به خودکامگی فزاینده مالکی به‌دنبال این بود که مالکی را ترغیب به تقسیم قدرت با رقیب سرسخت خود ایاد علاوی کند که رهبری فراکسیونی را برعهده داشت که از حمایت گسترده سنیها برخوردار بود. اما این تلاش شکست خورد و آقای مالکی هیچ‌وقت یک دولت فراگیر را که کاخ سفید به آن امید بسته بود، تشکیل نداد. …
هر چند که بسیاری از آنچه که آن را به‌عنوان تلاش مالکی برای ساختن یک خانواده سلطنتی توصیف می‌کنند نگرانند، مالکی به فرزند خود احمد قدرتی گسترده، به تعریفی مبهم در امور امنتیی در درون دفتر نخست‌وزیری و در داخل منطقه سبز داده است. و هر دو فرزند وی که برای دفتر وی کار می‌کند، در انتخابات شرکت دارند.
بسیاری می‌پرسند آیا نوری مالکی نخست‌وزیر آرای کافی جهت پیروزی برای دور بعدی را دارد؟
در این گزارش که از بغداد ارسال شده آمده است: زمانی که یک خبرنگار معروفی در یک پست بازرسی ماه گذشته کشته شد، نوری مالکی نخست‌وزیر به صحنه شتافت. وی که با تلویزیونها مصاحبه می‌کرد قول ”خون در برابر خون“ داد.
در شهری که ماهانه صدها نفر از انفجارها و تیراندازیها کشته می‌شوند، امری غیرعادی بود که نخست‌وزیر بر روی یک فقره قتل یک نفر متمرکز شود. هر چند که آن صحنه آنطور که درست قبل از انتخابات واقع شده بود، نمایشی آشکار از آنچه که دیپلوماتها و تحلیلگران می‌گویند بهترین و آخرین امید مالکی برای تضمین سومین دور نخست‌وزیری بود: نمایشی از «مردقدرتمند»، در نقشی که عراقیان چه خوب چه بد، در دیدن آن در رهبرانشان عادت کرده‌اند.
صلاح الربیعی 46ساله یک پروفسور دانشگاه در بغداد که همچنین او را ”عاقل“ و سرسخت ”و“ رهبری بزرگ ”می خواند گفت،“ مالکی مردی قدرتمند است ”. ممکن است استراتژی نمایش سرسختی، برای آقای مالکی در میان حوزه انتخاباتی وی، رأی بیاورد ولیکن، در حالی‌که عراقیان برای رأی دادن روز چهارشنبه در اولین انتخابات ملی، از زمان بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی آماده می‌شوند، خیلی بعید است که مالکی بتواند آن‌قدر بر دیگران پیشی بگیرد تا یک دور دیگر انتخاب شود.
بسیاری از مقامات آمریکایی از شکست وی استقبال می‌کنند. طبق ارزیابی اطلاعاتی آمریکا، انتخاب مجدد آقای مالکی می‌تواند تنشهای طائفی را افزایش داده و حتی احتمال جنگ داخلی را افزایش دهد و به انحصار قدرت در دست وی شکست وی در سازش با سایر جناحهای سنی و کرد عراقی و شکستهای نظامی وی علیه افراطیوون اسلامی، استناد می‌کنند.
در دوران صدارت وی، ارتش عراق که از آمریکا آموزش گرفته است توسط گروه‌های حقوق‌بشری متهم به نقض (حقوق‌بشر) جدی در سرکوب شبه‌نظامیان و مخالفان دولت مالکی از جمله شکنجه، دستگیریهای خودسرانه سنیها و درخواست رشوه برای آزادی بازداشتی‌ها، بوده است.
پروسه بعد از انتخابات، انتظار می‌رود که بهم ریخته و طولانی باشد که برای عراق امری استثنایی نیست، ولیکن این بار کارشناسان می‌گویند که می‌تواند بسیار طولانی‌تر باشد، شاید یک سال طول بکشد.
بنا بر گزارشات آژانس‌های آمریکایی، رژیم ایران شاید مهمترین حامی مالکی باشد، در حالی‌که وی در سالهای اخیر قدرت خود را مستحکم نموده، رژیم ایران برای انتخاب مجدد وی میلیونها دلار کمک مالی کرده است. اما رژیم ایران همچنین برای برخی از رقبای شیعی مالکی نیز کمک مالی کرده است که نشان می‌دهد هدف اصلی ایران استمرار سلطه شیعه است و نه ضرورتاً حکومت مالکی.
زلمای خلیلزاد سفیر سابق آمریکا در بغداد در مصاحبه‌ای (در مورد مالکی) گفت“ وی در مورد موضوعات پروتکلی نگرانی نداشت ”،“ وی هیچ مشکلی برای آمدن به محل اقامت یا دفتر من نداشت ”. آقای خلیلزاد گفت، ولی آقای مالکی در مورد امکان این‌که مقامات سابق حزب بعث دست به کودتا بزنند، نگرانی داشت“.
این آقای خلیلزاد بود که بعد از این جمعبندی که نفر ماقبل وی ابراهیم جعفری، ناکارآ و بیش از حد فرقه‌گرا بوده است، آقای مالکی را تشویق کرد که به‌دنبال پست نخست‌وزیری در سال 2006 برود.
در سال 2010 آقای مالکی با حمایت مقامات آمریکایی، دور دوم نخست‌وزیری را به‌دست آورد، آنها فکر می‌کردند پیروزی وی محتمل است و به نظر می‌رسید که قابل قبول‌ترین کاندید برای اکثریت شیعه سرسخت باشد.
دولت اوباما در تلاش برای حل اختلاف سیاسی و طائفی در عراق و هوشیاری نسبت به خودکامگی فزاینده مالکی به‌دنبال این بود که مالکی را ترغیب به تقسیم قدرت با رقیب سرسخت خود ایاد علاوی کند که رهبری فراکسیونی را برعهده داشت که از حمایت گسترده سنیها برخوردار بود. اما این تلاش شکست خورد و آقای مالکی هیچ‌وقت یک دولت فراگیر را که کاخ سفید به آن امید بسته بود، تشکیل نداد. …
هر چند که بسیاری از آنچه که آن را به‌عنوان تلاش مالکی برای ساختن یک خانواده سلطنتی توصیف می‌کنند نگرانند، مالکی به فرزند خود احمد قدرتی گسترده، به تعریفی مبهم در امور امنتیی در درون دفتر نخست‌وزیری و در داخل منطقه سبز داده است. و هر دو فرزند وی که برای دفتر وی کار می‌کند، در انتخابات شرکت دارند.
