سپاه سرکوبگر رژیم در کنار نهادهای چپاولگر و غول‌آسایی نظیر بنیاد مستضعفان رژیم و ستاد اجرایی فرمان امام وابسته به بیت خامنه‌ای با سرمایه‌یی 95میلیارد دلاری، واحد نظامی- امنیتی است که مالکیت مجموعه‌یی بزرگ اقتصادی از بانک گرفته تا مخابرات، نفت و گاز و پتروشیمی، پروژه‌های راه سازی، ساختمان سازی و تأسیسات انرژی رژیم را در دست دارد.
اضافه بر فعالیتهای اقتصادی مستقل، سپاه از طریق بسیج ضدخلقی رژیم نیز در تأسیس تعداد بیشماری از واحدهای اقتصادی نقش دارد.
سپاه پاسداران در کنار سایر نهادهای چپاولگر، غولهای اقتصادی هستند که هیچ نظارتی برفعالیتهای آنها توسط دولت وجود ندارد. نهادهای چپاولگری مانند سپاه و بنیاد مستعضفان و... مراکز اصلی رانت‌خواری و رانت گیری هستند که باسیاست به‌اصطلاح خصوصی‌سازی واحدهای اقتصادی قدرتمندتر شده‌اند.
چپاول و غارت سپاه از ثروتهای مردم ایران با ورود آن به فعالیتهای اقتصادی در زمان دولت رفسنجانی شروع شد و در اواخر دولت احمدی‌نژاد اوج گرفت، تاحدی که بخش اعظم پروژه‌های اقتصادی از جمله پروژه نفت و گاز کشور را دست گرفت.
دخالت سپاه در امور اقتصادی کشور به حدی است که آذرماه 92فرمانده‌ی قرارگاه ضد خاتم الانبیای سپاه گفت 150هزار نفر در طرحهای مختلف عمرانی کشور تحت هدایت قرارگاه خاتم الانبیا فعالیت می‌کنند، اعتراف فرمانده قرارگاه ضد خاتم الانبیای سپاه بیانگر این است که کلیه طرحهای عمرانی کشور تحت هدایت این قرارگاه است.
خبرگزاری حکومتی مهر در اواخر دور دوم ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد گزارش داد که بیش از 40میلیارد دلار برای بهره‌برداری از دو مرحله میدان گازی پارس جنوبی توسط شرکتهای مهندسی سپاه در مدتی سه ساله سرمایه‌گذاری شده است.
تسلط سپاه در دوران احمدی‌نژاد بر اقتصاد کشور آن‌چنان گسترش یافته بود که برای واردات و صادرات اسکله‌های غیرقانونی و قاچاقی دایر کرد.
در جنگ قدرتی که در دو سال آخر دوران احمدی‌نژاد بین او و خامنه‌ای در جریان بود، احمدی‌نژاد بارها از فعالیتهای غیرقانونی باند رقیب در سپاه شکوه و شکایت کرد و در یک سخنرانی با اشاره به سپاه و فعالیتهای غیرقانونی و قاچاق توسط آن، سپاه را «برادران قاچاقچی» خطاب کرد که این برادران قاچاقچی اسکله‌های غیرقانونی دایر کرده‌اند.
با روی کارآمدن دولت روحانی از آنجایی که باند رفسنجانی- روحانی که از سلطه جناح رقیب در امور سیاسی و اقتصادی از طریق سپاه و خصوصاً دخالت آن در جریان انتخابات رژیم در سال 88 و سرکوب عناصری از این باند توسط سپاه دل خوشی نداشت، تضاد بین این باند و سپاه اوج تازه‌یی گرفت و در حال حاصر نیز تضاد باند رفسنجانی- با سپاه در دو زمینه سیاسی و اقتصادی هم‌چنان ادامه دارد و در روزهای اخیر تضادها آن‌قدر شدت یافته است که می‌توان به آن عنوان جنگ قدرت داد.
رفسنجانی در یکی از مصاحبه‌هایش با سایت انتخاب 3بهمن 92نارضایتی خود را از فعالیتهای اقتصادی سپاه ابراز داشت و گفت: ”بله، من بعد از جنگ در دولت خودم این کار را کردم… من هنوز آن موقع جانشین فرمانده کل قوا بودم و همان موقع از نیروهای نظامی و انتظامی و همه خواستم که از امکانات مهندسی فراوانی که در اختیار دارند… مثل جهاد که عمده ماشینهای کشور در اختیار اینها بود. خواستم در طرحها وارد شوند که خیلی هم مؤثر بود“
رفسنجانی در ادامه اظهارات خود تصریح کرد: «سبک فعلی را قبول ندارم که اینها تبدیل به رقیبی آن گونه در مالکیت شوند. آنها که مالک نمی‌شدند“
رفسنجانی در فروردین‌ماه 92 نیز در مورد فعالیتهای اقتصادی سپاه نارضایتی‌اش را ابراز داشته و گفته بود: ”مهندسی رزمی سپاه امکاناتی از جنگ داشت که در سازندگی کشور می‌توانست مؤثر باشد و ما در آن زمان پروژه‌هایی مثل راه سازی به آنان دادیم. هم برای کشور مفید بود و هم برای سپاه. اما حالا نبض اقتصاد، سیاست خارجی و داخلی را در دست گرفته و به کمتر از کل کشور راضی نیست“
در مورد دخالت سپاه در امور سیاسی علی مطهری نماینده رژیم در مجلس ویکی از مهره‌های نزدیک به باند رفسنجانی روحانی در مصاحبه با سالنامه روزنامه اعتماد گفت: «سپاه، هم سیاسی شده و هم اقتصادی و شبیه یک حزب شده است. ممکن است در ابتدا حسن‌نیت بوده اما الآن بنیان سپاه را آسیب‌پذیر کرده است».
علی مطهری در اردیبهشت‌ماه سال۹۱ نیز سپاه را متهم کرد که در انتخابات مجلس نهم دخالت کرده است و گفت که این دخالت، «آفتی برای سپاه و نظام اسلامی است».
پس از گذشت حدود 9ماه ازتشکیل دولت روحانی جنگ قدرت بین باند رفسنجانی - روحانی با سپاه در دو زمینه سیاسی و اقتصادی اوج بیشتری گرفته است.
اضافه بر فعالیتهای اقتصادی مستقل، سپاه از طریق بسیج ضدخلقی رژیم نیز در تأسیس تعداد بیشماری از واحدهای اقتصادی نقش دارد.
سپاه پاسداران در کنار سایر نهادهای چپاولگر، غولهای اقتصادی هستند که هیچ نظارتی برفعالیتهای آنها توسط دولت وجود ندارد. نهادهای چپاولگری مانند سپاه و بنیاد مستعضفان و... مراکز اصلی رانت‌خواری و رانت گیری هستند که باسیاست به‌اصطلاح خصوصی‌سازی واحدهای اقتصادی قدرتمندتر شده‌اند.
چپاول و غارت سپاه از ثروتهای مردم ایران با ورود آن به فعالیتهای اقتصادی در زمان دولت رفسنجانی شروع شد و در اواخر دولت احمدی‌نژاد اوج گرفت، تاحدی که بخش اعظم پروژه‌های اقتصادی از جمله پروژه نفت و گاز کشور را دست گرفت.
دخالت سپاه در امور اقتصادی کشور به حدی است که آذرماه 92فرمانده‌ی قرارگاه ضد خاتم الانبیای سپاه گفت 150هزار نفر در طرحهای مختلف عمرانی کشور تحت هدایت قرارگاه خاتم الانبیا فعالیت می‌کنند، اعتراف فرمانده قرارگاه ضد خاتم الانبیای سپاه بیانگر این است که کلیه طرحهای عمرانی کشور تحت هدایت این قرارگاه است.
خبرگزاری حکومتی مهر در اواخر دور دوم ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد گزارش داد که بیش از 40میلیارد دلار برای بهره‌برداری از دو مرحله میدان گازی پارس جنوبی توسط شرکتهای مهندسی سپاه در مدتی سه ساله سرمایه‌گذاری شده است.
تسلط سپاه در دوران احمدی‌نژاد بر اقتصاد کشور آن‌چنان گسترش یافته بود که برای واردات و صادرات اسکله‌های غیرقانونی و قاچاقی دایر کرد.
در جنگ قدرتی که در دو سال آخر دوران احمدی‌نژاد بین او و خامنه‌ای در جریان بود، احمدی‌نژاد بارها از فعالیتهای غیرقانونی باند رقیب در سپاه شکوه و شکایت کرد و در یک سخنرانی با اشاره به سپاه و فعالیتهای غیرقانونی و قاچاق توسط آن، سپاه را «برادران قاچاقچی» خطاب کرد که این برادران قاچاقچی اسکله‌های غیرقانونی دایر کرده‌اند.
با روی کارآمدن دولت روحانی از آنجایی که باند رفسنجانی- روحانی که از سلطه جناح رقیب در امور سیاسی و اقتصادی از طریق سپاه و خصوصاً دخالت آن در جریان انتخابات رژیم در سال 88 و سرکوب عناصری از این باند توسط سپاه دل خوشی نداشت، تضاد بین این باند و سپاه اوج تازه‌یی گرفت و در حال حاصر نیز تضاد باند رفسنجانی- با سپاه در دو زمینه سیاسی و اقتصادی هم‌چنان ادامه دارد و در روزهای اخیر تضادها آن‌قدر شدت یافته است که می‌توان به آن عنوان جنگ قدرت داد.
رفسنجانی در یکی از مصاحبه‌هایش با سایت انتخاب 3بهمن 92نارضایتی خود را از فعالیتهای اقتصادی سپاه ابراز داشت و گفت: ”بله، من بعد از جنگ در دولت خودم این کار را کردم… من هنوز آن موقع جانشین فرمانده کل قوا بودم و همان موقع از نیروهای نظامی و انتظامی و همه خواستم که از امکانات مهندسی فراوانی که در اختیار دارند… مثل جهاد که عمده ماشینهای کشور در اختیار اینها بود. خواستم در طرحها وارد شوند که خیلی هم مؤثر بود“
رفسنجانی در ادامه اظهارات خود تصریح کرد: «سبک فعلی را قبول ندارم که اینها تبدیل به رقیبی آن گونه در مالکیت شوند. آنها که مالک نمی‌شدند“
رفسنجانی در فروردین‌ماه 92 نیز در مورد فعالیتهای اقتصادی سپاه نارضایتی‌اش را ابراز داشته و گفته بود: ”مهندسی رزمی سپاه امکاناتی از جنگ داشت که در سازندگی کشور می‌توانست مؤثر باشد و ما در آن زمان پروژه‌هایی مثل راه سازی به آنان دادیم. هم برای کشور مفید بود و هم برای سپاه. اما حالا نبض اقتصاد، سیاست خارجی و داخلی را در دست گرفته و به کمتر از کل کشور راضی نیست“
در مورد دخالت سپاه در امور سیاسی علی مطهری نماینده رژیم در مجلس ویکی از مهره‌های نزدیک به باند رفسنجانی روحانی در مصاحبه با سالنامه روزنامه اعتماد گفت: «سپاه، هم سیاسی شده و هم اقتصادی و شبیه یک حزب شده است. ممکن است در ابتدا حسن‌نیت بوده اما الآن بنیان سپاه را آسیب‌پذیر کرده است».
علی مطهری در اردیبهشت‌ماه سال۹۱ نیز سپاه را متهم کرد که در انتخابات مجلس نهم دخالت کرده است و گفت که این دخالت، «آفتی برای سپاه و نظام اسلامی است».
پس از گذشت حدود 9ماه ازتشکیل دولت روحانی جنگ قدرت بین باند رفسنجانی - روحانی با سپاه در دو زمینه سیاسی و اقتصادی اوج بیشتری گرفته است.
در سالگرد تأسیس این نهاد سرکوب و چپاول، فرمانده سپاه و روزنامه‌های باند ولی‌فقیه برای دولت روحانی و باند رفسنجانی - روحانی در دو زمنیه سیاسی و اقتصادی خط و نشان می‌کشند. یک روزنامه وابسته به باند رفسنجانی- روحانی دخالت های سپاه را توجیهات نظامیان قدرت طلب و استبداد سیاه نظامی قلمداد می‌کند.
روزنامه سیاست روز وابسته به باند خامنه‌ای 2اردیبهشت به‌طور تلویحی دولت روحانی را تهدید به دخالت سیاسی سپاه کرده است و از وظایف سپاه دانسته که وقتی نسبت به مسائل سیاسی و فرهنگی احساس خطر کند، دخالت کند.
روزنامه سیاست روز وابسته به باند خامنه‌ای 2اردیبهشت به‌طور تلویحی دولت روحانی را تهدید به دخالت سیاسی سپاه کرده است و از وظایف سپاه دانسته که وقتی نسبت به مسائل سیاسی و فرهنگی احساس خطر کند، دخالت کند.
روزنامه سیاست روز در این زمنیه می‌نویسد: ”از دغدغه‌های سپاه پاسداران مباحثی هم‌چون فرهنگ، اقتصاد، تحولات بین‌المللی در منطقه و سیاست است. هر یک از آنها اگر در چارچوب آرمانها و دستاوردهای انقلاب اسلامی قرار نداشته باشد به‌عنوان یک تهدید برای نظام اسلامی محسوب می‌شود و بر همین اساس است که این نهاد می‌تواند برای مبارزه و مقابله با آن ورود پیدا کند“.
روزنامه جوان وابسته به بسیج ضدخلقی نیز با اشاره تلویحی به گفته روحانی که سپاه و نیرویهای نظامی نباید در سیاست دخالت کنند؛ باند رفسنجانی- روحانی را به‌عنوان تجدید نظرطلبان مخاطب قرارمی‌دهد و دخالت در سیاست را یکی از وظایف اصلی سپاه می‌داند و می‌نویسد: ”حقیقت نیش‌ها و کنایه‌های تجدیدنظرطلبان و حتی برخی مدیران عالی کشور به سپاه چیست؟ سپاه به‌عنوان نگهبان انقلاب اسلامی، بر اساس هزاران مقاله، کتاب، رفتار و سند مکتوب، بخشی از تجدیدنظرطلبان را فاقد صلاحیت برای ورود به حاکمیت دینی می‌داند و مواجهه در این میدان را بخشی از وظایف ذاتی خود یعنی حفظ انقلاب اسلامی می‌داند. لذا صاحبان آن اسناد به جای اعتمادسازی، خود را در بین مردم مخفی و سپاه را نیرویی صرفاً مسلح که باید در انبار اسلحه یا به سوی مرز‌های جغرافیایی هل داده شود، معرفی می‌کنند“.
پاسدار جعفری سرکرده سپاه در یک نشست خبری 2اردیبهشت 93دولت روحانی را تلویحاً تهدید کرد که در صورت لزوم سپاه در مسایل سیاسی و فرهنگی دخالت می‌کند و به دولت تذکر می‌دهد: ”بعضی از دولتها ممکن است صرفاً هدفشان اهداف سیاسی باشد و در مسیر اسلامی بودن جمهوری اسلامی نباشد. اگر این بود سپاه بر اساس نقشی که برعهده‌اش است تذکرات لازم را می‌دهد و مراقبت می‌کند چرا که دولتها باید با حفظ اصول و ارزشهای انقلاب اسلامی به مردم خدمت کنند. بنابراین وقتی سپاه می‌خواهد این نقش انقلابی خود را ایفا کند ممکن است به مخالفت با دولت تعبیر شود“.
پاسدار جعفری از این‌که دولت روحانی توجهی به منافع این نهاد سرکوبگر نمی‌کند و مانند گذشته آن را در پروژه‌های اقتصادی به بازی نمی‌گیرد، می‌گوید: ”گلایه‌ای که داشتیم این بود که با توجه به فشار اقتصادی دشمنان علیه کشورمان زیاد شده و تأکید رهبر معظم انقلاب نیز این است که دولتها نگاهشان به توانمندیهای درونی باشد، بسیاری از مشکلات مردم با تمرکز و توان داخلی قابل حل است و این همان اقتصاد مقاومتی است“.
در راستای این جنگ قدرت است که روزنامه مردم‌سالاری وابسته به باند رفسنجانی 2اردیبهشت 93 متقابلاً در یکی از شدیدترین حملات رسانه‌یی این باند به سپاه، از آنها به‌عنوان «نظامیان طالب قدرت» نام می‌برد و می‌نویسد: ”آن چه در این‌جا مطرح است فعالیت نیروهای نظامی با تابلوی مشخص یا پنهان در عرصه کسب قدرت سیاسی است. چنین تحرکاتی از آنجا نضج می‌گیرد که عده‌یی با توجیهات ظاهراً مقبول آرام آرام وارد عرصه رسانه می‌شوند و با فراهم کردن زمینه در افکار عمومی، راه خود را ابتدا با کسب امتیازات اقتصادی جستجو کرده و سپس به اسم دفاع از دین و مملکت به زیر چتر گروهی سیاسی در می‌آیند و پس از آن با کسب قدرت بیشتر به حذف احزاب و گروه‌های سیاسی غیرهمسو و حتی همسو می‌پردازند و فضای مردم‌سالار جامعه را متلاشی می‌کنند. توجیهات نظامیان طالب قدرت هرگز به اسم ایجاد دیکتاتوری یا سرکوب آزادیخواهان در هیچ‌کجای دنیا معرفی نشده. ایجاد امنیت، مخالفت با عوامل بیگانه، حراست از فرهنگ خودی، دفاع از دین و مذهب، حمایت از مردم و... دستاویزهایی بوده به ظاهر موجّه که در پس خود جز دوران سیاه استبداد نظامی به ارمغان نیاورده است “.
روزنامه جوان وابسته به بسیج ضدخلقی نیز با اشاره تلویحی به گفته روحانی که سپاه و نیرویهای نظامی نباید در سیاست دخالت کنند؛ باند رفسنجانی- روحانی را به‌عنوان تجدید نظرطلبان مخاطب قرارمی‌دهد و دخالت در سیاست را یکی از وظایف اصلی سپاه می‌داند و می‌نویسد: ”حقیقت نیش‌ها و کنایه‌های تجدیدنظرطلبان و حتی برخی مدیران عالی کشور به سپاه چیست؟ سپاه به‌عنوان نگهبان انقلاب اسلامی، بر اساس هزاران مقاله، کتاب، رفتار و سند مکتوب، بخشی از تجدیدنظرطلبان را فاقد صلاحیت برای ورود به حاکمیت دینی می‌داند و مواجهه در این میدان را بخشی از وظایف ذاتی خود یعنی حفظ انقلاب اسلامی می‌داند. لذا صاحبان آن اسناد به جای اعتمادسازی، خود را در بین مردم مخفی و سپاه را نیرویی صرفاً مسلح که باید در انبار اسلحه یا به سوی مرز‌های جغرافیایی هل داده شود، معرفی می‌کنند“.
پاسدار جعفری سرکرده سپاه در یک نشست خبری 2اردیبهشت 93دولت روحانی را تلویحاً تهدید کرد که در صورت لزوم سپاه در مسایل سیاسی و فرهنگی دخالت می‌کند و به دولت تذکر می‌دهد: ”بعضی از دولتها ممکن است صرفاً هدفشان اهداف سیاسی باشد و در مسیر اسلامی بودن جمهوری اسلامی نباشد. اگر این بود سپاه بر اساس نقشی که برعهده‌اش است تذکرات لازم را می‌دهد و مراقبت می‌کند چرا که دولتها باید با حفظ اصول و ارزشهای انقلاب اسلامی به مردم خدمت کنند. بنابراین وقتی سپاه می‌خواهد این نقش انقلابی خود را ایفا کند ممکن است به مخالفت با دولت تعبیر شود“.
پاسدار جعفری از این‌که دولت روحانی توجهی به منافع این نهاد سرکوبگر نمی‌کند و مانند گذشته آن را در پروژه‌های اقتصادی به بازی نمی‌گیرد، می‌گوید: ”گلایه‌ای که داشتیم این بود که با توجه به فشار اقتصادی دشمنان علیه کشورمان زیاد شده و تأکید رهبر معظم انقلاب نیز این است که دولتها نگاهشان به توانمندیهای درونی باشد، بسیاری از مشکلات مردم با تمرکز و توان داخلی قابل حل است و این همان اقتصاد مقاومتی است“.
در راستای این جنگ قدرت است که روزنامه مردم‌سالاری وابسته به باند رفسنجانی 2اردیبهشت 93 متقابلاً در یکی از شدیدترین حملات رسانه‌یی این باند به سپاه، از آنها به‌عنوان «نظامیان طالب قدرت» نام می‌برد و می‌نویسد: ”آن چه در این‌جا مطرح است فعالیت نیروهای نظامی با تابلوی مشخص یا پنهان در عرصه کسب قدرت سیاسی است. چنین تحرکاتی از آنجا نضج می‌گیرد که عده‌یی با توجیهات ظاهراً مقبول آرام آرام وارد عرصه رسانه می‌شوند و با فراهم کردن زمینه در افکار عمومی، راه خود را ابتدا با کسب امتیازات اقتصادی جستجو کرده و سپس به اسم دفاع از دین و مملکت به زیر چتر گروهی سیاسی در می‌آیند و پس از آن با کسب قدرت بیشتر به حذف احزاب و گروه‌های سیاسی غیرهمسو و حتی همسو می‌پردازند و فضای مردم‌سالار جامعه را متلاشی می‌کنند. توجیهات نظامیان طالب قدرت هرگز به اسم ایجاد دیکتاتوری یا سرکوب آزادیخواهان در هیچ‌کجای دنیا معرفی نشده. ایجاد امنیت، مخالفت با عوامل بیگانه، حراست از فرهنگ خودی، دفاع از دین و مذهب، حمایت از مردم و... دستاویزهایی بوده به ظاهر موجّه که در پس خود جز دوران سیاه استبداد نظامی به ارمغان نیاورده است “.
