الس دمول، نمایندهٴ پارلمان بلژیک:
خانم رجوی؛ من فکر میکنم مبارزهیی که شما علیه یکی از وحشیترین رژیمهای عصر حاضر رهبری میکنید، هم ستودنی، هم استثنایی و هم قابل تحسین است. در ذهن من هیچ شکی وجود ندارد همهٴ گامهایی که شما برداشتهاید به یک تغییر دموکراتیک در کشورتان راه خواهد برد و من صادقانه امیدوارم که این امر بسیار زود محقق شود. نقش چشمگیری که زنان در رهبری مقاومت ایران طی سختیهای سالهای اخیر ایفا کردهاند، بسیار استثنایی، منحصربهفرد و ستودنی است. زیرا در خاورمیانه سنتاً از پروسه سیاسی دور نگه داشته شدهاند. این امر اتفاقی و خودبخودی نبوده است، من فکر میکنم زنان در ایران الگو و سمبل خود را در خانم رجوی پیدا کردهاند که شجاعانه در مقابل بنیادگراهای اسلامی که میخواهند آزادیها را در کشورش بربایند و از مذهب بهعنوان یک سلاح برای سرکوب استفاده میکنند، ایستاد. میخواهم به زنان در مقاومت ایران درود بفرستم و امروز بهویژه یاد 8 زن شجاعی را که سه سال پیش در 8آوریل 2011 در کمپ اشرف توسط نیروهای عراقی کشته شدند، گرامی بدارم.
اخیراً ، رسانهها توجه بیشتری به معاملهٴ موقت اتمی با رژیم ایران کردهاند. معاملهیی که در ذهن روزنامهنگاران و سیاستمداران ناشی از دموکراتیزه شدن ایران و آمدن روحانی «مدره» تلقی شده بود.
خانمها و آقایان، من فکر میکنم، این یک تفکر واهی و پوچ است. بعد از 10ماه از به قدرت رسیدن روحانی، هیچ نشانهیی از میانهروی وجود ندارد. در حقیقت، تمامی دادهها و حقایق ثابت میکند که درست برعکس است. تعداد اعدامها در ایران تقریباً دوبرابر شده است. روزنامهنگاران و وبلاگ نویسها دستگیر و زندانی شدهاند. اعضای اقلیتهای قومی و مذهبی، شکنجه و اعدام شدهاند. دانشجویان کماکان در دانشگاهها مورد اذیت و آزار قرار میگیرند و اقتصاد در بدترین وضعیت خودش قرار دارد. بهطور خلاصه، هیچ پیشرفتی در وضعیت معیشتی و کاری وجود نداشته است، وقتی نوبت آزادی بیان یا حقوقبشر در ایران با این روحانی مدره میشود، هیچ پیشرفتی نبوده است. ما همگی شاهد عکسالعمل دولت روحانی در برابر قطعنامهیی که هفته پیش در پارلمان اروپا به تصویب رسید و مصرانه از دولت روحانی خواست حقوقبشر در ایران را بهبود بخشد، بودیم. همهٴ مقامات ارشد رژیم از جمله روحانی و وزیر خارجهاش با عجله این قطعنامه را که قطعنامهیی قوی هم نبود، محکوم کردند. آنها حتی تا جایی پیش رفتند که سفیر یونان که ریاست دورهیی اتحادیه اروپا را به عهده دارد، احضار کردند. دیروز هم سفر یک هیأت پارلمانی را که قرار بود هفته آینده به استراسبورگ برود، لغو کردند.
آیا اینها علامت میانهروی است؟ من که فکر نمیکنم. اینها علامت روشنی از رژیم شکننده و مستأصل است که میخواهد به هر قیمت در قدرت بماند و کنترل خود را اعمال کند. عکسالعمل آنها باید به ما راهی را که باید برویم، نشان بدهد. ما باید به فشار برای حقوقبشر ادامه بدهیم. این ضعیفترین نقطهٴ هر دیکتاتوری است. بنابراین ما باید به فشار خود تا روزی که شاهد تغییر دموکراتیک در ایران باشیم، ادامه دهیم.
خانمها و آقایان، در پایان من حمایت کامل و همبستگی خود را با اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در کمپ لیبرتی ابراز میدارم. مطمئن باشید که ما پارلمان فدرال بلژیک به مبارزه خودمان برای حقوق شما و حفاظتتان ادامه میدهیم.
متشکرم.
خانم رجوی؛ من فکر میکنم مبارزهیی که شما علیه یکی از وحشیترین رژیمهای عصر حاضر رهبری میکنید، هم ستودنی، هم استثنایی و هم قابل تحسین است. در ذهن من هیچ شکی وجود ندارد همهٴ گامهایی که شما برداشتهاید به یک تغییر دموکراتیک در کشورتان راه خواهد برد و من صادقانه امیدوارم که این امر بسیار زود محقق شود. نقش چشمگیری که زنان در رهبری مقاومت ایران طی سختیهای سالهای اخیر ایفا کردهاند، بسیار استثنایی، منحصربهفرد و ستودنی است. زیرا در خاورمیانه سنتاً از پروسه سیاسی دور نگه داشته شدهاند. این امر اتفاقی و خودبخودی نبوده است، من فکر میکنم زنان در ایران الگو و سمبل خود را در خانم رجوی پیدا کردهاند که شجاعانه در مقابل بنیادگراهای اسلامی که میخواهند آزادیها را در کشورش بربایند و از مذهب بهعنوان یک سلاح برای سرکوب استفاده میکنند، ایستاد. میخواهم به زنان در مقاومت ایران درود بفرستم و امروز بهویژه یاد 8 زن شجاعی را که سه سال پیش در 8آوریل 2011 در کمپ اشرف توسط نیروهای عراقی کشته شدند، گرامی بدارم.
اخیراً ، رسانهها توجه بیشتری به معاملهٴ موقت اتمی با رژیم ایران کردهاند. معاملهیی که در ذهن روزنامهنگاران و سیاستمداران ناشی از دموکراتیزه شدن ایران و آمدن روحانی «مدره» تلقی شده بود.
خانمها و آقایان، من فکر میکنم، این یک تفکر واهی و پوچ است. بعد از 10ماه از به قدرت رسیدن روحانی، هیچ نشانهیی از میانهروی وجود ندارد. در حقیقت، تمامی دادهها و حقایق ثابت میکند که درست برعکس است. تعداد اعدامها در ایران تقریباً دوبرابر شده است. روزنامهنگاران و وبلاگ نویسها دستگیر و زندانی شدهاند. اعضای اقلیتهای قومی و مذهبی، شکنجه و اعدام شدهاند. دانشجویان کماکان در دانشگاهها مورد اذیت و آزار قرار میگیرند و اقتصاد در بدترین وضعیت خودش قرار دارد. بهطور خلاصه، هیچ پیشرفتی در وضعیت معیشتی و کاری وجود نداشته است، وقتی نوبت آزادی بیان یا حقوقبشر در ایران با این روحانی مدره میشود، هیچ پیشرفتی نبوده است. ما همگی شاهد عکسالعمل دولت روحانی در برابر قطعنامهیی که هفته پیش در پارلمان اروپا به تصویب رسید و مصرانه از دولت روحانی خواست حقوقبشر در ایران را بهبود بخشد، بودیم. همهٴ مقامات ارشد رژیم از جمله روحانی و وزیر خارجهاش با عجله این قطعنامه را که قطعنامهیی قوی هم نبود، محکوم کردند. آنها حتی تا جایی پیش رفتند که سفیر یونان که ریاست دورهیی اتحادیه اروپا را به عهده دارد، احضار کردند. دیروز هم سفر یک هیأت پارلمانی را که قرار بود هفته آینده به استراسبورگ برود، لغو کردند.
آیا اینها علامت میانهروی است؟ من که فکر نمیکنم. اینها علامت روشنی از رژیم شکننده و مستأصل است که میخواهد به هر قیمت در قدرت بماند و کنترل خود را اعمال کند. عکسالعمل آنها باید به ما راهی را که باید برویم، نشان بدهد. ما باید به فشار برای حقوقبشر ادامه بدهیم. این ضعیفترین نقطهٴ هر دیکتاتوری است. بنابراین ما باید به فشار خود تا روزی که شاهد تغییر دموکراتیک در ایران باشیم، ادامه دهیم.
خانمها و آقایان، در پایان من حمایت کامل و همبستگی خود را با اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در کمپ لیبرتی ابراز میدارم. مطمئن باشید که ما پارلمان فدرال بلژیک به مبارزه خودمان برای حقوق شما و حفاظتتان ادامه میدهیم.
متشکرم.