چکیده:
«رژیم زهرخوردهٴ ولایتفقیه اکنون در چنان شرایطی است که حتی هنگامی که اقدامی از سوی مماشاتگران خارجی برای امدادرسانی به آن صورت میگیرد، که سفر اشتون به تهران یک نمونهٴ آن و اکنون طرح تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران نمونهٴ دیگر آن است، دقیقاً بهمثابه زهری مضاعف در درون رژیم عمل میکند و در گام بعد، به طرد و انزوای بیش از پیش آن در مناسبات بینالمللی میانجامد.
این موارد تنها نمونهیی از اشتباه محاسبه رفسنجانی ـ روحانی برای اتصال به سرمایهداری غرب، یا به قول خودشان «تعامل با جهان» است و نشان میدهد که هر گامی در این جهت، گامی است به سوی تلاشی و سرنگونی رژیمی که عمر تاریخی آن بهسر آمده است».
انتشار پیشنویس قطعنامه کمیته خارجی پارلمان اروپا، همچون آب در لانهٴ مورچگان، قشقرق غریبی در رژیم آخوندی بهپا کرده است. این قطعنامه بهمنظور مشخص کردن استراتژی اتحادیه اروپا در قبال ایران تنظیم شده و بر موضوعات و بحرانهای رژیم مانند موضوع هستهای، نقض فاحش و مستمر حقوقبشر و امثالهم انگشت گذاشته و موارد آن را برمیشمارد. اما جدای از این مواد که خشم و وحشت شدیدی در رژیم برانگیخته، عامل دیگری که باند ولیفقیه را به مرز جنون رسانده، این است که در این قطعنامه از خانم اشتون، مسئول دیپلوماسی خارجی اتحادیه اروپا خواسته شده است تا مقدمات گشایش دفتر نمایندگی اتحادیه اروپا در تهران را تا پایان سال جاری 2014 فراهم نماید.
شگفتانگیز است که مادهٴ اخیر که در واقع بایستی مائدهیی از سوی سیاست مماشات برای رژیم تلقی میشد، اگر نه بیش از مواد افشاگر و محکوم کننده، لااقل بهاندازه آن مواد، به آشوب درونی رژیم دامن زده و جنگ و جدال میان دو باند را اوج و شدت باز هم بیشتری بخشیده است. نگاهی به برخی از واکنشهای وحشتآلود، این قضیه را روشنتر میکند:
علاالدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع و عضو فراکسیون اصولگرایان موسوم به رهروان ولایت از سردمداران باند ولیفقیه در مجلس، با اشاره به سفر اشتون و ملاقات او با تعدادی از زندانیان سیاسی آزاد شده میگوید: «با خطای نابخشودنی خانم اشتون در سفر به تهران هیچ زمینهای برای افتتاح دفتر اتحادیه اروپا در ایران وجود ندارد». (مجلس نیوز 12فروردین)
منصور حقیقتپور نایبرئیس کمیسیون امنیت مجلس نیز با خشمی جنونآمیز میگوید: «خانم کاترین اشتون پشت گوشش را ببیند که دوباره به ایران بیاید» و بعد با رسوایی تمام، اتحادیه اروپا را با حربه مواد مخدر تهدید میکند و میگوید: «ایران از این به بعد دیگر نباید هزینه مبارزه با قاچاق مواد مخدر به خاک اروپا را بپردازد و… در مورد ممانعت از انتقال مواد مخدر به اروپا ایران باید تجدیدنظر کند… ؛ کاروانهای قاچاقچیان بیایند و مواد را به اروپا ببرند و میان اروپاییان توزیع کنند تا حال دولتهای اروپایی جا بیاید، لذا انتقادشان از ایران برای اعدام قاچاقچیان درست است». (سایت تابناک ـ ۱۳/۱/۹۳)
پاسدار اسماعیل کوثری عضو دیگر کمیسیون امنیت مجلس: «اتحادیه اروپا نمیتواند برای کشور ما تصمیم گیری کند. صدور این قطعنامه از سوی اتحادیه اروپا، دخالت در امور داخلی کشور و نیز زیر سؤال بردن حق حاکمیت کشور ماست.
ما به هیچوجه به اروپاییها اجازه نمیدهیم که برای تأسیس دفتر در کشور ما تصمیم بگیرند…».
اما از آنجا که باند رفسنجانی ـ روحانی مصرانه بهدنبال بهاصطلاح تعامل با غرب و مشخصاً با اتحادیه اروپاست و در مجلس هم دست بالا را دارد، برای باند ولیفقیه، مقدور نیست که آنچنان که در حرف میگوید این قضیه را رد کند، کوثری که این را میداند، در ادامه اظهارات خود میافزاید:
«ما حتماً هفته آینده این مسأله را بهطور جداگانه در کمیسیون امنیت مجلس بررسی میکنیم و در این راستا از وزیر خارجه و یا معاون وی میخواهیم که به کمیسیون آمده و بهطور خاص توضیحاتی را در این زمینه به نمایندگان ارائه و موضعشان را مشخص کنند». (تسنیم ـ 13/1)
واضحتر از کوثری، نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت مجلس، ضعف باند ولیفقیه را بارز میکند. او با بهپا کردن دود و دم بسیار علیه اتحادیه اروپا میگوید: «دیدار اخیر "اشتون" با برخی محکومان فتنه سال ۸۸ در تهران تنها مثالی است که نشان میدهد اتحادیه اروپا نه تنها قصد بهبود روابط با جمهوری اسلامی ایران را ندارد، بلکه قصد زیادهخواهی داشته و میخواهد بیش از گذشته در امور داخلی کشور ما مداخله کند که بهطور قطع با چنین رویکردی از سوی اتحادیه اروپا، با تأسیس دفتر آن در تهران نیز مخالفت میشود».
اما بعد با یک ویراژ و عقبنشینی و مشروط کردن تأسیس دفتر، به احترام متقابل و امثالهم، میگوید: «بهطور قطع اگر تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران در چنین چارچوبی باشد، ما استقبال میکنیم» (تسنیم 13فروردین).
این تنها اعضای مجلس ارتجاع نیستند که در مورد رابطه با اتحادیه اروپا دچار وحشت و سرگشتگی شدهاند، لابد تتمه باند ولیفقیه درصدد لشکرکشی علیه این قضیه برخواهد آمد و این دعوا پس از پایان تعطیلات نوروزی اوج بیشتر خواهد گرفت؛ اما از هماکنون نیز نشانههای این لشکرکشی را میتوان دید. از جمله رئیس نهاد سرکوبگر موسوم به بسیج دانشجویی تأکید کرده است که «بسیج دانشجویی هرگز اجازه راهاندازی لانهی جاسوسی جدیدی در خاک ایران اسلامی را به مدعیان دروغین دموکراسی و حقوقبشر نخواهد داد». (تسنیم 13فروردین)
همچنین این تنها قطعنامه پارلمان اروپا و مطرح شدن تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران نیست که باند ولیفقیه را دچار خشم و وحشتی جنونآسا کرده است. سایت جهاننیوز (13فروردین) در مقالهیی با عنوان «فقط کمی اخم کنید!» دولت روحانی و وزارتخارجه آن را بهخاطر در پیش گرفتن «استراتژی لبخند» در رابطه با غرب مورد حمله قرار میدهد. مقاله مزبور در همین زمینه، چند خبر و رویداد همزمان با صدور قطعنامه پارلمان اروپا را هم ذکر کرده و از جمله به حکم یک قاضی فدرال آمریکا، مبنی بر مصادرهٴ ساختمان اداری "میدتاون" نیویورک با قیمت تقریبی ۵۰۰ میلیون دلار که… از عواید حاصل از فروش آن بخشی از غرامت "قربانیان تروریسم" ، پرداخت خواهد شد».
و سپس به «اظهارات ژنرال "مارتین دمپسی" رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا… در مورد توقف برنامه هستهیی رژیم ایران اشاره میکند. دمپسی گفته است: "نقش من بهعنوان یک مقام ارشد نظامی اطمینان از این موضوع است که گزینه نظامی را در اختیار پرزیدنت (اوباما) قرار دهیم تا در صورت لزوم برای تحقق تعهدهایش (از آن) استفاده کند و ما آن را انجام خواهیم داد».
مقاله مزبور پس از طرح این سؤال از دولت روحانی و وزارتخارجه آن که: «آیا باید در فعل و انفعالات صحنه پیشروی، همچنان بر مدار استراتژی لبخند حرکت کرد؟» به روی دیگر سکة استراتژی لبخند، یعنی به سیاست قلع و قمع باند رفسنجانی ـ روحانی در قبال تتمه باند ولیفقیه، اشاره میکند و میافزاید: «سوگمندانه باید نوشت که در ورای استراتژی «لبخند» تاکتیک دیگری را البته برای منتقدان درونی شاهد بودهایم» (سایت جهاننیوز ۱۳/۱/۹۳).
به این ترتیب مشاهده میشود که رژیم زهرخوردهٴ ولایتفقیه اکنون در چنان شرایطی است که حتی هنگامی که اقدامی از سوی مماشاتگران خارجی برای امدادرسانی به رژیم آخوندی صورت میگیرد، که سفر اشتون به تهران یک نمونهٴ آن و اکنون طرح تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران نمونهٴ دیگر آن است، دقیقاً بهمثابه زهری مضاعف در درون رژیم عمل میکند و در گام بعد، به طرد و انزوای بیش از پیش آن در مناسبات بینالمللی میانجامد.
این موارد تنها نمونهیی از اشتباه محاسبة رفسنجانی ـ روحانی برای اتصال به سرمایهداری غرب یا به قول خودشان «تعامل با جهان» است و نشان میدهد که هر گامی در این جهت، گامی است به سوی تلاشی و سرنگونی رژیمی که عمر تاریخی آن بهسر آمده است.
«رژیم زهرخوردهٴ ولایتفقیه اکنون در چنان شرایطی است که حتی هنگامی که اقدامی از سوی مماشاتگران خارجی برای امدادرسانی به آن صورت میگیرد، که سفر اشتون به تهران یک نمونهٴ آن و اکنون طرح تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران نمونهٴ دیگر آن است، دقیقاً بهمثابه زهری مضاعف در درون رژیم عمل میکند و در گام بعد، به طرد و انزوای بیش از پیش آن در مناسبات بینالمللی میانجامد.
این موارد تنها نمونهیی از اشتباه محاسبه رفسنجانی ـ روحانی برای اتصال به سرمایهداری غرب، یا به قول خودشان «تعامل با جهان» است و نشان میدهد که هر گامی در این جهت، گامی است به سوی تلاشی و سرنگونی رژیمی که عمر تاریخی آن بهسر آمده است».
انتشار پیشنویس قطعنامه کمیته خارجی پارلمان اروپا، همچون آب در لانهٴ مورچگان، قشقرق غریبی در رژیم آخوندی بهپا کرده است. این قطعنامه بهمنظور مشخص کردن استراتژی اتحادیه اروپا در قبال ایران تنظیم شده و بر موضوعات و بحرانهای رژیم مانند موضوع هستهای، نقض فاحش و مستمر حقوقبشر و امثالهم انگشت گذاشته و موارد آن را برمیشمارد. اما جدای از این مواد که خشم و وحشت شدیدی در رژیم برانگیخته، عامل دیگری که باند ولیفقیه را به مرز جنون رسانده، این است که در این قطعنامه از خانم اشتون، مسئول دیپلوماسی خارجی اتحادیه اروپا خواسته شده است تا مقدمات گشایش دفتر نمایندگی اتحادیه اروپا در تهران را تا پایان سال جاری 2014 فراهم نماید.
شگفتانگیز است که مادهٴ اخیر که در واقع بایستی مائدهیی از سوی سیاست مماشات برای رژیم تلقی میشد، اگر نه بیش از مواد افشاگر و محکوم کننده، لااقل بهاندازه آن مواد، به آشوب درونی رژیم دامن زده و جنگ و جدال میان دو باند را اوج و شدت باز هم بیشتری بخشیده است. نگاهی به برخی از واکنشهای وحشتآلود، این قضیه را روشنتر میکند:
علاالدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع و عضو فراکسیون اصولگرایان موسوم به رهروان ولایت از سردمداران باند ولیفقیه در مجلس، با اشاره به سفر اشتون و ملاقات او با تعدادی از زندانیان سیاسی آزاد شده میگوید: «با خطای نابخشودنی خانم اشتون در سفر به تهران هیچ زمینهای برای افتتاح دفتر اتحادیه اروپا در ایران وجود ندارد». (مجلس نیوز 12فروردین)
منصور حقیقتپور نایبرئیس کمیسیون امنیت مجلس نیز با خشمی جنونآمیز میگوید: «خانم کاترین اشتون پشت گوشش را ببیند که دوباره به ایران بیاید» و بعد با رسوایی تمام، اتحادیه اروپا را با حربه مواد مخدر تهدید میکند و میگوید: «ایران از این به بعد دیگر نباید هزینه مبارزه با قاچاق مواد مخدر به خاک اروپا را بپردازد و… در مورد ممانعت از انتقال مواد مخدر به اروپا ایران باید تجدیدنظر کند… ؛ کاروانهای قاچاقچیان بیایند و مواد را به اروپا ببرند و میان اروپاییان توزیع کنند تا حال دولتهای اروپایی جا بیاید، لذا انتقادشان از ایران برای اعدام قاچاقچیان درست است». (سایت تابناک ـ ۱۳/۱/۹۳)
پاسدار اسماعیل کوثری عضو دیگر کمیسیون امنیت مجلس: «اتحادیه اروپا نمیتواند برای کشور ما تصمیم گیری کند. صدور این قطعنامه از سوی اتحادیه اروپا، دخالت در امور داخلی کشور و نیز زیر سؤال بردن حق حاکمیت کشور ماست.
ما به هیچوجه به اروپاییها اجازه نمیدهیم که برای تأسیس دفتر در کشور ما تصمیم بگیرند…».
اما از آنجا که باند رفسنجانی ـ روحانی مصرانه بهدنبال بهاصطلاح تعامل با غرب و مشخصاً با اتحادیه اروپاست و در مجلس هم دست بالا را دارد، برای باند ولیفقیه، مقدور نیست که آنچنان که در حرف میگوید این قضیه را رد کند، کوثری که این را میداند، در ادامه اظهارات خود میافزاید:
«ما حتماً هفته آینده این مسأله را بهطور جداگانه در کمیسیون امنیت مجلس بررسی میکنیم و در این راستا از وزیر خارجه و یا معاون وی میخواهیم که به کمیسیون آمده و بهطور خاص توضیحاتی را در این زمینه به نمایندگان ارائه و موضعشان را مشخص کنند». (تسنیم ـ 13/1)
واضحتر از کوثری، نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت مجلس، ضعف باند ولیفقیه را بارز میکند. او با بهپا کردن دود و دم بسیار علیه اتحادیه اروپا میگوید: «دیدار اخیر "اشتون" با برخی محکومان فتنه سال ۸۸ در تهران تنها مثالی است که نشان میدهد اتحادیه اروپا نه تنها قصد بهبود روابط با جمهوری اسلامی ایران را ندارد، بلکه قصد زیادهخواهی داشته و میخواهد بیش از گذشته در امور داخلی کشور ما مداخله کند که بهطور قطع با چنین رویکردی از سوی اتحادیه اروپا، با تأسیس دفتر آن در تهران نیز مخالفت میشود».
اما بعد با یک ویراژ و عقبنشینی و مشروط کردن تأسیس دفتر، به احترام متقابل و امثالهم، میگوید: «بهطور قطع اگر تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران در چنین چارچوبی باشد، ما استقبال میکنیم» (تسنیم 13فروردین).
این تنها اعضای مجلس ارتجاع نیستند که در مورد رابطه با اتحادیه اروپا دچار وحشت و سرگشتگی شدهاند، لابد تتمه باند ولیفقیه درصدد لشکرکشی علیه این قضیه برخواهد آمد و این دعوا پس از پایان تعطیلات نوروزی اوج بیشتر خواهد گرفت؛ اما از هماکنون نیز نشانههای این لشکرکشی را میتوان دید. از جمله رئیس نهاد سرکوبگر موسوم به بسیج دانشجویی تأکید کرده است که «بسیج دانشجویی هرگز اجازه راهاندازی لانهی جاسوسی جدیدی در خاک ایران اسلامی را به مدعیان دروغین دموکراسی و حقوقبشر نخواهد داد». (تسنیم 13فروردین)
همچنین این تنها قطعنامه پارلمان اروپا و مطرح شدن تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران نیست که باند ولیفقیه را دچار خشم و وحشتی جنونآسا کرده است. سایت جهاننیوز (13فروردین) در مقالهیی با عنوان «فقط کمی اخم کنید!» دولت روحانی و وزارتخارجه آن را بهخاطر در پیش گرفتن «استراتژی لبخند» در رابطه با غرب مورد حمله قرار میدهد. مقاله مزبور در همین زمینه، چند خبر و رویداد همزمان با صدور قطعنامه پارلمان اروپا را هم ذکر کرده و از جمله به حکم یک قاضی فدرال آمریکا، مبنی بر مصادرهٴ ساختمان اداری "میدتاون" نیویورک با قیمت تقریبی ۵۰۰ میلیون دلار که… از عواید حاصل از فروش آن بخشی از غرامت "قربانیان تروریسم" ، پرداخت خواهد شد».
و سپس به «اظهارات ژنرال "مارتین دمپسی" رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا… در مورد توقف برنامه هستهیی رژیم ایران اشاره میکند. دمپسی گفته است: "نقش من بهعنوان یک مقام ارشد نظامی اطمینان از این موضوع است که گزینه نظامی را در اختیار پرزیدنت (اوباما) قرار دهیم تا در صورت لزوم برای تحقق تعهدهایش (از آن) استفاده کند و ما آن را انجام خواهیم داد».
مقاله مزبور پس از طرح این سؤال از دولت روحانی و وزارتخارجه آن که: «آیا باید در فعل و انفعالات صحنه پیشروی، همچنان بر مدار استراتژی لبخند حرکت کرد؟» به روی دیگر سکة استراتژی لبخند، یعنی به سیاست قلع و قمع باند رفسنجانی ـ روحانی در قبال تتمه باند ولیفقیه، اشاره میکند و میافزاید: «سوگمندانه باید نوشت که در ورای استراتژی «لبخند» تاکتیک دیگری را البته برای منتقدان درونی شاهد بودهایم» (سایت جهاننیوز ۱۳/۱/۹۳).
به این ترتیب مشاهده میشود که رژیم زهرخوردهٴ ولایتفقیه اکنون در چنان شرایطی است که حتی هنگامی که اقدامی از سوی مماشاتگران خارجی برای امدادرسانی به رژیم آخوندی صورت میگیرد، که سفر اشتون به تهران یک نمونهٴ آن و اکنون طرح تأسیس دفتر اتحادیه اروپا در تهران نمونهٴ دیگر آن است، دقیقاً بهمثابه زهری مضاعف در درون رژیم عمل میکند و در گام بعد، به طرد و انزوای بیش از پیش آن در مناسبات بینالمللی میانجامد.
این موارد تنها نمونهیی از اشتباه محاسبة رفسنجانی ـ روحانی برای اتصال به سرمایهداری غرب یا به قول خودشان «تعامل با جهان» است و نشان میدهد که هر گامی در این جهت، گامی است به سوی تلاشی و سرنگونی رژیمی که عمر تاریخی آن بهسر آمده است.