سرانجام روز جمعه 23اسفند، بنا بر اعلام تلویزیون رژیم، علی ربیعی وزیر کار دولت روحانی افزایش 25درصدی حداقل دست مزد کارگران که از اول فروردین 93 به اجرا در میآید را اعلام کرد.
مطابق قانون کار رژیم، حداقل دستمزد کارگران باید با توجه به درصد تورمی که از طرف بانک مرکزی رژیم اعلام میشود، تعیین گردد. افزایش اعلام شده توسط وزیر کار روحانی 13درصد کمتر از نرخ تورم اعلام شده است. بانک مرکزی رژیم در شش ماهه دوم امسال، نرخ تورم را بالای 38درصد اعلام کرده است.
اگر همین دست مزد اعلام شده را بدون احتساب مالیات در نظر بگیریم بنا بر آمار وارقام مقامات و رسانههای رژیم و با این فرض که همین وضعیت بماند و وضعیت اقتصادی بحرانیتر نشود دستمزد تعیین شده 35 درصد نیاز کارگران را تأمین میکند. زیرا بنا به آمار وارقام خود رژیم هزینه یک خانوار4نفره به 1میلیون و 800هزار تومان رسیده است. البته این اظهارات رسمی است بر طبق اظهارات غیررسمی حقوق یک ماه کارگر باید تا 3 میلیون تومان باشد تا بتواند از خط فقر عبور کند.
چندی پیش علی ربیعی وزیر کار رژیم در مورد کاهش قدرت خرید کارگران گفت: ”مصرف برنج، نان، گوشت قرمز و لبنیات کاهش یافته و در عوض هزینه مسکن، حملونقل و بهداشت رشد بالایی پیدا کرده و نزدیک به 50 درصد درآمد خانوارها صرف این 3 قلم میشود. معنی این حرف یعنی افزایش گرسنگی“.
همچنین سعید لیلاز یک کارشناس اقتصادی رژیم به روز نامه مردمسالاری گفت: ”قدرت خرید مردم بین 40 تا 50 درصد نابود شده است. منظور از نابود یعنی اینکه غیرقابل بازگشت است“ .
اگر این وضعیت را در کنار چشمانداز گرانتر شدن اقلام پایهیی سبد خانوار که این روزها از زبان سران و در رسانههای رژیم مطرح میشود بگذاریم، مشخص میشود که فقر کارگران ستمزده میهنمان در سال93 بسا بسا بیشتر از این خواهد بود:
- تهران امروز921203: احتمال افزایش قیمت نان از سال 93 ـ در صورت اجرای نرخ جدید، هر قرص نان سنگک 300 تومان گرانتر میشود که 60درصد افزایش پیدا میکند. هماکنون قیمت رسمی نان سنگک 500 تومان، بربری 400 تومان و تافتون 300 تومان است.
- اعتماد921203: قیمت مسکن سال 93، نزدیک به 25 درصد افزایش پیدا میکند.
- همچنین بنا بر گزارش رسانههای رژیم قیمتهای بنزین، گازوئیل، نفت و سایر فراوردههای نفتی و حاملهای انرژی از 15فروردین. بین 20 تا 60درصد گران خواهند شد.
واقعیت این است که در اقتصاد بحرانزده رژیم که رانتخواری و چپاول سران و نهادهای سرکوبگر آن حرف اول و آخر را میزند، کارگران اصلیترین قربانیان آن بوده و هر روز بیش از پیش، زیر خط فقر میروند. لذاست که این بحران تنها با حل ریشهیی آن امکان حل وفصل دارد که آن هم سرنگونی این رژیم به دست مردم و مقاومت مردم ایران است.
مطابق قانون کار رژیم، حداقل دستمزد کارگران باید با توجه به درصد تورمی که از طرف بانک مرکزی رژیم اعلام میشود، تعیین گردد. افزایش اعلام شده توسط وزیر کار روحانی 13درصد کمتر از نرخ تورم اعلام شده است. بانک مرکزی رژیم در شش ماهه دوم امسال، نرخ تورم را بالای 38درصد اعلام کرده است.
اگر همین دست مزد اعلام شده را بدون احتساب مالیات در نظر بگیریم بنا بر آمار وارقام مقامات و رسانههای رژیم و با این فرض که همین وضعیت بماند و وضعیت اقتصادی بحرانیتر نشود دستمزد تعیین شده 35 درصد نیاز کارگران را تأمین میکند. زیرا بنا به آمار وارقام خود رژیم هزینه یک خانوار4نفره به 1میلیون و 800هزار تومان رسیده است. البته این اظهارات رسمی است بر طبق اظهارات غیررسمی حقوق یک ماه کارگر باید تا 3 میلیون تومان باشد تا بتواند از خط فقر عبور کند.
چندی پیش علی ربیعی وزیر کار رژیم در مورد کاهش قدرت خرید کارگران گفت: ”مصرف برنج، نان، گوشت قرمز و لبنیات کاهش یافته و در عوض هزینه مسکن، حملونقل و بهداشت رشد بالایی پیدا کرده و نزدیک به 50 درصد درآمد خانوارها صرف این 3 قلم میشود. معنی این حرف یعنی افزایش گرسنگی“.
همچنین سعید لیلاز یک کارشناس اقتصادی رژیم به روز نامه مردمسالاری گفت: ”قدرت خرید مردم بین 40 تا 50 درصد نابود شده است. منظور از نابود یعنی اینکه غیرقابل بازگشت است“ .
اگر این وضعیت را در کنار چشمانداز گرانتر شدن اقلام پایهیی سبد خانوار که این روزها از زبان سران و در رسانههای رژیم مطرح میشود بگذاریم، مشخص میشود که فقر کارگران ستمزده میهنمان در سال93 بسا بسا بیشتر از این خواهد بود:
- تهران امروز921203: احتمال افزایش قیمت نان از سال 93 ـ در صورت اجرای نرخ جدید، هر قرص نان سنگک 300 تومان گرانتر میشود که 60درصد افزایش پیدا میکند. هماکنون قیمت رسمی نان سنگک 500 تومان، بربری 400 تومان و تافتون 300 تومان است.
- اعتماد921203: قیمت مسکن سال 93، نزدیک به 25 درصد افزایش پیدا میکند.
- همچنین بنا بر گزارش رسانههای رژیم قیمتهای بنزین، گازوئیل، نفت و سایر فراوردههای نفتی و حاملهای انرژی از 15فروردین. بین 20 تا 60درصد گران خواهند شد.
واقعیت این است که در اقتصاد بحرانزده رژیم که رانتخواری و چپاول سران و نهادهای سرکوبگر آن حرف اول و آخر را میزند، کارگران اصلیترین قربانیان آن بوده و هر روز بیش از پیش، زیر خط فقر میروند. لذاست که این بحران تنها با حل ریشهیی آن امکان حل وفصل دارد که آن هم سرنگونی این رژیم به دست مردم و مقاومت مردم ایران است.