خانم رجوی، این برای من همیشه مسرت بخش، افتخار آمیز و یک امتیاز بوده که در میان بسیاری از زنان شجاع از چهار گوشهٴ جهان در روز جهانی زن و در دفاع از زنان ایرانی باشم.
وقتی به موقعیت زنان و دختران در جهان در سال 2013 نگاه کنیم، فقط می‌توانیم بگوییم، که رشد چندانی نکرده است. به‌عنوان یک پارلمانتر، من از اهداف رشد هزارهٴ 2015 هم حمایت کرده هم جهت دستیابی به آن کار می‌کنم. این اهداف از جمله شامل موارد زیر است: آموزش پایه‌یی برای تمامی کودکان، کاهش جدی مرگ و میر، بهبود مراقبتهای بهداشتی مادران، ترویج برابری جنسی و دادن قدرت به زنان.
این عادلانه است که در سال2014 با وجود تکنولوژی پیشرفته، با رسانه‌های چندگانه، چند کشور و منطقه وجود داشته باشند که آموزش و پرورش پایه‌یی، مراقبتهای بهداشتی، مذهب، فرهنگ، سیاست و حقوق‌بشر بر اساس جنسیت باشد؟ در این میان اگر چیزی شگفت‌انگیز باشد، نقش رهبری کننده زنان در مقاومت ایران در طی سالهای اخیر است. تمامی اینها قابل توجه، منحصربه‌فرد و ستودنی است. خصوصاً در خاورمیانه‌یی که زنان سنتاً در پروسه سیاسی عقب نگه داشته شده‌اند. من فکر نمی‌کنم این تصادفی و اتفاقی باشد. خیر زنان در ایران الگو و سمبل خود را در خانم رجوی یافته‌اند، کسی که شجاعانه علیه بنیادگرایی اسلامی که آزادی را در ایران به گروگان گرفته است و می‌خواهد از مذهب به‌عنوان سلاحی برای آدم ربایی، شکنجه و حتی کشتار استفاده کند، قیام کرد. من می‌خواهم خاطرهٴ زنان مقاومت ایران و به‌ویژه 6 زنی که در یک جنایت شقاوت‌بار در اشرف اعدام شدند و همچنین دو زنی را که در حمله موشکی سال گذشته به لیبرتی جان باختند، گرامی بدارم و آنان را تحسین کنم. کسانی که زندگی خود را برای آزادی و دموکراسی فدا کردند. من همهٴ آزادیخواهان در سراسر جهان را به پیوستن به ما برای آزادی 6 زن و یک مرد که در سپتامبر گذشته در کمپ اشرف ربوده شدند، فرا می‌خوانم. ما می‌دانیم آنها توسط نیروهای عراقی ربوده شدند و در زندانهای مخفی در بغداد نگهداری می‌شوند. به‌رغم همهٴ فعالیتها برای گروگانها، آنها هنوز آزاد نشده‌اند. ولی می‌خواهم به تمامی زنان و مردانی که دست به اعتصاب‌غذا زدند تا به کسانی که مسئول سرنوشت کلیه ساکنان لیبرتی و اشرف بوده‌اند، فشار بیاورند، درود بفرستم.
من با برخی از اعتصاب‌غذاکنندگان در ژنو دیدار داشتم، مادران و پدران، دختران و پسران، خواهران و برادران شجاعی که در ذهنم همگی شما را یکبار دیگر در آغوش می‌کشم.
بگذارید مقاومت خانم رجوی علیه ظلم و جور، پیام امید به همهٴ آنها باشد. نور امید در جهانی از ناامیدی.
سال گذشته ما شاهد رئیس‌جمهور جدید رژیم ایران به نام روحانی بودیم. من با این جمله که روحانی یک مدره است فریب نمی‌خورم. حتی اگر دولتهای غربی عجله داشته باشند پیمانها و قراردادهای تجاری با آخوندها ببندند، آنها باید به‌خاطر داشته باشند که نقض حقوق‌بشر و اعدام در ملأعام در زمان صدارت روحانی قابل معامله با نفت نیست. دولتهای ما نباید چشمان خود را به سرکوب در ایران ببندند. من فکر می‌کنم مردم ایران نیز همین درک را داشتند زیرا می‌توانستند ببینند که بسیاری از رهبران اروپایی ما فقط نگران پول هستند و برایشان پول مهم است و تاجر پیشه هستند، آیا این جهانی است که ما می‌خواهیم در آن زندگی کنیم؟
اکنون دانشمندان و افراد آگاه هر چه بیشتری اعتراف می‌کنند که اگر خواستار جهانی صلح‌آمیز و شکوفایی برای همه هستیم، باید از زنان بیاموزیم و به آنان اعتماد و تکیه کنیم.
بنابراین اجازه بدهید، امروز شروع کنیم و تمامی زنان سراسر جهان را فرابخوانیم که به ما بپیوندند برای همبستگی و برای درهم شکستن محاصره کمپ لیبرتی، که در آن روزانه در شرایط ضدانسانی درحصار و در معرض فشار و تهدید هستند. به‌رغم مشکلات آنها متعهد به ادامه مبارزه‌شان باقی مانده و روحیه‌شان بسیار بالا است. من به تمامی آنان درود می‌فرستم، من همچنین به تمامی زنان در داخل ایران و سراسر جهان که به طرق و اشکال مختلف علیه این دیکتاتوری قیام کرده‌اند، درود می‌فرستم.
متشکرم.
وقتی به موقعیت زنان و دختران در جهان در سال 2013 نگاه کنیم، فقط می‌توانیم بگوییم، که رشد چندانی نکرده است. به‌عنوان یک پارلمانتر، من از اهداف رشد هزارهٴ 2015 هم حمایت کرده هم جهت دستیابی به آن کار می‌کنم. این اهداف از جمله شامل موارد زیر است: آموزش پایه‌یی برای تمامی کودکان، کاهش جدی مرگ و میر، بهبود مراقبتهای بهداشتی مادران، ترویج برابری جنسی و دادن قدرت به زنان.
این عادلانه است که در سال2014 با وجود تکنولوژی پیشرفته، با رسانه‌های چندگانه، چند کشور و منطقه وجود داشته باشند که آموزش و پرورش پایه‌یی، مراقبتهای بهداشتی، مذهب، فرهنگ، سیاست و حقوق‌بشر بر اساس جنسیت باشد؟ در این میان اگر چیزی شگفت‌انگیز باشد، نقش رهبری کننده زنان در مقاومت ایران در طی سالهای اخیر است. تمامی اینها قابل توجه، منحصربه‌فرد و ستودنی است. خصوصاً در خاورمیانه‌یی که زنان سنتاً در پروسه سیاسی عقب نگه داشته شده‌اند. من فکر نمی‌کنم این تصادفی و اتفاقی باشد. خیر زنان در ایران الگو و سمبل خود را در خانم رجوی یافته‌اند، کسی که شجاعانه علیه بنیادگرایی اسلامی که آزادی را در ایران به گروگان گرفته است و می‌خواهد از مذهب به‌عنوان سلاحی برای آدم ربایی، شکنجه و حتی کشتار استفاده کند، قیام کرد. من می‌خواهم خاطرهٴ زنان مقاومت ایران و به‌ویژه 6 زنی که در یک جنایت شقاوت‌بار در اشرف اعدام شدند و همچنین دو زنی را که در حمله موشکی سال گذشته به لیبرتی جان باختند، گرامی بدارم و آنان را تحسین کنم. کسانی که زندگی خود را برای آزادی و دموکراسی فدا کردند. من همهٴ آزادیخواهان در سراسر جهان را به پیوستن به ما برای آزادی 6 زن و یک مرد که در سپتامبر گذشته در کمپ اشرف ربوده شدند، فرا می‌خوانم. ما می‌دانیم آنها توسط نیروهای عراقی ربوده شدند و در زندانهای مخفی در بغداد نگهداری می‌شوند. به‌رغم همهٴ فعالیتها برای گروگانها، آنها هنوز آزاد نشده‌اند. ولی می‌خواهم به تمامی زنان و مردانی که دست به اعتصاب‌غذا زدند تا به کسانی که مسئول سرنوشت کلیه ساکنان لیبرتی و اشرف بوده‌اند، فشار بیاورند، درود بفرستم.
من با برخی از اعتصاب‌غذاکنندگان در ژنو دیدار داشتم، مادران و پدران، دختران و پسران، خواهران و برادران شجاعی که در ذهنم همگی شما را یکبار دیگر در آغوش می‌کشم.
بگذارید مقاومت خانم رجوی علیه ظلم و جور، پیام امید به همهٴ آنها باشد. نور امید در جهانی از ناامیدی.
سال گذشته ما شاهد رئیس‌جمهور جدید رژیم ایران به نام روحانی بودیم. من با این جمله که روحانی یک مدره است فریب نمی‌خورم. حتی اگر دولتهای غربی عجله داشته باشند پیمانها و قراردادهای تجاری با آخوندها ببندند، آنها باید به‌خاطر داشته باشند که نقض حقوق‌بشر و اعدام در ملأعام در زمان صدارت روحانی قابل معامله با نفت نیست. دولتهای ما نباید چشمان خود را به سرکوب در ایران ببندند. من فکر می‌کنم مردم ایران نیز همین درک را داشتند زیرا می‌توانستند ببینند که بسیاری از رهبران اروپایی ما فقط نگران پول هستند و برایشان پول مهم است و تاجر پیشه هستند، آیا این جهانی است که ما می‌خواهیم در آن زندگی کنیم؟
اکنون دانشمندان و افراد آگاه هر چه بیشتری اعتراف می‌کنند که اگر خواستار جهانی صلح‌آمیز و شکوفایی برای همه هستیم، باید از زنان بیاموزیم و به آنان اعتماد و تکیه کنیم.
بنابراین اجازه بدهید، امروز شروع کنیم و تمامی زنان سراسر جهان را فرابخوانیم که به ما بپیوندند برای همبستگی و برای درهم شکستن محاصره کمپ لیبرتی، که در آن روزانه در شرایط ضدانسانی درحصار و در معرض فشار و تهدید هستند. به‌رغم مشکلات آنها متعهد به ادامه مبارزه‌شان باقی مانده و روحیه‌شان بسیار بالا است. من به تمامی آنان درود می‌فرستم، من همچنین به تمامی زنان در داخل ایران و سراسر جهان که به طرق و اشکال مختلف علیه این دیکتاتوری قیام کرده‌اند، درود می‌فرستم.
متشکرم.
