من سیمین نوری هستم. شهر زادگاهم تهران را در سال 1973 ترک کردم برای ادامه تحصیل به فرانسه آمدم. تحصیلاتم درمعماری است و دکترا در تاریخ هنر دارم. متأهل هستم و یک دختر دارم که از نوامبر گذشته وکیل کانون وکلای پاریس است. این افتخار را دارم که این‌جا انجمن زنان ایرانی فرانسه را نمایندگی کنم که از بدو تأسیسش در سال 1994 توسط چند ایرانی داوطلب، بیلان بلندی از فعالیت در زمینه دفاع از حقوق‌بشر دارد. در این انجمن، خیلیها زندانی سیاسی در زندانهای خمینی بوده‌اند. چندین تن از نزدیکانمان در زندانهای خمینی اعدام شده‌اند. امیدوارم اعضایی که امروز این‌جا حضور دارند و از بنیانگذاران انجمن ما هستند تشکر من را به‌خاطر تلاشهای مستمرشان در طول سال، بپذیرند.
خانم رئیس‌جمهور، خانمهای وزیر، دوستان عزیز مقاومت، خانمها و آقایان،
در آستانهٴ 8مارس، به نام انجمن زنان ایرانی در فرانسه، یک روز زیبا و پر بار را برای تمام زنان آرزو می‌کنم، مخصوصاً آنهایی که به‌خاطر زن بودن، رنج می‌کشند. همچنین باید به فکر گروگانهایمان باشیم، به فکر اشرفیان در زندان لیبرتی، و به‌طور خاص به فکر مادران، خواهران و دخترانمان در ایران. آنهایی که روزانه با یک زن‌ستیزی نهادینه شده روبه‌رو هستند و شجاعانه در برابر بنیادگرایی اسلامی می‌ایستند، ملاهایی که بیش از سه دهه است حاکم هستند. بنیادگرایی اسلامی که قلب ایدئولوژیک، مالی و لجستیکی آن در تهران می‌تپد، دیگر فقط مسأله ایرانیان یا مسلمانان نیست. بلایی است که پیشروی می‌کند و تا همین الآن اروپا و نسل جوانش را در این هزاره سوم آلوده کرده است. به‌طور خصومت‌آمیزی تمامی دستاوردهای بشریت را تهدید می‌کند و به‌طور خاص جنبش برابری جنسی و حق زنان برای آزادی را مورد هدف قرار می‌دهد. دستاوردهایی که میلیونها زن و مرد در سراسر تاریخ بشر برای آنها جنگیده‌اند. زن‌ستیزی به شکل مواد قانونی در قانون اساسی، مدنی و جزایی این دیکتاتوری مذهبی گنجانده شده است. بنابراین تبعیض جنسی قانونی است و در تمامی زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، حرفه‌یی، فرهنگی و حتی ورزشی به اجرا گذاشته می‌شود. ناقضان، مجازات بدنی می‌شوند. برای یک زن، مبارزه با رژیمی چنین زن‌ستیز و در یک جامعه عمیقاً مرد سالار به نظر غیرممکن می‌آید. ولی برای اولین بار در تاریخ کشورمان، نسلی از زنان تحت هدایت خانم مریم رجوی در قلب جنبش مقاومت قرار دارند. این هزاران زن ایرانی، هزاران زنی که این‌جا و در لیبرتی حضور دارند، و در ایران، تبدیل به افراد حرفه‌یی در مبارزه با رژیم ملاها شده‌اند، فعالان سیاسی تمام وقت. آنها از مناطق مختلف کشور آمده‌اند، و چه دیپلمه باشند یا خیر، متأهل یا مجرد، چه دارای فرزند باشند یا خیر، آنها مصمم و جدی هستند و قلبشان مملو از عشق به ایران است و در کنار برادران مجاهدشان این کشتی بزرگ را به جلو می‌رانند که امیدواریم به‌زودی به سواحل ایران برسد و مسیر دموکراسی واقعی را باز کند. از شما متشکرم.
خانم رئیس‌جمهور، خانمهای وزیر، دوستان عزیز مقاومت، خانمها و آقایان،
در آستانهٴ 8مارس، به نام انجمن زنان ایرانی در فرانسه، یک روز زیبا و پر بار را برای تمام زنان آرزو می‌کنم، مخصوصاً آنهایی که به‌خاطر زن بودن، رنج می‌کشند. همچنین باید به فکر گروگانهایمان باشیم، به فکر اشرفیان در زندان لیبرتی، و به‌طور خاص به فکر مادران، خواهران و دخترانمان در ایران. آنهایی که روزانه با یک زن‌ستیزی نهادینه شده روبه‌رو هستند و شجاعانه در برابر بنیادگرایی اسلامی می‌ایستند، ملاهایی که بیش از سه دهه است حاکم هستند. بنیادگرایی اسلامی که قلب ایدئولوژیک، مالی و لجستیکی آن در تهران می‌تپد، دیگر فقط مسأله ایرانیان یا مسلمانان نیست. بلایی است که پیشروی می‌کند و تا همین الآن اروپا و نسل جوانش را در این هزاره سوم آلوده کرده است. به‌طور خصومت‌آمیزی تمامی دستاوردهای بشریت را تهدید می‌کند و به‌طور خاص جنبش برابری جنسی و حق زنان برای آزادی را مورد هدف قرار می‌دهد. دستاوردهایی که میلیونها زن و مرد در سراسر تاریخ بشر برای آنها جنگیده‌اند. زن‌ستیزی به شکل مواد قانونی در قانون اساسی، مدنی و جزایی این دیکتاتوری مذهبی گنجانده شده است. بنابراین تبعیض جنسی قانونی است و در تمامی زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، حرفه‌یی، فرهنگی و حتی ورزشی به اجرا گذاشته می‌شود. ناقضان، مجازات بدنی می‌شوند. برای یک زن، مبارزه با رژیمی چنین زن‌ستیز و در یک جامعه عمیقاً مرد سالار به نظر غیرممکن می‌آید. ولی برای اولین بار در تاریخ کشورمان، نسلی از زنان تحت هدایت خانم مریم رجوی در قلب جنبش مقاومت قرار دارند. این هزاران زن ایرانی، هزاران زنی که این‌جا و در لیبرتی حضور دارند، و در ایران، تبدیل به افراد حرفه‌یی در مبارزه با رژیم ملاها شده‌اند، فعالان سیاسی تمام وقت. آنها از مناطق مختلف کشور آمده‌اند، و چه دیپلمه باشند یا خیر، متأهل یا مجرد، چه دارای فرزند باشند یا خیر، آنها مصمم و جدی هستند و قلبشان مملو از عشق به ایران است و در کنار برادران مجاهدشان این کشتی بزرگ را به جلو می‌رانند که امیدواریم به‌زودی به سواحل ایران برسد و مسیر دموکراسی واقعی را باز کند. از شما متشکرم.
