ابتدا اجازه بدهید که از استیضاح کننده برای طرح این استیضاح مهم تشکر کنم. جالب این‌جاست که استیضاح زمانی صورت می‌گیرد که مریم رجوی نیز در اسلو است. در ضمن او امروز این‌جا در لژ حضور داشت.
موضوع از بهار 2003 شروع شد ـ نه کمپ پناهندگی، بلکه اذیت و آزار. زمانی که ایالات متحده آمریکا عراق را اشغال کرد و رژیم صدام حسین را سرنگون کرد. آمریکاییها قول حفاظت بیش از چند هزار ایرانی پناهنده‌یی را دادند که در عراق، نزدیک بغداد، بودند. همان‌طور که این‌جا گفته شد، در دسامبر 2011 سازمان ملل و دولت عراق توافق کردند که حدود 3400تن از این پناهندگان از کمپ اشرف واقع در شمال شرقی بغداد به کمپ لیبرتی انتقال داده شوند. نقل و انتقال در سپتامبر 2012 به اتمام رسید، اما 100تن اجازه یافتند که برای رتق و فتق امور در آنجا بمانند. 52تن از آنان در روز اول سپتامبر 2013 به قتل رسیدند. کمپ لیبرتی در 26دسامبر مورد حمله واقع شد و افرادی جان خویش را از دست دادند.
بدیهی است که این قابل‌قبول نیست. ما صحبت از پناهندگانی می‌کنیم که دارای استاتوی پناهندگی بوده و تحت حفاظت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هستند. در حال حاضر هم کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و هم عفو بین‌الملل از جامعه جهانی تقاضا نموده که برای تضمین حفاظت این پناهندگان ایرانی در عراق وارد میدان شوند. چندین تن از رهبران کلیساها در سطح بین‌المللی، پارلمانترها و رهبران سیاسی از دولت عراق خواسته‌اند تا امنیت کمپ پناهندگان را فراهم آورد. رابرت منندز رئیس کمیسیون خارجه سنای آمریکا تقاضا کرد که این پناهندگان از عراق خارج شوند و به آنان در کشورهای اروپایی و ایالات متحده آمریکا موقعیت پناهندگی داده شود.
کمپ اشرف بعد از اشغال در 2003 توسط نیروهای آمریکایی در عراق (USF) مورد حفاظت قرار گرفت. اما در ژوئن 2009 مسئولیت به دولت عراق انتقال داده شد. از آن زمان این کمپ و پناهندگان مورد اذیت و آزار واقع شده و برای خروج از عراق تحت فشار بوده‌اند. در داخل ایران، رژیم به سرکوب پایه‌یی‌ترین حقوق انسانی، همزمان با بحث و گفتگوی بین‌المللی در خصوص برنامه اتمی کشور، ادامه می‌دهد. تنها در ماه ژانویه 68تن در ایران اعدام شدند. عفو بین‌الملل روز 25نوامبر 2013 لیستی از زندانیان سیاسی و فعالان حقوق‌بشری را که در زندانهای ایران هستند، منتشر کرد. وکلایی هستند که به‌خاطر پخش تبلیغات علیه سیستم 13سال حکم دارند، و نمایندگان اتحادیه‌ها که به همین جرم تا 6سال حکم زندان دارند. ما می‌دانیم که زنان به‌صورت سیستماتیک مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند. ارزش شهادت زن نصف ارزش شهادت مرد در دادگاه است. ما از سرکوب اقلیتهای مذهبی مطلع هستیم، از جمله مسلمانان سنی، همچنین مسیحیان، و ما از سرکوب شدید کردها و بلوچ ها در ایران مطلع هستیم.
پناهندگان ایرانی بسیاری در سرتاسر دنیا وجود دارند، از جمله در نروژ. اما آنانی که در حال حاضر به حمایت ما نیاز دارند، پناهندگانی هستند که در عراق به‌سر می‌برند.
موضوع از بهار 2003 شروع شد ـ نه کمپ پناهندگی، بلکه اذیت و آزار. زمانی که ایالات متحده آمریکا عراق را اشغال کرد و رژیم صدام حسین را سرنگون کرد. آمریکاییها قول حفاظت بیش از چند هزار ایرانی پناهنده‌یی را دادند که در عراق، نزدیک بغداد، بودند. همان‌طور که این‌جا گفته شد، در دسامبر 2011 سازمان ملل و دولت عراق توافق کردند که حدود 3400تن از این پناهندگان از کمپ اشرف واقع در شمال شرقی بغداد به کمپ لیبرتی انتقال داده شوند. نقل و انتقال در سپتامبر 2012 به اتمام رسید، اما 100تن اجازه یافتند که برای رتق و فتق امور در آنجا بمانند. 52تن از آنان در روز اول سپتامبر 2013 به قتل رسیدند. کمپ لیبرتی در 26دسامبر مورد حمله واقع شد و افرادی جان خویش را از دست دادند.
بدیهی است که این قابل‌قبول نیست. ما صحبت از پناهندگانی می‌کنیم که دارای استاتوی پناهندگی بوده و تحت حفاظت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هستند. در حال حاضر هم کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و هم عفو بین‌الملل از جامعه جهانی تقاضا نموده که برای تضمین حفاظت این پناهندگان ایرانی در عراق وارد میدان شوند. چندین تن از رهبران کلیساها در سطح بین‌المللی، پارلمانترها و رهبران سیاسی از دولت عراق خواسته‌اند تا امنیت کمپ پناهندگان را فراهم آورد. رابرت منندز رئیس کمیسیون خارجه سنای آمریکا تقاضا کرد که این پناهندگان از عراق خارج شوند و به آنان در کشورهای اروپایی و ایالات متحده آمریکا موقعیت پناهندگی داده شود.
کمپ اشرف بعد از اشغال در 2003 توسط نیروهای آمریکایی در عراق (USF) مورد حفاظت قرار گرفت. اما در ژوئن 2009 مسئولیت به دولت عراق انتقال داده شد. از آن زمان این کمپ و پناهندگان مورد اذیت و آزار واقع شده و برای خروج از عراق تحت فشار بوده‌اند. در داخل ایران، رژیم به سرکوب پایه‌یی‌ترین حقوق انسانی، همزمان با بحث و گفتگوی بین‌المللی در خصوص برنامه اتمی کشور، ادامه می‌دهد. تنها در ماه ژانویه 68تن در ایران اعدام شدند. عفو بین‌الملل روز 25نوامبر 2013 لیستی از زندانیان سیاسی و فعالان حقوق‌بشری را که در زندانهای ایران هستند، منتشر کرد. وکلایی هستند که به‌خاطر پخش تبلیغات علیه سیستم 13سال حکم دارند، و نمایندگان اتحادیه‌ها که به همین جرم تا 6سال حکم زندان دارند. ما می‌دانیم که زنان به‌صورت سیستماتیک مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند. ارزش شهادت زن نصف ارزش شهادت مرد در دادگاه است. ما از سرکوب اقلیتهای مذهبی مطلع هستیم، از جمله مسلمانان سنی، همچنین مسیحیان، و ما از سرکوب شدید کردها و بلوچ ها در ایران مطلع هستیم.
پناهندگان ایرانی بسیاری در سرتاسر دنیا وجود دارند، از جمله در نروژ. اما آنانی که در حال حاضر به حمایت ما نیاز دارند، پناهندگانی هستند که در عراق به‌سر می‌برند.
