کنفرانس در پارلمان اروپا به‌ریاست استرون استیونسون و با حضور دکتر رافع الرفاعی، مفتی دیار عراق و نمایندگانی از پارلمان عراق، اقلیم کردستان و جنبش مردمی.
افشای نقض حقوق‌بشر و دیکتاتوری مالکی و دخالتهای جنایتکارانهٴ رژیم ایران.
بروکسل - 19فوریه2014
کمال زوزو نماینده پارلمان عراق از جنبش آسوری و کلدانی:
آنچه که هم‌اکنون مردم مسیحی بی‌دفاع ما و همچنین سایر ترکیبهای کوچک عراق از نقض حقوق‌بشر و قتل و کشتار و کوچ دادن و وحشت در عراق از آن رنج می‌برند، بسیار بیشتر از آن چیزی است که مردم ما در رژیم سابق دچار آن بودند.
الیزابتا زامپاروتی:
اعدامها در ماه اوت 2005 شروع شدند. از آن روز تا به‌حال در سال 2014، حداقل 655 اعدام صورت گرفته که و این عدد عراق را در رتبه چهارم در جهان درست پشت سر چین و رژیم ایران قرار می‌دهد همان‌طور که آقای استیونسون در شروع این کنفرانس گفتند.
یونادام کنا، رئیس کمیته کار و امور اجتماعی در مجلس عراق:
من نه فقط نسبت به دولت و پارلمان فعلی عراق خوشبین نیستم بلکه به دولت و پارلمان بعدی نیز چندان امیدی ندارم، زیرا این وضعیت بر اساس ساختار فرقه‌گرایی شکل گرفته و کسانی هستند که بر اساس تمایلات و طرحها و وابستگیهای فرقه‌گرایانه آمده‌اند و نتیجه‌یی از آن حاصل نمی‌شود. پولهای رژیم ایران ترکیب جمعیتی و هویت مسیحی آسوری را از بین برده و دیگر چیز زیادی از آن باقی نمانده است.
فلاح مصطفی، مدیر گروه روابط خارجی از دولت اقلیم کردستان:
بر خلاف دولت فدرال در بغداد، ما همیشه از گزارش حقوق‌بشر سازمان ملل، عفو بین‌الملل و دیگر گزارشها استقبال کرده‌ایم. ما به این گزارشها این‌طور می‌نگریم که چگونه می‌توان از آنها بهره برد. اگر بخواهیم نقش خود را بهبود ببخشیم، باید در مقابل جامعهٴ بین‌المللی واکنش داشته باشیم. باید به آن چیزی که دیگران می‌گویند احترام بگذاریم، اگر حرف آنها درست نباشد این وظیفهٴ ماست که ثابت کنیم آنها حقیقت ندارند. دولت اقلیم کردستان همیشه از گزارشهای جامعه بین‌المللی استقبال کرده و درباره آنچه در گزارشها آمده، تحقیق کرده است.
دکتر صباح المختار، رئیس انجمن وکلای عرب در انگلستان:
متشکرم آقای رئیس، در عراق مالکی همه حقوق‌بشر همه مردم را همیشه نقض می‌کند. من نمی‌خواهم به این نقضهای حقوق‌بشر بپردازم. از دستگیریها گرفته، زندانها، کشتارها، دستگیریهای زنان و کودکان گرفته، تا شکنجه‌ها، همه این چیز ها در حکومت مالکی در حال اتفاق افتادن است. حکومت مالکی به‌لحاظ استانداردهای شکست و ناکامی دولتها احتمالاً در رتبه ما قبل آخر یا یکی مانده به ماقبل آخر قراردارد. استانداردهای شکست دولتها یک آزمایش ناظر بر همه جنبه‌های واقعی زندگی است، مانند امنیت، آموزش و پرورش، بهداشت، اعمال قانون و غیره است. و عراق تحت حکومت مالکی واقعاً در ته آن قرار دارد. یک معیار دیگر که شفافیت بین‌المللی باشد وجود دارد و مربوط می‌شود به فساد در کشورها و من به شما اطمینان می‌دهم این لیست که هرکس می‌تواند به آن نگاهی بیاندازد و همه کشورهای جهان در آن هستند. شامل سوئد، بلژیک. انگلستان، آمریکا. ولی وقتی که به انتهای لیست نگاه کنید آنجا سومالی، میانمار، سودان و سپس عراق را می‌بینید. این یک تغییر منحصربه‌فرد در عراق است که بعد از آزادسازی عراق به وجود آمد. ما جابجابی 2 الی 3 میلیون از مردم عراق را داریم که به نقاط دیگر کوچ داده شدند. این آن گونه آزادسازی عراق است. اگر یکنفر بخواهد ببیند که چرا آمریکاییها عراق را اشغال کردند و تحویل ملاها در تهران دادند. بسیاری از دوستان عراقی من فکر می‌کنند که یک توطئه بین آمریکاییها و رژیم ایران بود. من شخصاً چنین فکری نمی‌کنم. ولی دست آخر چیزی که اتفاق افتاد این است که عراق تحت اشغال رژیم ایران درآمد. ممکن است یک توضیح هم در مورد اتحادیه اروپا بدهم. من باید به کمپ لیبرتی اشاره کنم. آن مردمی که تصور می‌رود تحت حفاظت نیستند، طبق قانون بین‌الملل تحت حفاظت هستند. با این وصف مالکی آنها را کشتار کرد و حالا به نقطه‌یی رسیده‌ایم که آنها اجازه ندارند که فاضلاب کمپ را تخلیه کنند. اینها تصاویر منابع بلاک واتر هستند. منابعی هستند که فاضلاب در آنها جمع و سرریز می‌شوند و به آنها اجازه داده نمی‌شود که اینها را تخلیه کنند.
نهایتا می‌خواهم که فقط به یک موضوع اشاره کنم آنچه در عراق شاهدش هستیم نتیجه یک فاجعه طبیعی نیست، مثل یک آتشفشان، یا زلزله، بلکه حاصل یک سیاست عامدانه توسط دولت آمریکا و بریتانیا و کشورهای اروپایی است. این کشورها نیز باید توجه داشته باشند که آنها نیز مسئول هستند در برابر آنچه در عراق اتفاق می‌افتد.
بروکسل - 19فوریه2014
کمال زوزو نماینده پارلمان عراق از جنبش آسوری و کلدانی:
آنچه که هم‌اکنون مردم مسیحی بی‌دفاع ما و همچنین سایر ترکیبهای کوچک عراق از نقض حقوق‌بشر و قتل و کشتار و کوچ دادن و وحشت در عراق از آن رنج می‌برند، بسیار بیشتر از آن چیزی است که مردم ما در رژیم سابق دچار آن بودند.
الیزابتا زامپاروتی:
اعدامها در ماه اوت 2005 شروع شدند. از آن روز تا به‌حال در سال 2014، حداقل 655 اعدام صورت گرفته که و این عدد عراق را در رتبه چهارم در جهان درست پشت سر چین و رژیم ایران قرار می‌دهد همان‌طور که آقای استیونسون در شروع این کنفرانس گفتند.
یونادام کنا، رئیس کمیته کار و امور اجتماعی در مجلس عراق:
من نه فقط نسبت به دولت و پارلمان فعلی عراق خوشبین نیستم بلکه به دولت و پارلمان بعدی نیز چندان امیدی ندارم، زیرا این وضعیت بر اساس ساختار فرقه‌گرایی شکل گرفته و کسانی هستند که بر اساس تمایلات و طرحها و وابستگیهای فرقه‌گرایانه آمده‌اند و نتیجه‌یی از آن حاصل نمی‌شود. پولهای رژیم ایران ترکیب جمعیتی و هویت مسیحی آسوری را از بین برده و دیگر چیز زیادی از آن باقی نمانده است.
فلاح مصطفی، مدیر گروه روابط خارجی از دولت اقلیم کردستان:
بر خلاف دولت فدرال در بغداد، ما همیشه از گزارش حقوق‌بشر سازمان ملل، عفو بین‌الملل و دیگر گزارشها استقبال کرده‌ایم. ما به این گزارشها این‌طور می‌نگریم که چگونه می‌توان از آنها بهره برد. اگر بخواهیم نقش خود را بهبود ببخشیم، باید در مقابل جامعهٴ بین‌المللی واکنش داشته باشیم. باید به آن چیزی که دیگران می‌گویند احترام بگذاریم، اگر حرف آنها درست نباشد این وظیفهٴ ماست که ثابت کنیم آنها حقیقت ندارند. دولت اقلیم کردستان همیشه از گزارشهای جامعه بین‌المللی استقبال کرده و درباره آنچه در گزارشها آمده، تحقیق کرده است.
دکتر صباح المختار، رئیس انجمن وکلای عرب در انگلستان:
متشکرم آقای رئیس، در عراق مالکی همه حقوق‌بشر همه مردم را همیشه نقض می‌کند. من نمی‌خواهم به این نقضهای حقوق‌بشر بپردازم. از دستگیریها گرفته، زندانها، کشتارها، دستگیریهای زنان و کودکان گرفته، تا شکنجه‌ها، همه این چیز ها در حکومت مالکی در حال اتفاق افتادن است. حکومت مالکی به‌لحاظ استانداردهای شکست و ناکامی دولتها احتمالاً در رتبه ما قبل آخر یا یکی مانده به ماقبل آخر قراردارد. استانداردهای شکست دولتها یک آزمایش ناظر بر همه جنبه‌های واقعی زندگی است، مانند امنیت، آموزش و پرورش، بهداشت، اعمال قانون و غیره است. و عراق تحت حکومت مالکی واقعاً در ته آن قرار دارد. یک معیار دیگر که شفافیت بین‌المللی باشد وجود دارد و مربوط می‌شود به فساد در کشورها و من به شما اطمینان می‌دهم این لیست که هرکس می‌تواند به آن نگاهی بیاندازد و همه کشورهای جهان در آن هستند. شامل سوئد، بلژیک. انگلستان، آمریکا. ولی وقتی که به انتهای لیست نگاه کنید آنجا سومالی، میانمار، سودان و سپس عراق را می‌بینید. این یک تغییر منحصربه‌فرد در عراق است که بعد از آزادسازی عراق به وجود آمد. ما جابجابی 2 الی 3 میلیون از مردم عراق را داریم که به نقاط دیگر کوچ داده شدند. این آن گونه آزادسازی عراق است. اگر یکنفر بخواهد ببیند که چرا آمریکاییها عراق را اشغال کردند و تحویل ملاها در تهران دادند. بسیاری از دوستان عراقی من فکر می‌کنند که یک توطئه بین آمریکاییها و رژیم ایران بود. من شخصاً چنین فکری نمی‌کنم. ولی دست آخر چیزی که اتفاق افتاد این است که عراق تحت اشغال رژیم ایران درآمد. ممکن است یک توضیح هم در مورد اتحادیه اروپا بدهم. من باید به کمپ لیبرتی اشاره کنم. آن مردمی که تصور می‌رود تحت حفاظت نیستند، طبق قانون بین‌الملل تحت حفاظت هستند. با این وصف مالکی آنها را کشتار کرد و حالا به نقطه‌یی رسیده‌ایم که آنها اجازه ندارند که فاضلاب کمپ را تخلیه کنند. اینها تصاویر منابع بلاک واتر هستند. منابعی هستند که فاضلاب در آنها جمع و سرریز می‌شوند و به آنها اجازه داده نمی‌شود که اینها را تخلیه کنند.
نهایتا می‌خواهم که فقط به یک موضوع اشاره کنم آنچه در عراق شاهدش هستیم نتیجه یک فاجعه طبیعی نیست، مثل یک آتشفشان، یا زلزله، بلکه حاصل یک سیاست عامدانه توسط دولت آمریکا و بریتانیا و کشورهای اروپایی است. این کشورها نیز باید توجه داشته باشند که آنها نیز مسئول هستند در برابر آنچه در عراق اتفاق می‌افتد.
