شنبه شب در پایان چهارمین روز مذاکراتی که رسانه‌های رژیم آن را «نفس‌گیر» خوانده بودند، وزیر خارجه آخوندها امضای رژیم را بر زیر قرارداد پرذلت اتمی گذاشت. به‌این ترتیب نظام ولایت‌فقیه اولین گام عقب‌نشینی اتمی را برداشت. سؤال این است که در این قرارداد آیا مرز سرخ ولایت حفظ شده یا درنوردیده شده و مانند طلسمش درهم شکسته است؟
ابتدا نگاهی به مواد این توافق به‌نقل از بیانیه کاخ سفید و سپس پاسخ به سؤال:
کاخ سفید در سایت رسمی خود این مواد را با عنوان «متوقف‌کردن پیشرفت برنامه (رژیم) ایران و عقب‌راندن عناصر کلیدی» آن درج کرده است.
طبق این توافق رژیم ایران از جمله به این موارد متعهد شده است:
توقف غنی‌سازی بالای 5 درصد
خنثی‌کردن ذخیرهٴ اورانیوم نزدیک 20 درصدی خود
رژیم ایران همچنین متعهد شده که پیشرفت توانایی غنی‌سازی خود را متوقف سازد و در این راستا، سانتریفوژهای جدید از هر نوعی نصب نکند و هیچ‌گونه سانتریفوژ نسل جدید برای غنی‌سازی اورانیوم نصب یا استفاده نکند.
رژیم همچنین متعهد شده که پیشرفت گسترش ذخایر اورانیوم ۳.۵ درصدی خود را متوقف نماید.
در مورد راکتور جنجال برانگیز آب سنگین، رژیم پذیرفته که پیشرفت جدیدی در فعالیتهایش در اراک نداشته باشد و پیشرفت مسیر پلوتونیوم خود را متوقف کند.
یکی از وجوه مهم توافق هسته‌یی، بازرسیهایی است که رژیم ایران به ناچار به آنها تن داده است؛ سایت کاخ سفید از آن تحت عنوان «شفافیت بی‌سابقه و مانیتورینگ سرزدهٴ برنامه هسته‌یی (رژیم) ایران» نام می‌برد.
رژیم در این زمینه از جمله متعهد شده که به بازرسان آژانس دسترسی روزانه به نطنز و فردو ارائه کند.
ارائه‌کردن دسترسی مستمر بازرسان به راکتور اراک، یکی دیگر از تعهدهای رژیم آخوندی است.
به گفته کاخ سفید، مدت گام اول بعد از شش ماه به پایان می‌رسد و این توافق یک وضعیت نهایی قابل‌قبول برای آمریکا و کشورهای 5 به‌علاوه یک محسوب نمی‌شود.
باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی خود برخی از اقداماتی را که طبق این توفق رژیم به آن متعهد شده برشمرد و از جمله گفت: «برای اولین بار طی تقریباً یک دهه، ما پیشرفت برنامه هسته‌یی (رژیم) ایران را متوقف کردیم و بخش‌های کلیدی این برنامه، به عقب رانده خواهند شد».
اوباما تأکید کرد: «بازرسیهای جدید دسترسی گسترده‌یی به تأسیسات هسته‌یی (رژیم) ایران ارائه خواهد کرد و جامعه بین‌المللی را قادر خواهد ساخت که تأیید کند، آیا این رژیم به تعهداتش پایبند هست یا خیر».
رئیس‌جمهور آمریکا، گفت: «به‌دلیل این توافق، (رژیم) ایران نمی‌تواند از مذاکرات به‌عنوان پوشی برای پیشبرد برنامه‌اش استفاده کند. از طرف ما، آمریکا و دوستان و متحدانمان توافق کردیم به (رژیم) ایران آسان‌سازی اندکی ارائه کنیم، در حالی‌که اعمال سخت‌ترین تحریمهایمان ادامه خواهد یافت... . اگر (رژیم) ایران به‌طور کامل تعهداتش را طی این مرحله شش‌ماهه برآورده نکند، ما آسان‌سازی را متوقف می‌کنیم و فشار را افزایش می‌دهیم».
دجالیت مذبوحانه
موضع مفلوکانهٴ رژیم در امضای ذلت‌بار قرارداد، در کنفرانس مطبوعاتی وزیر خارجه آخوندها به‌خوبی مشهود بود:
«سؤال: سوالها عمدتاً حول همین حق غنی‌سازی است. آقای جان کری هم الآن اعلام کردند که ما حق غنی‌سازی را به‌هیچ‌وجه به‌رسمیت نشناختیم، آیا در توافقی که صورت گرفت بین ایران و 5+1، کشورها توافق نکردند که به گونه‌یی اظهارنظر کنند، که حالا مبتنی بر توافقی باشه که صورت گرفته؟
ظریف: من کاری به اظهارنظرهای کشورها ندارم، آمریکاییها ادعا می‌کنند که حقی به‌عنوان حق غنی‌سازی به‌رسمیت نمی‌شناسند، بلکه برنامه‌های غنی‌سازی را به‌رسمیت می‌شناسند. این موضعی است که یک کشور برای خودش می‌تواند داشته باشد، و آنچه که مهم است برای ما، آنچه که عرض کردم، حق غنی‌سازی است که در ان.پی.تی هم به‌رسمیت شناخته شده».
حال ببینیم که وزیر خارجه آمریکا در این مورد چه گفته است؟ ”بگذارید واضح باشد این گام اول نمی‌گوید که (رژیم) ایران حق غنی‌سازی دارد. مهم نیست که چه برداشتها و اظهارنظرهایی ساخته و پرداخته شود؛ در این سند چنین چیزی نیست. در تمام چهار گوشهٴ ان.پی.تی.نیز حق غنی‌سازی وجود ندارد و این سند نیز چنین کاری را نمی‌کند. بلکه محدوده و نقش غنی‌سازی (رژیم) ایران به همان لحنی که در سند آمده از این قرار است که: «برنامه صلح‌آمیز هسته‌یی (رژیم) ایران به مذاکرات و توافقات دوطرفه بستگی دارد». و تنها با توافق دوجانبه است که در مورد غنی‌سازی در جریان مذاکرات می‌توان به توافق رسید یا نرسید“.
مطابق این اخبار، تصریح بر حق غنی‌سازی اورانیوم که مرز سرخ ولایت بود و کارگزاران رژیم مرتباً در طول سه‌دور مذاکرات و فواصل میان آنها بر طبل آن می‌کوبیدند، در این قرارداد برای رژیم به‌رسمیت شناخته نشده و به‌این ترتیب رژیم در محاصره بحرانها و تنگنای تحریمها به‌ذلت نقض کردن این مرز سرخ تن داده است.
