من این حس حیات
از واژه هیهات می‌گیرم
به تو وقتی می‌اندیشم
رسولی می‌شوم گویی
و از پیکی،
چنان پیغمبری، آیات می‌گیرم
گرامی‌تر ازین سرمایه دیگر چیست؟
که در بحران تردید و حضور هیبت ترس آور تهدید
چنین آرامشی دارم
و هر چه موج انکار از پس واز پیش می‌آید
من این‌جا چون یکی صخره
ز نام و یاد تو جانا، توان ماندن و اثبات می‌گیرم
چه دادی تو به تاریخ بشر آن روز؟
که من در قصهٴ آن روز
شباهت بر خسی در عرصه میقات می‌گیرم.
از واژه هیهات می‌گیرم
به تو وقتی می‌اندیشم
رسولی می‌شوم گویی
و از پیکی،
چنان پیغمبری، آیات می‌گیرم
گرامی‌تر ازین سرمایه دیگر چیست؟
که در بحران تردید و حضور هیبت ترس آور تهدید
چنین آرامشی دارم
و هر چه موج انکار از پس واز پیش می‌آید
من این‌جا چون یکی صخره
ز نام و یاد تو جانا، توان ماندن و اثبات می‌گیرم
چه دادی تو به تاریخ بشر آن روز؟
که من در قصهٴ آن روز
شباهت بر خسی در عرصه میقات می‌گیرم.
