چهارشنبهٴ گذشته در ابتدای اجلاس شورای امنیت ملل‌متحد درباره عراق، پایان مأموریت مارتین کوبلر در عراق به‌طور رسمی اعلام شد.
کارزار عظیم جهانی مقاومت ایران از اشرف و لیبرتی تا آمریکا و سراسر اروپا و کشورهای عربی، برای افشای نقش جنایتکارانهٴ کوبلر علیه اعضای مقاومت در عراق، فراز و نشیب‌های بسیاری داشت و مجاهدین و حامیانشان قیمت آن‌را هر روز و هر ساعت با تحمل تمامی درد و رنج‌ها و شهادتها و جراحتها پرداختند. اخراج کوبلر از عراق نتیجه تلاشهای مقاومت و یاران اشرف‌نشان درتحصن در شهرهای مختلف اروپایی و در آمریکا بود. خروش هموطنانمان در محکومیت همدستی مارتین کوبلر با رژیم ایران و دولت عراق، به‌خصوص طی چند ماه اخیر، به اوج رسید؛ طی این مدت صدای مقاومت ایران و خواست برکناری کوبلر و محاکمه او، در خیابانهای واشینگتن، ژنو، اروپا و چهارگوشهٴ دنیا طنین افکند و جهان را پر کرد. به‌دلیل نقش جنایتکارانه کوبلر علیه اعضای مقاومت در عراق شخصیتهای حامی مقاومت نیز بر ضرورت کنار رفتن کوبلر از سمت نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در عراق تأکید داشتند. خانم اینگرید بتانکور در کنفرانس 27آبان 91 در پاریس گفت: «حالا زمان مطالبه عدالت است و آقای کوبلر باید کنار برود».
آقای پاتریک کندی در کنفرانس واشینگتن 21بهمن91 گفت: «ما می‌دانیم که خون این شهدای بی‌گناه که دیشب کشته شدند امروز روی دست مارتین کوبلر است. امروز، امروز مارتین کوبلر باید از سمتش در سازمان ملل‌متحد استعفا دهد».
ژنرال فلیپس اولین فرمانده آمریکایی حفاظت اشرف در زمان حضور نیروهای آمریکایی در عراق، در 8فروردین در پارلمان اروپا در مورد تعویض کوبلر گفت: « پیشنهاد من به دبیرکل ملل‌متحد این است: کوبلر را اخراج کن، اتهاماتش را به او وارد کن، و او را به دادگاه ببر».
از 20مرداد سال 1390روزی که بان کی‌مون کوبلر را به‌عنوان فرستادهٴ خود به عراق منصوب کرد تا روز اعلام رسمی برکناری‌اش در جلسه شورای امنیت در 25تیر 92، حدود یک سال و 11 به‌طول انجامید. نقش کوبلر در همدستی با رژیم ایران و حکومت عراق علیه مجاهدین و مقاومت ایران، از همان ماههای اول آشکار شد و کارزار گسترده برای اخراج او از این مأموریت آغاز گشت. اما به‌راستی ابعاد این کارزار 21ماهه چه بود؟
در این رابطه آقای افشین علوی در گفتگو با تلویزیون سیمای آزادی می‌گوید: 21«ماه تلاش برای افشای خیانت، آن هم نه خیانت هرکسی یا هر ارگانی، بلکه خیانت نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل، کم چیزی نیست، و کمتر موردی بوده که خیانت و همدستی و سکوت یک نماینده ویژه سازمان ملل، همزمان با ایستادگی قربانیانش برملا شود. اخراج کوبلر نتیجه کارزاری با ابعادی بی‌سابقه بود. کارزاری که هم دیپلوماتیک و هم سیاسی و هم اجتماعی و هم نیرویی بود. پارلمانترها ی بسیاری از کشورها، با تصویب و با ارایه بیانیه‌ها علیه اعمال کوبلر موضع گرفتند. صدها پارلمانتر به دفاع از ساکنان اشرف و لیبرتی پرداختند و می‌دانید که پارلمانها معمولاً به مسائل داخلی خودشان اشتغال دارند. بردن مسایل خارجی در این ابعاد روی میز آنها، کار ساده‌ای نیست، با این وجود، موضوع اشرف و لیبرتی و خیانت کوبلر، یک مورد استثنایی بوده که روی میز آنها رفته است. از طرف دیگر در بعد مطبوعاتی و اجتماعی، انبوهی مقالات از سوی خبرنگاران و شخصیتها در اصلی‌ترین رسانه‌های کشورها، موضوع را تبدیل به یک موضوع اجتماعی کردند. کنفرانسهای بزرگ بین‌المللی و تحصن‌ها و به‌خصوص تحصن 800روزه اشرف‌نشانان در ژنو، به همگان نشان داد که این موضوعی نیست که ما و خانوده های اشرفی و مقاومت ایران از آن کوتاه بیاییم. کنفرانسهای مطبوعاتی به‌خصوص در شهرهایی که نقش کلیدی برای سازمان ملل و شخص کوبلر داشت، بی‌تاثیر نبوده. در ژنو و نیویورک و همچنین در برلین، یعنی در زادگاه خودش، کوبلر رسوا شد. درسازمان ملل هم شخصیتهایی مثل هموطنش آقای فرگودن، و شخصیتهای بین‌المللی و سوئیسی مثل ژان زیگلر، او را افشا کردند، البته نقش محوری در افشای خیانت کوبلر از آن آقای طاهر بومدرا است که رئیس دفتر حقوق‌بشرسازمان ملل در بغداد بود، که ایشان با استعفای شجاعانه و افشاگریهایش، و نهایتاً با کتاب ارزنده‌ای که منتشر کرد، نشان داد که در دنیای بی‌وجدانیها و دنیایی که امثال کوبلر در آن وجود دارند، انسانهای با وجدان و شریفی هم هستند و حول سمبل شرافت در اشرف و لیبرتی حلقه می‌زنند.».
خیانت کوبلر به موضوع مقدس مأموریتش و به اهداف ملل متحد، از همان آغاز در همدستی با رژیم آخوندی و توطئه‌های جنایتکارانهٴ این رژیم علیه مجاهدین و اشرفیها، در موارد متعدد، بارز شد.
خیانت کوبلر با امضای توافق‌نامه با دولت عراق درباره انتقال ساکنان به لیبرتی بدون اطلاع و موافقت مجاهدین، آغاز شد و نقض عهدهای مکرری را در پی داشت که از آغاز حرکت اولین گروه مجاهدان به لیبرتی، شروع شد.
شش ماه بعد در مه 2012 طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق‌بشر یونامی در اعتراض به‌عملکرد مغرضانهٴ کوبلر، از سمت خود استعفا داد. او از آن موقع به بعد در کنفرانسهای متعدد، افشاگریهای تکان‌دهنده‌یی را ارائه کرد که یکی از مهم‌ترین آنها استماع در کنگرهٴ آمریکا بود. آقای بومدرا دراستماع در مقابل کنگره آمریکا در تاریخ 23شهریور در مورد نقش خیانتکارانه کوبلرمی گوید: «بنابراین ما پول مالیات دهندگان را استفاده کرده‌ایم که ارزشهای پایه‌یی ملل‌متحد را شکست دهیم من به رئیس خود نماینده ویژه دبیرکل مستمراً خاطرنشان می‌کردم که آنچه ما داریم می‌کنیم غیرقابل‌قبول است. من همیشه این جواب را می‌گرفتم که مثبت باش. مثبت باش یعنی چشمت را ببند.».
در هر حال امروز کوبلر به پایان دورهٴ مأموریتش رسید و دبیرکل ملل‌متحد او را به کنگو فرستاد؛ حال سؤال این است که آیا این یک جابه‌جایی معمول در پایان دوره‌اش بود یا یک برکناری؟ چگونه؟ در این زمینه آقای افشین علوی در مصاحبه با تلویزیون سیمای آزادی می‌گوید:«خلع ید از کوبلر، بدون شک یک برکناری است، اما برای این که آبرو ریزی را د رنزد سازمان ملل کمتر کنند، آن را به کنگو منتقل کردند. انتقال او به کنگو، شاید برای این بود که فعلاً مصونیتش حفط شود و جلو پیگرد قانونی برای جنایاتی را که انجام داده، را به تعویق بیندازند. روشن است در مدتی که او در بغداد بود، تبدیل به عزیز کرده مالکی و رژیم آخوندی شده بود و به آنها خدمات ذیقیمتی داده بود. نه عراق و نه رژیم و نه خود کوبلر، نمی‌خواستند که او از آنجا برود، و کیسه دوخته بود که دو سال دیگر در بغداد بماند. همان‌طور که می‌دانید همسر ش را هم که در وزارت‌خارجه آلمان کارمی کرد، به همین خاطر به عنوان سفیر به بغداد منتقل کرد بود. آه و فغان و افسوس دولت عراق هم از رفتن او بی‌دلیل نبود، در واقع این یک اخراج در لفافه توسط سازمان ملل بود.».
کارزار عظیم جهانی مقاومت ایران از اشرف و لیبرتی تا آمریکا و سراسر اروپا و کشورهای عربی، برای افشای نقش جنایتکارانهٴ کوبلر علیه اعضای مقاومت در عراق، فراز و نشیب‌های بسیاری داشت و مجاهدین و حامیانشان قیمت آن‌را هر روز و هر ساعت با تحمل تمامی درد و رنج‌ها و شهادتها و جراحتها پرداختند. اخراج کوبلر از عراق نتیجه تلاشهای مقاومت و یاران اشرف‌نشان درتحصن در شهرهای مختلف اروپایی و در آمریکا بود. خروش هموطنانمان در محکومیت همدستی مارتین کوبلر با رژیم ایران و دولت عراق، به‌خصوص طی چند ماه اخیر، به اوج رسید؛ طی این مدت صدای مقاومت ایران و خواست برکناری کوبلر و محاکمه او، در خیابانهای واشینگتن، ژنو، اروپا و چهارگوشهٴ دنیا طنین افکند و جهان را پر کرد. به‌دلیل نقش جنایتکارانه کوبلر علیه اعضای مقاومت در عراق شخصیتهای حامی مقاومت نیز بر ضرورت کنار رفتن کوبلر از سمت نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در عراق تأکید داشتند. خانم اینگرید بتانکور در کنفرانس 27آبان 91 در پاریس گفت: «حالا زمان مطالبه عدالت است و آقای کوبلر باید کنار برود».
آقای پاتریک کندی در کنفرانس واشینگتن 21بهمن91 گفت: «ما می‌دانیم که خون این شهدای بی‌گناه که دیشب کشته شدند امروز روی دست مارتین کوبلر است. امروز، امروز مارتین کوبلر باید از سمتش در سازمان ملل‌متحد استعفا دهد».
ژنرال فلیپس اولین فرمانده آمریکایی حفاظت اشرف در زمان حضور نیروهای آمریکایی در عراق، در 8فروردین در پارلمان اروپا در مورد تعویض کوبلر گفت: « پیشنهاد من به دبیرکل ملل‌متحد این است: کوبلر را اخراج کن، اتهاماتش را به او وارد کن، و او را به دادگاه ببر».
از 20مرداد سال 1390روزی که بان کی‌مون کوبلر را به‌عنوان فرستادهٴ خود به عراق منصوب کرد تا روز اعلام رسمی برکناری‌اش در جلسه شورای امنیت در 25تیر 92، حدود یک سال و 11 به‌طول انجامید. نقش کوبلر در همدستی با رژیم ایران و حکومت عراق علیه مجاهدین و مقاومت ایران، از همان ماههای اول آشکار شد و کارزار گسترده برای اخراج او از این مأموریت آغاز گشت. اما به‌راستی ابعاد این کارزار 21ماهه چه بود؟
در این رابطه آقای افشین علوی در گفتگو با تلویزیون سیمای آزادی می‌گوید: 21«ماه تلاش برای افشای خیانت، آن هم نه خیانت هرکسی یا هر ارگانی، بلکه خیانت نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل، کم چیزی نیست، و کمتر موردی بوده که خیانت و همدستی و سکوت یک نماینده ویژه سازمان ملل، همزمان با ایستادگی قربانیانش برملا شود. اخراج کوبلر نتیجه کارزاری با ابعادی بی‌سابقه بود. کارزاری که هم دیپلوماتیک و هم سیاسی و هم اجتماعی و هم نیرویی بود. پارلمانترها ی بسیاری از کشورها، با تصویب و با ارایه بیانیه‌ها علیه اعمال کوبلر موضع گرفتند. صدها پارلمانتر به دفاع از ساکنان اشرف و لیبرتی پرداختند و می‌دانید که پارلمانها معمولاً به مسائل داخلی خودشان اشتغال دارند. بردن مسایل خارجی در این ابعاد روی میز آنها، کار ساده‌ای نیست، با این وجود، موضوع اشرف و لیبرتی و خیانت کوبلر، یک مورد استثنایی بوده که روی میز آنها رفته است. از طرف دیگر در بعد مطبوعاتی و اجتماعی، انبوهی مقالات از سوی خبرنگاران و شخصیتها در اصلی‌ترین رسانه‌های کشورها، موضوع را تبدیل به یک موضوع اجتماعی کردند. کنفرانسهای بزرگ بین‌المللی و تحصن‌ها و به‌خصوص تحصن 800روزه اشرف‌نشانان در ژنو، به همگان نشان داد که این موضوعی نیست که ما و خانوده های اشرفی و مقاومت ایران از آن کوتاه بیاییم. کنفرانسهای مطبوعاتی به‌خصوص در شهرهایی که نقش کلیدی برای سازمان ملل و شخص کوبلر داشت، بی‌تاثیر نبوده. در ژنو و نیویورک و همچنین در برلین، یعنی در زادگاه خودش، کوبلر رسوا شد. درسازمان ملل هم شخصیتهایی مثل هموطنش آقای فرگودن، و شخصیتهای بین‌المللی و سوئیسی مثل ژان زیگلر، او را افشا کردند، البته نقش محوری در افشای خیانت کوبلر از آن آقای طاهر بومدرا است که رئیس دفتر حقوق‌بشرسازمان ملل در بغداد بود، که ایشان با استعفای شجاعانه و افشاگریهایش، و نهایتاً با کتاب ارزنده‌ای که منتشر کرد، نشان داد که در دنیای بی‌وجدانیها و دنیایی که امثال کوبلر در آن وجود دارند، انسانهای با وجدان و شریفی هم هستند و حول سمبل شرافت در اشرف و لیبرتی حلقه می‌زنند.».
خیانت کوبلر به موضوع مقدس مأموریتش و به اهداف ملل متحد، از همان آغاز در همدستی با رژیم آخوندی و توطئه‌های جنایتکارانهٴ این رژیم علیه مجاهدین و اشرفیها، در موارد متعدد، بارز شد.
خیانت کوبلر با امضای توافق‌نامه با دولت عراق درباره انتقال ساکنان به لیبرتی بدون اطلاع و موافقت مجاهدین، آغاز شد و نقض عهدهای مکرری را در پی داشت که از آغاز حرکت اولین گروه مجاهدان به لیبرتی، شروع شد.
شش ماه بعد در مه 2012 طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق‌بشر یونامی در اعتراض به‌عملکرد مغرضانهٴ کوبلر، از سمت خود استعفا داد. او از آن موقع به بعد در کنفرانسهای متعدد، افشاگریهای تکان‌دهنده‌یی را ارائه کرد که یکی از مهم‌ترین آنها استماع در کنگرهٴ آمریکا بود. آقای بومدرا دراستماع در مقابل کنگره آمریکا در تاریخ 23شهریور در مورد نقش خیانتکارانه کوبلرمی گوید: «بنابراین ما پول مالیات دهندگان را استفاده کرده‌ایم که ارزشهای پایه‌یی ملل‌متحد را شکست دهیم من به رئیس خود نماینده ویژه دبیرکل مستمراً خاطرنشان می‌کردم که آنچه ما داریم می‌کنیم غیرقابل‌قبول است. من همیشه این جواب را می‌گرفتم که مثبت باش. مثبت باش یعنی چشمت را ببند.».
در هر حال امروز کوبلر به پایان دورهٴ مأموریتش رسید و دبیرکل ملل‌متحد او را به کنگو فرستاد؛ حال سؤال این است که آیا این یک جابه‌جایی معمول در پایان دوره‌اش بود یا یک برکناری؟ چگونه؟ در این زمینه آقای افشین علوی در مصاحبه با تلویزیون سیمای آزادی می‌گوید:«خلع ید از کوبلر، بدون شک یک برکناری است، اما برای این که آبرو ریزی را د رنزد سازمان ملل کمتر کنند، آن را به کنگو منتقل کردند. انتقال او به کنگو، شاید برای این بود که فعلاً مصونیتش حفط شود و جلو پیگرد قانونی برای جنایاتی را که انجام داده، را به تعویق بیندازند. روشن است در مدتی که او در بغداد بود، تبدیل به عزیز کرده مالکی و رژیم آخوندی شده بود و به آنها خدمات ذیقیمتی داده بود. نه عراق و نه رژیم و نه خود کوبلر، نمی‌خواستند که او از آنجا برود، و کیسه دوخته بود که دو سال دیگر در بغداد بماند. همان‌طور که می‌دانید همسر ش را هم که در وزارت‌خارجه آلمان کارمی کرد، به همین خاطر به عنوان سفیر به بغداد منتقل کرد بود. آه و فغان و افسوس دولت عراق هم از رفتن او بی‌دلیل نبود، در واقع این یک اخراج در لفافه توسط سازمان ملل بود.».
