آقای آنتونیو گوترز کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل شماری از موکلان ما در لیبرتی گزارش کرده‌اند که در مصاحبه‌هایشان با کمیساریا وقتی مواضع و نقطه نظرات آنها نفر مصاحبه‌گر را راضی و خوشحال نمی‌کند یا در صورتی‌که موافق رفتن به کشور پیشنهاد شده به آنها نیستند نمایندگان کمیساریا از آنها می‌خواهند استاتوی پناهندگی و ضرورت حفاظت بین‌المللی از خود را با امضای نامه‌یی پس بگیرند. چیزی که نه در روند پناهندگی در کشورها و نه در استانداردها و پروسدورهای کمیساریا به‌هیچ‌وجه پیشینه‌ای ندارد. مطمئناً شما می‌دانید که حفاظت تعلق گرفته به موکلان ما طبق قانون بین‌المللی ربطی به قبول یا رد پیشنهادی که ممکن است به آنها ارائه شود ندارد، زیرا مبنای این حفاظت نگرانی از آزار آنها توسط حکومتی ستمگر است. هیچ چیز در قانون بین‌المللی یا در مقررات کمیساریا نمی‌گوید که پناهنده نباید و حق ندارد در مورد کشور یا حتی شهری که به او پیشنهاد می‌شود ابراز نظر کند. با این همه متأسفانه به نظر می‌رسد لغو حفاظت بین‌المللی هم‌چنان توسط افراد کمیساریا به‌عنوان روشی برای ساکت کردن پناهندگان مورد استفاده قرار می‌گیرد. به جای این‌که به آنها گوش فرا داده شود. از این‌رو ما مجدداً و مصرانه از شما می‌خواهیم برای خاتمه دادن فوری به چنین رفتاری شخصاً مداخله کنید.
موضوع دیگر سؤالات تحریک آمیزی است که طبق گزارشهای موکلانمان آنها را به این وسیله تحت فشار قرار می‌دهند تا آنچه را مد نظر است بپذیرند. سؤالاتی که مطلقاً به تعیین استاتوی پناهندگی ندارد. و به نظر می‌رسد این سؤالات از سوی یک طرف خاص یا سرویس مشخص دیکته شده است.
ما توجه داریم که کارمندان کمیساریا می‌توانند سؤالات متناسب مربوط به پناهندگی را به‌عمل بیاورند. اما ما قویاً معتقدیم سؤالاتی که جنبه اطلاعاتی دارد یا دلخواه رژیم ایران و پشتیبانان آن است از قبیل این‌که آیا شما افراد را در سازمانتان شکنجه می‌کنید؟ بسیار بی‌ربط و جهت‌دار هستند.
ما می‌توانیم جزییات بیشتری درباره این قبیل سؤالات بی‌ربط و زمان و مخاطبان آن در اختیار شما قرار بدهیم. ما همچنین 25 شکایت مشخص از موکلان خود با ذکر جزییات در مورد کارمندان کمیساریا در محل دریافت کرده‌ایم که از آنان پرسیده‌اند، آیا شکایتی علیه سازمان مجاهدین دارند که بخواهند با کمیساریا مطرح کنند؟
ما خواستار توضیحات شما در این خصوص هستیم و می‌خواهیم علت را بدانیم. علاوه بر این موکلان ما طی دو ماه بیش از 20 مورد شکایت کرده‌اند که به آنها توسط کارمندان کمیساریا گفته شده که صلیب‌سرخ پیامهایی برای آنان از سوی خانواده‌شان دارد. این در حالی است که از زمانی که حفاظت مجاهدین با نیروهای آمریکایی بود، موارد و اسناد متعددی وجود دارد که رژیم ایران از کانالهای ارتباطی صلیب‌سرخ سوء‌استفاده می‌کند تا روی ساکنان فشار بگذارد. و تحت بهانه پیامهای خانوادگی صلیب‌سرخ پیامهای وزارت اطلاعات را منتقل کرده است.
سازمان مجاهدین خلق ایران اسناد و مدارک رژیم ایران از صلیب‌سرخ را بارها در اختیار صلیب و کمیساریا گذاشته است. اما متأسفانه باز هم صلیب به‌رغم تذکرات و هشدارهای متعدد و تعهداتی که در گذشته داده بود، به این کار ادامه می‌دهد و رژیم ایران از آن هم‌چنان برای مقاصد سرکوبگرانه خود استفاده می‌کند. ما قویاً از شما می‌خواهیم اجازه ندهید کمیساریای عالی پناهندگان وسیله انتقال پیامهای اطلاعات ملایان و پیاده شدن طرحهای این رژیم علیه ساکنان لیبرتی بشود.
نمایندگان قانونی از جانب دارالوکاله
پروفسور گای گود وین گیل
ویلیام بوردون
کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ - بغداد - 16دسامبر 2007
نامه به مشاور حقوقی ساکنان اشرف
از ایمیل شما و این‌که نگرانیهای خود را مستقیماً با ما مطرح کردید متشکرم.
ما به نکاتی که شما گفتید و به نکاتی که در نامه‌های ساکنان اشرف خطاب به صلیب بود توجه کردیم. ما مایلیم تا موارد ذیل را به اطلاع شما برسانیم و شما می‌توانید آنها را با ساکنان اشرف و به‌خصوص نویسندگان نامه‌هایی که خطاب به ما بود در میان بگذارید:
مخاطب نامه‌هایی که ما از خانواده‌هایی از داخل ایران می‌آوردیم برای این‌که چه اقدامی بکند، آزادی کامل دارد.
هیچ اجباری برای دریافت درخواستها و پاسخ دادن به آن خانواده متقاضی وجود ندارد.
کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ از جانب دریافت کنندگان این قبیل نامه‌ها که مورد ردیابی قرار گرفته‌اند، خواهان هیچ تاییدیه‌ای از آنها مبنی بر حضورشان در اشرف نیست.
محتمل است که اغلب خانواده‌ها، به‌طور عام، از امکانات مکاتبه و تماس مستقیم با ساکنان اشرف برخوردار باشند. آنها در عین‌حال می‌توانند از امکان صلیب هم استفاده کنند... .
ما یک بار دیگر تأکید می‌کنیم که نگرانیهای ابراز شده را درک می‌کنیم و به‌ویژه مایلیم تأکید کنیم مطلقاً هیچ الزامی برای کسانی که در اشرف هستند وجود ندارد که اصلاً این درخواست را تحویل بگیرند و پاسخ بدهند. و یا این‌که حتی حضور ردیابی شده خود را مورد تأیید قرار بدهند...
ژان - پدروشرر (مهر و امضا)
رئیس هیأت صلیب‌سرخ در عراق
***
موضوع دیگر سؤالات تحریک آمیزی است که طبق گزارشهای موکلانمان آنها را به این وسیله تحت فشار قرار می‌دهند تا آنچه را مد نظر است بپذیرند. سؤالاتی که مطلقاً به تعیین استاتوی پناهندگی ندارد. و به نظر می‌رسد این سؤالات از سوی یک طرف خاص یا سرویس مشخص دیکته شده است.
ما توجه داریم که کارمندان کمیساریا می‌توانند سؤالات متناسب مربوط به پناهندگی را به‌عمل بیاورند. اما ما قویاً معتقدیم سؤالاتی که جنبه اطلاعاتی دارد یا دلخواه رژیم ایران و پشتیبانان آن است از قبیل این‌که آیا شما افراد را در سازمانتان شکنجه می‌کنید؟ بسیار بی‌ربط و جهت‌دار هستند.
ما می‌توانیم جزییات بیشتری درباره این قبیل سؤالات بی‌ربط و زمان و مخاطبان آن در اختیار شما قرار بدهیم. ما همچنین 25 شکایت مشخص از موکلان خود با ذکر جزییات در مورد کارمندان کمیساریا در محل دریافت کرده‌ایم که از آنان پرسیده‌اند، آیا شکایتی علیه سازمان مجاهدین دارند که بخواهند با کمیساریا مطرح کنند؟
ما خواستار توضیحات شما در این خصوص هستیم و می‌خواهیم علت را بدانیم. علاوه بر این موکلان ما طی دو ماه بیش از 20 مورد شکایت کرده‌اند که به آنها توسط کارمندان کمیساریا گفته شده که صلیب‌سرخ پیامهایی برای آنان از سوی خانواده‌شان دارد. این در حالی است که از زمانی که حفاظت مجاهدین با نیروهای آمریکایی بود، موارد و اسناد متعددی وجود دارد که رژیم ایران از کانالهای ارتباطی صلیب‌سرخ سوء‌استفاده می‌کند تا روی ساکنان فشار بگذارد. و تحت بهانه پیامهای خانوادگی صلیب‌سرخ پیامهای وزارت اطلاعات را منتقل کرده است.
سازمان مجاهدین خلق ایران اسناد و مدارک رژیم ایران از صلیب‌سرخ را بارها در اختیار صلیب و کمیساریا گذاشته است. اما متأسفانه باز هم صلیب به‌رغم تذکرات و هشدارهای متعدد و تعهداتی که در گذشته داده بود، به این کار ادامه می‌دهد و رژیم ایران از آن هم‌چنان برای مقاصد سرکوبگرانه خود استفاده می‌کند. ما قویاً از شما می‌خواهیم اجازه ندهید کمیساریای عالی پناهندگان وسیله انتقال پیامهای اطلاعات ملایان و پیاده شدن طرحهای این رژیم علیه ساکنان لیبرتی بشود.
نمایندگان قانونی از جانب دارالوکاله
پروفسور گای گود وین گیل
ویلیام بوردون
کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ - بغداد - 16دسامبر 2007
نامه به مشاور حقوقی ساکنان اشرف
از ایمیل شما و این‌که نگرانیهای خود را مستقیماً با ما مطرح کردید متشکرم.
ما به نکاتی که شما گفتید و به نکاتی که در نامه‌های ساکنان اشرف خطاب به صلیب بود توجه کردیم. ما مایلیم تا موارد ذیل را به اطلاع شما برسانیم و شما می‌توانید آنها را با ساکنان اشرف و به‌خصوص نویسندگان نامه‌هایی که خطاب به ما بود در میان بگذارید:
مخاطب نامه‌هایی که ما از خانواده‌هایی از داخل ایران می‌آوردیم برای این‌که چه اقدامی بکند، آزادی کامل دارد.
هیچ اجباری برای دریافت درخواستها و پاسخ دادن به آن خانواده متقاضی وجود ندارد.
کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ از جانب دریافت کنندگان این قبیل نامه‌ها که مورد ردیابی قرار گرفته‌اند، خواهان هیچ تاییدیه‌ای از آنها مبنی بر حضورشان در اشرف نیست.
محتمل است که اغلب خانواده‌ها، به‌طور عام، از امکانات مکاتبه و تماس مستقیم با ساکنان اشرف برخوردار باشند. آنها در عین‌حال می‌توانند از امکان صلیب هم استفاده کنند... .
ما یک بار دیگر تأکید می‌کنیم که نگرانیهای ابراز شده را درک می‌کنیم و به‌ویژه مایلیم تأکید کنیم مطلقاً هیچ الزامی برای کسانی که در اشرف هستند وجود ندارد که اصلاً این درخواست را تحویل بگیرند و پاسخ بدهند. و یا این‌که حتی حضور ردیابی شده خود را مورد تأیید قرار بدهند...
ژان - پدروشرر (مهر و امضا)
رئیس هیأت صلیب‌سرخ در عراق
***
وزارت ارتش ایالات متحده
جیاتیف 134
قرارگاه اشرف - عراق
4ژوئن 2006
مموراندوم برای ثبت در پرونده
موضوع درخواستهای صلیب برای تماس خانوادگی
طی چند ماه گذشته جیاتیف مشاهده کرده که درخواستها از طرف صلیب‌سرخ برای تماسهای خانوادگی افزایش پیدا کرده است و مجاهدین در این رابطه در ترتیب دادن ملاقات بین جیاتیف و افراد ذیربط خیلی همکاری کرده‌اند...
تمامی ارتباطات از طریق ایمیل انجام می‌شود و به‌عنوان موضوع طبقه‌بندی شده با آن برخورد می‌شود و یک نسخه از آن در فایل جیاتیف در اشرف نگهداری می‌شود. بسیاری از افراد در اشرف در رابطه با انگیزه واقعی برای ملاقات و ایجاد تماس با آنها اظهار نگرانی می‌کنند. ما اکنون به آنها پیشنهاد می‌کنیم به جای ملاقات، در پاسخ مکتوب خود هر جوابی را که می‌خواهند به این قبیل نامه‌ها بدهند.
جانشین فرمانده جیاتیف
