کنفرانس پارلمانی در مجلس ملی فرانسه با حضور رئیسجمهور برگزیده مقاومت - پاریس - 5دسامبر 2012 (15آذر 91)
فراخوان پارلمانترهای فرانسه از احزاب مختلف به یک سیاست جدید و قاطع در قبال حکومت تهران و بهرسمیت شناختن مقاومت ایران
بیانیه نمایندگان پارلمان فرانسه در محکومیت دیکتاتوری آخوندی بهخاطر:
- پافشاری برای دستیابی به سلاح اتمی
- صدور بینادگرایی و تروریسم
- همدستی با بشار اسد در قتلعام مردم سوریه
- مخالفت با روند صلح در خاورمیانه
- و بهویژه رکورد وحشتناک جهانی در شمار اعدامها، مجازاتهای بیرحمانه و نقض سیستماتیک حقوقبشر
ما به دولت فرانسه فراخوان میدهیم از برنامه ده مادهیی مریم رجوی حمایت کند و مقاومت ایران برای آزادی و دموکراسی را بهرسمیت بشناسد.
ما از دولت فرانسه میخواهیم از حقوق مجاهدان اشرف و لیبرتی دفاع کند و برای اعلام لیبرتی بهعنوان کمپ پناهندگی از سوی سازمان مللمتحد تلاش کند.
ژرار شاراس: عضو کمیسیون خارجه مجلس ملی فرانسه، رئیس کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک.
دومینیک لوفور: نماینده مجلس ملی فرانسه، شهردار سرژی
میشل ترو: عضو کمیسیون خارجه مجلس ملی فرانسه
آندره شاسین: رئیس فراکسیون حزب کمونیست در مجلس ملی فرانسه
پاسکال دگیلهم: نماینده مجلس ملی فرانسه
پاسکال تراس: نماینده مجلس ملی فرانسه، رئیس پارلمان کشورهای فرانسوی زبان
بوین علی سعید: نماینده مجلس ملی فرانسه
هانری لکلرک: برجستهترین وکیل فرانسه، رئیس افتخاری لیگ حقوقبشر
استاندار ایوبونه: رئیس سازمان امنیت فرانسه در دولت فرانسوا میتران
پیربرسی: رئیس حقوقبشر نوین فرانسه
فرانسوا کلکومبه: بنیانگذار سندیکای قضات فرانسه
نخستوزیر سید احمد غزالی
پاتریک کندی
ژرار شاراس عضو کمیسیون خارجه در مجلس ملی فرانسه:
دوستان عزیز،
بهطور خاص لحظه شورانگیزی است میخواستم بلادرنگ و با خوشنودی زیاد و با بیشترین شور و هیجان به خانم رئیسجمهور مریم رجوی خیرمقدم بگویم و همچنین سلام کنم به نخستوزیر سید احمد غزالی و خیرمقدم بگویم به آقای پاتریک کندی عضو افتخاری کنگره آمریکا و آقای وکیل هانری لکلرک رئیس افتخاری لیگ حقوقبشر. و همچنین سلام کنم به استاندار ایوبونه رئیس پیشین سازمان امنیت فرانسه من همچنین میخواهم به همه منتخبینی که امروز اینجا هستند و بهویژه نمایندگانی که پیش از این به آنها سلام کردم و در اینجا به جمع آنها سلام میکنم و همچنین سلام میکنم به پیش کسوت خودم نماینده سابق استان «آلیه» آقای کلکومبه که در اینجا حضور دارند و درود میفرستم به تمامی دوستان عزیز در اینجا و به شما میگویم خانمها و آقایان که این باعث افتخار من است که اولین جلسه بزرگ کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک را در دوره جدید مجلس ملی فرانسه افتتاح کنم همچنین میخواستم قبل از هر چیز از دوست و همکارم آقای برونو لوقو تشکر کنم که رئیس گروه سوسیالیست است و این سالن تاریخی مجلس ملی فرانسه را در همبستگی با تلاشهای ما در اختیارمان گذاشته ولی متأسفانه خودش بهدلیل اینکه باید به سفر بروکسل میرفت نمیتوانست در میان ما باشد.
میخواستم یادآوری کنم که در مجلس ملی ما فعالیتهای خودمان را با 5 یا 6نفر از همکارانمان شروع کردیم که اکنون الآن اینجا حضور دارند، سه نایبرئیس کمیته ما، همکارانم آقای دومنیک لوفور، چرا که در استان او از شما طی سالیان استقبال شده است و همچنین همکارم آقای میشل ترو و آقای آندره شاسین که در اینجا حضور دارند، همچنین آقای ژرمینال پرو پاسکال دوگیلهم که هر دو در اینجا هستند ما 5 یا 6نفر بودیم که به مسأله ایران علاقه نشان دادیم و به راهحلهایی که میتوانیم بهطور جمعی ارائه بدهیم امروز برای من یک روز مهم است چرا که میتوانم به شما اعلام بکنم که کمیته ما هماکنون بیش از سی عضو دارد و میدانم که پارلمانترهای دیگری اعم از نماینده و سناتور به ما میپیوندند، منشأء این پیوستنها فراتر از اختلافات سیاسی معمول داخل فرانسه نشان میدهد که حساسیتهای سیاسی ما هر چه که باشد اما در آنچه که مربوط به ایجاد یک دموکراسی در ایران است دارای دیدگاه مشترکی هستیم، استقرار دموکراسی در ایران، کلید صلح در منطقهیی است که همه شما به حساسیت وضعیت آن آشنا هستید و این تنها با سرنگونی رژیم مستبد مذهبی و بسیار خونریز که هماکنون در ایران حاکم است میسر خواهد شد. و البته با سپردن انتخاب آزاد به مردم ایران، از طریق برگزاری یک انتخابات آزاد که درباره آینده خود تصمیم بگیرند بین 2008 و 2011 کمیته ما توانست در چند نوبت امضاهای اکثریت نمایندگان از همه جریانهای سیاسی برای اهدافی چون حذف نام مجاهدین از لیست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا، پایان بخشیدن به بیعدالتی که بعد از حمله پلیسی در سال 2003 به اورسور اواز صورت گرفت، محکومیت کشتارهایی که علیه اعضای این جنبش در اشرف در عراق توسط دولت این کشور تحت فرمان رژیم ایران صورت گرفت، دفاع از حقوق ساکنان اشرف که امروز در لیبرتی هستند و بالاخره بهرسمیت شناختن شورای ملی مقاومت ایران بهعنوان آلترناتیو دموکراتیک برای رژیم کنونی ملاها بهدست آورد.
هیأتهایی از پارلمانترها در آن موقع هم در الیزه و هم در وزارتخارجه پذیرفته شدند تا این اهداف را که امروز ما دنبال میکنیم و بخشی از آنها حاصل شده است را پیگیری کنند من به نوبه خودم از 15سال پیش شروع به حمایت از مجاهدین کردم، در موقع اولین انتخابم در مجلس ملی مثل همکار دیگرم فرانسوا کلکومبه که امروز در بین ماست، فرانسوا کلکومبه نیز در آن موقع نماینده مجلس ملی بود همچنین به یاد میآورم که در 2007 در کادر کمیته پارلمانی که داشتیم با همکار دیگرم سناتور ژان پیر میشل که با فرانسوا کلکومبه یک کمیته برادر به نام کمیته فرانسوی برای یک ایران دموکراتیک را اداره میکند این ابتکار را به دست گرفتیم که رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت خانم مریم رجوی را به همینجا یعنی مجلس ملی، که بهعنوان سمبل دموکراسی پارلمانی ما نامیده میشود دعوت میکنیم.
دوستان عزیز،
این یک مسیر طولانی است که ما با همدیگر طی کردهایم و امروز میتوانیم با رضایت خاطر بگوییم که رئیسجمهور خانم رجوی، این مسیر را به لطف مبارزه نمونه و سرسختانه شما پیمودهایم و همچنین به لطف تعهد خللناپذیر و همچنین نمونه فعالان شما که ما تقریباً هر هفته آنها را دیدار میکنیم همچنین به لطف همه شما و آنهایی که تا فداکاریها پیش رفتند.
دوستان عزیز،
من فکر میکنم که ما میتوانیم امروز بگوییم که حق با همه ما بوده است و باید که این مبارزه را با هم ادامه بدهیم ما میگفتیم که این دیکتاتوری مذهبی اصلاح پذیر نیست، می گفتیم که بیهوده است که، کشوری که هر گونه اپوزیسیون را خفه کرده است و هنوز هم خفه میکند امتیازهای بیپایان به ضرر دموکراسی در این کشور داده شود، فکر میکنم که فرانسه و ارزشهای جمهوری آن یعنی میراث انقلاب کبیر 1789 و مقاومت در برابر اشغال نازی به ما حکم میکند که ما از نیروهای دموکراتیک ایران که در تلاش برای آزادی مردم خود هستند، حمایت کنیم امروز وخیم شدن نقض گسترده و سنگین حقوقبشر در ایران که آخرین قطعنامه مجمع عمومی که چند روز پیش تصویب شد، صحت آن را تأیید میکند و همچنین شرکت نیروهای رژیم ایران در سرکوب کور مردم سوریه، صدور بنیادگرایی و تروریسم در کشورهای مسلمان و سایر کشورها، و بهخصوص خطر یک برنامه هستهیی نظامی برای بهدست آوردن بمب اتمی اینها همه عناصر کافی هستند که زنگهای خطر را به صدا در بیاورد، جامعه بینالمللی و مقامات کشور ما همچنین این را باید در نظر داشته باشند که در کنار تنها اپوزیسیون سازمانیافته که در این سالیان طولانی و دردناک آزمایش خود را در برابر دیکتاتوری ملاها پس داده است قرار بگیرند.
دوستان عزیز،
این مبارزه بایستی برای چه سیاست جدیدی در قبال ایران باشد؟ حالا با اجازه شما من رشته کلام را به خانم مریم رجوی پرزیدنت منتخب شورای ملی مقاومت ایران میسپارم که بار دیگر تأکید میکنم که بسیار خوشنودیم که از ایشان در اینجا استقبال میکنیم. بعد از ایشان همکاران من و سخنرانان دیگر سخنانی را با شما خواهند داشت از شما متشکرم.
سخنرانی رئیسجمهور برگزیده مقاومت در مجلس ملی فرانسه
آقای رئیس، نمایندگان محترم، دوستان گرامی، خانمها و آقایان!
بسیار خوشوقتم که در آستانه روز جهانی حقوقبشر در چنین کنفرانسی در خانه دموکراسی فرانسه شرکت میکنم. از کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک، مبتکر برگزاری کنفرانس حاضر، قدردانی میکنم.
دوستان عزیز!
رژیم حاکم بر ایران در حال شعلهور کردن آتش یک جنگ در سراسر منطقه است. در سوریه، آخوندها توسط بخشی از فرماندهی سپاه پاسداران یک جنگ قساوتبار علیه مردم سوریه را فرماندهی میکنند. در عراق، آخوندها یک دالان استراتژیک برای کمک به دیکتاتوری اسد ایجاد کردهاند. در سوریه شاید بدانید که مطبوعات آمریکا گزارش کردهاند که نیروی تروریستی قدس ملایان به بشار اسد توصیه کرده است که از سلاح شیمیایی علیه مردم سوریه استفاده کند.
در جنگ اخیر غزه، رژیم تصریح کرد که این قدرت نیروهای مسلح ما بود که سر برآورد. در لبنان، زرادخانه موشکی تحت فرماندهی رژیم آخوندها برای جنگ آماده شده است.
در افغانستان آخوندها در حال پرکردن خلأ قوای آمریکا و ناتو هستند. در خود ایران پیشرفت شتابان برنامه تولید بمب هستهیی، جنگی است علیه تمام دنیا.
اما مهیبترین جنگ ملاها با مردم ایران است. در ماه نوامبر تعداد اعدامها از صد نفر بیشتر شد. فقط در روز ۱۳ نوامبر ۴۴ نفر اعدام شدند. دو سال پیش وزیر دادگستری ملاها گفت هر ساعت۷۰ نفر دستگیر میشوند. این رقم سال بعد به هشتاد دستگیری در ساعت رسید. هرگاه موج نارضایتیها بالا میگیرد، به دستور خامنهای شمار اعدامها را بیشتر میکنند.
شهادت ستار بهشتی در زیر شکنجه که ماه گذشته دنیا را تکان داد، نمونهیی از جریان بیوقفه شکنجههای منجر به مرگ در زندانهاست. قطعنامه هفته گذشته کمیته سوم مجمع عمومی مللمتحد خصومت تمام عیار ملاها با حقوقبشر مردم ایران را نشان میدهد. مردم ایران همه جریانهایی را که خواستار حفظ این رژیم یا مدافع قانون اساسی آن هستند، نفی کردهاند.
پس از قیامهای سال۲۰۰۹ نارضایتیها چند برابر شده است.
در دو سال اخیر، یک سقوط آزاد اقتصادی در ایران جریان دارد.
-پنج الی ده برابر شدن بهای گاز و آب و برق،
-تورم پنجاه درصد،
-بیکاری بیش از ۳۰ درصد.
-کاهش ۷۰درصد ظرفیت تولید کارخانهها.
-خودروسازی که با مشارکت پژو و رنو فرانسه مهمترین صنعت است، تولیداتش امسال به نصف رسیده و با سرعت روبه سقوط میرود.
از طرف دیگر، هیأت حاکمه بهشدت شقه شقه شده است. و نفوذ خامنهای روز به روز افول میکند.
برای ملاها راهی باقی نمانده است.
اگر از برنامه اتمی یا حمایت از رژیم سوریه عقبنشینی کنند به فروپاشی رژیمشان تن دادهاند. و اگر سیاست کنونی را ادامه بدهند، به جنگ و سرنگونی نظامشان میرسند.
در این میان، پیروزی مقاومت ایران در حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی آمریکا، شرایط بحرانی رژیم را به سمت سرنگونی کانالیزه میکند. بهطوری که امید و انرژی مبارزاتی تازهیی به زنان و جوانان ایران داده است.
به این ترتیب جنبش ما در داخل ایران به تجدید قوا و گسترش شبکههای مقاومت دستزده است.
شکی نیست که اگر دولتهای غرب نسبت به نقض حقوقبشر در ایران سکوت نمیکردند، ملاها تا این حد دست باز نداشتند.
دولتهای غرب از جمله فرانسه، همچنین بر اساس خواست ملاها، به لیستگذاریها علیه این مقاومت دست زدند.
بهدلیل سیاستهای اشتباه در همین کشور به مدت یک دهه مقاومت ایران زیر فشار کنترلهای قضایی بود.
همچنین پروندهها و شیطانسازیها که ملاها آن را با مدارک جعلی تغذیه میکردند.
تا اینکه سرانجام سال گذشته، قضاییه در فرانسه بر اتهام تروریسم علیه مقاومت ایران خط بطلان کشیدند.
سیاست مماشات غرب با ملاها، مانع آن شد که مقاومت ایران نقش خود را برای باز کردن راه تغییر در ایران ایفا کند.
این سیاست باعث یک دهه محاصره و بازداشت خانگی اعضای مقاومت در اشرف شد. و بر اثر همین سیاست، کمپ محل استقرار اعضای مقاومت در لیبرتی در عراق که ساکنان اشرف اکنون به آنجا منتقل شدهاند، به زندان تبدیل شد.
دولت دستنشانده آخوندها در عراق، اعضای مقاومت را از آزادیها و حقوقشان محروم کرده است.
دولت عراق حتی حق مالکیت ساکنان اشرف را آنان سلب کرده و مانع آن میشود که دارایی خود را به فروش برسانند. این در حالی است که کمیساریای پناهندگی آنها را بهعنوان پناهجو با حفاظتهای بنیادی شناخته است.
بزرگترین اشتباه سیاست غرب نادیده گرفتن جنبشی است که کلید تغییر در ایران را در دست داشته و دارد.
مقاومتی با ریشههای عمیق در جامعه ایران و با یک ائتلاف دموکراتیک از گروههای مختلف اپوزیسیون که بیش از ۵۰ درصد اعضای آن را زنان تشکیل میدهند.
این مقاومت خواهان یک جمهوری بر اساس جدایی دین و دولت، برابری زن و مرد، کثرتگرایی، آزادی بیان و اجتماعات، لغو حکم اعدام و یک ایران غیراتمی است. جامعهیی با فرصتهای برابر اقتصادی و با بخش خصوصی و بازار آزاد.
نیروی محوری این مقاومت، سازمان مجاهدین خلق، با درکی مترقی و دموکراتیک از اسلام، بهمثابه پادزهری در برابر بنیادگرایی اسلامی است.
بله، یگانه راهحل مسأله ایران، تغییر رژیم به دست مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آن است. تحریمهای بینالمللی گام مثبتی است. اما هنگامی میتواند مؤثر باشد که غرب سیاست خود نسبت به مقاومت مردم ایران را تغییر دهد. سیاست تا کنونی باید با سیاست جدیدی جایگزین شود که متضمن تغییر رژیم در ایران باشد.
این چیزی است در خدمت مصالح مردم ایران و ضروری برای صلح و امنیت تمام جهان.
از دولت فرانسه که نقش پیشتازی برای شناسایی اپوزیسیون سوریه داشته است، انتظار میرود که پیشتاز سیاست جدیدی در سطح اتحادیه اروپا باشد؛ سیاستی در دفاع از حقوقبشر و احترام به خواست مردم ایران برای تغییر رژیم ملایان.
خواستههای مقاومت ایران از دولت فرانسه و اتحادیه اروپا از این قرار است:
۱ ـ ادامه روابط سیاسی خود با این رژیم را مشروط به توقف اعدام و شکنجه کنید.
۲ ـ پرونده نقض وخیم و سنگین حقوقبشر در ایران توسط ملایان حاکم را به شورای امنیت ارجاع دهید.
۳ ـ امنیت و حفاظت ساکنان کمپ لیبرتی و کمپ اشرف را تأمین کنید و از مللمتحد بخواهید که این کمپ را از موقعیت پناهندگی برخوردار سازد و حق مالکیت و فروش اموال ساکنان اشرف مورد احترام قرار بگیرد.
۴ ـ مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم را بهرسمیت بشناسید
بار دیگر از همه شما تشکر میکنم.
ژرار شاراس - عضو کمیسیون خارجه مجلس ملی فرانسه
با تشکر از خانم رئیسجمهور، من فکر میکنم که پیام شما روشن است و فکر میکنم که با توجه به تشویق حضار، پیام خوبی دریافت شده است و نتیجه حاصل شده است. باز هم تشکر میکنم.
اکنون میخواهم، فرصت صحبت را به دومینیک لوفور بدهم. همکارم دومینیک لوفور که شهرداری سرژی و نماینده والدواز است. شهری در منطقهیی که مقاومت ایران به مدت 30سال پذیرا شده است.
دومینیک لوفور - نماینده مجلس ملی فرانسه، شهردار سرژی
خانم رئیسجمهور،
آقای نخستوزیر، پاتریک کندی،
خانمها و آقایان،
دوستان عزیز،
من خیلی خوشوقت و بسیار خوشحالم از اینکه در میان شما هستم، همراه با همکارانم، ژرار، میشل، آندره و کسانی که به ما پیوستند. منظورم پاسکال تراس، سیلویا آلو، ماری نوئل باتیسیل، سعید بوین علی که در میان ما هستند در اینجا در سالن «کلبر» در قالب مجلس ملی.
این اولین بار نیست خانم رئیسجمهور که شما با پارلمانترهای فرانسوی دیدار میکنید، شما قبلاً در چهار نوبت از جمله در داخل مجلس دیدار داشتید. ولی اولین باری است که در این سالن که به نام رئیس گروه سوسیالیست جمهوریخواه و شهروندی است و این جلسه امروز در این سالن برگزار میشود و شما در اینجا حضور دارید، چرا که این سالن حزب اکثریت پارلمانی است. مایلم کلمات خوشآمد گویی که ژرار گفت را تکرار کنم. این درست است که برای من این لحظه مهمی است، این همچنین یک لحظه مهم برای شماست که علت آن را توضیح میدهم. ابتدا یک لحظه مهم برای من است، چرا که چهرههای آشنایی را در این سالن میبینم، آنهایی که طی این سالها بیش از ده سال در «وال دواز» با آنها روبهرو شدیم. ساکنان «اور سوراواز» و در کنار آن «سرژی». کسانی که طی سالها در کنار شما مبارزه کردند، قبل از هر چیزی برای احقاق حقوق و بعد برای تثبیت مشروعیت مقاومت ایران.
این مبارزه سختی است، مبارزهای است سخت چرا که اولین سلاح حکومت ایران، فشار بر روی کشورهای غربی است تا مستمراً هر نوع مقاومت سازمانیافته و از جمله مقاومت در خارج را بیاعتبار کند. و این مبازرات را میبایستی در فرانسه به پیش ببریم، و از جمله مقاومت در خارج را بیاعتبار کند. و این مبازرات را میبایستی در فرانسه به پیش ببریم. و در کنار هم به پیروزی رسیدیم، در انگلستان و سپس در اتحادیه اروپا و بالاخره در ایالات متحده.
در 17نوامبر، ما پارلمانترها و همچنین مردان و زنان سیاسی زیادی از ایالات متحده از جمله پاتریک کندی که امروز در میان ما است را خود داشتیم. آنها امکان حضور در این جلسه را نداشتند. باید بگویم که این مبارزه مضاعف است. میخواهم تأکید کنم، ابتدا مبارزه برای حقوق و این پایه دموکراسی است که بتوانم روی عدالت تکیه کنیم. و از این حق برخوردار باشیم که بتوانیم بگوییم که بله آنچه که بهصورت ناعادلانه انجام شده بود یعنی گذاشتن نام سازمان شما در لیست سازمانهای تروریستی به مرور از میان برداشته شد.
ما این مبارزه را به پیش بردیم و این مبازره سختی بود. بهخصوص که وقتی که در زمان دولت قبلی بهصورت کاملاً مماشاتگرایانه، تحقیقات قضایی علیه شما به جریان افتاد. که تقریباً ده سال بطول انجامید تا به حکم منع تعقیب در سال 2011 انجامید. اگر حضور شما امروز در اینجا مهم است، و برای ما استقبال از شما مهم است، به این دلیل است که این مبارزه که بهلحاظ حقوقی به پیروزی رسید، امروز هنوز باید در عرصه سیاسی نیز در یک دوران کاملاً تعیینکننده به پیروزی برسد. شما اوضاع ایران را یادآوری کردید، شما وضعیت بخشی از جهان را با مجموعه تلاطماتی که در آن وجود دارد یادآوری کردید. فکر میکنم امروز مقامات فرانسوی بسیار نگران هستند. آنها آن را بیان میکنند. لوران فابیوس آن را گفت.
ابتدا در مورد وضعیت در سوریه و بعد در مورد وضعیت ایران، و مذاکرات تمام نشدنی در مورد هستهیی که پایان آن را نمیبینیم. همچنین در مورد بقیه جنبههای خاورمیانه و فرانسه افتخار دارد که در آن روز در مجمع عمومی سازمان ملل به نفع عضویت فلسطین بهعنوان یک کشور ناظر در سازمان ملل رأی داد و این یک مرحله مهم است.
بهخصوص که متعهد شدن فرانسه امروز در کنار مقاومت سوریه باید در امتداد خود در قبال مقاومت ایران نیز باشد. آنروز در «لادفانس» گفتم، میبینم که در رویکرد رژیم ملاها یک رفتار ثابت وجود دارد: فشار بر روی دولتهای غربی برای بیاعتبار ساختن مقاومت. ولی این وظیفه دموکراسیهای ما است که موضع بگیریم. و بهروشنی موضعگیری کنیم چرا که برای چنین رژیمهایی مماشات اعتراف به ضعف است و نتیجهیی نخواهد داشت.
در نتیجه با این حرف میخواهم سخنرانیام را به اتمام برسانم. برای ما امروز فوریت دارد که دولت فرانسه در مواضعش قاطع تر باشد، بیشتر قاطعیت بخرج بدهد و روشن باشد. مسأله سوریه، مسأله ایران، که کاملاً به هم ربط دارند، به همین دلیل است که حکومت ایران اینچنین در کنار دیکتاتور بشار اسد وارد شده چرا که اگر این یکی سقوط کند آن یکی هم سقوط خواهد کرد.
در نتیجه باید علیه این مجموعه جنگید. به همین خاطر است که همراه با ژرار شاراس، با میشل و آندره ما با کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک به تلاش خودمان ادامه خواهیم داد و همراه با شما همه کار خواهیم کرد تا این مواضع اتخاذ شود و در عمل با برانگیختن کاملاً ضروری مردم ایران به پیش برویم. این بیش از پیش ضروری است. چرا که باید از آلترناتیو پذیرش بمب رژیم ایران یا بمباران رژیم ایران خارج شد. یک شق با خطرات و پیامدهای دردآور همراه است و شق دیگر با ماجراجویی. در نتیجه بر مااست که همانطور که در مورد سوریه عمل میکنیم، همه نیرو و مشروعیت را به مقاومت ایران بدهیم.
این کاری است که به مردم ایران امکان خواهد داد به پاخیزند و در داخل کاری کنند. که این رژیم بالاخره سقوط کند. بعد از این همه سال و بعد از این همه مبارزه.
آنروز در «لادفانس» گفتم، ولی این درست است که یکی از دوستان من که در سفارت فرانسه در سال 1993 دبیر بوده است و من در کشور شما در دورانی بودهام که دیکتاتوری وجود داشت و همان موقع هم سفت و سخت بود. وقتی که به ایران میروید، یک تصویر واقعبینانه از این رژیم داریم و این نگران میکند ولی یک کشور فوقالعاده است با زیباییهای مناظرش. من بهخصوص با زنان و مردان ایرانی برخورد کردم. مردمی بسیار صلحجو و فوقالعاده گشاده رو.
کشوری با سنتهای بزرگ و فرهنگی فوقالعاده قوی. و در واقع خلقی که بههیچوجه شایسته نیست که آن را در دست این رژیم دیکتاتوری تنها بگذاریم. پس من فکر میکنم که فیالواقع زمان عمل کردن است. تعهدات شما، مواد بیانیه شما نیز بسیار مهم هستند. میبینم که بهار عرب و انقلابهای عرب با تنشها و فراز و نشیبها صورت میگیرند. پس بیشتر ضروری است که از آنهایی که امروز برای دموکراسی، برای جدایی دین او دولت و برای حقوق زنان مبازره میکنند دفاع کنیم. ارزشهایی که از جمله برای شما اموری پایهیی هستند. و برای همین است که ما در کنار شما هستیم و باقی خواهیم ماند.
با تشکر
(ادامه دارد)
فراخوان پارلمانترهای فرانسه از احزاب مختلف به یک سیاست جدید و قاطع در قبال حکومت تهران و بهرسمیت شناختن مقاومت ایران
بیانیه نمایندگان پارلمان فرانسه در محکومیت دیکتاتوری آخوندی بهخاطر:
- پافشاری برای دستیابی به سلاح اتمی
- صدور بینادگرایی و تروریسم
- همدستی با بشار اسد در قتلعام مردم سوریه
- مخالفت با روند صلح در خاورمیانه
- و بهویژه رکورد وحشتناک جهانی در شمار اعدامها، مجازاتهای بیرحمانه و نقض سیستماتیک حقوقبشر
ما به دولت فرانسه فراخوان میدهیم از برنامه ده مادهیی مریم رجوی حمایت کند و مقاومت ایران برای آزادی و دموکراسی را بهرسمیت بشناسد.
ما از دولت فرانسه میخواهیم از حقوق مجاهدان اشرف و لیبرتی دفاع کند و برای اعلام لیبرتی بهعنوان کمپ پناهندگی از سوی سازمان مللمتحد تلاش کند.
ژرار شاراس: عضو کمیسیون خارجه مجلس ملی فرانسه، رئیس کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک.
دومینیک لوفور: نماینده مجلس ملی فرانسه، شهردار سرژی
میشل ترو: عضو کمیسیون خارجه مجلس ملی فرانسه
آندره شاسین: رئیس فراکسیون حزب کمونیست در مجلس ملی فرانسه
پاسکال دگیلهم: نماینده مجلس ملی فرانسه
پاسکال تراس: نماینده مجلس ملی فرانسه، رئیس پارلمان کشورهای فرانسوی زبان
بوین علی سعید: نماینده مجلس ملی فرانسه
هانری لکلرک: برجستهترین وکیل فرانسه، رئیس افتخاری لیگ حقوقبشر
استاندار ایوبونه: رئیس سازمان امنیت فرانسه در دولت فرانسوا میتران
پیربرسی: رئیس حقوقبشر نوین فرانسه
فرانسوا کلکومبه: بنیانگذار سندیکای قضات فرانسه
نخستوزیر سید احمد غزالی
پاتریک کندی
ژرار شاراس عضو کمیسیون خارجه در مجلس ملی فرانسه:
دوستان عزیز،
بهطور خاص لحظه شورانگیزی است میخواستم بلادرنگ و با خوشنودی زیاد و با بیشترین شور و هیجان به خانم رئیسجمهور مریم رجوی خیرمقدم بگویم و همچنین سلام کنم به نخستوزیر سید احمد غزالی و خیرمقدم بگویم به آقای پاتریک کندی عضو افتخاری کنگره آمریکا و آقای وکیل هانری لکلرک رئیس افتخاری لیگ حقوقبشر. و همچنین سلام کنم به استاندار ایوبونه رئیس پیشین سازمان امنیت فرانسه من همچنین میخواهم به همه منتخبینی که امروز اینجا هستند و بهویژه نمایندگانی که پیش از این به آنها سلام کردم و در اینجا به جمع آنها سلام میکنم و همچنین سلام میکنم به پیش کسوت خودم نماینده سابق استان «آلیه» آقای کلکومبه که در اینجا حضور دارند و درود میفرستم به تمامی دوستان عزیز در اینجا و به شما میگویم خانمها و آقایان که این باعث افتخار من است که اولین جلسه بزرگ کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک را در دوره جدید مجلس ملی فرانسه افتتاح کنم همچنین میخواستم قبل از هر چیز از دوست و همکارم آقای برونو لوقو تشکر کنم که رئیس گروه سوسیالیست است و این سالن تاریخی مجلس ملی فرانسه را در همبستگی با تلاشهای ما در اختیارمان گذاشته ولی متأسفانه خودش بهدلیل اینکه باید به سفر بروکسل میرفت نمیتوانست در میان ما باشد.
میخواستم یادآوری کنم که در مجلس ملی ما فعالیتهای خودمان را با 5 یا 6نفر از همکارانمان شروع کردیم که اکنون الآن اینجا حضور دارند، سه نایبرئیس کمیته ما، همکارانم آقای دومنیک لوفور، چرا که در استان او از شما طی سالیان استقبال شده است و همچنین همکارم آقای میشل ترو و آقای آندره شاسین که در اینجا حضور دارند، همچنین آقای ژرمینال پرو پاسکال دوگیلهم که هر دو در اینجا هستند ما 5 یا 6نفر بودیم که به مسأله ایران علاقه نشان دادیم و به راهحلهایی که میتوانیم بهطور جمعی ارائه بدهیم امروز برای من یک روز مهم است چرا که میتوانم به شما اعلام بکنم که کمیته ما هماکنون بیش از سی عضو دارد و میدانم که پارلمانترهای دیگری اعم از نماینده و سناتور به ما میپیوندند، منشأء این پیوستنها فراتر از اختلافات سیاسی معمول داخل فرانسه نشان میدهد که حساسیتهای سیاسی ما هر چه که باشد اما در آنچه که مربوط به ایجاد یک دموکراسی در ایران است دارای دیدگاه مشترکی هستیم، استقرار دموکراسی در ایران، کلید صلح در منطقهیی است که همه شما به حساسیت وضعیت آن آشنا هستید و این تنها با سرنگونی رژیم مستبد مذهبی و بسیار خونریز که هماکنون در ایران حاکم است میسر خواهد شد. و البته با سپردن انتخاب آزاد به مردم ایران، از طریق برگزاری یک انتخابات آزاد که درباره آینده خود تصمیم بگیرند بین 2008 و 2011 کمیته ما توانست در چند نوبت امضاهای اکثریت نمایندگان از همه جریانهای سیاسی برای اهدافی چون حذف نام مجاهدین از لیست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا، پایان بخشیدن به بیعدالتی که بعد از حمله پلیسی در سال 2003 به اورسور اواز صورت گرفت، محکومیت کشتارهایی که علیه اعضای این جنبش در اشرف در عراق توسط دولت این کشور تحت فرمان رژیم ایران صورت گرفت، دفاع از حقوق ساکنان اشرف که امروز در لیبرتی هستند و بالاخره بهرسمیت شناختن شورای ملی مقاومت ایران بهعنوان آلترناتیو دموکراتیک برای رژیم کنونی ملاها بهدست آورد.
هیأتهایی از پارلمانترها در آن موقع هم در الیزه و هم در وزارتخارجه پذیرفته شدند تا این اهداف را که امروز ما دنبال میکنیم و بخشی از آنها حاصل شده است را پیگیری کنند من به نوبه خودم از 15سال پیش شروع به حمایت از مجاهدین کردم، در موقع اولین انتخابم در مجلس ملی مثل همکار دیگرم فرانسوا کلکومبه که امروز در بین ماست، فرانسوا کلکومبه نیز در آن موقع نماینده مجلس ملی بود همچنین به یاد میآورم که در 2007 در کادر کمیته پارلمانی که داشتیم با همکار دیگرم سناتور ژان پیر میشل که با فرانسوا کلکومبه یک کمیته برادر به نام کمیته فرانسوی برای یک ایران دموکراتیک را اداره میکند این ابتکار را به دست گرفتیم که رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت خانم مریم رجوی را به همینجا یعنی مجلس ملی، که بهعنوان سمبل دموکراسی پارلمانی ما نامیده میشود دعوت میکنیم.
دوستان عزیز،
این یک مسیر طولانی است که ما با همدیگر طی کردهایم و امروز میتوانیم با رضایت خاطر بگوییم که رئیسجمهور خانم رجوی، این مسیر را به لطف مبارزه نمونه و سرسختانه شما پیمودهایم و همچنین به لطف تعهد خللناپذیر و همچنین نمونه فعالان شما که ما تقریباً هر هفته آنها را دیدار میکنیم همچنین به لطف همه شما و آنهایی که تا فداکاریها پیش رفتند.
دوستان عزیز،
من فکر میکنم که ما میتوانیم امروز بگوییم که حق با همه ما بوده است و باید که این مبارزه را با هم ادامه بدهیم ما میگفتیم که این دیکتاتوری مذهبی اصلاح پذیر نیست، می گفتیم که بیهوده است که، کشوری که هر گونه اپوزیسیون را خفه کرده است و هنوز هم خفه میکند امتیازهای بیپایان به ضرر دموکراسی در این کشور داده شود، فکر میکنم که فرانسه و ارزشهای جمهوری آن یعنی میراث انقلاب کبیر 1789 و مقاومت در برابر اشغال نازی به ما حکم میکند که ما از نیروهای دموکراتیک ایران که در تلاش برای آزادی مردم خود هستند، حمایت کنیم امروز وخیم شدن نقض گسترده و سنگین حقوقبشر در ایران که آخرین قطعنامه مجمع عمومی که چند روز پیش تصویب شد، صحت آن را تأیید میکند و همچنین شرکت نیروهای رژیم ایران در سرکوب کور مردم سوریه، صدور بنیادگرایی و تروریسم در کشورهای مسلمان و سایر کشورها، و بهخصوص خطر یک برنامه هستهیی نظامی برای بهدست آوردن بمب اتمی اینها همه عناصر کافی هستند که زنگهای خطر را به صدا در بیاورد، جامعه بینالمللی و مقامات کشور ما همچنین این را باید در نظر داشته باشند که در کنار تنها اپوزیسیون سازمانیافته که در این سالیان طولانی و دردناک آزمایش خود را در برابر دیکتاتوری ملاها پس داده است قرار بگیرند.
دوستان عزیز،
این مبارزه بایستی برای چه سیاست جدیدی در قبال ایران باشد؟ حالا با اجازه شما من رشته کلام را به خانم مریم رجوی پرزیدنت منتخب شورای ملی مقاومت ایران میسپارم که بار دیگر تأکید میکنم که بسیار خوشنودیم که از ایشان در اینجا استقبال میکنیم. بعد از ایشان همکاران من و سخنرانان دیگر سخنانی را با شما خواهند داشت از شما متشکرم.
سخنرانی رئیسجمهور برگزیده مقاومت در مجلس ملی فرانسه
آقای رئیس، نمایندگان محترم، دوستان گرامی، خانمها و آقایان!
بسیار خوشوقتم که در آستانه روز جهانی حقوقبشر در چنین کنفرانسی در خانه دموکراسی فرانسه شرکت میکنم. از کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک، مبتکر برگزاری کنفرانس حاضر، قدردانی میکنم.
دوستان عزیز!
رژیم حاکم بر ایران در حال شعلهور کردن آتش یک جنگ در سراسر منطقه است. در سوریه، آخوندها توسط بخشی از فرماندهی سپاه پاسداران یک جنگ قساوتبار علیه مردم سوریه را فرماندهی میکنند. در عراق، آخوندها یک دالان استراتژیک برای کمک به دیکتاتوری اسد ایجاد کردهاند. در سوریه شاید بدانید که مطبوعات آمریکا گزارش کردهاند که نیروی تروریستی قدس ملایان به بشار اسد توصیه کرده است که از سلاح شیمیایی علیه مردم سوریه استفاده کند.
در جنگ اخیر غزه، رژیم تصریح کرد که این قدرت نیروهای مسلح ما بود که سر برآورد. در لبنان، زرادخانه موشکی تحت فرماندهی رژیم آخوندها برای جنگ آماده شده است.
در افغانستان آخوندها در حال پرکردن خلأ قوای آمریکا و ناتو هستند. در خود ایران پیشرفت شتابان برنامه تولید بمب هستهیی، جنگی است علیه تمام دنیا.
اما مهیبترین جنگ ملاها با مردم ایران است. در ماه نوامبر تعداد اعدامها از صد نفر بیشتر شد. فقط در روز ۱۳ نوامبر ۴۴ نفر اعدام شدند. دو سال پیش وزیر دادگستری ملاها گفت هر ساعت۷۰ نفر دستگیر میشوند. این رقم سال بعد به هشتاد دستگیری در ساعت رسید. هرگاه موج نارضایتیها بالا میگیرد، به دستور خامنهای شمار اعدامها را بیشتر میکنند.
شهادت ستار بهشتی در زیر شکنجه که ماه گذشته دنیا را تکان داد، نمونهیی از جریان بیوقفه شکنجههای منجر به مرگ در زندانهاست. قطعنامه هفته گذشته کمیته سوم مجمع عمومی مللمتحد خصومت تمام عیار ملاها با حقوقبشر مردم ایران را نشان میدهد. مردم ایران همه جریانهایی را که خواستار حفظ این رژیم یا مدافع قانون اساسی آن هستند، نفی کردهاند.
پس از قیامهای سال۲۰۰۹ نارضایتیها چند برابر شده است.
در دو سال اخیر، یک سقوط آزاد اقتصادی در ایران جریان دارد.
-پنج الی ده برابر شدن بهای گاز و آب و برق،
-تورم پنجاه درصد،
-بیکاری بیش از ۳۰ درصد.
-کاهش ۷۰درصد ظرفیت تولید کارخانهها.
-خودروسازی که با مشارکت پژو و رنو فرانسه مهمترین صنعت است، تولیداتش امسال به نصف رسیده و با سرعت روبه سقوط میرود.
از طرف دیگر، هیأت حاکمه بهشدت شقه شقه شده است. و نفوذ خامنهای روز به روز افول میکند.
برای ملاها راهی باقی نمانده است.
اگر از برنامه اتمی یا حمایت از رژیم سوریه عقبنشینی کنند به فروپاشی رژیمشان تن دادهاند. و اگر سیاست کنونی را ادامه بدهند، به جنگ و سرنگونی نظامشان میرسند.
در این میان، پیروزی مقاومت ایران در حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی آمریکا، شرایط بحرانی رژیم را به سمت سرنگونی کانالیزه میکند. بهطوری که امید و انرژی مبارزاتی تازهیی به زنان و جوانان ایران داده است.
به این ترتیب جنبش ما در داخل ایران به تجدید قوا و گسترش شبکههای مقاومت دستزده است.
شکی نیست که اگر دولتهای غرب نسبت به نقض حقوقبشر در ایران سکوت نمیکردند، ملاها تا این حد دست باز نداشتند.
دولتهای غرب از جمله فرانسه، همچنین بر اساس خواست ملاها، به لیستگذاریها علیه این مقاومت دست زدند.
بهدلیل سیاستهای اشتباه در همین کشور به مدت یک دهه مقاومت ایران زیر فشار کنترلهای قضایی بود.
همچنین پروندهها و شیطانسازیها که ملاها آن را با مدارک جعلی تغذیه میکردند.
تا اینکه سرانجام سال گذشته، قضاییه در فرانسه بر اتهام تروریسم علیه مقاومت ایران خط بطلان کشیدند.
سیاست مماشات غرب با ملاها، مانع آن شد که مقاومت ایران نقش خود را برای باز کردن راه تغییر در ایران ایفا کند.
این سیاست باعث یک دهه محاصره و بازداشت خانگی اعضای مقاومت در اشرف شد. و بر اثر همین سیاست، کمپ محل استقرار اعضای مقاومت در لیبرتی در عراق که ساکنان اشرف اکنون به آنجا منتقل شدهاند، به زندان تبدیل شد.
دولت دستنشانده آخوندها در عراق، اعضای مقاومت را از آزادیها و حقوقشان محروم کرده است.
دولت عراق حتی حق مالکیت ساکنان اشرف را آنان سلب کرده و مانع آن میشود که دارایی خود را به فروش برسانند. این در حالی است که کمیساریای پناهندگی آنها را بهعنوان پناهجو با حفاظتهای بنیادی شناخته است.
بزرگترین اشتباه سیاست غرب نادیده گرفتن جنبشی است که کلید تغییر در ایران را در دست داشته و دارد.
مقاومتی با ریشههای عمیق در جامعه ایران و با یک ائتلاف دموکراتیک از گروههای مختلف اپوزیسیون که بیش از ۵۰ درصد اعضای آن را زنان تشکیل میدهند.
این مقاومت خواهان یک جمهوری بر اساس جدایی دین و دولت، برابری زن و مرد، کثرتگرایی، آزادی بیان و اجتماعات، لغو حکم اعدام و یک ایران غیراتمی است. جامعهیی با فرصتهای برابر اقتصادی و با بخش خصوصی و بازار آزاد.
نیروی محوری این مقاومت، سازمان مجاهدین خلق، با درکی مترقی و دموکراتیک از اسلام، بهمثابه پادزهری در برابر بنیادگرایی اسلامی است.
بله، یگانه راهحل مسأله ایران، تغییر رژیم به دست مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آن است. تحریمهای بینالمللی گام مثبتی است. اما هنگامی میتواند مؤثر باشد که غرب سیاست خود نسبت به مقاومت مردم ایران را تغییر دهد. سیاست تا کنونی باید با سیاست جدیدی جایگزین شود که متضمن تغییر رژیم در ایران باشد.
این چیزی است در خدمت مصالح مردم ایران و ضروری برای صلح و امنیت تمام جهان.
از دولت فرانسه که نقش پیشتازی برای شناسایی اپوزیسیون سوریه داشته است، انتظار میرود که پیشتاز سیاست جدیدی در سطح اتحادیه اروپا باشد؛ سیاستی در دفاع از حقوقبشر و احترام به خواست مردم ایران برای تغییر رژیم ملایان.
خواستههای مقاومت ایران از دولت فرانسه و اتحادیه اروپا از این قرار است:
۱ ـ ادامه روابط سیاسی خود با این رژیم را مشروط به توقف اعدام و شکنجه کنید.
۲ ـ پرونده نقض وخیم و سنگین حقوقبشر در ایران توسط ملایان حاکم را به شورای امنیت ارجاع دهید.
۳ ـ امنیت و حفاظت ساکنان کمپ لیبرتی و کمپ اشرف را تأمین کنید و از مللمتحد بخواهید که این کمپ را از موقعیت پناهندگی برخوردار سازد و حق مالکیت و فروش اموال ساکنان اشرف مورد احترام قرار بگیرد.
۴ ـ مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم را بهرسمیت بشناسید
بار دیگر از همه شما تشکر میکنم.
ژرار شاراس - عضو کمیسیون خارجه مجلس ملی فرانسه
با تشکر از خانم رئیسجمهور، من فکر میکنم که پیام شما روشن است و فکر میکنم که با توجه به تشویق حضار، پیام خوبی دریافت شده است و نتیجه حاصل شده است. باز هم تشکر میکنم.
اکنون میخواهم، فرصت صحبت را به دومینیک لوفور بدهم. همکارم دومینیک لوفور که شهرداری سرژی و نماینده والدواز است. شهری در منطقهیی که مقاومت ایران به مدت 30سال پذیرا شده است.
دومینیک لوفور - نماینده مجلس ملی فرانسه، شهردار سرژی
خانم رئیسجمهور،
آقای نخستوزیر، پاتریک کندی،
خانمها و آقایان،
دوستان عزیز،
من خیلی خوشوقت و بسیار خوشحالم از اینکه در میان شما هستم، همراه با همکارانم، ژرار، میشل، آندره و کسانی که به ما پیوستند. منظورم پاسکال تراس، سیلویا آلو، ماری نوئل باتیسیل، سعید بوین علی که در میان ما هستند در اینجا در سالن «کلبر» در قالب مجلس ملی.
این اولین بار نیست خانم رئیسجمهور که شما با پارلمانترهای فرانسوی دیدار میکنید، شما قبلاً در چهار نوبت از جمله در داخل مجلس دیدار داشتید. ولی اولین باری است که در این سالن که به نام رئیس گروه سوسیالیست جمهوریخواه و شهروندی است و این جلسه امروز در این سالن برگزار میشود و شما در اینجا حضور دارید، چرا که این سالن حزب اکثریت پارلمانی است. مایلم کلمات خوشآمد گویی که ژرار گفت را تکرار کنم. این درست است که برای من این لحظه مهمی است، این همچنین یک لحظه مهم برای شماست که علت آن را توضیح میدهم. ابتدا یک لحظه مهم برای من است، چرا که چهرههای آشنایی را در این سالن میبینم، آنهایی که طی این سالها بیش از ده سال در «وال دواز» با آنها روبهرو شدیم. ساکنان «اور سوراواز» و در کنار آن «سرژی». کسانی که طی سالها در کنار شما مبارزه کردند، قبل از هر چیزی برای احقاق حقوق و بعد برای تثبیت مشروعیت مقاومت ایران.
این مبارزه سختی است، مبارزهای است سخت چرا که اولین سلاح حکومت ایران، فشار بر روی کشورهای غربی است تا مستمراً هر نوع مقاومت سازمانیافته و از جمله مقاومت در خارج را بیاعتبار کند. و این مبازرات را میبایستی در فرانسه به پیش ببریم، و از جمله مقاومت در خارج را بیاعتبار کند. و این مبازرات را میبایستی در فرانسه به پیش ببریم. و در کنار هم به پیروزی رسیدیم، در انگلستان و سپس در اتحادیه اروپا و بالاخره در ایالات متحده.
در 17نوامبر، ما پارلمانترها و همچنین مردان و زنان سیاسی زیادی از ایالات متحده از جمله پاتریک کندی که امروز در میان ما است را خود داشتیم. آنها امکان حضور در این جلسه را نداشتند. باید بگویم که این مبارزه مضاعف است. میخواهم تأکید کنم، ابتدا مبارزه برای حقوق و این پایه دموکراسی است که بتوانم روی عدالت تکیه کنیم. و از این حق برخوردار باشیم که بتوانیم بگوییم که بله آنچه که بهصورت ناعادلانه انجام شده بود یعنی گذاشتن نام سازمان شما در لیست سازمانهای تروریستی به مرور از میان برداشته شد.
ما این مبارزه را به پیش بردیم و این مبازره سختی بود. بهخصوص که وقتی که در زمان دولت قبلی بهصورت کاملاً مماشاتگرایانه، تحقیقات قضایی علیه شما به جریان افتاد. که تقریباً ده سال بطول انجامید تا به حکم منع تعقیب در سال 2011 انجامید. اگر حضور شما امروز در اینجا مهم است، و برای ما استقبال از شما مهم است، به این دلیل است که این مبارزه که بهلحاظ حقوقی به پیروزی رسید، امروز هنوز باید در عرصه سیاسی نیز در یک دوران کاملاً تعیینکننده به پیروزی برسد. شما اوضاع ایران را یادآوری کردید، شما وضعیت بخشی از جهان را با مجموعه تلاطماتی که در آن وجود دارد یادآوری کردید. فکر میکنم امروز مقامات فرانسوی بسیار نگران هستند. آنها آن را بیان میکنند. لوران فابیوس آن را گفت.
ابتدا در مورد وضعیت در سوریه و بعد در مورد وضعیت ایران، و مذاکرات تمام نشدنی در مورد هستهیی که پایان آن را نمیبینیم. همچنین در مورد بقیه جنبههای خاورمیانه و فرانسه افتخار دارد که در آن روز در مجمع عمومی سازمان ملل به نفع عضویت فلسطین بهعنوان یک کشور ناظر در سازمان ملل رأی داد و این یک مرحله مهم است.
بهخصوص که متعهد شدن فرانسه امروز در کنار مقاومت سوریه باید در امتداد خود در قبال مقاومت ایران نیز باشد. آنروز در «لادفانس» گفتم، میبینم که در رویکرد رژیم ملاها یک رفتار ثابت وجود دارد: فشار بر روی دولتهای غربی برای بیاعتبار ساختن مقاومت. ولی این وظیفه دموکراسیهای ما است که موضع بگیریم. و بهروشنی موضعگیری کنیم چرا که برای چنین رژیمهایی مماشات اعتراف به ضعف است و نتیجهیی نخواهد داشت.
در نتیجه با این حرف میخواهم سخنرانیام را به اتمام برسانم. برای ما امروز فوریت دارد که دولت فرانسه در مواضعش قاطع تر باشد، بیشتر قاطعیت بخرج بدهد و روشن باشد. مسأله سوریه، مسأله ایران، که کاملاً به هم ربط دارند، به همین دلیل است که حکومت ایران اینچنین در کنار دیکتاتور بشار اسد وارد شده چرا که اگر این یکی سقوط کند آن یکی هم سقوط خواهد کرد.
در نتیجه باید علیه این مجموعه جنگید. به همین خاطر است که همراه با ژرار شاراس، با میشل و آندره ما با کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک به تلاش خودمان ادامه خواهیم داد و همراه با شما همه کار خواهیم کرد تا این مواضع اتخاذ شود و در عمل با برانگیختن کاملاً ضروری مردم ایران به پیش برویم. این بیش از پیش ضروری است. چرا که باید از آلترناتیو پذیرش بمب رژیم ایران یا بمباران رژیم ایران خارج شد. یک شق با خطرات و پیامدهای دردآور همراه است و شق دیگر با ماجراجویی. در نتیجه بر مااست که همانطور که در مورد سوریه عمل میکنیم، همه نیرو و مشروعیت را به مقاومت ایران بدهیم.
این کاری است که به مردم ایران امکان خواهد داد به پاخیزند و در داخل کاری کنند. که این رژیم بالاخره سقوط کند. بعد از این همه سال و بعد از این همه مبارزه.
آنروز در «لادفانس» گفتم، ولی این درست است که یکی از دوستان من که در سفارت فرانسه در سال 1993 دبیر بوده است و من در کشور شما در دورانی بودهام که دیکتاتوری وجود داشت و همان موقع هم سفت و سخت بود. وقتی که به ایران میروید، یک تصویر واقعبینانه از این رژیم داریم و این نگران میکند ولی یک کشور فوقالعاده است با زیباییهای مناظرش. من بهخصوص با زنان و مردان ایرانی برخورد کردم. مردمی بسیار صلحجو و فوقالعاده گشاده رو.
کشوری با سنتهای بزرگ و فرهنگی فوقالعاده قوی. و در واقع خلقی که بههیچوجه شایسته نیست که آن را در دست این رژیم دیکتاتوری تنها بگذاریم. پس من فکر میکنم که فیالواقع زمان عمل کردن است. تعهدات شما، مواد بیانیه شما نیز بسیار مهم هستند. میبینم که بهار عرب و انقلابهای عرب با تنشها و فراز و نشیبها صورت میگیرند. پس بیشتر ضروری است که از آنهایی که امروز برای دموکراسی، برای جدایی دین او دولت و برای حقوق زنان مبازره میکنند دفاع کنیم. ارزشهایی که از جمله برای شما اموری پایهیی هستند. و برای همین است که ما در کنار شما هستیم و باقی خواهیم ماند.
با تشکر
(ادامه دارد)