«سيری در ترانه‌ها و سرودهای مجاهدين» جزوه‌یی است که توسط محمد سیدی کاشانی تدوین شده و به بررسی سرودها و ترانه‌های انقلابی اختصاص دارد. قبل از این‌که به «سرود به‌نام خدا» از جمله سرودهای معرفی شده در این جزوه بپردازیم، مطلبی از این جزوه را از نظر می‌گذرانیم:
«سرودها و ترانه‌های انقلابی، ملی و میهنی (به‌عنوان جزیی از هنر) شناخت ما را نسبت به جامعه و انسان تعمیق می‌بخشند و از راه برانگیختن عواطف و عشق در انسانها، ادراک و شناخت را جان و تحرک می‌بخشند و انگیزه و شور و ایمان را برای تغییر و انقلاب و مبارزه در راه رهایی و در راه تحقق آرمانها ارتقا می‌دهند. به همین دلیل در تاریخ هر ملتی هرجا که قیام و انقلاب و حماسه شورانگیزی رخ داده، احساسات و عواطف انسانها به غلیان آمده و پیرامون آن انقلاب یا حماسه، آثار هنری بسیاری در همه جلوه‌های هنر ساخته شده. بعبارت دیگران مبارزات و حماسه‌ها، در شعر، در تئاتر، در نقاشی و معماری و در موسیقی و آواز و هنرهای دیگر هم انعکاس و تجلی می‌کند و بسیاری از ترانه‌ها و سرودها درباره آن ساخته می‌شوند.
حماسه جاودان عاشورای حسین علیه‌السلام، هم که تاثیر عظیمی در تاریخ و به‌خصوص در مردم ما داشته و دارد و هرساله در ایام محرم و عاشورا مردم ما به بزرگداشت این حماسه می‌پردازند، سرچشمه خلق آثار بسیاری در هنرهای مردم ما بوده است.
اما در فرهنگ مبارزاتی سالیان اخیر میهن ما سرودهایی هم درباره این حماسه شورانگیز که مثل ستاره سرخی در افق تاریخ، برای همیشه درخشندگی دارد، و انسانها را به قیام علیه ستمگران و دجالان فرا می‌خواند و از ننگ تسلیم در برابر ستم پرهیز می‌دهد، ساخته شده. منشأ اصلی این سرودها مراسم و اجتماعاتی بود که چه در زندانهای سیاسی و چه در سالـهای بعد از آزادی از زندان، در جمع مجاهدان و برای یادآوری حماسه جانگذاز عاشورا برپا می‌شد و در آن، سرودها و ترانه‌ها و سروده‌ها و نوحه‌هایی هم خوانده می‌شد».
حالا به یکی از آن سرودها نگاه کنیم که نشان می‌دهد که حرکت مجاهدین از همان ابتدا به نام حسین شروع شد. بعد از به‌نام خدا، به نام حسین!
بله! سرود «بنام خدا» از اولین سرودهای مجاهدین بود چون در سال 1351، یعنی درست چهل سال پیش، در زندان قصر، یکی دو هفته بعد از شهادت بنیانگذاران سازمان مجاهدین در 4خرداد ساخته شد. شعر را ببینید
سرود به‌نام خدا
به‌نام خدا ای برادر مجاهد
برخیز برخیز برخیز
به‌نام حسین ای برادر مجاهد
برخیز برخیز برخیز
سلاحت برگیر برگیر برگیر
(دشمن خلقت را از پای افکن)
(خون تو هدیه‌ای به ملت است
راه تو راه مرگ و عزت است)
(زندگی عقیده و جهاد است
مرگ واقعی در انقیاد است)
(این رهنمود نهضت حسین است) 2
ندای حسین، انقلاب حسین مستمر و طولانی است
توفانی است که ظلم و نابرابری برکند
حسین در قلب ملت است
ما از آن ملتیم ما برای ملتیم ما فدای ملتیم
(حیات ملت جاودانی است
چراغ راهش خون فشانی است)
«سرودها و ترانه‌های انقلابی، ملی و میهنی (به‌عنوان جزیی از هنر) شناخت ما را نسبت به جامعه و انسان تعمیق می‌بخشند و از راه برانگیختن عواطف و عشق در انسانها، ادراک و شناخت را جان و تحرک می‌بخشند و انگیزه و شور و ایمان را برای تغییر و انقلاب و مبارزه در راه رهایی و در راه تحقق آرمانها ارتقا می‌دهند. به همین دلیل در تاریخ هر ملتی هرجا که قیام و انقلاب و حماسه شورانگیزی رخ داده، احساسات و عواطف انسانها به غلیان آمده و پیرامون آن انقلاب یا حماسه، آثار هنری بسیاری در همه جلوه‌های هنر ساخته شده. بعبارت دیگران مبارزات و حماسه‌ها، در شعر، در تئاتر، در نقاشی و معماری و در موسیقی و آواز و هنرهای دیگر هم انعکاس و تجلی می‌کند و بسیاری از ترانه‌ها و سرودها درباره آن ساخته می‌شوند.
حماسه جاودان عاشورای حسین علیه‌السلام، هم که تاثیر عظیمی در تاریخ و به‌خصوص در مردم ما داشته و دارد و هرساله در ایام محرم و عاشورا مردم ما به بزرگداشت این حماسه می‌پردازند، سرچشمه خلق آثار بسیاری در هنرهای مردم ما بوده است.
اما در فرهنگ مبارزاتی سالیان اخیر میهن ما سرودهایی هم درباره این حماسه شورانگیز که مثل ستاره سرخی در افق تاریخ، برای همیشه درخشندگی دارد، و انسانها را به قیام علیه ستمگران و دجالان فرا می‌خواند و از ننگ تسلیم در برابر ستم پرهیز می‌دهد، ساخته شده. منشأ اصلی این سرودها مراسم و اجتماعاتی بود که چه در زندانهای سیاسی و چه در سالـهای بعد از آزادی از زندان، در جمع مجاهدان و برای یادآوری حماسه جانگذاز عاشورا برپا می‌شد و در آن، سرودها و ترانه‌ها و سروده‌ها و نوحه‌هایی هم خوانده می‌شد».
حالا به یکی از آن سرودها نگاه کنیم که نشان می‌دهد که حرکت مجاهدین از همان ابتدا به نام حسین شروع شد. بعد از به‌نام خدا، به نام حسین!
بله! سرود «بنام خدا» از اولین سرودهای مجاهدین بود چون در سال 1351، یعنی درست چهل سال پیش، در زندان قصر، یکی دو هفته بعد از شهادت بنیانگذاران سازمان مجاهدین در 4خرداد ساخته شد. شعر را ببینید
سرود به‌نام خدا
به‌نام خدا ای برادر مجاهد
برخیز برخیز برخیز
به‌نام حسین ای برادر مجاهد
برخیز برخیز برخیز
سلاحت برگیر برگیر برگیر
(دشمن خلقت را از پای افکن)
(خون تو هدیه‌ای به ملت است
راه تو راه مرگ و عزت است)
(زندگی عقیده و جهاد است
مرگ واقعی در انقیاد است)
(این رهنمود نهضت حسین است) 2
ندای حسین، انقلاب حسین مستمر و طولانی است
توفانی است که ظلم و نابرابری برکند
حسین در قلب ملت است
ما از آن ملتیم ما برای ملتیم ما فدای ملتیم
(حیات ملت جاودانی است
چراغ راهش خون فشانی است)
