سه مقام ارشد وزارت‌خارجه آمریکا در روز جمعه 7مهر از طریق تله کنفرانس یک جلسه توجیهی ویژه برای رسانه‌ها برگزار کردند و پس از قرائت اطلاعیه وزارت‌خارجه در مورد خروج مجاهدین از لیست تروریستی این وزارتخانه توضیحاتی ارائه کردند و به شماری از سؤالات پاسخ دادند.
این سه مقام ارشد از بیان اسامی خود خودداری کردند و گفتگوی آنها تحت عنوان مقام ارشد شماره یک، شماره دو و شماره سه صورت گرفت.
مقامات ارشد در توضیحات خود از جمله در پاسخ به ادعای رژیم ایران در مورد ترور عوامل هسته‌یی خود گفتند:
دولت آمریکا هیچ‌گاه ادعا نکرده است که مجاهدین خلق در سو قصد دانشمندان اتمی شرکت داشته‌اند.
یک مقام ارشد گفت: مسئولیت اصلی ما در تلاشهای انسان‌دوستانه در رابطه با اعضای این سازمان، خارج کردن مسالمت‌آمیز و منظم آنها از عراق است و من در روزها و هفته‌های آینده با دولتهای اروپایی و سایر دولتها به‌طور دوجانبه و با کمیساریای عالی پناهندگی برای پیشبرد این پروسه به‌صورت فشرده کار خواهم کرد.
مقام ارشد شماره یک در مورد زمانبندی خروج از لیست صراحتاً گفت که این در رابطه با ضرب‌الاجل دادگاه واشینگتن بوده و ما می‌باید قبل از اول اکتبر این کار را انجام می‌دادیم.
مقام دیگری تصریح کرد که خروج از لیست به این معناست که شهروندان ایالات متحده و گروه‌های آمریکایی حامی مجاهدین اکنون می‌توانند از طرق مختلف به حمایت از آنها از جمله حمایت مالی و مادی بپردازند.
مقام ارشد در پاسخ به سؤال نیویورک تایمز در این باره که بر سر تحقیقات و احضاریه‌های کسانی که در حمایت از مجاهدین سخنرانی کرده و به حمایت مادی از آنها برخاسته‌اند چه می‌آید اظهار بی‌اطلاعی کرد و آن را به وزارت خزانه‌داری ارجاع داد.
مقام ارشد دیگر گفت: دولت ایالات متحده در مورد انتقال مجاهدین از اشرف به لیبرتی به مجاهدین در تماس بوده و خواهد بود کما این‌که در مورد اعزام نفرات آنها به کشورهای ثالث با سازمان مجاهدین خلق ایران در ارتباط بوده و خواهد بود. وی توضیح داد که تماسهای مستقیم تلفنی و ایمیلی با نمایندگان مجاهدین داشته است.
مقام مزبور افزود: ما به‌وضوح متوجه تاریخچه این سازمان هستیم، ولی چون علایق انساندوستانه‌ای داریم که روی این موضوع را می‌پوشاند در تلاشهای مسالمت‌آمیز منظم انتقال با آنها در تماس بوده‌ایم و به اینکار ادامه خواهیم داد.
یک مقام دیگر وزارت‌خارجه برای متوازن کردن این مطالب با رژیم آخوندی و عوامل و گروه‌های لابی آن که به طرز هیستریک و جنایتکارانه‌ای در مورد خروج مجاهدین از لیست واکنش نشان می‌دهند. خاطرنشان کرد که به مجاهدین اعتمادی ندارد و آنها را کماکان به‌عنوان یک گروه مشروع و دموکراتیک اپوزیسیون نمی‌شناسد و آنها جزیی از تصویر او برای آینده نیستند و با اعضای خودشان هم بدرفتاری می‌کنند.
یک سخنگوی مجاهدین در این باره گفت: هر چند این قبیل اظهارنظرهای سیاسی مطبوعاتی یک ماه قبل از انتخابات دارای هیچ ارزش و بهایی نیست اما این نشان می‌دهد که گوینده به صراحت در طرف رژیم آخوندی قرار دارد و در پاسخ به این سؤال تاریخی مردم ایران که تو با مایی یا آنها، به زبان خودش اذعان می‌کند که کماکان در طرف فاشیسم دینی است والا به جای خلع‌سلاح مجاهدین و تلاش حداکثر برای انحلال آنها به خلع‌سلاح رژیم پلید آخوندی روی می‌آورد.
از این‌رو از نظر مردم ایران اگر کسی باید اعتماد جلب کند، کسانی هستند که در 15سال گذشته با لیست‌گذاری ناموجه، امنیت رژیم آخوندی و سردمداران آن را مترادف امنیت خودشان تفسیر کردند.
قضاوت درباره تاریخچه پرافتخار سازمان مجاهدین خلق ایران نیز برعهده مردم ایران و وجدانهای بیدار بشریت معاصر است و ربطی به حامیان و استمالت گران دیکتاتورهای شاه و شیخ ندارد.
دلسوزی برای بدرفتاری با اعضای مجاهدین نیز در تعارض آشکار با بمبارانهای بی‌دنده و ترمز 14 قرارگاه در عین بیطرفی اعلام شده مجاهدین در جنگ است که به کشته شدن 50تن از اعضای مجاهدین منجر شد.
نمونه دیگر دستگیری و شکنجه و حبس 4تن از مجاهدین است که به قتل رساندن مجاهد خلق کاظم صادقی اکباتان (احمد ناصری) در زیر شکنجه و ربودن پولها و جواهراتی است که همراه او بود. اسناد مربوطه در صفحه 205 کتاب کارزار پیروزی در اشرف در سال ۱۳۸۸ منتشر شد.
این سه مقام ارشد از بیان اسامی خود خودداری کردند و گفتگوی آنها تحت عنوان مقام ارشد شماره یک، شماره دو و شماره سه صورت گرفت.
مقامات ارشد در توضیحات خود از جمله در پاسخ به ادعای رژیم ایران در مورد ترور عوامل هسته‌یی خود گفتند:
دولت آمریکا هیچ‌گاه ادعا نکرده است که مجاهدین خلق در سو قصد دانشمندان اتمی شرکت داشته‌اند.
یک مقام ارشد گفت: مسئولیت اصلی ما در تلاشهای انسان‌دوستانه در رابطه با اعضای این سازمان، خارج کردن مسالمت‌آمیز و منظم آنها از عراق است و من در روزها و هفته‌های آینده با دولتهای اروپایی و سایر دولتها به‌طور دوجانبه و با کمیساریای عالی پناهندگی برای پیشبرد این پروسه به‌صورت فشرده کار خواهم کرد.
مقام ارشد شماره یک در مورد زمانبندی خروج از لیست صراحتاً گفت که این در رابطه با ضرب‌الاجل دادگاه واشینگتن بوده و ما می‌باید قبل از اول اکتبر این کار را انجام می‌دادیم.
مقام دیگری تصریح کرد که خروج از لیست به این معناست که شهروندان ایالات متحده و گروه‌های آمریکایی حامی مجاهدین اکنون می‌توانند از طرق مختلف به حمایت از آنها از جمله حمایت مالی و مادی بپردازند.
مقام ارشد در پاسخ به سؤال نیویورک تایمز در این باره که بر سر تحقیقات و احضاریه‌های کسانی که در حمایت از مجاهدین سخنرانی کرده و به حمایت مادی از آنها برخاسته‌اند چه می‌آید اظهار بی‌اطلاعی کرد و آن را به وزارت خزانه‌داری ارجاع داد.
مقام ارشد دیگر گفت: دولت ایالات متحده در مورد انتقال مجاهدین از اشرف به لیبرتی به مجاهدین در تماس بوده و خواهد بود کما این‌که در مورد اعزام نفرات آنها به کشورهای ثالث با سازمان مجاهدین خلق ایران در ارتباط بوده و خواهد بود. وی توضیح داد که تماسهای مستقیم تلفنی و ایمیلی با نمایندگان مجاهدین داشته است.
مقام مزبور افزود: ما به‌وضوح متوجه تاریخچه این سازمان هستیم، ولی چون علایق انساندوستانه‌ای داریم که روی این موضوع را می‌پوشاند در تلاشهای مسالمت‌آمیز منظم انتقال با آنها در تماس بوده‌ایم و به اینکار ادامه خواهیم داد.
یک مقام دیگر وزارت‌خارجه برای متوازن کردن این مطالب با رژیم آخوندی و عوامل و گروه‌های لابی آن که به طرز هیستریک و جنایتکارانه‌ای در مورد خروج مجاهدین از لیست واکنش نشان می‌دهند. خاطرنشان کرد که به مجاهدین اعتمادی ندارد و آنها را کماکان به‌عنوان یک گروه مشروع و دموکراتیک اپوزیسیون نمی‌شناسد و آنها جزیی از تصویر او برای آینده نیستند و با اعضای خودشان هم بدرفتاری می‌کنند.
یک سخنگوی مجاهدین در این باره گفت: هر چند این قبیل اظهارنظرهای سیاسی مطبوعاتی یک ماه قبل از انتخابات دارای هیچ ارزش و بهایی نیست اما این نشان می‌دهد که گوینده به صراحت در طرف رژیم آخوندی قرار دارد و در پاسخ به این سؤال تاریخی مردم ایران که تو با مایی یا آنها، به زبان خودش اذعان می‌کند که کماکان در طرف فاشیسم دینی است والا به جای خلع‌سلاح مجاهدین و تلاش حداکثر برای انحلال آنها به خلع‌سلاح رژیم پلید آخوندی روی می‌آورد.
از این‌رو از نظر مردم ایران اگر کسی باید اعتماد جلب کند، کسانی هستند که در 15سال گذشته با لیست‌گذاری ناموجه، امنیت رژیم آخوندی و سردمداران آن را مترادف امنیت خودشان تفسیر کردند.
قضاوت درباره تاریخچه پرافتخار سازمان مجاهدین خلق ایران نیز برعهده مردم ایران و وجدانهای بیدار بشریت معاصر است و ربطی به حامیان و استمالت گران دیکتاتورهای شاه و شیخ ندارد.
دلسوزی برای بدرفتاری با اعضای مجاهدین نیز در تعارض آشکار با بمبارانهای بی‌دنده و ترمز 14 قرارگاه در عین بیطرفی اعلام شده مجاهدین در جنگ است که به کشته شدن 50تن از اعضای مجاهدین منجر شد.
نمونه دیگر دستگیری و شکنجه و حبس 4تن از مجاهدین است که به قتل رساندن مجاهد خلق کاظم صادقی اکباتان (احمد ناصری) در زیر شکنجه و ربودن پولها و جواهراتی است که همراه او بود. اسناد مربوطه در صفحه 205 کتاب کارزار پیروزی در اشرف در سال ۱۳۸۸ منتشر شد.
در نامه‌های ژوئن 5ژوئن ۲۰۰۵ و 25ژوئن ۲۰۰۴ ژنرال جفری میلر جانشین فرمانده کل نیروهای آمریکایی در عراق به نماینده سازمان مجاهدین خلق ایران می‌نویسد که از دستگیری چهار پرسنل سازمان مجاهدین خلق ایران در سال قبل که حامل 960هزار دلار پول و جواهرات بوده‌اند مطلع شده است. سه از این افراد می‌گویند که تحت بازداشت مورد بدرفتاری قرار گرفته‌اند و نفر چهارم احمد ناصری در طول بازجویی کشته شده است.
ژنرال میلر در نامه خود تأکید می‌کند: من به قسمت تحقیقات جنایی دستور داده‌ام که در این باره یک تحقیقات کامل به‌عمل بیاورند و از شما درخواست می‌کنم تا زمانیکه تحقیقات به نتیجه برسد شکیبایی پیشه کنید و از استمرار مساعدت شما سپاسگزارم.
سخنگوی مجاهدین از مقام ذیربط آمریکایی که خود را دلسوخته رفتار مجاهدین با اعضایشان نشان می‌دهد خواست، که اگر بعد از 9سال خبری از نتیجه تحقیقات درباره قتل مجاهد شهید کاظم صادقی اکباتان (احمد ناصری) و عاملان و آمران آن در زیر شکنجه دارد، آن را برای اطلاع افکار عمومی منتشر کند.
سخنگوی مجاهدین گفت: علاوه بر این، هم‌چنان‌که ژنرال سخنگوی نیروهای چند‌ملیتی در کنفرانس مطبوعاتی 20 ژوئیه ۲۰۰۶ که در خبرنامه رسمی نیروهای چند‌ملیتی نیز منعکس شده است اعلام کرد، مجاهدین مجموعاً به مدت یک دهه در 24ساعت شبانه روز وهفت روز هفته در یک محیط محصور یعنی در بازداشت خانگی تحت مراقبت و کنترل نیروهای آمریکایی بوده‌اند و اگر طی این مدت نمونه‌ای از بدرفتاری آنها با خودشان وجود داشته باید بلادرنگ آن را اعلام کنند.
سخنگوی مجاهدین یادآوری کرد: از شهادت کلنل فلیپس فرمانده حفاظت اشرف در سال ۲۰۰۵ نیز که در رکورد کنگره آمریکا به ثبت رسیده است همگان مطلعند.
شهادت فرمانده تیپ 89 پلیس نظامی در اشرف
25 می ۲۰۰۵
در یک‌سال گذشته گزارشهای بیشماری از شکنجه، سلاحهای مخفی شده و افرادی که برخلاف میل خود توسط رهبری مجاهدین خلق نگهداری شده‌اند به اطلاع من رسید. من به یگانهای تحت فرماندهی‌ام دستور دادم تا هر مورد اتهام را مورد تحقیق قرار دهند. در بیشتر موارد من شخصاً تیمهای بازرسی را در دیدارهای از پیش اعلام نشده از تأسیسات سازمان مجاهدین خلق ایران در هر کجا که سو رفتاری گزارش شده بود فرماندهی کردم. ما در هیچ زمانی هیچ‌گونه نمونه و دلیل معتبری که این قبیل اتهامات را تأیید کند مشاهده نکردیم. من می‌توانم اتهامات مشخص و نتیجه تحقیقات خودم را در جزییات توضیح بدهم. طبق تحقیقات و اطلاعات من به‌عنوان افسر ارشد مسئول حفاظت و امنیت کمپ اشرف در سال۲۰۰۴ حتی یک نمونه از مواردی هم که در گزارشهای دیدبان حقوق‌بشر ردیف شده است به اثبات نرسید.
یگانهای تحت فرماندهی در هیچ زمانی هیچ‌گونه رفتار ناشایستی از طرف سازمان مجاهدین خلق ایران کشف نکردند.
همچنین سازمان مجاهدین خلق ایران در هیچ زمانی ورود ما را به هیچ‌کدام از مکانها و تأسیسات خود رد نکرد.
من معتقدم گزارشهای سو رفتار بر اساس اطلاعات غیرموثق و گمراه‌کننده از جانب کسانی است که منافع مشخصی را نمایندگی می‌کنند. من با گروه‌های زیادی از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران صحبت کرده‌ام و همچنین گفتگوهای خصوصی تکی با اعضای آن داشته‌ام در هیچ زمانی هیچ عضوی از مردان و زنان جوان تا مسئولان بالاتر هیچ‌گاه مواردی از سو رفتار را با من مطرح نکردند. یگانهای آنها حرفه‌ای بودند و حمایت قوی از آزادی و دموکراسی و برابر زنان به‌عمل می‌آوردند تعهد یگانهای زنان انگیزاننده بود. اگر به‌خاطر شورشهای کنونی در سراسر عراق نبود من اجازه می‌دادم که دخترم به کمپ اشرف سفر کند و این زنان بسیار متعهد و حرفه‌ای عضو مجاهدین خلق را ملاقات کند.
سخنگوی مجاهدین در پایان به مقام ارشد وزارت‌خارجه اندرز داد بهتر است به جای لفاظیهای آخوندپسند و بی‌دنده و ترمز علیه مجاهدین که یک‌به‌یک در دادگاههای آمریکا و اروپا بررسی و باطل شناخته شده است بر روی حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی طبق کنوانسیونهای ژنو و قوانین بین‌المللی پناهندگی متمرکز شود و از ضرب و جرح مستمر و سوء رفتار دژخیمان عراقی با آنها ممانعت کند و یا دست‌کم به سکوت در این باره خاتمه داده یا لااقل دو سطر هم در این باره موضع بگیرد.
