مغز انسان، این ماده یک و نیم کیلوگرمی که سه چهارم آن از آب ساخته شده، یکی از پیچیده‌ترین خلقتها در این کهکشان است. مغز هر گونه تفکر، عمل، احساس و تجربه را کنترل می‌کند.
در یک بیمارستان در مارسی فرانسه، حین عمل جراحی چشمهای بیمار کاملاً باز است و برای خارج کردن تومور مغزی با او صحبت می‌کنند.
در این بیمارستان عملهای خاص مغزی انجام می‌شود و در خلال عمل جراحی، بیمار را بیدار می‌کنند و با او صحبت می‌کنند. این عمل ریسکهایی نیز دارد و ضریب اشتباه در آن در حد میلیمتر است.
پروفسور فیلیپ متلیوس به‌طور هفتگی چند عمل جراحی مغز انجام می‌دهد. بیمار امروز یک زن چهل ساله با سه فرزند است که یک تومور مغزی به‌اندازه یک پرتقال کوچک دارد.
پرفسور متلیوس می‌گوید: ما می‌خواهیم این تومور را بدون این‌که به قسمت کلام در مغز او آسیبی برسانیم، خارج کنیم. بیمار را در خلال عمل جراحی بیدار می‌کنیم و از او می‌خواهیم یک سلسله آزمایشها را انجام دهد، تا وقتی تومور خارج شد، به تکلم او آسیبی نرسیده باشد.
پس از بیهوشی، سر بیمار از پشت گوشها تا وسط پیشانی باز می‌شود. با برداشتن کاسه سر به سه چهارم سمت چپ مغز دسترسی پیدا می‌شود. برای این‌که بتوانند مغز را آشکار کنند، باید لایه‌های پوستی، نسج روی سر و استخوان جمجمه را بردارند. بعد از آن مغز کاملاً آشکار می‌گردد.
دکتر متلیوس می‌گوید در این مرحله یک صفحه با 64 قطب الکترود روی سطح مغز قرار می‌دهیم. این عمل ما را به مرحله تحریک زایی مغز می‌رساند. وقتی که یک الکترود را تحریک می‌کنیم، فعالیت الکتریکی موضع مغز را ثبت می‌کنیم.
در این نقطه بیمار کم کم بهوش می‌آید. نیازی به‌داروی بی‌حسی نیست، زیرا دریافت کننده‌های درد در مغز از کار افتاده‌اند.
خوب نفس بکش!
آیا حالت خوب است؟ مشکلی نداری؟
چند متخصص دیگر که در این تکنیک تبحر دارند، به پرفسور متلیوس می‌پیوندند. اگنس تربوشون یک متخصص مغز و اعصاب است که در رشته تکلم تخصص دارد. او برای شناسایی ناحیه دقیق تکلم، به تیم جراحان پیوسته است. از بیمار می‌خواهند تا کلماتی را تکرار کند و اشیایی که روی صفحه مانیتور جلوی او ظاهر می‌شود را نام ببرد.
این چیه؟
نه یک فیل نیست
در این آزمایش جریان برق به تک به تک الکترودها منتقل می‌شود و وقتی که ناحیه تکلم تحریک شد، صحبت کردن بیمار قطع می‌شود. بر اساس این آزمایش معلوم می‌شود که کدام منطقه را پزشکان باید دست نخورده باقی بگذارند.
دکتر متلیوس می‌گوید وقتی این محدوده را تحریک می‌کنیم، تکلم بیمار تأثیر می‌پذیرد. اما وقتی قدری آن را زیادتر می‌کنیم، تکلم کاملاً متوقف می‌شود. این نشان می‌دهد که تومور این‌جاست و حوزه‌یی که تکلم را کنترل می‌کند، جدا شده است. لذا می‌توانیم همه تومور را بدون مشکل خارج کنیم.
این تومور ریشه‌هایی از سرطان سینه است که شش سال پیش در بیمار تشخیص داده شد. اگر این تومور در قسمتهای حیاتی مغز وجود می‌داشت، این عمل جراحی را متوقف می‌کردند و به جای آن کل تومور و ناحیه اطراف آن را خارج می‌کردند.
این بیمارستان در مارسی تنها بیمارستانی است که می‌تواند فعالیت الکتریکی مغز را در خلال عمل جراحی ثبت کند. این تکنیک کمک می‌کند تا ارتباط میان ناحیه‌های مختلف مغز را تشخیص دهند. اما محدودیتهای خودش را نیز دارد که شامل انواع آزمایشهایی است که می‌توان انجام داد.
پروفسور اکنس تربوشون می‌گوید: ابتدا ما عملکردهای کلی را آزمایش می‌کنیم شامل تکلم و هوشیاری در سمت راست کره مغز. اما هر چه بیشتر در فهم مغز پیشرفت می‌کنیم، آزمایشهای بهتری در اتاق عمل انجام می‌شود.
از نظر بیمار، آزمایشها کاملاً روشن است. بیمار که قبل از عمل انتظار می‌رفت فقط سه ماه زنده بماند، اکنون می‌تواند دو تا سه سال دیگر عمر کند.
در یک بیمارستان در مارسی فرانسه، حین عمل جراحی چشمهای بیمار کاملاً باز است و برای خارج کردن تومور مغزی با او صحبت می‌کنند.
در این بیمارستان عملهای خاص مغزی انجام می‌شود و در خلال عمل جراحی، بیمار را بیدار می‌کنند و با او صحبت می‌کنند. این عمل ریسکهایی نیز دارد و ضریب اشتباه در آن در حد میلیمتر است.
پروفسور فیلیپ متلیوس به‌طور هفتگی چند عمل جراحی مغز انجام می‌دهد. بیمار امروز یک زن چهل ساله با سه فرزند است که یک تومور مغزی به‌اندازه یک پرتقال کوچک دارد.
پرفسور متلیوس می‌گوید: ما می‌خواهیم این تومور را بدون این‌که به قسمت کلام در مغز او آسیبی برسانیم، خارج کنیم. بیمار را در خلال عمل جراحی بیدار می‌کنیم و از او می‌خواهیم یک سلسله آزمایشها را انجام دهد، تا وقتی تومور خارج شد، به تکلم او آسیبی نرسیده باشد.
پس از بیهوشی، سر بیمار از پشت گوشها تا وسط پیشانی باز می‌شود. با برداشتن کاسه سر به سه چهارم سمت چپ مغز دسترسی پیدا می‌شود. برای این‌که بتوانند مغز را آشکار کنند، باید لایه‌های پوستی، نسج روی سر و استخوان جمجمه را بردارند. بعد از آن مغز کاملاً آشکار می‌گردد.
دکتر متلیوس می‌گوید در این مرحله یک صفحه با 64 قطب الکترود روی سطح مغز قرار می‌دهیم. این عمل ما را به مرحله تحریک زایی مغز می‌رساند. وقتی که یک الکترود را تحریک می‌کنیم، فعالیت الکتریکی موضع مغز را ثبت می‌کنیم.
در این نقطه بیمار کم کم بهوش می‌آید. نیازی به‌داروی بی‌حسی نیست، زیرا دریافت کننده‌های درد در مغز از کار افتاده‌اند.
خوب نفس بکش!
آیا حالت خوب است؟ مشکلی نداری؟
چند متخصص دیگر که در این تکنیک تبحر دارند، به پرفسور متلیوس می‌پیوندند. اگنس تربوشون یک متخصص مغز و اعصاب است که در رشته تکلم تخصص دارد. او برای شناسایی ناحیه دقیق تکلم، به تیم جراحان پیوسته است. از بیمار می‌خواهند تا کلماتی را تکرار کند و اشیایی که روی صفحه مانیتور جلوی او ظاهر می‌شود را نام ببرد.
این چیه؟
نه یک فیل نیست
در این آزمایش جریان برق به تک به تک الکترودها منتقل می‌شود و وقتی که ناحیه تکلم تحریک شد، صحبت کردن بیمار قطع می‌شود. بر اساس این آزمایش معلوم می‌شود که کدام منطقه را پزشکان باید دست نخورده باقی بگذارند.
دکتر متلیوس می‌گوید وقتی این محدوده را تحریک می‌کنیم، تکلم بیمار تأثیر می‌پذیرد. اما وقتی قدری آن را زیادتر می‌کنیم، تکلم کاملاً متوقف می‌شود. این نشان می‌دهد که تومور این‌جاست و حوزه‌یی که تکلم را کنترل می‌کند، جدا شده است. لذا می‌توانیم همه تومور را بدون مشکل خارج کنیم.
این تومور ریشه‌هایی از سرطان سینه است که شش سال پیش در بیمار تشخیص داده شد. اگر این تومور در قسمتهای حیاتی مغز وجود می‌داشت، این عمل جراحی را متوقف می‌کردند و به جای آن کل تومور و ناحیه اطراف آن را خارج می‌کردند.
این بیمارستان در مارسی تنها بیمارستانی است که می‌تواند فعالیت الکتریکی مغز را در خلال عمل جراحی ثبت کند. این تکنیک کمک می‌کند تا ارتباط میان ناحیه‌های مختلف مغز را تشخیص دهند. اما محدودیتهای خودش را نیز دارد که شامل انواع آزمایشهایی است که می‌توان انجام داد.
پروفسور اکنس تربوشون می‌گوید: ابتدا ما عملکردهای کلی را آزمایش می‌کنیم شامل تکلم و هوشیاری در سمت راست کره مغز. اما هر چه بیشتر در فهم مغز پیشرفت می‌کنیم، آزمایشهای بهتری در اتاق عمل انجام می‌شود.
از نظر بیمار، آزمایشها کاملاً روشن است. بیمار که قبل از عمل انتظار می‌رفت فقط سه ماه زنده بماند، اکنون می‌تواند دو تا سه سال دیگر عمر کند.
