مقدمه: افغانستان با مساحت ۶۵۲۲۲۵ کیلومتر مربع با ایران، پاکستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، چین و کشمیر دارای مرز مشترک است. زبان رسمی این کشور فارسی دری و پشتو است. افغانستان دارای 34ولایت است که مهمترین شهرهای آنها عبارتند از کابل، قندهار، مزار شریف و جلال آباد. 99درصد مردم افغانستان مسلمان هستند که اکثراً سنی هستند. افغانستان دارای اقلیتی شیعی نیز می‌باشد. قوم هزاره شیعه هستند. مذاهب دیگری چون هندو و سیک نیز در افغانستان پیروانی دارد. به‌دلیل این‌که افغانستان دهها سال است که از جنگ رنج می‌برد، میلیونها نفر از شهروندان این کشور آواره کشورهای دیگر شده‌اند. بیشترین شمار آوارگان در ایران هستند.
روابط رژیم و افغانستان به‌ویژه پس از تصویب توافقنامه استراتژیک افغانستان با آمریکا دچار تنشهایی شده است. چون تهدیدهای آشکار و پنهان رژیم برای جلوگیری از تصویب این توافقنامه به جایی نرسید. رژیم حتی فشار را روی آوارگان افغانی در ایران گذاشت و رفتار ضدانسانی با آنها داشت.
سؤال: چرا رژیم ایران از توافق استراتژیک میان آمریکا و افغانستان این میزان برآشفته شد؟
پاسخ: این پیمان راه را برای ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان هموار نگه می‌دارد و رژیم از این موضوع نگران است. خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشته بود: «امضای توافق استراتژیک توسط رؤسای جمهور آمریکا و افغانستان اقدامی برای جلوگیری از دخالتهای رژیم ایران است. این توافق به آمریکا در مقابل شبه‌نظامیان طالبان یا القاعده و تحت نظر گرفتن رژیم ایران، امکان حمایت از نیروهای افغانی را می‌دهد. با امضای این توافقنامه، آمریکا اهمیت استراتژیک حفظ همکاری نظامی در جبهه شرقی ایران را در نظر دارد».
نیروهای ناتو قرار است سال ۲۰۱۴ افغانستان را ترک کنند، این توافق ادامه حضور نیروهای آمریکایی را قانونی می‌کند و رژیم ایران این را نمی‌خواهد چون این نیروها بیخ گوش ایران هستند.
سؤال: رژیم اقدامهای عملی زیادی کرد تا جلوی تصویب این توافقنامه را بگیرد اما موضوع به پارلمان افغانستان کشید. چرا؟
پاسخ: کاری که رژیم ایران دنبال کرده بود دخالت آشکار در امور داخلی افغانستان محسوب می‌شود. زهره‌وند سفیر رژیم در افغانستان در یک اقدام مغایر با عرف دیپلوماتیک در دیدار با رئیس سنای افغانستان به او گفته بود توافقنامه استراتژیک افغانستان و آمریکا نباید امضا شود. زهره‌وند تهدید کرده بود که اگر این توافقنامه امضا شود ما فشار را روی پناهندگان افغانی افزایش داده و آنها را اخراج می‌کنیم.
نمایندگان مجلس افغانستان وقتی از این تهدیدها مطلع شدند اعتراض کردند و آن را مداخله در امور داخلی این کشور دانستند. کما این‌که وقتی توافقنامه امضا شد رژیم رفتار ضدانسانی با پناهندگان افغانی را در سراسر ایران شروع کرد.
سؤال: در تیرماه امسال کمیته نظارت بر اجرای تحریمهای شورای امنیت طی گزارشی اعلام کرد رژیم ایران محموله‌های سلاح به افغانستان می‌فرستد که نقض تحریمهاست. هدف رژیم از این اقدامات چیست؟
پاسخ: صدور تروریسم خصیصه رژیم آخوندی است. از یمن و بحرین و کویت و عربستان گرفته تا کنیا و سودان و سومالی و تا جمهوری آذربایجان و ترکیه و لبنان و همه جا سلاح و مواد منفجره و تروریست ارسال می‌کند، اما در مورد افغانستان به‌طور مشخص این کارش برای اخلال در کار نیروهای ناتوست. سایت ویکی‌لیکس قبلاً این موضوع را از تلگرامهای دیپلوماتیک آمریکا فاش کرده بود. عمر داوودزی که در این اسناد به‌عنوان رئیس کارمندان ریاست‌جمهوری افغانستان معرفی شده، گفت: رژیم ایران «کمکهای سخاوتمندانه‌ای» به رهبران گروه طالبان می‌کند. به هشت تن از این رهبران در ازای هر نفرشان که در جنگ با نیروهای آمریکایی کشته می‌شدند هزارو هفتصد دلار پرداخت می‌کرده است.
سؤال: در خبرها هم گاه و بی‌گاه می‌شنویم که یک جاسوس رژیم یا یک شبکه جاسوسی رژیم دستگیر می‌شود و جزییاتی از فعالیتهای رژیم برملا می‌شود، هدف این افراد یا شبکه‌ها چیست؟
پاسخ: هدفهای مختلفی را دنبال می‌کنند، یک قلم شناسایی مراکز نیروهای ناتو و ارگانهای امنیتی و نظامی افغانستان را دنبال می‌کند. تازه‌ترین مورد روز 12مردادماه جاری اعلام شد که پانزده مقام ارشد دولتی و فرمانده نظامی از جمله یک ژنرال و کارکنان دولتی دستگیر شدند که برای رژیم ایران و پاکستان جاسوسی می‌کردند. آنها با تلفنهای ماهواره‌یی اطلاعات به رژیم می‌دادند.
یا در اردیبهشت ماه امسال مسئولان امنیتی افغانستان دو فرد را به اتهام جاسوسی برای رژیم و تلاش برای حملات تروریستی و خرابکارانه بازداشت کردند. آنها از اعضای سپاه محمد بودند که توسط سپاه پاسداران آموزش دیده بودند. در همین ماه، یک جاسوس دیگر رژیم دستگیر شد. او تحت پوشش خبرنگار خبرگزاری فارس کار می‌کرد و اسناد محرمانه را به سفارت رژیم در کابل می‌داد.
دخالتهای رژیم ایران در افغانستان:
روزنامه‌های انگلیسی‌زبان تلگراف و وال استریت ژورنال اخیراً گزارش دادند که رژیم ایران به طالبان اجازه داده در این کشور دفتر باز کنند. همچنین اعضای سپاه پاسداران در مورد فرستادن راکتهای زمین به هوا برای طالبان گفتگو کرده‌اند. خبرگزاری رویتر هم چندی پیش فاش کرد: رژیم ایران 100 میلیون دلار در سال در افغانستان صرف رسانه‌ها، پروژه‌های جامعه مدنی، و مدارس مذهبی می‌کند. این افشاگری اداره اطلاعات و مدیریت امنیت ملی افغانستان است. مقامهای افغانستان و همچنین گروه‌های رسانه‌یی می‌گویند که نزدیک به یک سوم رسانه‌های افغانستان، به‌لحاظ مالی و مطالبی که منتشر می‌کنند به‌وسیله رژیم ایران تأمین می‌شود. هفته‌نامه انصاف و کانالهای تلویزیونی تمدن و نور متعلق به رژیم ایران است. بر اساس این افشاگری 44 عضو پارلمان افغان از رژیم ایران پول می‌گیرند
در کابل رزاق مامون، نویسنده و روزنامه‌نگار، گفت مرد نقابداری که در ماه ژانویه سال گذشته، به‌صورت او اسید پاشید، برای وزارت اطلاعات ایران کار می‌کرد...
سؤال: این همه پول که رژیم ایران در افغانستان صرف می‌کند مگر امکانپذیر است که از چشم مقامهای این کشور دور بماند؟ علت سکوت آنها چیست؟
پاسخ: بر اساس افشاگریهای مختلف خود این مقامها از رژیم میلیونها دلار پول می‌گیرند. بسته‌های پول در چمدانها و کیسه‌های پلاستیکی برای آنها ارسال می‌شود. به یک قلم آن توجه کنید:
عبدالله عبدالله که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ وزیر خارجه افغانستان بوده در مصاحبه‌یی با روزنامه واشینگتن تایمز فاش کرد که رژیم ایران به‌طور مستمر میلیونها دلار پول را برای حامد کرزای و اعضای دفتر او ارسال می‌کرده است. به گفته او این پولها از دوره ریاست‌جمهوری خاتمی ارسال می‌شد. عبدالله عبدالله می‌گوید: در سال اول دو یا سه بار من شاهد این کمکها بودم که هربار حدود یک میلیون دلار بود. اعضای کابینه هم بخشی از وجوه را به‌صورت پاداشهای ماهانه از رژیم ایران دریافت می‌کردند که چهار برابر حقوق رسمی آنها بود.
سؤال: افغانستان تحت سلطه آمریکاست، دارای شمار زیادی ارگانهای نظامی و اطلاعاتی و امنیتی است، آیا این کمکهای رژیم از چشم آنها مخفی مانده است؟
پاسخ: روشن است که خیر، کما این‌که این موضوع را برای اولین بار مطبوعات خود آمریکا مثل نیویورک تایمز یا واشینگتن تایمز فاش کردند. ولی چون سیاست غالب با رژیم آخوندی سیاست مماشات و چشم‌پوشی از تروریسم و جنایات هست، این را هم نادیده گرفتند. عین کاری که در عراق کردند و می‌کنند، مگر آمریکا نمی‌دانست و نمی‌داند که نیروی قدس تا خرخره در دولت مالکی و ارگانهای امنیتی و نظامی آن نفوذ کرده. مگر خودشان نگفتند که صدها سرباز آمریکایی را شبه‌نظامیان رژیم ایران کشتند. خوب حتی بر قربانیان خودشون هم چشم می‌پوشند. کثیف بودن سیاست مماشات به همین دلیل است.
سؤال: مراودات اقتصادی رژیم ایران و افغانستان چگونه است؟
پاسخ: اقتصاد افغانستان به‌ویژه صنعت این کشور به‌دلیل دهها سال جنگ در واقع ضعیف و ناتوان است. در چنین وضعیتی دولت کرزای تسهیلات ویژه‌یی برای کالاهای صادراتی رژیم ایران ایجاد کرده که تولیدات داخلی افغانستان را هم در معرض نابودی قرار داده است. برای مثال در افغانستان تقریباً چهل درصد 40% مالیات، به هزینه تولید نهایی هر کالا افزوده می‌شود. اما به تولیداتی که از ایران وارد می‌شود فقط دو درصد 2% سود بازرگانی تعلق می‌گیرد. همین امر باعث شده مثلاً در هرات 130 کارخانه از 300 کارخانه شهر طی 6سال گذشته تعطیل شده‌اند
سؤال: رفتار دولتمردان افغان گفته شد اما تظاهرات زیادی علیه رژیم در افغانستان صورت گرفته است علت آن چیست؟
پاسخ: مردم افغانستان با گوشت و پوستشان آثار فاجعه‌بار سیاستهای رژیم ایران را حس می‌کنند، آنها می‌بینند که رژیم ایران با هموطنانشون در ایران چه رفتار ضدانسانی دارد، کارگزاران رژیم در برخی استانها اعلام کردند که حتی نان به پناهندگان افغانی نفروشند، کودکانشان را به مدرسه راه نمی‌دهند، با شیوه‌های ضدانسانی آنها را بیرون می‌کنند، در مناطق مرزی خودسرانه اعدام می‌کنند، هیچ حق انسانی برای آنها قائل نیستند. در داخل افغانستان هم بمب کنار جاده‌یی و انفجارهای مستمر است که یا مواد آن از ایران می‌آید یا پول و آموزش آن. به همین دلیل شاهد اعتراضات و تظاهرات آنها علیه آخوندها هستیم.
روابط رژیم و افغانستان به‌ویژه پس از تصویب توافقنامه استراتژیک افغانستان با آمریکا دچار تنشهایی شده است. چون تهدیدهای آشکار و پنهان رژیم برای جلوگیری از تصویب این توافقنامه به جایی نرسید. رژیم حتی فشار را روی آوارگان افغانی در ایران گذاشت و رفتار ضدانسانی با آنها داشت.
سؤال: چرا رژیم ایران از توافق استراتژیک میان آمریکا و افغانستان این میزان برآشفته شد؟
پاسخ: این پیمان راه را برای ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان هموار نگه می‌دارد و رژیم از این موضوع نگران است. خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشته بود: «امضای توافق استراتژیک توسط رؤسای جمهور آمریکا و افغانستان اقدامی برای جلوگیری از دخالتهای رژیم ایران است. این توافق به آمریکا در مقابل شبه‌نظامیان طالبان یا القاعده و تحت نظر گرفتن رژیم ایران، امکان حمایت از نیروهای افغانی را می‌دهد. با امضای این توافقنامه، آمریکا اهمیت استراتژیک حفظ همکاری نظامی در جبهه شرقی ایران را در نظر دارد».
نیروهای ناتو قرار است سال ۲۰۱۴ افغانستان را ترک کنند، این توافق ادامه حضور نیروهای آمریکایی را قانونی می‌کند و رژیم ایران این را نمی‌خواهد چون این نیروها بیخ گوش ایران هستند.
سؤال: رژیم اقدامهای عملی زیادی کرد تا جلوی تصویب این توافقنامه را بگیرد اما موضوع به پارلمان افغانستان کشید. چرا؟
پاسخ: کاری که رژیم ایران دنبال کرده بود دخالت آشکار در امور داخلی افغانستان محسوب می‌شود. زهره‌وند سفیر رژیم در افغانستان در یک اقدام مغایر با عرف دیپلوماتیک در دیدار با رئیس سنای افغانستان به او گفته بود توافقنامه استراتژیک افغانستان و آمریکا نباید امضا شود. زهره‌وند تهدید کرده بود که اگر این توافقنامه امضا شود ما فشار را روی پناهندگان افغانی افزایش داده و آنها را اخراج می‌کنیم.
نمایندگان مجلس افغانستان وقتی از این تهدیدها مطلع شدند اعتراض کردند و آن را مداخله در امور داخلی این کشور دانستند. کما این‌که وقتی توافقنامه امضا شد رژیم رفتار ضدانسانی با پناهندگان افغانی را در سراسر ایران شروع کرد.
سؤال: در تیرماه امسال کمیته نظارت بر اجرای تحریمهای شورای امنیت طی گزارشی اعلام کرد رژیم ایران محموله‌های سلاح به افغانستان می‌فرستد که نقض تحریمهاست. هدف رژیم از این اقدامات چیست؟
پاسخ: صدور تروریسم خصیصه رژیم آخوندی است. از یمن و بحرین و کویت و عربستان گرفته تا کنیا و سودان و سومالی و تا جمهوری آذربایجان و ترکیه و لبنان و همه جا سلاح و مواد منفجره و تروریست ارسال می‌کند، اما در مورد افغانستان به‌طور مشخص این کارش برای اخلال در کار نیروهای ناتوست. سایت ویکی‌لیکس قبلاً این موضوع را از تلگرامهای دیپلوماتیک آمریکا فاش کرده بود. عمر داوودزی که در این اسناد به‌عنوان رئیس کارمندان ریاست‌جمهوری افغانستان معرفی شده، گفت: رژیم ایران «کمکهای سخاوتمندانه‌ای» به رهبران گروه طالبان می‌کند. به هشت تن از این رهبران در ازای هر نفرشان که در جنگ با نیروهای آمریکایی کشته می‌شدند هزارو هفتصد دلار پرداخت می‌کرده است.
سؤال: در خبرها هم گاه و بی‌گاه می‌شنویم که یک جاسوس رژیم یا یک شبکه جاسوسی رژیم دستگیر می‌شود و جزییاتی از فعالیتهای رژیم برملا می‌شود، هدف این افراد یا شبکه‌ها چیست؟
پاسخ: هدفهای مختلفی را دنبال می‌کنند، یک قلم شناسایی مراکز نیروهای ناتو و ارگانهای امنیتی و نظامی افغانستان را دنبال می‌کند. تازه‌ترین مورد روز 12مردادماه جاری اعلام شد که پانزده مقام ارشد دولتی و فرمانده نظامی از جمله یک ژنرال و کارکنان دولتی دستگیر شدند که برای رژیم ایران و پاکستان جاسوسی می‌کردند. آنها با تلفنهای ماهواره‌یی اطلاعات به رژیم می‌دادند.
یا در اردیبهشت ماه امسال مسئولان امنیتی افغانستان دو فرد را به اتهام جاسوسی برای رژیم و تلاش برای حملات تروریستی و خرابکارانه بازداشت کردند. آنها از اعضای سپاه محمد بودند که توسط سپاه پاسداران آموزش دیده بودند. در همین ماه، یک جاسوس دیگر رژیم دستگیر شد. او تحت پوشش خبرنگار خبرگزاری فارس کار می‌کرد و اسناد محرمانه را به سفارت رژیم در کابل می‌داد.
دخالتهای رژیم ایران در افغانستان:
روزنامه‌های انگلیسی‌زبان تلگراف و وال استریت ژورنال اخیراً گزارش دادند که رژیم ایران به طالبان اجازه داده در این کشور دفتر باز کنند. همچنین اعضای سپاه پاسداران در مورد فرستادن راکتهای زمین به هوا برای طالبان گفتگو کرده‌اند. خبرگزاری رویتر هم چندی پیش فاش کرد: رژیم ایران 100 میلیون دلار در سال در افغانستان صرف رسانه‌ها، پروژه‌های جامعه مدنی، و مدارس مذهبی می‌کند. این افشاگری اداره اطلاعات و مدیریت امنیت ملی افغانستان است. مقامهای افغانستان و همچنین گروه‌های رسانه‌یی می‌گویند که نزدیک به یک سوم رسانه‌های افغانستان، به‌لحاظ مالی و مطالبی که منتشر می‌کنند به‌وسیله رژیم ایران تأمین می‌شود. هفته‌نامه انصاف و کانالهای تلویزیونی تمدن و نور متعلق به رژیم ایران است. بر اساس این افشاگری 44 عضو پارلمان افغان از رژیم ایران پول می‌گیرند
در کابل رزاق مامون، نویسنده و روزنامه‌نگار، گفت مرد نقابداری که در ماه ژانویه سال گذشته، به‌صورت او اسید پاشید، برای وزارت اطلاعات ایران کار می‌کرد...
سؤال: این همه پول که رژیم ایران در افغانستان صرف می‌کند مگر امکانپذیر است که از چشم مقامهای این کشور دور بماند؟ علت سکوت آنها چیست؟
پاسخ: بر اساس افشاگریهای مختلف خود این مقامها از رژیم میلیونها دلار پول می‌گیرند. بسته‌های پول در چمدانها و کیسه‌های پلاستیکی برای آنها ارسال می‌شود. به یک قلم آن توجه کنید:
عبدالله عبدالله که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ وزیر خارجه افغانستان بوده در مصاحبه‌یی با روزنامه واشینگتن تایمز فاش کرد که رژیم ایران به‌طور مستمر میلیونها دلار پول را برای حامد کرزای و اعضای دفتر او ارسال می‌کرده است. به گفته او این پولها از دوره ریاست‌جمهوری خاتمی ارسال می‌شد. عبدالله عبدالله می‌گوید: در سال اول دو یا سه بار من شاهد این کمکها بودم که هربار حدود یک میلیون دلار بود. اعضای کابینه هم بخشی از وجوه را به‌صورت پاداشهای ماهانه از رژیم ایران دریافت می‌کردند که چهار برابر حقوق رسمی آنها بود.
سؤال: افغانستان تحت سلطه آمریکاست، دارای شمار زیادی ارگانهای نظامی و اطلاعاتی و امنیتی است، آیا این کمکهای رژیم از چشم آنها مخفی مانده است؟
پاسخ: روشن است که خیر، کما این‌که این موضوع را برای اولین بار مطبوعات خود آمریکا مثل نیویورک تایمز یا واشینگتن تایمز فاش کردند. ولی چون سیاست غالب با رژیم آخوندی سیاست مماشات و چشم‌پوشی از تروریسم و جنایات هست، این را هم نادیده گرفتند. عین کاری که در عراق کردند و می‌کنند، مگر آمریکا نمی‌دانست و نمی‌داند که نیروی قدس تا خرخره در دولت مالکی و ارگانهای امنیتی و نظامی آن نفوذ کرده. مگر خودشان نگفتند که صدها سرباز آمریکایی را شبه‌نظامیان رژیم ایران کشتند. خوب حتی بر قربانیان خودشون هم چشم می‌پوشند. کثیف بودن سیاست مماشات به همین دلیل است.
سؤال: مراودات اقتصادی رژیم ایران و افغانستان چگونه است؟
پاسخ: اقتصاد افغانستان به‌ویژه صنعت این کشور به‌دلیل دهها سال جنگ در واقع ضعیف و ناتوان است. در چنین وضعیتی دولت کرزای تسهیلات ویژه‌یی برای کالاهای صادراتی رژیم ایران ایجاد کرده که تولیدات داخلی افغانستان را هم در معرض نابودی قرار داده است. برای مثال در افغانستان تقریباً چهل درصد 40% مالیات، به هزینه تولید نهایی هر کالا افزوده می‌شود. اما به تولیداتی که از ایران وارد می‌شود فقط دو درصد 2% سود بازرگانی تعلق می‌گیرد. همین امر باعث شده مثلاً در هرات 130 کارخانه از 300 کارخانه شهر طی 6سال گذشته تعطیل شده‌اند
سؤال: رفتار دولتمردان افغان گفته شد اما تظاهرات زیادی علیه رژیم در افغانستان صورت گرفته است علت آن چیست؟
پاسخ: مردم افغانستان با گوشت و پوستشان آثار فاجعه‌بار سیاستهای رژیم ایران را حس می‌کنند، آنها می‌بینند که رژیم ایران با هموطنانشون در ایران چه رفتار ضدانسانی دارد، کارگزاران رژیم در برخی استانها اعلام کردند که حتی نان به پناهندگان افغانی نفروشند، کودکانشان را به مدرسه راه نمی‌دهند، با شیوه‌های ضدانسانی آنها را بیرون می‌کنند، در مناطق مرزی خودسرانه اعدام می‌کنند، هیچ حق انسانی برای آنها قائل نیستند. در داخل افغانستان هم بمب کنار جاده‌یی و انفجارهای مستمر است که یا مواد آن از ایران می‌آید یا پول و آموزش آن. به همین دلیل شاهد اعتراضات و تظاهرات آنها علیه آخوندها هستیم.
