اول ماه مه، عید جهانی کارگران را به همه زحمتکشان وکارگران ایران تهنیت می‌گویم و به ایستادگی آنان در برابر ستم آخوندی درود می‌گویم.
به‌رغم سرکوب و خفقان حاکم، کارگران شجاع ایران به حرکتهای اعتراضی و مقابله با سرکوب و چپاول رژیم ولایت فقیه، ادامه دادند.
در یک‌سال گذشته، در بسیاری از کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی، مانند نیشکر هفت تپه، ایران خودرو، ذوب آهن اصفهان، فولاد اهواز، ماشین سازی تبریز، صنایع مخابرات شیراز، نساجی های مازندران و اصفهان، کارخانه های صنعتی اراک، ساوه، کرج و قزوین، شهاب خودرو، فولاد میبد، مجتمع های پتروشیمی خوزستان، لوکوموتیورانان شمال شرق و تهران ـ مشهد، کارگران خط ٣ مترو تهران، و نورد ساوه، کارگران شریف و غیرتمند میهنمان، تحصن‌ها و تجمعات و تظاهرات اعتراضی برگزار کردند. این رویارویی‌ها، که به‌رغم اقدامات سرکوبگرانه سپاه پاسداران و اطلاعات بدنام آخوندی، صورت گرفت، گویای روحیه و عزم پولادین کارگران در مبارزه علیه استبداد غارتگر حاکم است و جنبشی است با ایستادگی اشرف‌نشان، و در پیوند با اعتراضهای سراسری، تا احقاق حقوق به غارت رفته زحمتشکان و برقراری حق بزرگ حاکمیت و آزادی مردم ایران، از پای نخواهد نشست.
رژیم آخوندی تاوان بحران‌زدگی و موقعیت لرزان خود را از زندگی و خون و جان محروم‌ترین اقشار مردم به‌ویژه کارگران می‌گیرد و با سیاستهایی مانند حذف یارانه‌ها، واردات لجام گسیخته، از بین بردن حقوق مسلم کارگران و تبدیل آنان به مواجب بگیران فاقد هرگونه بیمه و امنیت شغلی و تأمین اجتماعی، زندگی و هستی زحمتکشان و اقشار محروم جامعه ایران را طعمه آتش فقر و تورم و بیکاری کرده است.
حداقل دستمزد تعیین شده در سال جاری، یک چهارم حد نصابی است که همین رژیم برای خط فقر اعلام کرده است. تورم تا ۴۷ درصد بالا رفته و گرانی خوراک، پوشاک، مسکن و بهداشت زندگی لرزان کارگران را پی‌درپی در هم می‌کوبد. بر اثر اخراجهای مستمر، نرخ بیکاری در این مدت دو برابر شده و ۵۰% نیروی فعال کشور در شرایط بیکاری قرار گرفته‌اند.
در حاکمیت رژیم زن‌ستیز آخوندها، نرخ بیکاری زنان دو برابر نرخ بیکاری مردان است. زنان در بسیاری واحدهای بزرگ تولیدی، تنها دو سوم دستمزد رسماً تعیین شده را دریافت می‌کنند و بسیاری از آنها در زیر فشار قوانین ارتجاعی و بر اساس طر‌حهای فریبکارانه، نظیر «استخدام پاره وقت»، و «کاهش ساعت کار»، از استخدام رسمی در ادارات و کارخانه‌های باز می‌مانند.
این وضعیت تماماً ناشی از تحمیلات رژیمی است که برای حفظ قدرت لرزان خود، ۴۰ درصد بودجه عمومی امسال را به هزینه‌های نظامی و جنگی اختصاص داده و بخش عظیمی از درآمد نفت را صرف ماشین سرکوب و برنامه اتمی و صدور تروریسم و ارتجاع، به‌ویژه در عراق، و یا حمایت از دیکتاتور خون‌آشام سوریه می‌کند.
از همه کارگران و زحمتکشان آگاه و آزاده‌ایران می‌خواهم که با شعار «مرگ بر اصل ولایت فقیه» و با الهام از راه و رسم اشرف‌نشان « مقاومت به هرقیمت»، برای نیل به آزادی و عدالت اجتماعی و برچیدن بساط غارت و ستم آخوندی، به مقاومت و قیام برخیزند.
به‌رغم سرکوب و خفقان حاکم، کارگران شجاع ایران به حرکتهای اعتراضی و مقابله با سرکوب و چپاول رژیم ولایت فقیه، ادامه دادند.
در یک‌سال گذشته، در بسیاری از کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی، مانند نیشکر هفت تپه، ایران خودرو، ذوب آهن اصفهان، فولاد اهواز، ماشین سازی تبریز، صنایع مخابرات شیراز، نساجی های مازندران و اصفهان، کارخانه های صنعتی اراک، ساوه، کرج و قزوین، شهاب خودرو، فولاد میبد، مجتمع های پتروشیمی خوزستان، لوکوموتیورانان شمال شرق و تهران ـ مشهد، کارگران خط ٣ مترو تهران، و نورد ساوه، کارگران شریف و غیرتمند میهنمان، تحصن‌ها و تجمعات و تظاهرات اعتراضی برگزار کردند. این رویارویی‌ها، که به‌رغم اقدامات سرکوبگرانه سپاه پاسداران و اطلاعات بدنام آخوندی، صورت گرفت، گویای روحیه و عزم پولادین کارگران در مبارزه علیه استبداد غارتگر حاکم است و جنبشی است با ایستادگی اشرف‌نشان، و در پیوند با اعتراضهای سراسری، تا احقاق حقوق به غارت رفته زحمتشکان و برقراری حق بزرگ حاکمیت و آزادی مردم ایران، از پای نخواهد نشست.
رژیم آخوندی تاوان بحران‌زدگی و موقعیت لرزان خود را از زندگی و خون و جان محروم‌ترین اقشار مردم به‌ویژه کارگران می‌گیرد و با سیاستهایی مانند حذف یارانه‌ها، واردات لجام گسیخته، از بین بردن حقوق مسلم کارگران و تبدیل آنان به مواجب بگیران فاقد هرگونه بیمه و امنیت شغلی و تأمین اجتماعی، زندگی و هستی زحمتکشان و اقشار محروم جامعه ایران را طعمه آتش فقر و تورم و بیکاری کرده است.
حداقل دستمزد تعیین شده در سال جاری، یک چهارم حد نصابی است که همین رژیم برای خط فقر اعلام کرده است. تورم تا ۴۷ درصد بالا رفته و گرانی خوراک، پوشاک، مسکن و بهداشت زندگی لرزان کارگران را پی‌درپی در هم می‌کوبد. بر اثر اخراجهای مستمر، نرخ بیکاری در این مدت دو برابر شده و ۵۰% نیروی فعال کشور در شرایط بیکاری قرار گرفته‌اند.
در حاکمیت رژیم زن‌ستیز آخوندها، نرخ بیکاری زنان دو برابر نرخ بیکاری مردان است. زنان در بسیاری واحدهای بزرگ تولیدی، تنها دو سوم دستمزد رسماً تعیین شده را دریافت می‌کنند و بسیاری از آنها در زیر فشار قوانین ارتجاعی و بر اساس طر‌حهای فریبکارانه، نظیر «استخدام پاره وقت»، و «کاهش ساعت کار»، از استخدام رسمی در ادارات و کارخانه‌های باز می‌مانند.
این وضعیت تماماً ناشی از تحمیلات رژیمی است که برای حفظ قدرت لرزان خود، ۴۰ درصد بودجه عمومی امسال را به هزینه‌های نظامی و جنگی اختصاص داده و بخش عظیمی از درآمد نفت را صرف ماشین سرکوب و برنامه اتمی و صدور تروریسم و ارتجاع، به‌ویژه در عراق، و یا حمایت از دیکتاتور خون‌آشام سوریه می‌کند.
از همه کارگران و زحمتکشان آگاه و آزاده‌ایران می‌خواهم که با شعار «مرگ بر اصل ولایت فقیه» و با الهام از راه و رسم اشرف‌نشان « مقاومت به هرقیمت»، برای نیل به آزادی و عدالت اجتماعی و برچیدن بساط غارت و ستم آخوندی، به مقاومت و قیام برخیزند.
