زندان بزرگ همدان به نام الوند در ۶کیلومتری خارج شهر همدان قرار دارد. در این زندان همه نوع زندانی عادی و سیاسی به‌ویژه کودکان و نوجوانان محبوس هستند.
رژیم زندانیان با جرایم مختلف را با همدیگر در بندهای مختلف نگهداری می‌کند. این موضوع باعث می‌شود که زندانیان به انواع جرایم و مفاسد دیگر در زندان آشنا شوند و زندانیان به اعتیاد مبتلا می‌شوند.
زندان الوند همدان ۸ بند و هربند ۱۲اتاق دارد، در هر اتاق گنجایش ۲۸ تخت را دارد و ۲۸ نفر می‌توانند استفاده کنند. اما رژیم ضدبشری با دستگیریهای گسترده‌یی که انجام می‌دهد به علت کمبود جا هرچقدر می‌تواند زندانی وارد می‌کند. به‌طوری‌که هر اتاق که باید ۲۸ نفر باشند تا ۶۰ الی ۷۰نفر جا داده می‌شود. روی تختهای پایین دونفره استراحت می‌کنند. هم‌چنین درکف هربند و کریدورها تا نزدیک دستشویی‌های هر بند، پر از زندانیانی است که تازه دستگیر شده‌اند و تختی به زندانیان تازه وارد تعلق نمی‌گیرد.
از نظر بهداشت زندان الوند بسیار پایین است و مأموران زندان هیچ توجهی به این موضوع ندارند به‌طوری‌که محیط زندان همیشه آلوده و کثیف می‌باشد. به اعتراضات زندانیان هم توجهی نمی‌شود و با توهین و گاهاً ضرب‌وشتم جواب داده می‌شود.
زندان الوند مثل سایر زندانها غذای مناسب ندارد. اکثر غذاها آب لوبیا و آب عدس می‌باشد و غذای گوشتی در برنامه غذایی نیست. در نتیجه زندانیان مجبور هستند برای تأمین ویتامین مورد نیاز از بوفه زندان خریداری کنند که قیمت اجناس ۲برابر بیرون از زندان می‌باشد و خیلی از زندانیان قدرت خرید ندارند و از کمبود ویتامین رنج می‌برند.
مواد مخدر توسط مأموران زندان با همکاری رئیس زندان به داخل زندان وارد می‌شود با تشکیل باندهایی که توسط رئیس زندان درست شده است به قیمت گزاف فروخته می‌شود. بدینوسیله هم زندانیانی که اعتیاد ندارند مبتلا به اعتیاد می‌شوند و هم می‌توانند زندانیان را کنترل کنند.
زندان الوند همدان درمانگاه برای رسیدگی به زندانیان دارد و ازحداقلهای امکانات پزشکی برخوردار نیست. بین ۶۰الی ۷۰ زندانی در یک اتاق در یک هفته فقط ۲نفر می‌توانند به درمانگاه مراجعه کنند و اگر کسی به بیماری مبتلا شود باید درنوبت هفته‌ها بماند.
هم‌چنین ملاقات‌ها حضوری نیست و برای ملاقات حضوری باید فرم درخواست برای ملاقات حضوری پر کنند که بعد از اکی رئیس زندان امکان ملاقات حضوری داده می‌شود وگرنه کلیه ملاقات ها کابینی است و به درخواستها جواب داده نمی‌شود.
رژیم زندانیان با جرایم مختلف را با همدیگر در بندهای مختلف نگهداری می‌کند. این موضوع باعث می‌شود که زندانیان به انواع جرایم و مفاسد دیگر در زندان آشنا شوند و زندانیان به اعتیاد مبتلا می‌شوند.
زندان الوند همدان ۸ بند و هربند ۱۲اتاق دارد، در هر اتاق گنجایش ۲۸ تخت را دارد و ۲۸ نفر می‌توانند استفاده کنند. اما رژیم ضدبشری با دستگیریهای گسترده‌یی که انجام می‌دهد به علت کمبود جا هرچقدر می‌تواند زندانی وارد می‌کند. به‌طوری‌که هر اتاق که باید ۲۸ نفر باشند تا ۶۰ الی ۷۰نفر جا داده می‌شود. روی تختهای پایین دونفره استراحت می‌کنند. هم‌چنین درکف هربند و کریدورها تا نزدیک دستشویی‌های هر بند، پر از زندانیانی است که تازه دستگیر شده‌اند و تختی به زندانیان تازه وارد تعلق نمی‌گیرد.
از نظر بهداشت زندان الوند بسیار پایین است و مأموران زندان هیچ توجهی به این موضوع ندارند به‌طوری‌که محیط زندان همیشه آلوده و کثیف می‌باشد. به اعتراضات زندانیان هم توجهی نمی‌شود و با توهین و گاهاً ضرب‌وشتم جواب داده می‌شود.
زندان الوند مثل سایر زندانها غذای مناسب ندارد. اکثر غذاها آب لوبیا و آب عدس می‌باشد و غذای گوشتی در برنامه غذایی نیست. در نتیجه زندانیان مجبور هستند برای تأمین ویتامین مورد نیاز از بوفه زندان خریداری کنند که قیمت اجناس ۲برابر بیرون از زندان می‌باشد و خیلی از زندانیان قدرت خرید ندارند و از کمبود ویتامین رنج می‌برند.
مواد مخدر توسط مأموران زندان با همکاری رئیس زندان به داخل زندان وارد می‌شود با تشکیل باندهایی که توسط رئیس زندان درست شده است به قیمت گزاف فروخته می‌شود. بدینوسیله هم زندانیانی که اعتیاد ندارند مبتلا به اعتیاد می‌شوند و هم می‌توانند زندانیان را کنترل کنند.
زندان الوند همدان درمانگاه برای رسیدگی به زندانیان دارد و ازحداقلهای امکانات پزشکی برخوردار نیست. بین ۶۰الی ۷۰ زندانی در یک اتاق در یک هفته فقط ۲نفر می‌توانند به درمانگاه مراجعه کنند و اگر کسی به بیماری مبتلا شود باید درنوبت هفته‌ها بماند.
هم‌چنین ملاقات‌ها حضوری نیست و برای ملاقات حضوری باید فرم درخواست برای ملاقات حضوری پر کنند که بعد از اکی رئیس زندان امکان ملاقات حضوری داده می‌شود وگرنه کلیه ملاقات ها کابینی است و به درخواستها جواب داده نمی‌شود.
