سازمان ملل متحد ـ سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه از دولت عراق خواست تا ضرب‌الاجل 31دسامبر برای بستن کمپ ایرانیان مخالف در شمال عراق را عقب بیندازد و نسبت به یک تهدید فزاینده خشونت هشدار داد.
بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد هم‌چنین درخواست خود به جامعه جهانی برای یافتن محل سکونتی برای در حدود ۳۴۰۰ ایرانیان تبعیدی در کمپ اشرف را تجدید کرد.
همزمان با بالاگرفتن نگرانیهای بین‌المللی، مارتین کوبلر، نماینده ملل متحد در عراق به شورای امنیت ملل متحد گفت ”موانع“ بسیاری برای پایان‌دادن به تردیدهایی پیرامون نحوه پایان‌دادن به این رویارویی در کمپ باقی مانده است.
کوبلر به 15 عضو شورای امنیت ملل متحد گفت مواضع ساکنان [اشرف] و دولت [عراق] کماکان ”بسیار دور از هم باقیمانده است“.
به‌دلیل بلاتکلیفی در مورد کمپ که محل سکونت اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران (PMOI) از دهه ۱۹۸۰ بوده، ”یک خطر واقعی از درگیری و حتی از خشونت“ وجود دارد.
عراق تأکید کرده است که کمپ باید تا پایان سال بسته شود. اما ساکنان این کمپ از جابه‌جا شدن خوداری می‌کنند مگر این‌که حفاظت سازمان ملل به آنها داده شود.
در جریان درگیریهای ماه آوریل، حداقل 36نفر در این کمپ کشته شدند. ساکنان گفتند آنها توسط نیروهای عراقی مورد حمله قرار گرفتند.
کوبلر گفت، کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل‌متحد آماده شروع مصاحبه با ساکنان اشرف است، اما امید کمی وجود دارد که اختلاف بر سر این کمپ تا 31دسامبر خاتمه یابد.
کوبلر گفت: ”از این‌رو من از دولت عراق می‌خواهم برای دادن زمان مناسب جهت پیدا کردن راه‌حلی، این مهلت را تمدید نماید“.
کوبلر گفت: ”جانها در خطر است و باید مورد حفاظت قرار بگیرد. این دولت مسئولیت تضمین سلامت، امنیت و رفاه ساکنان را دارد. هرگونه اقدام اجباری که منجر به خونریزی یا دست رفتن جانها شود، نابخردانه و غیرقابل‌قبول می‌باشد“.
بان کی‌مون، دبیرکل ملل‌متحد طی گزارشی به این جلسه شورای امنیت، از کشورها خواست داوطلب در نظر گرفتن محلهای سکونتی برای ساکنان کمپ اشرف شوند.
بان کی‌مون گفت: ”به‌منظور یافتن یک راه‌حل پایدار برای ساکنان این کمپ، ضروری است که کشورهای ثالث بالقوه تمایل خود را برای پذیرش آنها جهت بازاسکان نشان دهند“.
حمید البیاتی، سفیر عراق در سازمان ملل هم‌چنین خواهان کمک بین‌المللی شد. وی گفت: ”من علاقمندم به شورای امنیت تضمین بدهم که دولت من خواهان اجبار هیچ‌کسی به بازگشت به ایران نیست“.
بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد هم‌چنین درخواست خود به جامعه جهانی برای یافتن محل سکونتی برای در حدود ۳۴۰۰ ایرانیان تبعیدی در کمپ اشرف را تجدید کرد.
همزمان با بالاگرفتن نگرانیهای بین‌المللی، مارتین کوبلر، نماینده ملل متحد در عراق به شورای امنیت ملل متحد گفت ”موانع“ بسیاری برای پایان‌دادن به تردیدهایی پیرامون نحوه پایان‌دادن به این رویارویی در کمپ باقی مانده است.
کوبلر به 15 عضو شورای امنیت ملل متحد گفت مواضع ساکنان [اشرف] و دولت [عراق] کماکان ”بسیار دور از هم باقیمانده است“.
به‌دلیل بلاتکلیفی در مورد کمپ که محل سکونت اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران (PMOI) از دهه ۱۹۸۰ بوده، ”یک خطر واقعی از درگیری و حتی از خشونت“ وجود دارد.
عراق تأکید کرده است که کمپ باید تا پایان سال بسته شود. اما ساکنان این کمپ از جابه‌جا شدن خوداری می‌کنند مگر این‌که حفاظت سازمان ملل به آنها داده شود.
در جریان درگیریهای ماه آوریل، حداقل 36نفر در این کمپ کشته شدند. ساکنان گفتند آنها توسط نیروهای عراقی مورد حمله قرار گرفتند.
کوبلر گفت، کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل‌متحد آماده شروع مصاحبه با ساکنان اشرف است، اما امید کمی وجود دارد که اختلاف بر سر این کمپ تا 31دسامبر خاتمه یابد.
کوبلر گفت: ”از این‌رو من از دولت عراق می‌خواهم برای دادن زمان مناسب جهت پیدا کردن راه‌حلی، این مهلت را تمدید نماید“.
کوبلر گفت: ”جانها در خطر است و باید مورد حفاظت قرار بگیرد. این دولت مسئولیت تضمین سلامت، امنیت و رفاه ساکنان را دارد. هرگونه اقدام اجباری که منجر به خونریزی یا دست رفتن جانها شود، نابخردانه و غیرقابل‌قبول می‌باشد“.
بان کی‌مون، دبیرکل ملل‌متحد طی گزارشی به این جلسه شورای امنیت، از کشورها خواست داوطلب در نظر گرفتن محلهای سکونتی برای ساکنان کمپ اشرف شوند.
بان کی‌مون گفت: ”به‌منظور یافتن یک راه‌حل پایدار برای ساکنان این کمپ، ضروری است که کشورهای ثالث بالقوه تمایل خود را برای پذیرش آنها جهت بازاسکان نشان دهند“.
حمید البیاتی، سفیر عراق در سازمان ملل هم‌چنین خواهان کمک بین‌المللی شد. وی گفت: ”من علاقمندم به شورای امنیت تضمین بدهم که دولت من خواهان اجبار هیچ‌کسی به بازگشت به ایران نیست“.
