روز جمعه ۲۴آبان ۹۸ شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با انتشار اطلاعیه‌یی نرخ جدید انواع بنزین را اعلام کرد.
به فاصله کمی پس از انتشار آن اطلاعیه، بسیاری از شهرهای ایران شاهد تجمع‌های اعتراضی بسیاری شد .
آن تجمع‌ها پس از گذشت تنها یکساعت به یک شورش اجتماعی گسترده سراسری تبدیل شد و بزرگ‌ترین قیام قهرآمیز شهری تاریخ معاصر ایران را رقم زد.
قیامی که فاصله تبدیل اولین شعار آن در اعتراض به گرانی بنزین، به شعار مرگ بر خامنه‌ای و سرنگونی دیکتاتوری ولایت فقیه تنها یکساعت بود!
چند ساعت پس از آغاز قیام در ۳۱ استان کشور، تقریباً تمامی عکس‌های خامنه‌ای و خمینی و دیگر نمادهای دیکتاتوری به دست مردم به‌ویژه جوانان و البته زنان پاکسازی شد.
در این تصویر شدت افزایش رنگ نشان‌دهنده شدت قهرآمیز بودن قیام در آن مناطق است این تصویری در یک کتاب تحلیلی است که در حاکمیت دیکتاتوری اجازه انتشار یافته است.
در قیام آبان۹۸ تهیدستان شهری در کنار اقشار متوسط همراه با جوانان و زنان فارغ از تمایز طبقاتی‌شان در یک جبهه قرار داشتند اما نکته درست‌تر آن که اکنون اکثریت جامعه ایران به استثنای یک اقلیت ۳ـ ۴درصدی حاکم، همگی در شمار تهیدستان و تنگدستان هستند.
همان گزارش حکومتی فصلی را هم به نقش درجه اول زنان در قیام آبان۹۸ اختصاص داده و نوشته زنان در قیام آبان نقش لیدر داشتند.
در همان گزارش حکومتی، فصلی هم به حاشیه‌نشینان اختصاص داده شده بود، حاشیه‌نشینانی که اکنون جمعیت آنان همراه با هموطنان بدمسکن به ۳۸میلیون نفر رسیده است! (روزنامه جهان صنعت۸ خرداد ۹۹)
به این ترتیب در ترسیم نقشه گستره قیام آبان۹۸ ضروری است به دو نکته دقت شود:
- یکی گستره جغرافیایی قیام
- و دیگری عمق اجتماعی قیام
و این دو عامل همان واقعیتهایی هستند که اصالت اجتماعی و تاریخی قیام آبان را در کنار شعارهای آن به‌خوبی نشان می‌دهند.
