رژیم فکرش رو نمی‌کرد طرح تقسیم کازرون با چنین ایستادگی و مقاومتی روبه‌رو شود، به همین دلیل دست به خشونت زد و خون مردم بی‌سلاح رو بر زمین ریخت. به این ترتیب ثابت شد که مردم هیچ دل خوشی از این رژیم سراسر ظلم و بیداد و فریب ندارند و لذا مقابله با طرح تقسیم رو به فرصتی برای ابراز نفی تمامیت این رژیم تبدیل کردند.
بی‌اعتنایی به مهره‌های به‌اصطلاح اصلاح‌طلب که در قیام دفعه پیش به‌دستور رژیم وارد شده بودن که سمت و سوی حکومتی به آن بدهند و همچنین بی‌اعتنایی در محل نماز جمعه به امام جمعه خامنه‌ای لعین وپشت کردن به او، و همچنین فرار چهارشنبه شب او از مقابل مردم، و از طرفی مشارکت عموم مردم در این قیام و آتش زدن مراکز حکومتی، و بالاتر از همه تقدیم خون سرخ جوشان به پیکره قیام، همه و همه این واقعیت رو اثبات می‌کند که هدف سرنگونی است و نه هیچ چیز دیگر.
وقتی بدنهای پاک شهدا را تحویل نمی‌دهند، وقتی بیمارستان رو با نیروهای امنیتی محاصره میکنن، وقتی اسرا را در کانتینر ریخته و با عجله به شیراز منتقل می‌کنند، وقتی از شیراز و تهران و بوشهر نیروی کمکی برای سرکوب اعزام می‌کنند پر واضح است که حتی خود رژیم هم به‌عنوان شورش بر ضد طرح تقسیم نگاه نمی‌کند و مدار رو در سرنگونی حکومتش ارزیابی می‌کند.
مرگ بر تمامیت حکومت آخوندی.
دوستان همگی با بغض پیامشون رو می‌رسانند و حقیقتاً دیگه کازرون با دو هفته پیش خیلی فرق کرده و انگیزه‌ها تغییر کرده.
این بوضوح لمس میشه. خون‌هایی که بر زمین ریخته شد همه چیز رو تغییر داده است.
