زندانی سیاسی مجید اسدی طی پیامی از زندان گوهردشت کرج به‌مناسبت روز جهانی کارگر نوشت:
«در شرایطی به روز جهانی کارگر و روز معلم نزدیک می‌شویم که هم‌چنان شاهد دستگیری و زندانی شدن کارگران و معلمان هستیم. اخراج کارگران و تعطیلی کارگاهها و کارخانه‌ها شدت یافته و بر خیل لشگر بیکاران اضافه می‌شود. در میان این شرایط؛ ادعاها و تبلیغات گسترده بر سر افزایش سطح دستمزد کارگران و بیمه و تغییر کیفی در شرایط زندگی آنان؛ ماهیت فریبکارانه‌شان را آشکار می‌کند. به‌ویژه آنگاه که در یک قیاس ساده معلوم می‌گردد دستمزد اعلام شده کارگران بیش از سه برابر پایین‌تر از رقم خط فقر قرار دارد. شعارهای پرطمطراق در تکریم شأن و جایگاه معلم؛ با دستگیریها و اعمال فشار و سرکوب از سوی حکومت در واکنش به اعتراضات معیشتی آنان؛ بیش‌از‌پیش بر محتوای دروغین آن صحه می‌گذارد.
به‌عنوان یک اصل؛ سرشت استبدادی نظام حاکم به شکلی قانونمند و سیستماتیک؛ روابط استثماری و بهره کشی را در تمام شئون اجتماعی و در قبال کارگران و زحمتکشان برقرار می‌سازد. از این رو غارت ماحصل واقعی دسترنج کارگران و معلمان و دیگر اقشار زحمتکش؛ بیکاری افسارگسیخته جوانان با وجود منابع و استعدادهای عظیم انسانی و طبیعی؛ به آتش کشیدن ثروت و سرمایه‌ها در تنور سیاست‌های جنگافروزانه به قیمت فقر و سیه روزی خانمان سوز مردم؛ تبدیل تراژدی کارتن خوابی به فاجعه دردناک گورخوابی و پدیده مصیبت بار کودکان کار بازمانده از تحصیل؛ جملگی نتایجی است که از دل همان دستگاه بیرون می‌آید.
مکانیسم مرتجعانه این ساختار به‌طور خاص؛ برچیدن کلیه انجمن ها و تشکل‌های مستقل با اعمال شیوه‌هایی خشونت‌بار و سرکوبگرانه و یا مصادره و سرقت آنها از طریق گماردن مهره‌ها و عناصری وابسته و مزدور تحت مجموعه‌ها و ارگانهای حکومتی هم‌چون شوراهای(غیر) اسلامی کار می‌باشد. تمامی این واقعیتها حاکی از سودایی دیوانه وار برای خاموش کردن اندک شعله‌ای از آزادی و به یأس کشاندن جانهای شیفته عدالت و برابری دارد. خجستگی این روزها؛ بی‌گمان در تجدید عزم و نفس و اراده‌هایی است که در مسیر یافت تشکلی یکپارچه و هماهنگ؛ برای تحقق آزادی و برابری در برابر هر مانعی هم‌صدا و هم‌پیوند به مقاومتی با شکوه برمی خیزند.
