بر اساس گزارش تحقیقی عفو بینالملل، مجاهدین زندانی در سال۶۷، از سوی هیأت مرگ در برابر سؤالاتی قرار گرفتند که برخی از آنها عبارت بودند از:
آیا حاضرید مجاهدین و رهبران آن را محکوم کنید؟
آیا آمادهاید برای جنگیدن با مجاهدین به نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ملحق شوید؟
آیا حاضرید در مورد رفقای سابقتان جاسوسی کنید و با مأموران اطلاعاتی همکاری کنید؟
آیا حاضرید عضو جوخههای اعدام شوید؟
آیا بهجمهوری اسلامی اعلام وفاداری میکنید؟
از روی این سؤالات میشود فهمید که ادعاهایی مانند شورش زندانیان یا ارتباط زندانیان با عملیات مجاهدین تا کجا پوچ و واهی است. منشأ این سؤالات چیزی جز فتوای خمینی مبنی بر قتلعام مجاهدان سر موضع نیست.
مجاهدین سربدار به تمامی سؤالات هیأت مرگ نه گفتند و بر آرمان مجاهدی خود پای فشردند. اینگونه بود که در تاریخ مبارزات مردم ایران برای آزادی جاودانه شدند و از خونشان توفان جنبش دادخواهی برخاست.