در بیانیه کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، ضمن گرامیداشت سالگرد قیام دانشجویان در تیرماه ۱۳۷۸ آمده است:
اعضای کارزار "سهشنبههای نه به اعدام"، نگرانی عمیق و خشم فزاینده خود را نسبت به موج تازه اعدامها و تشدید سرکوبهای امنیتی در سراسر کشور اعلام میکنند. از ابتدای تیرماه تاکنون، دستکم ۲۴تن در ایران اعدام شدهاند و آمار اعدامها از آغاز سال ۱۴۰۴ تاکنون به ۴۲۸مورد رسیده است. این ارقام هولناک، تنها نمایانگر بخشی از نقض فاحش و سیستماتیک حقوقبشر در ایران است.
بیانیه میافزاید:
این کارزار همچنین از همه نهادها و فعالان حقوقبشری میخواهد که فشارهای خود را برای شفافسازی وضعیت زندانیان افزایش دهند و خواستار بازدید از زندانها و گفتگو با زندانیان سیاسی شوند و اجازه ندهند صدای این زندانیان در زندانها خاموش شود. افشاگری زندانیان سیاسی تبعیدی به زندانهای تهران بزرگ و قرچک، تنها گوشه کوچکی از وضعیت غیرانسانی حاکم بر زندانهای کشور است. وقتی زندانهای پایتخت چنین است معلوم است که چه جنایاتی در سایر زندانها بهخصوص در مورد زندانیان عادی و گمنام رخ میدهد.
ما خواستار لغو فوری تمامی احکام اعدام در ایران هستیم و باور داریم مردم ایران، همگام با دیگر ملتهای تحت ستم، این مسیر مقاومت و ایستادگی را تا پیروزی و رهایی ادامه خواهند داد.
زندانیان در کارزار "سهشنبههای نه به اعدام"، روز سهشنبه ۱۷تیر ۱۴۰۴، در هفته هفتادوششم، در ۴۷زندان زیر در اعتصاب غذا میباشند:
زندان قزلحصار(واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرمآباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز(بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادلآباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان(بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت(بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزلآباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.